Dagtekst

Inderdaad hij is erg mooi ...de volgende


Dagtekst van woensdag 23 mei 2012.

"Het verschil tussen ware kennis en boekenkennis is hetzelfde als
tussen goud en bankbiljetten. Biljetten zijn niet altijd geldig,
ze kunnen zelfs alle waarde verliezen als gevolg van politieke of
sociale onrust. Goud echter verliest nooit zijn waarde, ongeacht
de omstandigheden. Daarom zal degene die goud bezit nooit in
problemen komen.
Net als bankbiljetten kan boekenkennis onder bepaalde
omstandigheden je niet langer van enig nut zijn. Maar als je de
kennis bezit die de wijsheid geeft, wijsheid die gestoeld is op
een persoonlijke, levende ervaring, dan heb je goud. In alle
omstandigheden, onder alle voorwaarden blijft deze kennis geldig,
ze verlicht je pad, geeft je oplossingen en brengt je vrede."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 24 mei 2012.

"Het hart en het verstand hebben niet dezelfde eisen, ieder moet
anders worden gevoed en moet dus verschillend worden geoefend.
Kunstenaars bij wie het hart, de gevoeligheid bijzonder
ontwikkeld is, moeten worden aangemoedigd; ze lijden onder
kritiek. Hoeveel artiesten zijn er niet gestorven omdat ze niet
werden begrepen! Denkers en filosofen daarentegen versterken zich
met kritiek, omdat het verstand groeit door weerstand en
obstakels. Het kenmerk van het verstand is nieuwe argumenten,
nieuwe oplossingen te vinden, het zoekt gelegenheden om zich te
oefenen, en kritiek levert die kansen. Beledigingen schrikken het
niet af, het is erop gebouwd om weerstand te bieden.
Dus degene die zich uitdrukt via het gevoel moet worden
aangemoedigd, geprezen. Maar geef wie in de wereld van de
gedachte leeft niet te veel schouderklopjes, want je wiegt hem in
slaap, hij zal niet meer vooruit gaan."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

wouww... dat is nog eens een prachtige omschrijving!

Ik ben een gevoels-mens en mijn hersenen daar is geloof ik ook niets mis mee
Tegen kritiek kan ik zeker wel, omdat dit mij stimuleert om er mee door te gaan...
ieder mens is uniek, net als wat de mensen maken uniek is...
Het gaat er bij mij vooral om, dat ik me goed voel tijdens bijv. het schilderen...
Helaas (vind ik een min-puntje van mezelf) heb ik als ik inspiratie heb het op alle vlakken...
Zodoende kan het wel eens zo zijn dat ik met 10 dingen tegelijk bezig ben
Ik denk dat als je schildert met de bedoeling dat het geld op gaat leveren, dat je je van je eigen vrijheid beroofd...
... Je schildert niet meer vanuit je gevoel, maar vanuit je gedachte.... ( ik noem dat een expo- kunstenaar, die wel 100x het zelfde schilderij schildert)
er komt een bepaalde druk op je te staan...
Hier moet je tegen kunnen, als het een bron van inkomen is...

En wat betreft de schouderklopjes, die geven me stiekem toch wel voldoening, hoor! maar sommige kunnen echt overdrijven
Gelukkig ben ik in gedachte al weer 3 stappen verder
Waar ik heel erg mee om heb moeten leren gaan is,
Het gene wat ik zelf lelijk vind, vinden anderen het mooist

groetjes Moonflowertje

Ik vind het een "gouden" tekst, Beschermengel!

Je komt met lege handen op de aarde, en zal met lege handen weer terugkeren...
Als de mens dat nu maar eens voorop ging stellen...
Het zou enorm schelen voor de wereld-vrede...
Het gaat vaak om een lapje grond... vroeger moest ik erom lachen, omdat ik altijd zoiets heb gehad van, "we zijn hier maar te gast, hoor"
Tegenwoordig lach ik er niet meer om, want ik weet hoe ver dit soms gaat! Het is eigenlijk gewoon triest, te denken dat "iets" je bezit is, vooral omdat het over lijken gaat, letterlijk

ach... ik kan er wel over doorpraten...
Ik kan alleen maar wensen dat de mensheid wijzer zal worden,
en een eenheid zal vormen...
Dat zou ik goud vinden

groetjes moonflowertje

Dagtekst van zaterdag 26 mei 2012

"De moedeloosheid die ons soms bekruipt is een teken dat de relatie die moet bestaan tussen onze twee naturen, de aardse en de hemelse, in ons gebroken is.
De aardse natuur is als een materie die de hemelse natuur voortdurend moet verlichten, verlevendigen.
De aardse natuur trekt ons naar beneden, terwijl de hemelse natuur ons meevoert naar boven.
Dus wanneer de aardse natuur erin slaagt zich te onttrekken aan de macht van de hemelse natuur,
doet zich in ons als het ware een val, een instorting voor.
Om nu de verbinding tussen onze twee naturen te handhaven of te herstellen, dienen we,
net zoals de alchemisten, te leren werken met het vuur.
Het is het vuur, het heilige vuur van de goddelijke liefde, dat onze lagere natuur verbindt met onze hogere natuur,
op voorwaarde dat we nooit stoppen het aan te blazen."

Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zondag 27 mei 2012.

"Op Pinksterzondag herdenken de christenen dat de Heilige Geest
over de apostelen neerdaalde in de vorm van vurige tongen. In
feite is dat neerdalen van de Heilige Geest een symbolische
gebeurtenis, die je in een of andere vorm in alle religies
terugvindt. Als er wordt gezegd dat de Heilige Geest neerdaalde
over de apostelen, kunnen we geloven dat het een entiteit buiten
de mens is. Maar in werkelijkheid, nee, de Heilige Geest is je
hoger Zelf, dat wil zeggen het symbool van al wat lichtend,
machtig en goddelijk in je is. Zeggen dat de mens de Heilige
Geest ontvangt, betekent dat zijn eigen geest bezit van hem
neemt, zijn eigen geest die zijn hoger Zelf is.
Het hoger Zelf maakt deel uit van de mens, maar het kan zich nog
niet openbaren, als een mens het pad niet eerst heeft vrijgemaakt
van onzuiverheden die het blokkeren. De dag waarop hij zich
werkelijk heeft gezuiverd, waarop hij erin slaagt zich waarachtig
te heiligen, zal de Heilige Geest, zijn hoger Zelf, machtig,
lichtend, stralend in hem neerdalen om er wonderen te verrichten."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Op de aarde lopen heel wat "halve" rond vertelde mijn gids me een tijdje geleden... Ik moet er nog steeds om lachen...
Het is net als op de aarde dat je mannelijke en vrouwelijke zielen hebt...
Bij een hoop "aardgebonden zielen " is de andere helft dus al "thuis"
zodra je lichaam om wat voor reden dan ook niet in staat is om "levend " te zijn, komt je soulmate je halen...

Misschien is het wel zo, dat een entiteit, een vrouwelijke of juist een mannelijke ziel is, die nog niet kan samen smelten...
Dit komt dan niet doordat hij zijn leven niet goed gedaan heeft, maar eerder omdat de andere helft nog op de aarde "leeft"

Het zou zo maar kunnen

groetjes Moonflowertje

Tenminste ik niet

Ja dat zou heel goed kunnen! ...ik heb eens in paniek voor hulp geroepen, toen ik later een beeld kreeg van een hele mooie jongenman met blond krullend haar die verschrikt de deur van zijn huis open deed en zei: Nu al? Ik weet dus zeker dat hij bij mij hoort hij is ook het type man waar ik op aarde voor zou vallen


____________________________________


Dagtekst van maandag 28 mei 2012.

"Kijk naar de zon, mediteer over de zon door je ervan bewust te
zijn, dat ze al miljoenen jaren de aarde en de wezens die haar
bewonen, verlicht en verwarmt. En zij doet dit zonder zich erom
te bekommeren wie blij zijn met haar stralen en ze dankbaar
ontvangen, en wie blijven slapen in de kelders. Zij is er boos
noch woedend over dat de mensen niet eens beseffen dat ze aan
haar het leven danken, ze blijft stralen en hun haar zegeningen
geven.
Zoals de zon zijn er wezens, die hun licht en hun liefde door de
ruimte sturen, en het kan hun evenmin schelen, of de schepselen
ervan profiteren of niet. Ze voelen zich gelukkig, vervuld, het
is hun een immense vreugde hun rijkdommen door het hele universum
te verspreiden. Zij hebben begrepen dat het grootste geluk is wat
de zon alsmaar voelt en beleeft: stralen, verlichten en
verwarmen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Best grappig toch?
Gelukkig weet je er mee om te gaan...
Want, ja... sommige gooien meteen het hele roer om...
Met alle gevolgen van dien

Dagtekst van dinsdag 29 mei 2012

"Tijdens hun eerste levensjaren leven kinderen in contact met de onzichtbare wezens, ze lachen naar hen,
voeren gesprekken met hen, door te luisteren en te antwoorden.
Maar als ze daarover met volwassenen praten, en vooral met hun ouders,
geven deze geen aandacht of leggen ze hun het zwijgen op:
wat moeten ze aan met zulke verzinsels?
Echter, als ze bereid zouden zijn naar de verhalen van die kinderen te luisteren en er vragen over stellen,
zouden ze verbazingwekkende ontdekkingen doen; ze ontzeggen zich zodoende iets heel kostbaars.
Het zal misschien niet voor allen gelden, maar sommige kinderen dragen herinneringen met zich mee aan lang vervlogen tijden,
toen de mens heel de natuur als een levend organisme beschouwde, waarmee hij onafgebroken in verbinding stond.
Dat geheugen blijft over het algemeen tot de leeftijd van zeven jaar, waarna het afstompt naarmate de kinderen groter worden,
maar ook door hun opvoeding, de taal en de houding van de volwassenen;
later lachen ze er zelfs om als ze terugdenken aan die kinderachtigheden,
die naar zij geloven slechts het product van hun verbeelding waren.
Het waren echter de overblijfselen van een verleden dat in hun ziel was opgetekend,
en het is jammer dat zij ze laten vervagen.

Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van woensdag 30 mei 2012

"Als je altijd verwacht dat men aan je denkt, je begrijpt, je helpt, van je houdt, zul je nooit gelukkig zijn,
want iedereen heeft zijn eigen zorgen, zijn eigen problemen.
Iemand zal misschien het ene moment bij je zijn, maar het volgend moment is hij elders bezig en ben jij op jezelf aangewezen.
Daarom zeg ik je: reken niet al te veel op de anderen, want hun aandacht, hun vriendschap en hun liefde zijn te onzekere dingen.
Het ene moment zul je je begrepen voelen, gesteund, maar wat zal het volgend moment gebeuren?
Verwacht niets van de anderen, vooral hun liefde niet.
Ze kan komen, natuurlijk, ze kan zelfs onophoudelijk komen; als ze komt, zal ze welkom zijn en dank je de Hemel,
maar verwacht haar niet. Wil je gelukkig zijn? Verwacht dan niet bemind te worden,
maar bemin zelf, dag en nacht, en je zult onafgebroken gelukkig zijn.
Misschien zal op een dag de grote liefde je overrompelen…
Ja, waarom niet? Dat kan gebeuren, maar verwacht haar niet."

Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van donderdag 31 mei 2012

"Zelfs al word je niet blij van de gedachte te sterven of mensen te zien sterven die je liefhebt,
je kunt ook leren de dood te beschouwen als een weldoener:
zij maakt het de mensen mogelijk zich te bevrijden om verder, hoger te gaan leven.
De Ingewijden die de plannen van de kosmische Intelligentie kennen,
aanvaarden de werkelijkheid van de twee principes van leven en dood,
en streven ernaar te werken met het principe van het leven dat zuivert, verfraait, verlicht.
Het principe van het leven is eerder van een mentale en spirituele orde, en wie probeert het te voeden met goede gedachten, edelmoedige gevoelens, kan de werking van het principe van de dood vertragen.
Natuurlijk, zelfs al doen we dit werk, aan ouderdom en dood kunnen we niet ontsnappen, we dienen ons geen illusies te maken.
Maar als we leren de geest voorop te zetten, zal hij ons blijven activeren en ons veerkracht en vreugde geven.
Het ware geheim van het leven en de jeugd is nooit te blijven stilstaan op weg naar de spirituele bergtoppen."

Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van vrijdag 1 juni 2012

"De wereld der mineralen wordt gekenmerkt door haar onbeweeglijkheid.
Bomen groeien, maar ze blijven met de grond verbonden.
Dieren verplaatsen zich en sommige kunnen een breed scala van bewegingen uitvoeren,
maar die bewegingen worden hun ingegeven door het instinct.
Alleen de mens is in staat zijn bewegingen te beheersen en ze ook een betekenis te geven,
omdat hij over het bewustzijn beschikt.
Zo kan elk gebaar dat we maken, elk woord dat we spreken een weerklank hebben op spiritueel vlak.
Vaak volstaat het niet zich te concentreren, te mediteren of te bidden: om de krachten van de geest te wekken,
hebben we een vertrekpunt nodig op het fysieke vlak.
En dit vertrekpunt kan het gebaar of het woord zijn.
Het gebaar en het woord hebben altijd een magisch vermogen:
hierdoor ontketenen we stromen in de onzichtbare wereld, die bijdragen tot de verwezenlijking in de materie."

Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zaterdag 2 juni 2012

"Waarom willen toch zo veel mensen helderziend worden?
Alsof ‘zien’ het toppunt van het spirituele leven is!
Het winnen van geld, faillissementen, toekomstige huwelijken, echtscheidingen,
vijanden, vrienden, ziekten, enzovoort:
wat is het belang steeds dezelfde tragedies… en dezelfde comedies te zien?
Zien we dit soort dingen niet genoeg met onze eigen fysieke ogen?
Hoe vaak zijn we in het dagelijks leven niet moe, misselijk van alles wat we zien!
Dus waarom zouden we nog meer willen zien om uiteindelijk verpletterd en ziek te worden?
Is dat verstandig?
Zien… zien… maar wat zien?
Dat is de vraag.
Laten al die gegadigden voor de helderziendheid beseffen dat in tegenstelling tot hetgeen ze zich voorstellen,
dit vermogen hen ervan zal weerhouden te evolueren,
vooral als ze daarnaar streven voordat ze de eigenschappen hebben ontwikkeld,
die hen is staat zullen stellen iets nuttigs te doen met wat ze zien.
Het is niet genoeg om te zien,
je moet in staat zijn om te bevatten en te begrijpen wat je ontdekt in de subtiele gebieden,
maar ook om de visioenen uit de hel te trotseren en te verdragen."

Omraam Mikhael Aivanhov

Dagtekst van zondag 3 juni 2012.

"Een spiritueel Meester onthult een aantal essentiële waarheden
aan zijn discipelen en het is aan de discipelen ze te voelen,
zich ervan te doordringen, ze te beleven. Ja, een Meester legt al
zijn liefde, heel zijn ziel, heel zijn geest in zijn woorden en
de discipelen vatten ze, proeven ze, nemen ze op; soms gebeurt
het zelfs dat ze zich veel meer voeden met het leven in zijn
woorden dan met de woorden zelf.
Nu is het natuurlijk een heel leerproces dat de discipelen
dienen te volgen: het is aan hen die gevoeligheid te ontwikkelen
die hen toestaat het leven te ontdekken in de woorden van hun
Meester, om zich te voeden, te versterken en te transformeren
dankzij dit leven. Zolang ze er genoegen mee nemen die woorden,
die ze noteren, te lezen of te horen, zonder iets te voelen of te
beleven, ontgaat hun heel dat geheime leven, dat hen zou kunnen
verlichten, genezen en opwekken, zij ontvangen het niet. Als je
op een dag het echte leven wilt leren kennen, dient niet het
verstand, maar de ziel en de geest in jou gewekt te worden; vanaf
dat moment volstaat het voor jou een paar woorden te horen
uitspreken, om je door het licht overspoeld te voelen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Wat mooi!

De volgende


Dagtekst van maandag 4 juni 2012.

"In de geschiedenis van de mensheid ontbreekt het niet aan wezens,
die door hun onkreukbaarheid, of hun goedheid, of hun moed, of
hun wijsheid, enz. een toonbeeld zijn geweest voor de anderen.
Maar volmaaktheid, dat is iets anders. De volmaaktheid
veronderstelt voor de mens de ideale ontwikkeling van deze drie
factoren: het verstand, het hart en de wil, hetgeen zeer zelden
voorkomt. We komen mensen tegen die bijzonder intelligent en goed
ontwikkeld zijn, die geen enkele liefde voor de anderen
opbrengen. Of anderen die vol liefde zijn, maar zonder enige
wilskracht, en ga zo maar door.
Het bestaan toont ons voortdurend zeer opmerkelijke wezens op
bepaalde gebieden, die erg gebrekkig zijn op andere vlakken. Dus
als je een beeld van volmaaktheid wilt, dien je je tot de zon te
wenden. Met haar licht onthult de zon ons haar alwetendheid, haar
warmte spreekt van haar onuitputtelijke liefde, en het leven dat
ze in het universum brengt, bewijst zonneklaar haar almacht."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Beetje late reactie voor de dagtekst van zaterdag 2 juni 2012...



Ook heel mooi.......alleen het laatste stuk achter de komma.....dat komt nog niet direct binnen! Even tot me door laten dringen. Kan zo 1,2 geen voorbeeld voor me halen om dit te begrijpen.

Kan iemand het uitleggen?

Duidelijk , Ik kan het plaatsen!

Grootmeesters

Dit moet je niet letterlijk zien...
op de aarde heb je goed en kwaad... toch aan het einde van het kwaad, is inzicht...
inzicht is goed...
Ik heb een spreekwoord bij deze tekst:
Wie zijn ogen sluit voor dwalingen, sluit ook de waarheid buiten...

je zou kunnen stellen dat een "dwaling" een visioen uit de hel is( Vanuit een symbolische term bekeken)
Dit moet je dus kunnen uitsluiten of accepteren als je de waarheid wil weten...


groetjes moonflowertje

Je zou het kunnen zien als een sinaasappel, waarvan elk partje een deurtje heeft naar de waarheid... (de kern)
het ene partje is goed, en bevat goede energie
ook zullen er partjes zijn waarvan de energie minder goed is...
als je echt het naatje van de kous wil weten, zul je partje voor partje moeten kunnen inzien, of begrijpen...
Want elke situatie in het leven heeft meer kanten dan alleen de kant vanuit jou zelf bekeken, zegmaar ...

groetjes moonflowertje