Dagtekst

Zullen we het weer saampjes doen, ik wil je in iedergeval bedanken dat je de teksten voor me geplaatst hebt!
Samenwerken heet dat!
_________________________________________


Dagtekst van zaterdag 27 april 2013.

"Een van de bekendste passages uit de Evangeliën is die waarin
een schriftgeleerde aan Jezus vraagt: ‘Meester, wat is het
belangrijkste gebod?’ En Jezus antwoordde: ‘Heb de Heer, uw
God lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw
verstand en met heel uw kracht.’ Door dit antwoord geeft Jezus
stilzwijgend te kennen dat de mens uit vier psychische principes
bestaat: het hart, de ziel, het verstand (de gedachte) en de
geest (de kracht, omdat alleen de geest over de ware kracht
beschikt) en dat deze vier principes ten dienste van de Godheid
moeten worden gesteld.
Meester Peter Deunov heeft dit antwoord van Jezus verduidelijkt
op dezelfde dag waarop hij zei: ‘Heb het hart zo zuiver als
kristal, het verstand zo schitterend als de zon, de ziel zo weids
als het heelal, en de geest zo machtig als God en één met
God.’ We kunnen dus God liefhebben met de zuiverheid van ons
hart, met het licht van ons verstand, met de onmetelijkheid van
onze ziel en met de kracht van onze geest. Dat is wat echt
‘houden van’ God betekent."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

welkom terug

groetjes Moonflowertje

Dankje wel Moonflower!


Dagtekst van zondag 28 april 2013.

"Zoveel kleine dingen kunnen er grote verbergen! Om ze te
ontdekken, hoeven we niet alleen bij de vormen stil te staan,
maar te zoeken naar het principe, de geest achter de vormen, dat
wil zeggen, leren beter te onderscheiden wat de essentie van een
levend wezen is, om er beter mee te communiceren. Je ziet een
kristal, of een bloem of een vogel, of een mens… Stel jezelf de
vraag wat de onzichtbare machten zijn die aan deze vorm hebben
gewerkt. Er is niets leerzamers dan het onzichtbare achter het
zichtbare te zoeken, want juist altijd in het onzichtbare wordt
alles voorbereid wat op een dag in het zichtbare tot uitdrukking
komt.
Je komt een vriend tegen: denk je niet dat je vruchtbaardere
contacten met hem zou hebben, als je er probeert achter te komen
wat voor machten het waren die aan de basis lagen van de vorming
van zijn gelaat, of die hem zo’n tred, zo’n stem hebben
gegeven?… Er valt zoveel te ontdekken achter dat wat je ziet!"

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van maandag 29 april 2013.

"Je zegt: ‘Ik kan niet meer ... Ik ben ‘aan het einde van de
rol’*. ‘Ja, wellicht van de rol die nu ophoudt met afrollen.
Maar van deze rollen heb je er nog veel meer in je. Vervang die
oude rol en vervolg je weg met de nieuwe.
Er zijn inderdaad momenten, waarop je door een dodelijke
vermoeidheid kunt overvallen worden, een gewaarwording dat je
geen stap meer kunt zetten. Het is moeilijk om tegen een
gewaarwording van welke aard ook te vechten; maar, als je ‘een
dergelijke uitputting ervaart, is er reden te over om te geloven
dat je nog over reserves beschikt en dat je spoedig weer op weg
kunt gaan. Natuurlijk komt er een dag, waarop je ‘aan het einde
van de laatste rol van dit leven’ bent gekomen, maar zover ben
je nu nog niet, en als je in jezelf gedachten van moed en hoop
weet te onderhouden, zul je spoedig herstellen. Je zult een
nieuwe rol hebben geplaatst en je vervolgt je weg met hernieuwde
energie.
* Franse uitdrukking: komt overeen met de Nederlandse uitdrukking
‘aan het eind van zijn Latijn zijn’ "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van dinsdag 30 april 2013.

"Het bestaan is een gespannen koord waarop we voortgaan, heen en
weer getrokken door tegengestelde impulsen. Elke dag moeten we
het evenwicht tussen de twee schalen van die weegschaal in ons,
die het hart en het verstand zijn, bewaren. Als het hart te veel
naar een kant overhelt, als de gevoelens teveel spreken, moet je
vlug het verstand, de gedachte laten ingrijpen, en omgekeerd. Er
moet steeds aan de ene kant iets worden toegevoegd en aan de
andere kant wat worden weggehaald.
Om te lopen, hebben we twee voeten die we beurtelings vooruit
zetten; zo moeten we ook op psychisch vlak vooruitgaan door
afwisselend een beroep te doen op het verstand en op het hart.
Wanneer en tot welk punt het intellect moet ingrijpen, en wanneer
en tot welk punt het hart moet tussenkomen, is een moeilijke
vraag. Slechts zelden ontmoeten we mensen die in staat zijn om
scherpzinnig en streng op te treden en die tegelijk toegeeflijk,
soepel en ontvankelijk blijven tegenover de anderen . Om dit te
bereiken, moeten we bewust de activiteiten leren afwisselen, die
nu eens het verstand en dan weer het hart voeden."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van woensdag 1 mei 2013.

"Werk wordt meestal geassocieerd met moeite, en zelfs met
kastijding die de Schepper de mens zou hebben opgelegd als boete
voor zijn erfzonde. Het werk kan echter een bron van vreugde
zijn. Maar dan gaat het niet om ongeacht wat voor werk, en
waarover men in een Inwijdingsschool spreekt, is een werk met het
licht en met de liefde, een werk voor het licht en voor de
liefde…
Wat dit werk het best symboliseert is de zon, die onophoudelijk
verlicht, verwarmt, verlevendigt. Dat is een werk waaraan de mens
nooit veel heeft gedacht, maar jullie doen er goed aan dit
ernstig te nemen. In het begin zul je natuurlijk onhandig zijn en
niet veel resultaten zien, want het is niet gemakkelijk het
licht, de warmte en het leven van de zon uit te stralen. Maar
zodra je met dat werk begonnen bent, zullen alle genoegens, die
je daarvoor hebt geproefd, daarnaast verbleken. Bij die
inspanning om overal licht, warmte en leven te brengen, zul je
een vreugde ervaren, waarmee niets kan worden vergeleken."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Wouw...

De zon schijnt altijd...
of het nu dag is of nacht (hij schijnt)
Soms is het bewolkt, de zon kan je niet bereiken
Toch weet je dat ie er is...
De zon maakt mensen vrolijker...
door zijn warme uitstraling met licht...
Ik zou net zo'n effect willen hebben op de aarde
en alles wat erop leeft als de zon

Groetjes Moonflowertje

Ja is mooi he...


_____________________________________________________


Dagtekst van donderdag 2 mei 2013.

"De mensen proberen vooral aardige mensen tot vriend te hebben,
die hun voorliefdes en neigingen ophemelen. Iemand die hun
vertelt hoe ze vooruit kunnen gaan, hoe ze zichzelf kunnen
overtreffen, oh jee, die moet je mijden! En toch is er geen
betere vriend dan een spiritueel Meester, want hij
vertegenwoordigt het hoofd dat de weg weet. Dit hoofd zorgt
natuurlijk niet alleen voor aangename gewaarwordingen, maar af en
toe als de leerling stikt of verdrinkt, als hij geen raad meer
weet, besluit hij tenslotte daar zijn toevlucht te zoeken om wat
op adem te komen en de weg terug te vinden… Wat droevig is, is
dat het niet lang duurt of hij begint weer in het moeras rond te
ploeteren.
Wat moet de Meester dan beginnen?… Hij heeft argumenten
gegeven, hij heeften methodes gegeven,en als de leerlingen ze
niet aannemen, zal het leven zich ermee belasten om hun lessen te
geven. En het leven doet dat meedogenloos, met mokerslagen! Die
gedachte maakt de Meester natuurlijk bedroefd, maar wat kan hij
uitrichten? Hij weet alleen dat hij, levend of dood, de beste
vriend van zijn leerlingen is, een vriend die ze nergens anders
zullen vinden. Vanaf de dag dat ze dit zullen begrijpen, zal
niets en niemand hen in hun opmars naar het licht en de vrijheid
kunnen stoppen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 3 mei 2013.

"De schepping is zo uitgestrekt en zo bevolkt! Waarom denk je er
niet aan met zijn bewoners in contact te treden? Overal en altijd
kunnen we ons richten tot al wat leeft. En het maakt niet uit in
welke taal, want de gedachte, en in nog sterkere mate het woord,
brengt golven voort die inwerken op heel de schepping.
Wie zich langdurig geoefend heeft om zijn innerlijk leven te
beheersen, kan over de macht van het Woord beschikken. Van zijn
gezuiverde, verlichte leven gaat een kracht uit die hem in staat
stelt het etherisch dubbel van een boom, een bloem, een rots of
een bron te verplaatsen om er in de wereld een werk mee te
verrichten. Wel ja, hij kan zich bijvoorbeeld tot een rots
richten en deze vragen naar een fragiele persoon te gaan om hem
sterker en stabieler te maken. Hij kan zich ook tot een bron
richten en haar vragen naar vrienden te gaan om hen te zuiveren
en te verlevendigen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zaterdag 4 mei 2013.

"Wat ook de hindernissen en moeilijkheden mogen zijn, het is
altijd mogelijk vooruitgang te boeken. Door goed te zoeken kun je
altijd wel een plek vinden, waar je een voet kunt neerzetten, een
stap doen, daarna de andere voet neerzetten en nog een stap
doen… En dat geldt in het bijzonder voor het psychisch leven,
omdat de kosmische Intelligentie dat zo heeft beslist: als we
goed zoeken, geeft zij ons de middelen om steeds opnieuw een stap
te doen.
We kunnen een ander beeld gebruiken en zeggen dat de kosmische
Intelligentie overal openingen heeft gemaakt en dat we, als we
het geduld en het geloof bewaren, ze door goed te zoeken zullen
vinden en erdoorheen zullen gaan. Heb je het gevoel dat alles op
slot zit, versperd is?… Nee, er zal altijd een uitweg zijn. Je
moet naar alle kanten kijken, zonder het evenwicht of de hoop te
verliezen, zonder wilde gebaren te maken: spoedig zul je ergens
een deur zien opengaan, of misschien was die zelfs al open, maar
had je het niet gemerkt."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Mooi... Iets om in te geloven, hopen....

Inderdaad!...erg hoopvol


_____________________________


Dagtekst van zondag 5 mei 2013.

"Het is voldoende om uit het verleden lessen te trekken, maar het
is zinloos om erbij stil te staan, laten we aan de toekomst
denken. Wie zich aan het verleden vastklampt, gaat niet vooruit,
hij verstart. Juist oude mensen komen altijd terug op wat ze
deden toen ze jong waren: zij zijn niet meer in staat zich op de
toekomst te richten. Toch is er ook voor hen een toekomst, maar
ze denken er niet aan en vertellen altijd dezelfde verhalen uit
het verleden. Het is enigszins normaal, natuurlijk, maar ze
zouden eens naar de kinderen moeten kijken die alleen maar praten
over wat ze later gaan doen, en proberen om hen na te doen.
“Als een kind zijn” betekent afrekenen met het verleden.
Alleen de toekomst telt. En wij allemaal moeten als kinderen
worden.
Van sommige oude mensen zegt men – en dat is niet aardig –
dat ze terugvallen in hun kindertijd. En waarom? Omdat ze
weigerden echte kinderen te worden, voor wie er altijd iets
nieuws te ontdekken is, die zich over alles verwonderen. Wie niet
vrijwillig een kind wilt worden, riskeert dat op een dag
noodgedwongen te worden: dat is dan seniliteit."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Spijtig genoeg ook makkelijker gezegd dan gedaan soms he.. En ja die seniliteit... Onvrijwillig, zorgenvrij leven. Dementie, mijn grootmoeder is enorm achteruit aan het gaan momenteel. Altijd zo een sterke vrouw geweest maar meestal zit ze nu in een periode dat het leven haar toelachte, een 30 a 35 jaar geleden.

Ja dat is ook heel moeilijk ik ben het helemaal met je eens, ik denk de meeste mensen er wel moeite mee hebben incl ikzelf. En waarom zou je het verleden niet mogen koesteren als je toen een fijne tijd hebt gehad of aan vastklampen wie zegt dat je dan niet vooruit gaat? ( ik ben het niet altijd eens hoor met wat ik plaatst, maar ja het zijn goeie nadenkers.

En ja dementie lijkt me een vreslijke ziekte, tenminste voor degene die het niet is...ik heb een idee dat de persoon zelf het heerlijk naar zijn/haar zin heeft. Dat is natuurlijk wel verschillend de een wel en de ander niet, maar wat ik uit ervaring heb gezien is dat de persoon zelf niet echt lijd.

Omdat veel mensen enkel de slechte dingen uit het verleden meedragen, terwijl ze die moeten loslaten. Denk ik he.
En ja eigenlijk als je niet lijd eronder, geen probleem, maar zij beseft het maar al te goed dat er iets niet juist is en daar lijd de rest van haar gezondheid onder.

Dat is ook vreselijk, het bewust zijn van dementie...
Veel sterkte in iedergeval.

_________________________________


Dagtekst van maandag 6 mei 2013.

"Door heel de geschiedenis heen begeleidt God de mensen met zijn
liefde door hun wezens te sturen die hen helpen te evolueren.
Hoeveel christenen vergissen zich niet, door te geloven dat Hij
na Jezus geen enkele van zijn zonen heeft gezonden, of dat vóór
Jezus de wereld van het ware licht verstoken bleef! God heeft
nooit opgehouden zijn zonen naar de aarde te sturen, en als de
Kerk dat niet erkent, is dat jammer! Aangezien zij niet bij
machte is Hem te verplichten rekening te houden met haar
standpunten, zal Hij doorgaan met profeten, Ingewijden en grote
Meesters te sturen, die het offer brengen zich de vreugde van het
Paradijs te ontzeggen, door af te dalen om de mensen te helpen.
Omdat zijn liefde oneindig is, zal God doorgaan zich via de
edelste en de meest verlichte van zijn zonen te openbaren. Waarom
zouden wij Hem daarvoor niet dankbaar zijn?"

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van dinsdag 7 mei 2013.

"Ons verblijf op aarde heeft alleen zin als alles wat we doen
ondergeschikt is aan de wereld van de geest en aan zijn wetten.
Om van de wetten van de spirituele wereld te worden doordrongen,
dienen we elke dag enige tijd te wijden aan bezinning, meditatie
en gebed. Velen zullen tegenwerpen dat dit tijdverlies is. Laat
ze!… Als zij in de andere wereld aankomen, zullen ze verplicht
zijn te erkennen dat die verspilde tijd integendeel juist deze
is, die zij hebben doorgebracht met zogenaamd winstgevende
activiteiten, terwijl ze vergaten dat de fysieke wereld, de
materiële wereld voor hen slechts een middel diende te zijn en
geen doel.
Beschouw de materiële wereld als een oefenterrein voor je geest.
Wie dat vergeet, loopt het gevaar de goddelijke wetten te
overtreden. Aangezien je niet meer door de geest wordt geleid,
gehoorzaam je aan instinctieve impulsen: egoïsme, jaloezie,
agressie enzovoort. Je handelt dus ten koste van de anderen en de
voordelen die je denkt te verwerven, zijn in werkelijkheid alleen
maar verliezen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van woensdag 8 mei 2013.

"Het kristal komt uit de aarde. Wat heeft het gedaan om uit de
zware en donkere ingewanden van de aarde tevoorschijn te komen
als zo’n doorzichtige materie?… Laten wij hetzelfde werk
proberen te doen in ons hart door de omzetting van onze gevoelens
en zelfzuchtige verlangens. Hoe? Ten eerste door de verbeelding.
Aangezien de verbeelding een macht is, waarom zouden we er dan
geen gebruik van maken om ons met de zuiverheid van het kristal
te laten doordringen?
Je zult zeggen dat dit verbeelding zal blijven. Nee, alles wat je
je voorstelt, kan werkelijkheid worden. Want als je die
zuiverheid zult hebben gevoeld, zul je geen duistere gevoelens en
verlangens meer kunnen verdragen. Wanneer ze je komen bezoeken,
word je onmiddellijk gewaarschuwd en ertoe aangezet om te
reageren ten einde ze te vervangen door edelmoediger en
onbaatzuchtiger gevoelens die je lichter zullen maken. Dus stel
je voor dat je zo doorzichtig bent als een kristal: geleidelijk
zullen je etherische, astrale en mentale lichamen echt
transparant worden en zullen de hemelse stromen door je heen gaan
als licht door een prisma om uiteen te vallen in zeven kleuren."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 9 mei 2013.

"In onze hand is de levenslijn het eerst verschenen, daarna de
lijn van het hart, en ten slotte de lijn van het hoofd. De
levenslijn is als een rivier, zij stroomt vanaf de Venusberg: de
liefde. Het leven en de liefde… Het leven ontspringt in de
liefde.
Je kent Botticelli’s schilderij ‘De geboorte van Venus’:
het stelt een prachtige jonge vrouw voor, die rechtstaat in een
grote schelp die op zee drijft. Venus, de godin van de liefde,
komt voort uit het water, symbool van het leven. En zoals de
bron, de liefde is, zo zal de rivier, het leven zijn. Als de
liefde zwak is, zal het leven dat ook zijn. Ondanks een lange
levenslijn, zal de rivierbedding leeg en droog blijven. Heb
daarom lief, als je levend wilt zijn!"

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 10 mei 2013.

"Er zijn in het verleden mensen geweest, van wie de handel en
wandel het leven van miljoenen mensen op een gegeven moment
ernstig verstoord heeft. Maar in feite waren zij de geleiders van
gebeurtenissen, die al geruime tijd waren voorbereid en waarvan
sommigen misschien al een voorgevoel hebben gehad. Ook voor
degenen die het slachtoffer zijn van bijvoorbeeld een aardbeving,
is het een verschijnsel dat zich als in een flits voltrekt. In
werkelijkheid echter is het ‘t resultaat van lange processen
die eraan vooraf zijn gegaan en waarvan het mogelijk zou zijn
geweest er de voortekenen van waar te nemen. Niets in het
universum wordt ogenblikkelijk geboren, niets wordt verwerkelijkt
in een oogwenk, alles wat verschijnt was al lang in aantocht.
Onze wereld is niet die van de oorzaken, maar die van de
gevolgen.
En niet alleen beheerst die wet de gebeurtenissen die zich in de
samenleving of in de natuur voordoen, maar we zien haar ook
werken in onszelf. Gezondheid en ziekte zijn er slechts
voorbeelden van. Iemand voelt zich goed, en op een dag is hij
opeens het slachtoffer van een hart- of herseninfarct. Hij zegt:
‘Op die dag ben ik ziek geworden.’ Nee, de ziekte heeft zich
weliswaar op een bepaalde dag geopenbaard, maar ze was al lang
onderweg."

Omraam Mikhaël Aïvanhov