Een bewustzijn of geest... is totaal niet gevoelig voor warmte of kou, evenmin voor de tijd...
waarschijnlijk is het de bedoeling dat je je met het leven bezighoud.... door gaan we uiteindelijk toch wel
^^ lekker positief
Waar niets zeker is, is alles mogelijk...
Dus het zou best kunnen, JustLove...
Het is wel een prettige gedachten van jou
Ik leef!, en als ik ga peinzen over het feit dat mijn leven in dit lichaam een keertje ophoud, dan wordt ik niet echt vrolijk, zegmaar
Ik wil nog zoveel doen...
Het komt deze week gewoon niet goed uit eigenlijk
Dagtekst van zondag 24 juni 2012
"Zeg het woord ‘offer’ en je ziet meteen de gezichten betrekken,
omdat voor de meeste mensen het woord samengaat met de gedachte aan ontberingen en lijden.
Voor een spiritualist daarentegen gaat dat woord gepaard met de gedachte aan liefde,
vreugde, schoonheid, omdat hij weet dat door een aantal dingen op te geven die hem bevallen,
die hem goed uitkomen, hij op een hoger niveau veel grotere voldoening zal ondervinden.
Het offer is de transformatie van de ene materie in een andere, van de ene energie in een andere.
Zich opofferen is als een stuk dood hout zijn, dat in het vuur wordt gelegd.
Voor het in het vuur gaat, is dat stuk hout dof, nutteloos.
Maar op het moment dat het aanvaardt in het vuur te gaan om dat te voeden,
wordt het zelf vuur, warmte, licht, en schoonheid.
Ontdoe je dus van dat denkbeeld, dat het offer gepaard gaat met lijden en ontberingen.
want juist daardoor kom je uit de duisternis:
...Om licht te worden."
Omraam Mikhael Aivanhov