Dagtekst

Dagtekst van zaterdag 29 december 2012

"Je maakt plannen voor vandaag, voor morgen, voor een paar weken,
maanden of jaren, dat is prima, maar welke plaats reserveer je voor de Heer
in die plannen? Hij zegt: ‘Ik heb je het leven gegeven, vreugde, schoonheid,
ik heb je een familie gegeven, vrienden en zoveel andere rijkdommen… waarom
geef je mij niet een plaats in je hart, in plaats van er om het even wie te ontvangen,
zelfs dieven die je zullen beroven? Wees dan ook niet verbaasd als je vervolgens
geen enkele zin in je bestaan vindt.’
De zin van het leven komt nooit van de wereld van onder, de materie; die komt van
de wereld van boven, de geest, die vonk, dat vuur, dat licht dat getuigt van de
aanwezigheid van de Godheid in de mens, zoals het altaar getuigt van zijn
aanwezigheid in een heiligdom. Dus, ruim in jezelf een plaats in voor God, niet voor
de helft, maar helemaal. Door zijn aanwezigheid te cultiveren, zul je ontdekken hoe
rijk en zinvol je leven wordt."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zondag 30 december 2012

"Geduld is een deugd van de ouderdom, en hoop die van de jeugd.
Ja, de jeugd hoopt en als ze niet snel ziet komen wat ze hoopt,
wordt ze ongeduldig. De ouderdom daarentegen hoopt niet meer
zo veel, maar ze heeft geleerd geduldig te verdragen.
In werkelijkheid dienen geduld en hoop elkaar te ontmoeten. Waar
hoop is, moet geduld haar komen ondersteunen. En waar geduld is,
mag de hoop niet ver weg zijn: als we niets hopen, als er niets te
verwachten valt, hoe en waarom zouden we dan geduldig zijn?
Maar als geduld en hoop samen op weg gaan, jaar na jaar,
gaat de toekomst wijd open."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van maandag 31 december 2012

"Het heden is het voorrecht van God. God leeft in een eeuwig heden,
en aan het heden heeft Hij alle macht gegeven.
Als je dit weet, dient ieder van u te zeggen: ‘Vandaag beschik ik ook
over het heden. Het verleden is geweest en de toekomst is er nog niet.
Alleen het heden behoort mij toe. Kom, aan het werk!’ Maar wat doen
de meeste mensen? Ze tobben over het verleden, ze dromen van de
toekomst en voor het heden zijn ze afwezig, ze laten het wegglippen,
niet wetend hoe het te beleven.
Het verleden is meestal voorwerp van spijt, wroeging: we treuren om de
goede oude tijd, ofwel maken we onszelf verwijten over de fouten, de
keuzes die we gemaakt hebben, de beslissingen die we genomen hebben.
Wat de toekomst betreft… als we niet weten hoe te handelen in het heden,
wat voor toekomst kunnen we dan verwachten? Terwijl we hopen dat zij
gelukkig zal zijn, vragen we ons bezorgd af: wat zal er gebeuren? En zo
zal het doorgaan, zolang we niet leren, hoe we de dag van morgen moeten
grondvesten op deze solide basis die het heden is."



Omraam Mikhael Aivanhov

Weet niet of het de bedoeling is om op de dagtekst te reageren. Zo niet, dan hoop ik dat het weggehaald wordt.

Bedankt voor deze mooie boodschap. Moest gewoon even reageren, even bedanken voor alle mooie teksten die ik voorbij zie komen elke dag weer. Bedankt daarvoor.

Laten we het gewoon gaan doen met zijn allen. Niets meer proberen, geen onzekerheden meer, gewoon doen. Zijn in het NU.

natuurlijk mag je reageren!

en graag gedaan!

Meester Omraam Mikhaël Aïvanhov (1900-1986) is geboren in Bulgarije. In 1937 komt hij naar Frankrijk waar hij de essentie van zijn onderricht brengt. Opvallend in zijn werk is de veelzijdigheid waarmee hij het onderwerp 'De mens en zijn vervolmaking' behandelt. Welk thema hij ook aansnijdt, steeds gaat het erom dat de mens zichzelf beter leert kennen, begrijpen en gedragen.

Het werk van Omraam Mikhaël Aïvanhov omvat een geheel van meer dan duizend voordrachten en toespraken, die in steno opgenomen zijn of vastgelegd op magnetische audio en video banden. Dit werk wordt uitgegeven in verschillende reeksen: Verzameld werk, Izvor-reeks, Brochures (mini-pockets), Dagteksten, evenals op audio- en videocassettes.

groetjes

Dagtekst van dinsdag 1 januari 2013.

"De beste wensen, gelukkig Nieuwjaar! Op de eerste dag ben je
allemaal heel hoopvol. Je zegt tot jezelf: ‘Ik heb in de loop
van het jaar niet bereikt wat ik wilde, maar nu, in het nieuwe
jaar zal ik erin slagen.’ Elk nieuw jaar brengt hoop, zelfs aan
de meest berooiden. Diep in hun hart geloven ze er misschien niet
zo in, maar toch behouden ze altijd een beetje hoop. Met elk
nieuw jaar herleeft de hoop: je kunt niet anders dan denken dat
er iets voor je zal verbeteren, dat er een deur voor je zal
opengaan.
Je zult zeggen: ‘En als er niets verbetert, ales er geen enkele
deur voor je opengaat?’ Tenminste één deur zal voor je
opengaan, als je bedenkt dat jijzelf er iets aan kunt doen om het
te bevorderen. Hoe? Plaats jezelf in bepaalde situaties van je
leven en stel je voor dat je rechtvaardig, wijs en liefdevol
handelt. Door zo te werken bereid je al je toekomst voor. Als je
oprecht bent en volhoudt, zul je de krachten van de natuur en de
lichtende entiteiten van de onzichtbare wereld beïnvloeden: ze
zullen komen bijdragen tot de verwezenlijking van je goede
voornemens."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van woensdag 2 januari 2013

Prachtig landschap - waarop een spiritueel onderricht uitzicht geeft
"Een spiritueel onderricht biedt je een blik in de verte, op een prachtig landschap…
Je weet dat je het nooit zult bereiken, maar je hebt het in ieder geval gezien en dat
beeld dat je bijblijft, houdt nooit op je te inspireren. Je zult die schittering nooit meer
kunnen vergeten, niets zal je tegenhouden, niets zal je terugdringen. Geleidelijk zul je
alle obstakels overwinnen, want dat beeld zal je ziel vervullen van de wens om dit doel,
dat zich voortdurend verwijdert, te bereiken.
Natuurlijk, je zult eronder lijden dat je dat doel nooit zult kunnen bereiken, maar dat
lijden onderhoudt in jou de bevlogenheid, de behoefte al maar verder en verder te gaan...
Het is dat gezegende lijden dat heel je wezen veredelt, en het is het enige lijden dat je
wenst te kennen."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van donderdag 3 januari 2013

Goud, wierook en mirre - gebracht door de Drie Koningen: hun symboliek
"Het Evangelie van Mattheus vertelt dat de Wijzen uit het Oosten in Jeruzalem
aankwamen en zeiden: ‘Waar is de koning der Joden, die geboren is? Want wij
hebben Zijn ster in het Oosten gezien en zijn gekomen om Hem te aanbidden.’
Deze magiërs, die de overlevering de namen heeft gegeven van Melchior, Balthasar
en Caspar, brachten Jezus goud, wierook en mirre. Elk van deze geschenken is
symbolisch. Goud betekent dat Jezus koning was: goud is de kleur van de wijsheid
waarvan de glans boven de hoofden van de Ingewijden straalt als een kroon van licht.
Wierook betekent dat hij priester was: wierook vertegenwoordigt het gebied van de
religie, dat wil ook zeggen van het hart, van de liefde. En mirre is een symbool van
onsterfelijkheid: men bediende zich van mirre om lichamen te balsemen en ze zo te bewaren.
De Drie Koningen hebben dus geschenken gebracht, die verband houden met de drie
gebieden van de gedachte, het gevoel en het fysieke lichaam. Elk is ook verbonden met
een Sephirah van de Boom des Levens: mirre met Binah, de eeuwigheid, goud met
Tifereth, het licht en wierook met Chesed, de toewijding."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van vrijdag 4 januari 2013

Liefdesdrank - het leven
"Ga niet op zoek naar de liefde in magische drankjes... Maar als dit beeld
van de toverdrank je bevalt, kun je zeggen dat de echte liefdesdrank, het elixir,
het leven is dat van jou uitgaat. Wat iemand uitstraalt die erin geslaagd is zijn
leven lichtend, rijk en overvloedig te maken, brengt bij allen die hem omringen
mysterieuze gevolgen teweeg: ze weten misschien niet waarom,
maar ze worden aangetrokken.
Ga niet op zoek naar de liefde, dat is zinloos. Doe alleen maar je best om te leven.
Ontwikkel en voed in jezelf zuivere, edelmoedige gedachten en gevoelens:
je zult als een zon zijn, als een heldere bron, als een tuin vol kleurige en geurige bloemen.
Wie voelt zich niet aangetrokken tot de zon, tot bronnen en bloementuinen?
En zelfs als je naar andere planeten wilt vluchten, zal men je met liefde ook daarheen volgen,
want uit jou spruit dat leven voort, en het leven is precies wat
de wezens het meest nodig hebben."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zaterdag 5 januari 2013

Gebaren - moeten in overeenstemming zijn met de kosmische harmonie
"Wees je ervan bewust dat je handen als antennes zijn: zij hebben het vermogen
om energiestromen uit de ruimte op te vangen en zijn ook in staat ze daarheen
uit te zenden. Maar om te bereiken dat je handen op een dag enkel heilzame
stromen opvangen en uitzenden, moet je beginnen met heel goed op alle
gebaren te letten die je in het dagelijks leven maakt, want elk gebaar, hoe
onbeduidend ook, brengt een trilling voort. Wat ook je taak is, probeer behoedzame
en harmonieuze gebaren te maken, in het besef dat je krachten en elementen
activeert die je toestaan die activiteiten naar het spirituele vlak te verplaatsen en zo
hogere niveaus van het leven te bereiken.
Waarachtige spiritualiteit bestaat erin om het even welk werk te benutten om je
gedachten, gevoelens en daden af te stemmen op de kosmische harmonie. Elk
gebaar dat je met een goddelijk idee doordrenkt, wordt opgetekend in de archieven
van je hoger bewustzijn, waaruit alle positieve energieën zullen opwellen:
liefde, hoop, vreugde..."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zondag 6 januari 2013

Tijden - van haast en tijden van ontspanning
"Je moet een trein halen: hij zal niet op je wachten en je moet je haasten
naar het station. Eenmaal in de trein, kun je je ontspannen, want zelfs als
hij je met vertaging naar je bestemming brengt, zal jouw ongeduld hem
niet sneller doen gaan. Of je moet zaden planten: daar is een seizoen voor
en dus moet je zorgen op tijd klaar te zijn. Zodra de grond is beplant, kun je
alleen maar wachten; ook hier is het zinloos ongeduldig te zijn.
Er is dus een tijd om op te schieten en een tijd om af te wachten, te rusten.
Je moet je haasten om de gelegenheid die zich voordoet niet te missen en
vervolgens het proces dat natuurlijk verloopt, afwachten. En dat geldt ook voor
het spirituele leven. Telkens als zich een kans voordoet om je te verbinden met
de Heer, met engelachtige wezens, of om een werk van zuivering en
harmonisatie te doen, haast je dan om die te grijpen, want misschien doet ze
zich niet zo snel opnieuw voor. Als je haar niet grijpt, is het nutteloos je op te
winden om een tijd in te halen die onherroepelijk voorbij is."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van maandag 7 januari 2013

Zegenen, danken, wijden - een regel voor ons bestaan
"In tegenstelling tot een wijdverbreide opvatting, is voor het spirituele werk
slechts weinig kennis vereist, maar op voorwaarde natuurlijk dat ze het
essentiële bevat en dat men vastbesloten is te werken. Elke waarheid is
als een zaadje dat je plant en uit dit zaadje zal een hele boom beginnen te
groeien. Dit is de ware kennis en degene die deze kennis bezit, weet en voelt
zich nooit alleen of verlaten en wat zijn problemen ook zijn, hij vindt een uitweg.
Wil je elke dag je leven rijker en mooier maken? Zegen dan alle wezens die je
tegenkomt, alle voorwerpen die je aanraakt. Dank de Heer voor alles wat je
ontvangt, zowel lief als leed, en wijd al wat je doet aan Hem. Zelfs alle boeken
van alle bibliotheken ter wereld zullen nooit deze drie handelingen vervangen:
zegenen, danken, wijden. Maak ze tot een regel voor heel je bestaan."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van dinsdag 8 januari 2013

Geschenken uit de Hemel - waarvan wij nooit genoeg krijgen
"De lichtende entiteiten van de onzichtbare wereld waarderen hen die altijd
honger en dorst hebben. Alleen de smulpapen worden boven onthaald.
Je kunt dus vragen zoveel als je wilt. Ja, vraag maar om liefde, wijsheid, vrede,
schoonheid...
Op een dag kwam een reiziger aan in een dorp waar hij naar een herberg op
zoek ging. Iemand zei hem dat daar nu net een heel aardige herbergier was,
die alle vreemdelingen op doorreis gratis te eten gaf, maar die wel een beetje
vreemd was, omdat hij hen sloeg nadat hij hun te eten had gegeven.
‘Dat hindert niet,’ zei de reiziger, ‘dat neem ik voor lief.’ Aangezien hij uitgehongerd
was en niet op een pak slaag zat te wachten, at hij alles op wat hem werd voorgezet;
en hoe meer hij at, hoe gelukkiger hij zijn gastheer zag worden. Toen het moment
was aangebroken dat hij echt geen hap meer naarbinnen kreeg, bleef hij zitten en
keek de herbergier aan, alsof hij nog iets verwachtte. ‘Nou, waar wacht je nog op?’ –
‘Op een pak slaag.’ Maar de ander begon te lachen en zei: ‘Geen sprake van. Als ik
de mensen sla, is het omdat ik niet weet waarom ze zo gauw ophouden met eten; zo
ontnemen ze mij de vreugde van het geven. Maar jij hebt goed gegeten.’
Laat dit dus een waarschuwing zijn voor hen die te snel genoeg hebben van de
geschenken van de Hemel: zij zullen een paar klappen krijgen."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van woensdag 9 januari 2013

Kostbare momenten - moeite doen om ze te onthouden
"De Hemel is niet zo onbereikbaar, hij is veel dichterbij dan je denkt.
Hij geeft je dikwijls tekenen en bemoeit zich met de gebeurtenissen in je leven,
maar jij slaat er geen acht op. Of, wanneer je toch gedurende enkele
ogenblikken de aanwezigheid van iets zuivers, iets lichtends hebt gevoeld,
vervaagt alles heel snel: je bent je niet bewust geweest van de waarde van
wat je hebt ontvangen, je laat andere invloeden in je toe en je vergeet...
Probeer dus voortaan te beseffen, hoe kostbaar die momenten zijn, waarop
welwillende wezens je met licht voeden, momenten waarop de Hemel jouw ziel
opwekkende woorden toefluistert. Niet alleen moet je deze momenten waarderen,
maar probeer ze ook te onthouden, zoveel je kunt. In werkelijkheid griffen zulke
momenten zich voor altijd in jou, maar als jij ze door het stof laat bedekken..."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van donderdag 10 januari 2013

Ervaringen - vergelijkbaar met pitten die je in de grond stopt
"Iemand geeft je een vrucht van een boomsoort die je nog niet kent.
Je eet die vrucht op, maar volstaat dit om de boom te kennen, die
haar heeft voortgebracht? Nee, om de boom te kennen, mag je de pit
niet weggooien zoals je gewend bent, maar moet je ze in de grond
stoppen, want zij zal je onthullen van welke boom ze is geplukt. De pit zit
in de vrucht, maar de boom is vervat in de pit. Om de geheimen van de
pit te kennen, moet je deze in de grond stoppen en wachten, terwijl je
toeziet hoe de zon en het water erop inwerken, zodat er een boom uit
groeit met wortels, een stam, takken, bladeren, en opnieuw vruchten.
Welke les kunnen we trekken uit dit beeld van de pit? Dat elke ervaring
in het leven niet alleen geproefd moet worden: ze moet ook worden
beschouwd als een pit die in de grond wordt gestopt, om te zien wat
eruit zal komen. Dit betekent dat je moet nadenken over alles wat je
overkomt, om in de toekomst te weten wat je moet doen met de ‘vruchten’
die je ontvangt: moet je ze afwijzen of opeten, of ze planten om ze te laten
voortbestaan? Zo zul je veel vergissingen vermijden."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van vrijdag 11 januari 2013

Monument van licht en liefde - dat we moeten bouwen in het onzichtbare
"Elk organisme, elke samenleving die het licht ziet, begint met het optrekken
van gebouwen waarin ze zich gaat installeren, en zo zijn er kerken, tempels...
zijn er parlementen… is er het hoofdkwartier van de Verenigde Naties, van
het Rode Kruis, enzovoort. Maar de oorlogen gaan door, en het onrecht en de
ellende en de misdaden ook. Een paar gebouwen meer of minder kunnen niet
veel veranderen, zolang de mensen niet in staat zijn monumenten van licht en
liefde in het onzichtbare te bouwen met hun gedachten, hun gevoelens en hun wil.
Die onzichtbare gebouwen zijn even echt als constructies van beton of glas,
en doeltreffender.
Zo’n monument wens ik samen met u op te richten, iets dat zo machtig is dat het
geweten van heel de wereld erdoor wordt gegrepen en ervan ondersteboven raakt.
Ja, er komt plotseling zo’n omwenteling in het bewustzijn, dat iedereen zal worden
meegevoerd door een onweerstaanbare stroom van licht: zonder zich iets af te
vragen schuift men zijn zelfzuchtige belangen terzijde en besluit men te gaan
werken voor de komst van de broederschap. Zullen we erin slagen op zekere
dag zo’n monument op te richten? Dat moeten we ons niet afvragen, maar in die
richting moeten we wel werken."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zaterdag 12 januari 2013

Deze dag - die leven alsof het de laatste was
"Om ons van het belang van deze dag goed te doordringen, moeten we doen alsof het onze laatste zou zijn.
Sommigen zullen zeggen dat het verschrikkelijk is om op die manier de gedachte aan de dood voortdurend
voor ogen te hebben. Welnee, elke dag leven alsof het de laatste zou zijn drijft ons niet de kant van de dood
op, maar juist naar de kant van het leven. Wie zich lichtzinnig en zorgeloos gedraagt terwijl hij op een betere
toekomst hoopt, stevent eerder af op de dood. Ja, hij verspilt zijn leven.
De wijzen zeggen ons dat we elke dag moeten leven alsof het onze laatste dag is, opdat we vandaag zouden
proberen iets nuttigers, mooiers en kostbaarders van ons leven te maken... iets unieks!
Je hoeft niet echt te geloven dat dit de laatste dag is, je benut alleen een opvoedkundige
methode om vandaag ten volle te leven."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zondag 13 januari 2013

Periodieke beweging - die het bestaan regelt. Conclusies kunnen trekken
"Het is goed dat iedereen van tijd tot tijd terugblikt op de gebeurtenissen die hij heeft
meegemaakt en op de wijze waarop hij deze heeft ervaren, evenals op de mensen die
hij heeft ontmoet – zij die hem goede dingen hebben gebracht en zij die hem problemen
hebben bezorgd. Zelfs als er kennelijk geen enkele gelijkenis tussen hen bestaat,
kunnen ze in hun emanaties iets gemeen hebben. Door de gewoonte aan te nemen te
voelen en te analyseren wat er van hen uitgaat, zul je, als je voor vreemden staat, weten
waaraan je je moet houden. En dat geldt eveneens voor gebeurtenissen: veel herhalen
zich in een andere vorm en wie ze niet goed heeft bestudeerd om er lessen uit te puren,
zal in dezelfde impasse terechtkomen, en nog steeds niet weten waarom.
Het bestaan volgt een soort van periodieke beweging: alles herhaalt zich, maar nooit op
precies dezelfde manier, en het is aan eenieder om zijn observatievermogen en
onderscheidingsvermogen te ontwikkelen."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van maandag 14 januari 2013

Waarheid - hoe ervan te getuigen
"Aan Pilatus die hem ondervroeg antwoordde Jezus: ‘Ik ben geboren en
in de wereld gekomen om te getuigen van de waarheid.’ – ‘Wat is de waarheid?’
vroeg daarop Pilatus. Maar op dat punt zullen we nooit weten wat Jezus heeft
geantwoord, zelfs niet of hij heeft geantwoord – het Evangelie zegt het niet.
Getuigen van de waarheid is wat elke leerling van Jezus probeert te doen.
De eerste voorwaarde is dat hij begrijpt dat die getuigenis zich niet beperkt tot
alleen nauwkeurig en eerlijk vertellen wat hij gedaan heeft, of wat hij heeft gezien
en gehoord. Getuigen van de waarheid vereist een immens werk aan zichzelf.
De waarheid vertellen is niet voldoende: het is niet alleen door onze woorden, maar
ook door onze gedachten, onze gevoelens, onze daden gedurende heel ons leven,
dat we moeten getuigen van de waarheid. Louter door onze manier van ademen dienen
we al te getuigen van de waarheid."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van dinsdag 15 januari 2013

Daden van vriendelijkheid - als reactie op tegenslagen
"Laat je niet overweldigen zodra je verdriet voelt opkomen, reageer! En wat noem ik reageren?
Argumenten zoeken om het verdriet te verdrijven is niet gemakkelijk. Je zult er stellig eerder in
slagen je innerlijke toestand te veranderen, door te handelen op het fysieke vlak: geef een bloem
of een vrucht aan een vriend (ja, een bloem of een vrucht, niet je verdriet), of schrijf hem een briefje,
ga de straat op en werp voorbijgangers een vriendelijke blik toe of zelfs een glimlach.
Je kunt zoveel dingen doen! Ogenschijnlijk onbeduidende dingen, maar in feite heel doeltreffend.
Hoe vaak heeft je verdriet geen banale oorzaak: een kleine tegenslag, een kleine vernedering.
Welnu, in plaats van je te laten terneerdrukken door dat allemaal te herkauwen, is het moment
aangebroken om je vriendelijkheid te tonen. Niet alleen zul je je innerlijke rust terugvinden, maar je
maakt nieuwe vrienden, je bent voor hen een bron van leven, een zonnestraal, een bloementuin. Leer
hoe je van verdriet gebruik kunt maken, om iets goeds of nuttigs te doen, hetgeen je misschien niet
zou hebben gedaan als je gelukkig en goed geluimd was geweest."



Omraam Mikhael Aivanhov