Dagtekst

Het gaat om de manier, hoe je ermee om weet te gaan!

We zijn toch symbolisch 1 hele grote puzzel...
vanaf -12.000 (jaar 0 +12.000) jaar
ongeveer 20.000.000.000 stukjes

Elk stukje van deze grote puzzel is "uniek"
al lijken ze misschien ontzettend veel soms op elkaar...
Er past er maar 1 op de zelfde plaats...

Pas als alle stukjes op zijn plaats zitten...
Kunnen we zien wat we zijn...
En we zullen dan ook bewust worden waar we naar toe zullen gaan


whaha... het zal nog wel een tijdje duren besef ik...
want ik zeg het wel zo wijs, maar heb ook geen idee?

groetjes moonflowertje

Mooi voorbeeld ...het leven is eeuwig dus het zal wel een tijdje doorgaan


___________________________________


Dagtekst van woensdag 14 maart 2012.

"Als het je overkomt dat je 's nachts gewekt wordt door een geluid
(de telefoon die rinkelt, een voorwerp dat valt, een slecht
gesloten raam dat rammelt, iemand die bij je aanklopt), hoef je
je niet zo te haasten in het donker, om de situatie op te nemen.
Het eerste dat je instinctief doet, is licht maken om te zien.
Welnu, dit voorzichtige gedrag dien je ook te hebben in ongeacht
welke omstandigheid van het leven.
Ja, in ongeacht welke omstandigheid dien je eerst het licht aan
te doen. En het licht aandoen betekent niet overhaast handelen,
maar in jezelf keren en hulp vragen aan de Hemel om de beste
oplossingen te vinden. Als je dat licht niet hebt, zul je naar
links gaan, naar rechts, tegen allerlei deuren lopen, allerhande
manieren proberen, maar tevergeefs. Vergeet nooit, dat het licht
in jezelf kunnen aandoen het allerbelangrijkste is; hierdoor
vermijd je je veel schade en tijdverlies."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 15 maart 2012.

"Doe je best om de eerste plaats te geven aan de Heer. Zet Hem op
de eerste plaats voor al je wensen, voor al je persoonlijke
belangen, je zult veel heilzame veranderingen in jezelf merken en
je wordt vooral een georganiseerde wereld.
De eerste plaats aan de Heer geven, Hem aan het hoofd van je
wezen zetten, is een onwankelbaar evenwichtspunt vinden. Als je
een voorwerp stevig bevestigt, kun je het naar alle kanten
bewegen, het komt automatisch terug op zijn punt van evenwicht,
terwijl het valt als het niet goed is vastgehecht. Dat geldt ook
voor ons mensen. Zolang we ons steunpunt niet stevig aan God
hebben bevestigd, kan de kleinste verstoring die zich in ons
leven voordoet, ons uit evenwicht brengen. Maar vanaf de dag dat
we leren al onze liefde, ons geloof en onze hoop op de Schepper
te vestigen, blijven we wat ons ook overkomt, rotsvast en
bestendig."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 16 maart 2012.

"Als je een medium vraagt zich te richten op zeer verheven
gebieden in de onzichtbare wereld, om antwoord te geven op vragen
van spirituele aard, is hij daar meestal niet toe in staat: zijn
helderziendheid beperkt zich altijd min of meer tot gebieden van
het astrale vlak.* Welnu, deze helderziendheid die niet kan
bijdragen tot de verheffing van het menselijk wezen, is van geen
enkel belang voor de Ingewijden. Daarom houden ze daar niet stil
en wanneer ze deze astrale gebieden doorkruisen, gebeurt dat
zelfs met gesloten ogen.
Een echte Ingewijde probeert geen mediamieke vermogens te
ontwikkelen. Hij werkt er enkel aan zich te zuiveren, te groeien
in wijsheid, liefde en zelfbeheersing, om zo hoog mogelijk in
zichzelf te stijgen. Zodra hij de top bereikt, is de materie van
zijn wezen zo verfijnd, dat ze zich met de kwintessens zelf van
de universele Ziel doordrenkt. Die kwintessens waarop alles wordt
geregis­treerd, stelt hem in staat te zien en te voelen wat hij
maar wil weten. Op die manier verwerft hij, dankzij dat werk,
niet alleen macht, maar tevens helderziendheid."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dit is een hele mooie!

Duidelijk omschreven wat er bedoelt wordt met "Spirituele Groei".
Ik ken iemand die zich in een paar jaar tijd ontwikkeld heeft en zich medium noemt.
Eigenlijk iets overmoedig, want deze ontwikkeling duurt een leven lang en gaat met stukjes en beetjes is mijn ervaring.

De "aanleg" wordt je mee geboren, zoals ieder kind. Tot de kinderen een jaar of zes zijn, dan gaan de wereldse dingen overheersen. Tijdens of na de pubertijd kan deze ontwikkelingen weer verder gaan, altijd uit vrije wil.

Soms zijn er tijden dat je met sprongen vooruit gaat, dan weer lijk je een hele tijd stil te staan. Maar het hoort er allemaal bij. Het geleerde moet bij je gaan horen en pas als je het je eigen hebt gemaakt is de tijd rijp voor verdere groei.

Meestal komt na de pubertijd het levenstijdperk van werk, relaties, kinderen en het daarbij behorende gebrek aan tijd.
Daarom kan het zijn dat je Spirituele Groei dan even op een zacht pitje blijft sudderen.
Om in aanloop naar/tijdens de overgangsjaren weer helemaal op te bloeien en zich verder ontwikkeld.

Met dank aan mijn Gids ;
Namasté
Elrian

inderdaad!!

Zoiets leer je echt niet uit boekjes...
zoiets "weet" je
en spiritueel groeien heeft Standswithafist wel eens uitgelegt als:
spiritueel groeien, komt nooit zonder (holy) shit...
Ik vind dat wel een goeie!
want dat klopt gewoon

Soms lijkt het wel ff stil te staan... maar dit is niets meer als energie opbouwen om weer verder te kunnen
En de dingen uit het verleden in te zien!

groetjes moonflowertje

...om dan weer verder te groeien , mooi geschreven Papilon en Moonflowertje dank





**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-

Dagtekst van zaterdag 17 maart 2012.

"Ouders zien hun kind sterven, en ze zijn wanhopig, kapot, terwijl
ze zich afvragen: ‘Maar waarom?…' Wat voor troost zouden ze
kunnen puren uit de woorden van de priester of de dominee die hun
zal antwoorden: 'Het is de wil van God'? Was het de wil van God
dat hun kind ziek zou zijn en zou sterven?… Is het God die
gewild heeft dat hij op een nacht na te veel drinken met vrienden
omkomt bij een verkeersongeluk?… Heeft God het gewild dat hij
drugs neemt of zelfmoord pleegt?…
Het is begrijpelijk dat mannen en vrouwen in hun nood
religieuzen, maar ook artsen, psychologen raadplegen. De
antwoorden die ze zullen krijgen hangen af van de kwaliteit van
wie zij raadplegen. Maar wat ze moeten weten, is dat bij grote
beproevingen de echte antwoorden in henzelf liggen. Dus, ook al
blijven ze vragen stellen aan anderen, wat goed is als ze dat
nodig hebben, laten ze proberen ook in zichzelf te zoeken, in hun
ziel, in hun geest. De enige antwoorden die kunnen troosten,
zullen ze slechts krijgen door de Godheid te bevragen, die in hen
leeft."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Een hele moeilijke deze keer Beschermengel!

Ik heb -God Zij Duizendmaal Dank- nooit een kind hoeven afgeven (op een vroege miskraam na dan).
Ik ken wel meerdere mensen die een kind hebben afgegeven.
Of dit kind nu jong of oud(er) is, het blijft een onbegrijpelijke gebeurtenis in het leven van een ouder. De natuurlijke weg zou toch moeten zijn dat de kinderen de ouders overleven.

Ik ken mensen die (22 jaar geleden) hun zoontje van bijna 10 moesten afgeven en er nog steeds mee bezig zijn.
Ik ken een vrouw die pas geleden haar 4e (!) kind (zoon van 35) aan taaislijmzekte heeft verloren. Hoe overleef je zoiets?
En dan mijn eigen schoonvader van 88 jaar die pas geleden (in 1,5 jaar tijd) een zoon en een dochter heeft moeten missen.

Vinden deze mensen troost in "het is God's wil"??
Mijn schoonvader misschien wel, hij is een diepgelovig man.
Vinden de anderen een antwoord in (de Godheid) in hunzelf??
De enige "troost" die ik zelf misschien zou kunnen vinden in zo'n geval is het besef dat het "leven" in het hiernamaals zoveel vreedzamer en liefdevoller is dan hier op aarde. Dat mijn kind zich zou wentelen in de liefde van de Engelen. Maar of je deze kleine troost kunt vergelijken met het begrijpen van........of antwoord vinden op.......???
Het is en blijft in mijn ogen het allerergste wat je als ouder kan overkomen en ook ik (ondanks mijn spiritualiteit) zou blijven zitten met de vraag "waarom?"!

Dit alles puur bekeken vanuit mijn moederhart.

Namasté
Elrian

Persoonlijk heb ik al een paar mensen verloren die "dichtbij"stonden...
waarvan 1 jongen al zoveel waarschuwingen heeft gehad, eigenlijk...

dat besefte ik eigenlijk ook achteraf, hoor...
En ook al zou ik het tegen hem gezegd hebben, hij deed het toch...

allereerst had hij morfine bij zijn moeder uit het medicijnkastje gestolen en (ik weet niet hoe? ) maar hij heeft het "gebruikt" waardoor hij in het ziekenhuis terecht kwam...
Daarna (misschien 0,5 jaar later) had hij heleboel gedronken op vrijdagmiddag op het werk, waardoor hij ergens in het veld op de scooter werd aangereden, 2 weken in coma heeft gelegen, kantje boord...
en door drugsgebruik tegen de muur aan gereden is met de fiets, waardoor hij een klaplong had...
net toen hij alles weer op de rails had ( clean, nieuw werk, nieuwe vriendin, nieuw leven) stal hij rohypnol uit het medicijnkastje van zijn moeder, waarvan hij er 6 geslikt had...
dit werd hem fataal...

hij is eigenlijk elke keer gewaarschuwd, kijk en als je daar dan niet naar luistert....
Het houd een keer op, zeg maar
Het is erg sneu, maar hij kan niet zeggen dat hij nooit is gewaarschuwd!! want ik zie het toch ook?
misschien veel te laat...
maargoed, als je goed luistert naar zulke waarschuwingen, weet je voor jezelf dat je anders zou moeten omgaan met de dingen die je doet...

een andere vriend, die eigenlijk een beetje in het zelfde schuitje zit, (continue ongelukken meemaakt) heb ik wel gewaarschuwd! maar hij luistert niet!
na ja hij luistert aandachtig, maar ik hoorde dat hij nu weer zijn pezen in zijn arm heeft verrekt!
door een machine die is vastgeslagen...
de vorige keer kreeg hij een flinke klodder verf (180 graden) in zijn handschoen... en daarna lag hij in coma omdat hij met de auto over de kop sloeg...
^^ hij zegt: dat was niet eens mijn schuld!!
Maar daar gaat het niet om...
het gaat om de waarschuwing... dat hij gewoon zijn hoofd erbij moet houden

groetjes moonflowertje

Lieve Elrian, ik snap het helemaal wanneer je zegt... Waarom? en dat snap ik dus ook niet, het zal wel een reden hebben maar welke?? Ikzelf ben ook een kind verloren 16 jaar geleden en ben ook nog steeds met hem bezig, echt loslaten lukt me gewoon nog niet.

De troost die je beschrijft heb ik ook, en ik ben er ook van overtuigd dat ik hem weer terug ga zien ...dat maakt me blij en geeft me weer kracht om verder te gaan. Maar het blijft een lange moeilijke weg ...te gaan.

Lieve Moonflowertje, sommige spelen met hun leven en weten eigenlijk niet wat ze doen daar zijn ze nog te onvolwassen voor en weten niet wat het leven precies inhoud, ze zien het leven als een hel anders doe je zoiets niet. Vaak moeten ze iets doormaken eer ze tot bezinning komen en daar kun je dan ook weer voor bidden of kracht sturen. Het leven blijft een moeilijke leerschool! Maar hulp is altijd onderweg je moet het alleen kunnen zien.


___________________________________


Dagtekst van zondag 18 maart 2012.

"Iedere belangrijke gebeurtenis die we moeten meemaken, wordt
gewoonlijk voorafgegaan door waarschuwingssignalen. Maar omdat we
de taal van de natuur niet kennen, kunnen we de berichten niet
lezen die ons worden gezonden door de vier elementen, de planten,
de dieren, de mensen, of bepaalde dromen. Iedere gebeurtenis
wordt voorafgegaan door enkele signalen, precies zoals die welke
de wetenschap met bepaalde apparatuur kan opvangen vóór
aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, cyclonen, vloedgolven.
Het heelal vertegenwoordigt een eenheid, en er bestaan dus
verbindingen, communicaties tussen alle elementen waaruit het
bestaat, precies zoals in ons fysiek lichaam, waar de toestand
van één orgaan zijn weerslag heeft op alle andere. Als zich een
gebeurtenis voordoet ergens in de wereld, worden er dus
trillingen door die gebeurtenis verspreid in de ruimte en
waargenomen door bepaalde wezens, die ze kunnen opvangen en zo
als eerste gewaarschuwd worden. En ook voor ons innerlijk leven
ontvangen we waarschuwingen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Deze dagtekst sluit mooi aan op die van gister

Inderdaad!


______________________


Dagtekst van maandag 19 maart 2012.

"Wanneer je woede in je voelt opkomen, moet je proberen er een
positieve draai aan te geven door ze onmiddellijk aan het werk te
zetten: de toestroom van energieën die ze produceert, kan altijd
worden gebruikt voor een fysieke of mentale activiteit. Het is
niet moeilijk iets te vinden om thuis of elders te doen, want er
zijn zo veel klusjes die men geneigd is te verwaarlozen! Je kunt
profiteren van die energie die door de woede wordt opgewekt, om
je huis schoon te maken of op te ruimen, de tuin te wieden, enz.,
ouders te helpen, een vriend of iemand anders die dat nodig
heeft.
Woede is een kracht in ons die we niet meteen dienen te
ontkennen of te onderdrukken, dat is niet mogelijk. Ze moet
worden gebruikt, zodat het een kracht wordt die ons ten dienste
staat, anders is het de woede die over ons zal heersen. Het hangt
altijd van ons af, of we zwak of sterk zijn."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Hele strakke dagtext!.
Echt goed!. Die ga ik zeker gebruiken.
Ben het met je eens dat woede er best mag zijn hoor, en het gaat er maar net om wat je ermee doet.

Liefs Duifje

Woede kan ook een verkeerde kracht zijn als het zich keert, maar we gaan van het positieve uit en dat is inderdaad mooi

Dankje Duifje


________________________________



Dagtekst van dinsdag 20 maart 2012.

"Als je 's ochtends je huis uitgaat om naar de zonsopgang te
kijken, bedenk dan dat je een levend wezen gaat ontmoeten, zo
levend als de hele natuur om je heen: de vogels, de dieren, de
bomen, de bloemen… Want het leven, dat is het hele universum,
dat ook bevolkt wordt door oneindig veel onzichtbare, maar
werkelijke wezens. Dus stuur hun een groet: zeg hun dat je
dankbaar bent voor de helderheid van de ochtend en al dat leven
dat aan het ontwaken is.
Je moet weten dat in dit levende en bewuste organisme, dat de
natuur is en waartoe wij allen behoren, ook een veelheid van
entiteiten klaar staat om bij te dragen tot de evolutie van de
mensheid. De aarde, het water, de lucht, het vuur en de
entiteiten die hen bewonen, hebben gezworen voor de Eeuwige allen
te helpen, die werken om wezens te worden van vrede, harmonie en
schoonheid. Vraag hen dus om te komen deelnemen aan de komst van
het Koninkrijk van God op aarde; op een dag zullen miljarden
geesten op weg gaan om te werken in de menselijke harten en
hersenen, en de Hemel zal jou herkennen als een stichter van het
nieuwe leven, een bron, een zoon, een dochter van God."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Ik denk dat dit klopt!
Als ik vroeg op ben er aan denk, ga ik de tuin en laat de zon op mijn gezicht schijnen. Ik sluit mijn ogen. Buiten de aangename warmte voel ik dan ook een enorme kracht en energie die mijn lichaam binnendringt. Ik beschouw dit altijd als een geschenk van "de natuur".

Wat mooi Beschermengel

Ik lees elke dag jou dag tekst
Ik voel mij erg aangesproken door deze
Ik krijg een beetje het gevoel alsof het persoonlijk naar mij gericht is

Dank voor het delen

Ik geef jou een lenteknuff

Liefs Enigma

Nou wat lief! dankje wel ...en natuurlijk een lenteknuffel terug


________________________________


Dagtekst van woensdag 21 maart 2012.

"Wat een macht vertegenwoordigen de gedachten, en hoeveel werk kun
je tot stand brengen dankzij hen! Maar op één voorwaarde: dat
ze geconcentreerd zijn. Zolang je ze laat zweven, lopen,
ronddwalen, kun je er uiteraard niets mee doen. Concentratie is
een wezenlijke activiteit van het spirituele leven en je dient er
jarenlang onvermoeibaar op te oefenen.
Duizenden voorbeelden in het leven bewijzen de doeltreffendheid
van concentratie, en misschien zelfs heb je je al eens vermaakt
met het concentreren van zonlicht door met een vergrootglas een
stuk papier te laten ontbranden... leer nu dat je dit
verschijnsel kunt overbrengen op het psychisch vlak, en je
begrijpt dat de gedachte, mits eenmaal op één punt
geconcentreerd en lang genoeg volgehouden, materiaal in jou kan
doen 'ontbranden' en je zo zult leven in warmte en licht."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 22 maart 2012.

"Hoeveel landerijen zijn er niet in woestijnen veranderd als
gevolg van een gebrek aan water! Maar ook hoeveel woestijnen waar
men water heeft heengebracht, zijn er niet herschapen in
vruchtbare landerijen! Water, dat is het leven dat stroomt. Dus
als je zelf een vruchtbaar land wilt worden, laat dan altijd
water, het leven stromen. En je hoeft je geen zorgen te maken
over wat voor bomen er zullen groeien, bloeien en vrucht dragen,
noch welke vogels er in die bomen komen zingen.
Iemand zal zeggen: ‘Maar ik zou eerst graag de plaats willen
weten van die boom of die vogel, en op welke tak hij zal gaan
zingen.' O heremijntijd! Als hij wacht tot hij al deze details
weet alvorens te besluiten het water te laten stromen, zullen er
eeuwen voorbijgaan en zal er geen grasspriet groeien, geen vogel
zingen. Dus laat het water maar stromen, dan zul je zien hoe
alles zijn plaats vindt, hoe alles zingt, alles bloeit. Het water
laten stromen, dat betekent nooit ophouden lief te hebben. Wat je
ook overkomt, sluit nooit je hart, want dan laat je toe dat de
woestijn zich in je vestigt. De anderen hebben misschien je
liefde niet nodig, maar jij hebt het nodig lief te hebben."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 23 maart 2012.

"Muziek is niet alleen een opeenvolging van aangename klanken;
muziek dat zijn krachten, vibraties. Met haar treed je op de een
of andere manier binnen in de wereld van de magie: je kunt de
kracht van geluidstrillingen niet alleen gebruiken om jezelf in
de ruimte te projecteren, maar ook om te scheppen. Muziek
vergemakkelijkt de mentale arbeid: in plaats van de gedachte op
drift te laten slaan, dien je integendeel bewust te zijn en haar
te mobiliseren om iets moois en groots tot stand te brengen in
jezelf en in de wereld.
Je zegt dat je moeite hebt om te mediteren… Hier is een
methode: concentreer je op een schitterend, inspirerend beeld en
de muziek zal je tot grote hoogte meevoeren, naar een wereld van
licht en schoonheid. Je zult haar als een kracht ervaren die je
meesleept. Leer de kracht van klanken te gebruiken."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dat kan ik beamen BE...........