Dagtekst

Dagtekst van zondag 9 december 2012.

"Om een waarheid te begrijpen, is het niet genoeg die tot je oren
of zelfs tot je hersenen te laten doordringen, want ook daar
blijft ze aan de buitenkant van je wezen, ze dringt niet echt tot
je door. En dan, op een of andere dag vervaagt ze, vergeet je
haar.
Hoe vergeet je de waarheden niet, die je hebt ontvangen? Door ze
vlees en botten in je te laten worden. Op dat moment zul je ze
niet vergeten, zelfs als je je geheugen verliest. Intellectueel
zul je er misschien niets meer over kunnen zeggen, omdat het
geheugen, dat met het mentale vlak verbonden is, je in de steek
zal hebben gelaten, maar dieper in jou blijven die waarheden
aanwezig. Je neemt ze mee als je naar de andere wereld vertrekt
en als je terugkeert op aarde, zullen zij altijd bij je zijn,
omdat zij voortaan de kwintessens van je wezen vormen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van maandag 10 december 2012

"De ware helderziendheid is een vermogen dat je slechts kunt ontwikkelen,
door je te verheffen tot de top van je wezen, je hoger Zelf. Denk er elke dag aan dat je
erin slaagt tot daar op te klimmen, dat je je ermee identificeert: je blijft zo lang mogelijk
op die hoogte en van daar werp je je blik in het universum… Je hoger Zelf is alwetend,
en omdat je je ermee identificeert, daalt alle kennis die je onbewust hebt opgedaan,
geleidelijk af in je bewustzijn en sta je versteld van alles waartoe je je plotseling in staat
voelt te begrijpen, te ontdekken.
De enige ware helderziendheid is die, die de ogen van de geest jou geven. In het begin
heb je de indruk niets te zien, maar zet door… Door elke dag moeite te doen je met je
hoger Zelf te identificeren, bewerk je het terrein voor de ware helderziendheid."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van dinsdag 11 december 2012

"Door goed en kwaad te beschouwen als onverzettelijke vijanden, wordt de mens
voortdurend tussen die twee heen en weer geslingerd en weet hij niet de eenheid te
hervinden, die hem tot een sterk wezen maakt en meester van elke situatie. Je zegt:
‘Maar we kunnen er niets aan doen, het is nu eenmaal zo dat we gevangen zitten
tussen de krachten van goed en kwaad…’
Zolang je op aarde bent, zul je dit probleem horen op te lossen en om het op te lossen
is hier onder andere een methode: leer hoe je de duistere entiteiten die je in hun netten
willen strikken dient te beantwoorden. Maar antwoord hun nooit met geweld, want dat
maakt hen alleen maar sterker. Als je hen voelt naderen in de vorm van verleidingen,
slechte gedachten, slechte gevoelens, verzet je dan niet tegen hen. Zeg hun dat je blij
bent met hun bezoek, en breng het licht mee om ze te begroeten, ontsteek al je
innerlijke lampen: onmiddellijk zullen deze bezoekers het hazenpad kiezen, want ze zijn
lelijk, slecht gekleed en willen niet gezien worden! Ja, alleen het licht in jou kan een
antwoord zijn op de geesten van het kwaad. Je hoeft ze niet te tarten, breng alleen maar
je licht. En dankzij het licht kom je elke dag meer en meer vooruit op weg naar de
innerlijke eenheid."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van woensdag 12 december 2012

"Wat is de drijfveer van de meeste mensen? Nemen. Overal waar ze gaan,
zoeken ze wat er te nemen valt. Ze studeren, ze werken, ze trouwen, ze ontmoeten
elkaar om te nemen, hun denken gaat altijd in die richting. Daarom gaat er niets
lichtends, warms, levends van hen uit: omdat ze gewend zijn te nemen.
Zelfs in de liefde, als man en vrouw elkaar zoeken, denken beiden meestal alleen
aan nemen: de man wil het leven van de vrouw opslokken en omgekeerd. En als er
niets meer te nemen is, scheiden ze. U zegt: ‘Maar als ze zich verenigen, geven ze
elkaar toch iets!’ Ja, maar alleen om beter te nemen: ieder denkt er alleen aan iets
van de ander te krijgen, gretig, zelfzuchtig, gewetenloos iets uit de ander te putten.
Welnu, dat is geen liefde. Liefde is iets aan de ziel en het hart van de ander bieden,
een elan, een leven, een inspiratie, zodat dat wezen ontluikt en
groeit in licht en vreugde."


Omraam Mikhael Aivanhov

^^ ik vind het wel een beetje ouderwets allemaal

het is geven en nemen...

De mens is van nature niet echt monogaam, denk ik...
vooral in deze tijd (anno 2012)
je ontmoet elkaar, loopt een tijdje met elkaar over de zelfde weg
tot de wegen weer scheiden van elkaar...
zolang we voor elkaar open staan, elkaar niet proberen te veranderen (in de waarde laten, verdraagzaam zijn...
gaat het goed...
maar er komt veel meer bij kijken...
ervaringen vertellen die je heb mee-ge-maakt, maar ook luisteren naar je partner: wat heeft hij/zij meegemaakt...
het moet van beide kanten komen...
vaak gaan relaties kapot, omdat de ene, de andere naar zijn/haar hand wil zetten... veranderen
Ook is degene met wie je bent getrouwd je bezit niet...
Trouwen is samen het levenspad bewandelen, en soms is het fantastisch, en soms ook moeilijk...
je maakt het samen mee, als 1
als je niet meer samen 1 bent, door wat voor reden dan ook, is het de bedoeling dat je toch een andere weg zoekt samen...
als dat niet gaat, dan hebben we de keuze of we bij elkaar blijven, of uit elkaar gaan...
vroeger moesten ze bij elkaar blijven omdat het een schande was voor de buurt of de familie als je ging scheiden...
met als gevolg dat mama de hele dag aan het huilen is, papa nooit thuis is, en de kinderen niet weten wat ze fout gedaan hebben...
ze denken dat mama om hun huilt!
ik weet eigenlijk niet wat beter is (als je kinderen hebt)
moet je schijnheilig bij elkaar blijven (de kinderen van tegenwoordig maak je niet meer wijs dat alles goed gaat, ze voelen dat er iets niet goed zit, ze kunnen het alleen niet goed plaatsen)
dus de kinderen zijn altijd de dupe...
in mijn vrienden/kennissen-kring zeker 8 van de 10 zijn opgevoed door 1 ouder...
maargoed, ik dwaal af van wat ik wil zeggen

zolang je je goed voelt in de relatie... van elkaar leert, lacht en huilt met elkaar, is het goed...
als er spanningen komen, gaat het fout...
En als je echt van elkaar houd, gun je elkaar het geluk...
of dat met jou is of met iemand anders, je moet je er bij neerleggen...
Tuurlijk ben je het er niet mee eens, dat mag je best laten weten
Maar ga geen wraak nemen, en al helemaal de kinderen niet weg houden enzo...
dat vind ik zo hard!
het kind kan er niets aan doen...

groetjes moonflowertje

Dagtekst van donderdag 13 december 2012

"Het bestaan is geen vlakke, gelijkmatige weg, het bestaat uit hoogten en laagten,
uit kuilen en hobbels, die voortdurend ons evenwicht in gevaar brengen.
Maar in deze onevenwichtigheden hebben we de beste voorwaarden om vooruit te gaan.
Wat zijn beproevingen, ziekte of oorlog? Onevenwichtigheden; in die onevenwichtigheden
vinden goede mensen de voorwaarden om nog beter te worden, en de slechte helaas
die om nog slechter te worden.
Het leven brengt storingen om de mensen in die toestand van onevenwichtigheid te plaatsen,
die hen verplicht na te denken, zich te ontwikkelen, of ten minste zich te tonen en zichzelf te
leren kennen. Als ze geen beproevingen of gevaren moeten trotseren, zullen velen zichzelf nooit
leren kennen! Zo zijn er sommigen die bekwaam, intelligent, eerlijk leken, die direct instorten,
of zich laten meeslepen om laffe, criminele daden te stellen; terwijl anderen die onbeduidend
leken, zich ontpoppen tot helden of heiligen."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van vrijdag 14 december 2012

"Wil je evenwicht, vrede vinden? Doe dan je best om elke dag het goddelijke
centrum in jezelf te bereiken. Op dat moment harmoniseren en rangschikken zich
alle deeltjes van je wezen, alle energieën die in jou circuleren, ten opzichte van dat
goddelijke centrum waaromheen ze beginnen te draaien.
Het geheim van het spirituele leven is die menigte van uiteenlopende elementen die
in alle richtingen rondvliegen weer te vangen en ze rond je innerlijke zon te laten
draaien, zoals planeten om de kosmische zon wentelen. Op dat moment, ja, kun je
spreken van orde, harmonie en vrede, kun je spreken van het Koninkrijk van God:
omdat er een centrum is, een zon, een kern waaromheen alle andere elementen hun
plaats vinden en de baan ontdekken, die ze te volgen hebben."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zaterdag 15 december 2012

"Spirituele oefeningen zijn op zich niets. Zij worden pas echt doeltreffend en heilzaam als ze
worden uitgevoerd in het licht van een Onderricht dat kennis verschaft over de onzichtbare wereld,
de verschillende wezens die deze bewonen, de wetten die er heersen, de krachten die erin omgaan.
En het is nog belangrijker te leren hoe de mens in elkaar zit, welke organen en spirituele centra er
in hem zijn, waardoor hij in relatie kan treden met de lichtende gebieden van de ruimte.
Maar zelfs dat is niet genoeg. Wanneer we eenmaal over deze kennis beschikken, dienen we te
beslissen onze manier van leven te veranderen, activiteiten op te geven die in strijd zijn met de
doelstellingen van de wetenschap der Ingewijden.
Dat is de essentie, houd daar rekening mee. Zodra je je niet langer beperkt tot een intellectueel begrip
van de spiritualiteit, zul je beschikken over het ware begrip, dat begrip dat in het gehele lichaam
doordringt tot in de kleinste cel.
Dan zal elke oefening voor jou haar ware betekenis krijgen en je sterker maken."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zondag 16 december 2012

"Om te zeggen ‘ik begrijp’, gebeurt het soms dat men zegt ‘ik zie’.
En inderdaad, er bestaan verschillende vormen van visie, die je anders
noemt naargelang de gebieden waarop zij betrekking hebben. Op het
hoogste niveau uit zich de visie van de geest, die je ervaart als een openbaring.
Die visie heeft uiteraard geen fysieke, materiële ondersteuning, en meestal ben je
je niet echt bewust van het zien, maar je ziet.
Als je plotseling, in de vorm van een idee, de openbaring krijgt van een hogere
werkelijkheid, ben je erin slaagt heel ver, heel hoog, stralen van jezelf te zenden,
en die stralen laten je in het universum, een structuur, wetten, overeenkomsten zien.
Het is het licht van de geest, dat de werkelijkheid verklaart en je in staat stelt er
de meest verheven aspecten van te vatten."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van maandag 17 december 2012

"Je bidt en je hebt de indruk dat het niet helpt, omdat je gebeden niet worden verhoord?…
Welnu, je vergist je. Als je gebeden oprecht, intens en onzelfzuchtig zijn, word je verhoord,
maar beetje bij beetje. Wat je vraagt kan zich niet snel verwezenlijken, maar omdat je een
proces in beweging hebt gezet, zal dat proces, dat ononderbroken is, steeds sneller verlopen,
als je vastberaden en geduldig bent. Op het moment zelf dat je bidt, begint je wens zich al te
verwezenlijken, maar het kost tijd voordat hij voltooid is. Je stopt een zaadje in de aarde;
opdat dit zaad een boom zou worden, is tijd nodig, maar je bent al verhoord, omdat het
begint te ontkiemen in de grond.
Je vraagt het Koninkrijk van God en zijn Gerechtigheid? Dat kun je niet in één dag laten gebeuren,
zelfs niet in een paar jaar, dat is niet mogelijk: het is een gigantische boom die zo veel tijd nodig
heeft om te groeien! Maar omdat het zaad gezaaid is, is de boom al aan het ­groeien…"


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van dinsdag 18 december 2012

"Deuren open doen en sluiten, heb je wel eens nagedacht over het belang van dit gebaar?
Weet je wanneer je een deur dient te openen en wanneer te sluiten?
Natuurlijk, in het gewone leven weet je dat: dat doe je de hele dag om naar binnen en naar
buiten te gaan, of degenen die je thuis ontvangt binnen of buiten te laten. Maar de deuren
waarover ik spreek, zijn degene die we in ons hebben. Deze zijn het die we moeten leren
openen of sluiten: die we openen, als we de hemelse gebieden willen bereiken, of de
engelen willen binnenlaten, en ze sluiten om duistere geesten de toegang te ontzeggen,
om onze spirituele rijkdommen te behoeden.
Deuren bestaan in ons in allerlei vormen. In ons fysieke lichaam hebben we er al twaalf:
twee ogen, twee oren, twee neusgaten, de mond, beide borsten, de navel en daaronder
zijn nog twee andere deuren. Deze deuren brengen ons in contact met de fysieke wereld
om ons heen, maar wat we niet weten is dat ze ook dienen om ons in contact te brengen
met de psychische wereld en de spirituele wereld. Hier ligt dus een uitgestrekt gebied om
te bestuderen: hoe en wanneer openen of sluiten we die deuren…"


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van woensdag 19 december 2012

"De mens, die naar Gods beeld geschapen is, is even machtig als Hij.
Waarom toont hij zich dan zo zwak? Omdat hij niet weet waarin zijn macht ligt.
En zijn macht ligt niet in zijn vermogen om eisen te stellen, druk uit te oefenen,
die ligt in zijn vermogen om nee te zeggen. Dat betekent dat niemand op
aarde hem kan dwingen te doen wat hij niet wil. Zelfs als heel de Hel tegen hem
samenspant om hem te verplichten tegen zijn wil te handelen, kan de Hel hem
niet dwingen. Zelfs God kan de mens toch niet dwingen! Daarom zou de mens,
als hij wist waarin zijn ware macht bestond, alle verleidingen en alle verlokkingen
kunnen weerstaan, zou hij niet één slechte daad begaan. Als hij misdaden pleegt,
stemt hij daarmee in.
De duistere geesten van de onzichtbare wereld hebben de macht de mens te
verleiden, en om hem op de proef te stellen. God Zelf heeft hun die macht gegeven.
Lees nog maar eens Gods gesprek met Satan, in het begin van het Boek Job.
De mens zelf heeft altijd de macht om nee te zeggen. Juist de onwetendheid van
zijn goddelijke oorsprong maakt hem zo zwak tegenover het kwaad."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van donderdag 20 december 2012

"Of hij nu een man of een vrouw is, de mens die werkelijk zijn zusterziel heeft gevonden,
dat wil zeggen die in zichzelf zijn aanvullend principe heeft gevonden, heeft het gevoel
dat principe overal te ontmoeten, in alle schepselen. Hij houdt van alle vrouwen en
mannen op aarde, hij houdt spiritueel van hen en is gelukkig om wille van zijn zusterziel,
die hem heeft vervuld. Hij ervaart niet meer dat gemis, dat hem dwingt om voortdurend te
proberen dit te verhelpen, hij voelt dat alle ontmoetingen die hij heeft, ertoe bijdragen dat
hij rijker wordt. Ja, als je de volheid in je hebt verwezenlijkt, ontdek je je complementair
principe in alle schepselen. Dat zijn onverklaarbare en onuitsprekelijke ervaringen. Alleen
degene die ze heeft verwezenlijkt, kan ze begrijpen. Maar tot dan, wat een weg heb je af te
leggen! Altijd lijden, teleurgesteld worden, altijd op zoek zijn naar een partner en hem niet
vinden… Je zegt tot jezelf: ‘Ah! Kijk, daar is hij.’ En dan, een tijdje later, besef je dat hij hem
niet was. Dan is het misschien een ander… Dat gaat zo door, tot je beseft dat je hem in
jezelf bezit. Maar vanaf de dag dat je hem in jezelf gevonden hebt, vind je hem
overal buiten jezelf.
Maar begrijp mij goed. Ik ontraad noch veroordeel de lichamelijke liefde, de lichamelijke
vereniging. Ik leg je alleen uit, als je werkelijk de volheid wilt vinden, dat je eerst in jezelf
de vereniging van de twee principes moet verwezenlijken."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van vrijdag 21 december 2012

"Aarde, water en lucht zijn zuiveringsmiddelen en ik heb je methoden,
oefeningen gegeven, die je met hen kunt doen. Maar het machtigste
zuiveringsmiddel is het vuur. Niets kan het vuur weerstaan. Daarom
leert de inwijdingstraditie, dat mensen noodzakelijkerwijs door het vuur
moeten gaan, om zich te transformeren.
Maar niet het fysieke vuur uiteraard, het psychisch vuur.
Op het psychisch vlak zijn er twee soorten vuur: het vuur van het lijden en
het vuur van de spirituele liefde. Door het vuur van het lijden hebben
noodzakelijkerwijs al diegenen te gaan die zo koppig, eigenzinnig op de
verkeerde weg zijn, dat alleen beproevingen hen kunnen doen nadenken
en transformeren. Wie aan dit vuur wil ontsnappen, dient met het vuur van
de liefde te werken, dat hem helder en stralend maakt. En zelfs als hij nog
moet lijden, aangezien je op aarde niet aan beproevingen kunt ontsnappen,
zal het spirituele vuur van de liefde heviger in hem branden en hem in
staat stellen ze te doorstaan. Het vuur van het gewone lijden maakt de
mens tot slaaf; het vuur van de spirituele liefde geeft hem de vrijheid."



Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zondag 23 december 2012

"Het geloof is geen irrationeel gevoel, het is gebaseerd op de ervaringen
die we tijdens onze vroegere incarnaties hebben opgedaan en die in onze
ziel zijn opgetekend. Ja, alles wat de mens heeft bestudeerd, beproefd,
beleefd in zijn vorige levens, ligt aan de oorsprong van zijn geloof.
Je kunt slechts geloven in wat je hebt meegemaakt, anders dienen we niet te
spreken van geloof, maar slechts van overtuiging. Als je gelooft in God, is dat
omdat je je met Hem hebt één gevoeld, je hebt Hem aangeraakt, en dat contact
heeft sporen in jou achtergelaten, zo sterk dat je niet kunt twijfelen, je geloof
in God staat in jou gegrift.
Als je kunt zeggen dat deze weg leidt naar die stopplaats, is het omdat je de
route kent. Maar als je zegt dat je langs die weg paleizen en tuinen zult bereiken
en je vindt er slechts moerassen of ravijnen, komt dat omdat je gewoon werd
gedreven door de behoefte iets aan te nemen en niet door de zekerheid van
het geloof. Een mening is het resultaat van een subjectief verlangen: we denken
dat het zal gebeuren, maar meestal is dat niet het geval. Het geloof daarentegen
is een absolute zekerheid, die leidt tot een verwezenlijking."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van maandag 24 december 2012

"Of het nu een kleine kamer of een groot huis is, in alle plaatsen
waar je woont, zijn de muren, de meubels, de voorwerpen doortrokken
van jouw uitstralingen. Dat is de magische kant van de aanwezigheid:
je laat op alles wat je omringt, vooral op de voorwerpen die je aanraakt,
etherische deeltjes achter, die geleiders zijn van gunstige of ongunstige
invloeden. Als je voortdurend negatieve gedachten, woorden en
gevoelens uitzendt, worden die voorwerpen als magneten, die al wat
slecht is uit het universum aantrekken. Uiteraard is het tegenovergestelde
ook waar: als je uitstralingen doordrenkt zijn met wijsheid en liefde, laat je
goede fluïda achter op de voorwerpen die je omringen en worden ze
geleiders van licht, vreugde en gezondheid.
Maak voortaan een gewoonte van deze oefening: leer in elk vertrek van je
huis de dingen met aandacht en met liefde vast te nemen, terwijl je de
goddelijke Geest vraagt ze te zegenen. Zeg: ‘Geest van licht, zuiverheid,
waarheid, aan U wijd ik deze voorwerpen, zodat ze voor U een drager,
een instrument worden van uw macht.’
De Geest zal dan in jouw huis komen wonen."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van dinsdag 25 december 2012

"Wat wij de geest en de ziel noemen, zijn twee werkelijkheden in ons
die overeenkomen met de twee grote scheppende principes: het
mannelijke en het vrouwelijke principe, die we de kosmische Geest en
de univer­sele Ziel noemen. Daarom zijn ook wij, net als zij, scheppers.
Ja, ook wij beschikken over het vermogen te scheppen, maar op één
voorwaarde: dat we zowel aan het mannelijke als het
vrouwelijke principe in ons, onze geest en onze ziel, alle mogelijkheden
bieden om zich te openbaren.
De activiteiten die ons tot ware scheppers maken, zijn het gebed,
de meditatie, de contemplatie en de identificatie. Door het verlangen ons te
verheffen om in de universele Ziel, het licht dat de materie van de schepping
is, door te dringen, bevruchten wij haar met onze geest.
Dan ontvangt onze ziel de zaden van de kosmische Geest en brengt goddelijke
kinderen ter wereld: inspiratie, vreugde, daden van rechtvaardigheid, goedheid
en edelmoedigheid. Ook dat is de betekenis van het Kerstfeest."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van woensdag 26 december 2012

"Elke dag eten we. Maar wees niet geschokt als ik je vertel, dat ook
wij worden gegeten. Ja, we dienen als voedsel voor andere entiteiten:
de engelen. Ze nemen onze goede gedachten, goede gevoelens, alles
wat in ons door wijsheid en liefde wordt geïnspireerd. Engelen
beschouwen ons als bomen die bloemen en vruchten voortbrengen.
Als zij ze komen plukken, breken ze onze takken niet, integendeel, ze
begieten ons, verzorgen ons, opdat we nog smakelijker vruchen zouden geven.
Maar er zijn ook ‘engelen’ van een andere soort, duistere entiteiten, demonen.
Ook zij dienen zich te voeden, en zij komen schranzen bij de mensen van wie
de slechte bedoelingen, slechte gevoelens lekkere hapjes voor hen zijn: zo
ontnemen ze hun al hun krachten en laten hen uitgeput achter. Niets is erger
dan te worden verslonden door de geesten van de duisternis en niets is
wenselijker dan tot voedsel te dienen voor hemelse entiteiten. Daarom vertellen
Ingewijden ons, dat we ons elke dag aan de Heer dienen aan te bieden, zodat
Hij zich met ons voedt. Door dit beeld onthullen zij ons dat het spirituele ideaal
van de mens is te worden verorberd door de Heer,
om in Hem zijn woning te hebben."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van donderdag 27 december 2012

"De vreugde, we kunnen haar voelen bij verschillende gelegenheden, maar in
de daad van het scheppen ervaren wij de grootste vreugde, want in het scheppen
benaderen we essentie zelf van God. God schept, en het menselijk wezen dat
Hij gemaakt heeft naar Zijn beeld, is ook in staat om te scheppen. Natuurlijk, kan
de menselijke schepping geenszins worden vergeleken met de goddelijke schepping,
maar qua principe is er geen verschil: de mens is net als God schepper.
En omdat de grootste vreugde ligt in de handeling van het scheppen, is het dus de
kunstenaars gegeven de grootste vreugden te ervaren. ‘En de geleerden en de
mystici?’, zeg je. In de mate waarin geleerden en mystici scheppers zijn, kunnen ze
natuurlijk even grote vreugde ervaren als de kunstenaars. Je zult tegenwerpen dat je
heel wat ongelukkige kunstenaars hebt gekend. Ja, inderdaad, maar begrijp me
goed: als we spreken van de vreugde van de kunstenaar, is het deze die hij voelt
door het loutere feit dat hij schept, die vreugde die de handeling van het scheppen
geeft. En onder ‘kunstenaar’ kunnen we om het even welk menselijk wezen verstaan,
die bezig is iets te creëren met zijn handen, of met zijn gevoel, verlangen of gedachte."


Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van vrijdag 28 december 2012

"De zin van het leven bevindt zich in het zoeken naar wat eeuwig onbereikbaar is:
de goddelijke volmaaktheid. Want alleen wat onmogelijk is, is reëel en wat het verst
van ons verwijderd is, staat in werkelijkheid het dichtst bij ons. Dat is ogenschijnlijk
een absurditeit. Toch niet, omdat de dingen niet zijn zoals wij ze zien.
Wie streeft naar het onmogelijke, de volmaaktheid van God, is juist in de werkelijkheid.
Omdat hij Hem in het centrum van zijn bestaan heeft geplaatst, neemt de Schepper deel
aan zijn activiteiten: aan ieder van zijn uitingen. Daar is Hij, aanwezig in zijn gedachten,
in zijn gevoelens, terwijl hij dacht dat het onmogelijk was om God te ontmoeten, zich met
Hem te verenigen, maar in werkelijkheid voltrekt die ontmoeting, die eenwording zich elke
dag en zelfs zonder dat hij het weet! Elke dag wordt zijn geloof, zijn hoop en zijn liefde
groter, elke dag nemen het licht en de vrede in hem toe."



Omraam Mikhael Aivanhov