Dagtekst

Deze is het meest bekend:


Deze past goed bij de tekst:

He die tweede kaart is van de Aleister Crowley Thoth kaarten!
Die heb ik ooit van een vriendin gekregen. Ik vind het een hele mooie set kaarten met duidelijke afbeeldingen waar veel in zit.

niet te diep in die kaarten kijken...

En waarom niet als ik vragen mag Lena?

Mooi de Kaarten!

____________________


Dagtekst van 09/05/2010.

"Als niets hen verplicht om te reageren, om inspanningen te
leveren, hebben de mensen de neiging zich te laten gaan. Zij
hebben moeilijkheden, beproevingen nodig, dan worden ze weer
meester over zichzelf en doen ze een beroep op hun krachten om de
situatie weer in orde te brengen. En als ze dat hebben gedaan,
zijn ze klaar, en opnieuw ontspannen ze zich en vervallen weer in
luiheid. Welnu, het is een vergissing om je gedrag aan te passen
aan de veranderingen in de buitenwereld. Ga, ongeacht de
gebeurtenissen, altijd door met werken, omdat het werk altijd op
de eerste plaats moet komen.
Veranderen de omstandigheden, zijn de moeilijkheden uit de weg
geruimd?. Heel goed, maar dat is geen reden om de teugels te
vieren. Integendeel, we moeten leren van deze voorwaarden gebruik
te maken door meer tijd te besteden aan het werken met de
gedachte, en de opbouw van ons innerlijk wezen. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van 10/05/2010.

"Is de mens vrij, of is hij wel degelijk onderworpen aan het lot?
Over dit vraagstuk wordt al duizenden jaren gediscussieerd. Fout
is te geloven dat alle individuen aan dezelfde wetten zijn
onderworpen. Degenen die, net als dieren, slechts gehoorzamen aan
hun louter instinctieve impulsen, zijn onderhevig aan de wetten
van een onvermijdelijk lot; het is hun eigen natuur die voor hen
dit lot schept. Terwijl zij die erin geslaagd zijn hun
instincten, hun hartstochten te beheersen, ontsnappen aan het
onvermijdelijke lot door de wereld van de Voorzienigheid, van de
genade binnen te gaan, waar zij het licht en de vrijheid kennen.
Denk nu niet dat iedereen vrij kan zijn, of dat iedereen moet
buigen voor een onverbiddelijk lot. Nee, de vrijheid hangt af van
de graad van evolutie van ieder afzonderlijk. Overeenkomstig zijn
manier van denken, voelen of handelen valt de mens onder het
onvermijdelijke lot, of trekt hij de zegeningen aan van de
Voorzienigheid. Dus in bepaalde gebieden is hij gebonden,
onderworpen aan het lot, en in andere ontsnapt hij daaraan, is
hij vrij. tot hij op een dag over zijn volledige vrijheid zal
beschikken. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van 11/05/2010.

"Als men iemand als zijn vijandbeschouwt en hem haat, denkt men
dikwijls dat het goed zou uitkomen als hij zou verdwijnen.
Uiteraard zal men er niet toe komen hem te doden, want men
besluit niet zo makkelijk om een moord te begaan, dat is te
riskant. Maar men denkt aan die dood, en wenst die. Welnu, op dat
moment moet je weten dat men misschien wel verantwoordelijkkan
zijn voor de dood van iemand anders in de wereld. Ja, want
gedachten, gevoelens en verlangens circuleren, en zullen ergens,
op een later tijdstip, mensen beïnvloeden die in dezelfde
omstandigheden verkeren en ook een vijand uit de weg zouden
willen ruimen. Als hun wraakgevoel sterker is, of als ze een
minder sterke wil hebben om weerstand te bieden aan hun misdadige
instincten, zullen ze op een dag, onder invloed van iets wat
zijzelf niet begrijpen - een impuls, een vlaag die hen meesleept-
een moord plegen.
Dit is een waarheid die je beslist moet kennen. We negeren wat
er met onze bewustzijnstoestanden kan gebeuren op hun weg door de
ruimte, maar op een dag keren we allemaal in de andere wereld
terug. Daar zal men ons de gevolgen voorhouden van onze
gedachten, onze gevoelens en onze verlangens. En dan kan het
gebeuren dat sommigen, die dachten dat ze onberispelijk waren,
tot hun verbijstering zullen zien dat zij de oorzaak van zoveel
schade zijn geweest. "

Dagtekst van 12/05/2010.

"De ziel heeft ruimte nodig; juist in de onmetelijkheid kan ze
ademen, uitdijen en gelukkig zijn. Perk haar in en ze stikt,
kwijnt weg en stompt af. En dát gebeurt met mensen die zich in
beslag laten nemen door alle materiële details van het dagelijks
leven, zonder een minuut te nemen om zich in de onmetelijkheid
onder te dompelen. Want de ziel lijdt eronder dat ze de beperking
van een lichaam heeft moeten aanvaarden. Een kind, dat geboren
wordt, is een ziel die zich beperkt, en deze beperking is
onvermijdelijk om manifestatie mogelijk te maken. Echter, op het
moment van overlijden keert de ziel terug naar de onmetelijkheid.

Het leven bestaat uit deze twee processen, de inperking en de
uitzetting; en om een evenwichtig leven te leiden, moet je beide
in je bestaan kunnen toepassen. Je gaat je innerlijke ruimte
binnen om je te verbinden met het universum, met de universele
Ziel. daarna keer je terug naar de beperking om te werken. Blijf
evenwel niet te lang in de beperking, anders ga je jezelf
vervelen en zul je lijden. Denk eraan je te openen voor de
onmetelijkheid. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Eigenlijk een prachtige tekst ik heb onlangs een keer die leegte, stilte, ruimte en onmetelijkheid mogen ervaren...

en het was inderdaad zalig!

Ja is heerlijk he

______________________________


Dagtekst van 13/05/2010.

"Als de elementen buiten losbarsten, ga je je huis niet uit om
tegen ze te strijden. En met het oog op de winter weet je dat je
maar één ding te doen staat: voor je huis te zorgen, dat wil
zeggen, de kieren dichten, de kapotte dakpannen vervangen, een
goede isolatie aanbrengen. Als het huis eenmaal stevig en
duurzaam gemaakt is, ben je gerust. Aangezien je dus heel goed
weet wat je moet doen als het om de krachten van de natuur gaat,
waarom weet je het dan niet meer als het de kracht van het kwaad
betreft? Zonder enige voorzorg denk je tegen het kwaad te kunnen
vechten en het te verslaan, maar jíj zult worden verslagen. In
plaats van te vechten tegen het kwaad, dien je jezelf te
versterken om er beter tegen opgewassen te zijn, het beter te
begrijpen en beter te handelen.
Zelfs de aartsengel Mikhaël heeft het kwaad niet uitgeroeid -
dat staat in het boek Openbaringen - hij heeft de draak niet
gedood, hij heeft hem alleen maar geketend. En de mensen, die
zoveel minder machtig zijn dan de aartsengel Mikhaël, hoe kunnen
ze geloven dat ze het kwaad kunnen vernietigen door ertegen te
vechten? "

Dagtekst van 14/05/2010.

"Het is rechtvaardig dat de kwaden worden gestraft, maar je moet
hen blijven liefhebben. Hou van hen als schepselen van God, die
het moeilijk vinden om uit de duisternis te komen. Deze gedachte
stelt je in staat hen te ondersteunen. Kijk eens naar jezelf: als
iemand die je lief hebt fouten maakt, ben je een en al geduld en
toegeeflijkheid. Terwijl van iemand die je niet lief hebt zelfs
zijn goede daden je ergeren, zozeer dat zijn gedrag jou verdacht
voorkomt. Alleen de liefde kan je geduld geven en je de ogen
openen voor andermans bedoelingen.
En geduld is ook een uiting van kracht. Wie sterk is, laat zich
niet meeslepen door het gedrag van de mensen uit zijn omgeving.
Terwijl de zwakke niets verdraagt, de geringste tegenslag brengt
hem van zijn stuk. Je ziet mensen die in een onwaarschijnlijke
woede uitbarsten om de kleinste bijzaken! En dat zijn vaak
dezelfden die vrijwel onverschillig blijven onder monsterlijk
onrecht dat anderen te verduren hebben. Wat de mensen verdragen
of niet verdragen.voor mij is dat een maatstaf: ik zie eraan waar
men zich bevindt op het pad vande evolutie. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van 15/05/2010.

"Je wilt een muziekinstrument leren bespelen, viool bijvoorbeeld,
en je denkt dat dit je lukt zonder leraar. Je koopt dus een
viool, studieboeken, en je begint te spelen. Gedurende enige tijd
werk je een uur of twee per dag, maar al spoedig ben je ook niet
meer zo toegewijd en je houdt ermee op. Een maand later pak je de
viool weer op en opnieuw stop je ermee. En dat gaat zo door,
waarbij je afwisselend ijverig en nalatig bent, afhankelijk van
je humeur. Met een leraar, daarentegen, werk je regelmatig om je
werk in orde te hebben op de dag van de les; en de leraar is er
altijd om je fouten te herstellen of je aan te moedigen.
Om dezelfde redenen hebben we een spiritueel meester nodig om te
worden begeleid en ondersteund bij onze inspanningen op onze
levensweg. Je zegt dat je in staat bent jezelf te leiden? Goed,
zoals je wilt, maar bedenk dat, als er geen meester is, het leven
zelf het op zich zal nemen om jou te onderwijzen, en het leven
kan verschrikkelijk zijn! "

Dagtekst van 16/05/2010.

"Een van de boeken van de Zohar, de 'Siphra di Tzéniutha' begint
met deze woorden: 'We hebben geleerd dat het Geheime Boek handelt
over de weegschaal in evenwicht.' Maar evenwicht betekent nog
geen onbeweeglijkheid. Toen God zich heeft gepolariseerd om te
scheppen, is de kosmische balans in gang gezet en deze begon te
schommelen. De schepping veronderstelt een eeuwigdurende
schommeling van de twee schalen van de weegschaal, en zolang de
schepping niet voltooid is, zal de weegschaal blijven schommelen.
De schommeling van de weegschaal betekent dat de schepping nog
altijd in volle gang is. Het volmaakte evenwicht zou de
uitwisselingen verhinderen, en het leven bestaat uit niets anders
dan uitwisselingen. Toch moet deze beweging worden gematigd, want
als een van de schalen te hoog doorslaat, valt de andere te diep
en houdt alles op: het schommelen stopt en er is geen leven meer.

Wat wij evenwicht noemen, is in feite een zekere onbalans, een
evenwicht dat tijdelijk wordt onderbroken om onmiddellijk te
worden hersteld. Uit deze verstoring van het evenwicht komen
krachten voort die snel moeten worden opgevangen door een
tegengestelde beweging om te worden beheerst. Juist deze
schommeling brengt dus het leven voort, en je kunt zeggen dat het
leven een onbalans is die onophoudelijk wordt hersteld. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Ja we zijn koordansers die in balans in beweging zijn. Beide kanten van de weg (het touw) zijn belangrijk. Geven we maar een kant al het gewicht dan zal het evenwicht verstoord worden en stopt de beweging.

Mooi gezegd Gast

_________________________


Dagtekst van 17/05/2010.

"Ken je dit sprookje van Tolstoj?
Er was eens een koning die, toen hij over zijn landerijen
wandelde, een graankorrel opraapte ter grootte van een hazelnoot.
Verbaasd deed hij een beroep op de wetenschappelijke kennis van
alle wijzen aan zijn hof, maar geen van hen kon hem er de naam
van geven, noch de herkomst. Hij vernam echter dat er in zijn
koninkrijk een zeer oude man woonde, die hem wellicht zou kunnen
inlichten, en hij liet hem opzoeken. De man, bijna blind, kwam
steunend op twee krukken aan. Na de korrel uitvoerig te hebben
bestudeerd, moest hij bekennen dat hij het niet wist. 'Maar ik
zal mijn vader roepen,' zei hij, 'misschien kan hij zich
herinneren iets te hebben gezien dat vergelijkbaar is.' Steunend
op één enkele kruk kwam de vader aan. Ook hij kon de korrel niet
thuisbrengen, maar stelde op zijn beurt voor om zíjn vader te
laten komen.
Die kwam al spoedig aan; hij had het uiterlijk van een jonge
man, sterk en monter. Hij pakte de korrel beet en slaakte een
kreet: 'Maar dat is een graankorrel die in mijn kindertijd
groeide!' zei hij. 'In die tijd waren de tarwekorrels heel groot,
maar naar mate de mensen oneerlijker en boosaardiger zijn geworden,
werden ze steeds kleiner. En als u vindt dat ik er zo sterk
uitzie, en jonger oog dan mijn zoon en mijn kleinzoon, komt dat
omdat ik nog immer leef volgens de regels van eerlijkheid en
goedheid die golden ten tijde van mijn jeugd.' "

die is gaaf:)
en zooooo rakend eigenlijk, want hier eerlijker we zijn hoe rijker we worden.

Liefs Bloempje

Prachtig sprookje

En zo waar!

___________________________

Dagtekst van 18/05/2010.

"De natuur heeft wetten in het leven geroepen, en als we die
overtreden straft ze ons. De natuur is een goede moeder, maar ze
is ook erg streng. Sommigen zullen zeggen: 'Maar dat is niet het
moederbeeld dat wij erop nahouden. Integendeel, een moeder is
teder, liefdevol, vergevingsgezind. De strengheid komt van vaders
kant.' Je hebt niet goed genoeg waargenomen, noch goed nagedacht.
Wat is de rol van de moeder ten opzichte van het heel kleine
kind? Zij voedt het, zeker, maar ze leert het van meet af aan wat
te doen of te laten zodat het zich goed ontwikkelt. Zij geeft het
regels met betrekking tot voeding, hygiëne, voorzichtigheid, en
soms pakt zij het iets af, of houdt het ergens vandaan. Zij houdt
het uit de buurt van vuur en water, en trekt zijn handen weg bij
lucifers en scherpe voorwerpen. Zij verbergt snoep en jam als het
de neiging vertoont er niet van af te kunnen blijven. Soms laat
ze het z'n gang gaan onder toezicht, en als het valt of zich
bezeert zegt ze, 'Zie je wel, doe dat niet weer, anders doe je
jezelf opnieuw pijn.' En als het werkelijk de grenzen
overschrijdt en het te bont maakt, straft ze het.
Die rol van de moeder ten opzichte van het kleine kind, is
dezelfde als die van de natuur tegenover de mens, maar dan op een
ander vlak. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Ja en mama is boos

Daar lijkt het wel op

__________________________

Dagtekst van 19/05/2010.

"Zorg ervoor dat de zon voor jou altijd de meest waarachtige
vertegenwoordiger van de Godheid blijft.
Als mensen het normaal vinden naar kerken of tempels te gaan om
te buigen, te knielen en te bidden voor iconen, kruizen of
beelden, waarom vinden zij het dan vreemd om op te gaan in de
contemplatie van de zon? Hoe kan men zich voorstellen meer licht
en troost te ontvangen door zich tussen muren te begeven, te
midden van voorwerpen van metaal of hout, dan door 's ochtends de
natuur in te gaan en zich tot de stralende en levende zon te
wenden, die door Gods hand is geschapen? Ga gerust bidden in de
kerk, waarom niet? Maar besef dat juist de zon, dankzij haar
licht en haar warmte, leert hoe je het goddelijke leven kunt
leven. "