Weg van de Veluwe

Ik heb liever dat ze ergens in geloven dan nergens in geloven. Ook god spreekt tot hun, alleen met woorden die zij begrijpen. Waar wij vandaan komen is minder belangrijk dan waar wij naartoe gaan. Ook zij komen er wel, alleen dan op hun manier.

Mee eens NiMS, maar laat het feit dat iedereen vrij mag zijn welke theorie men wil aanhangen.
Ik ben noch Darwinist, noch creatonist. Meer een Annunaki-aanhanger.

Dat mag iedereen ook van mij. Ik vraag me alleen wel af, of mensen soms geloof nodig hebben. Zelfs al is het geloof in niets, iets waar ze voor gaan .

Iedereen mag kennis nemen van alle soorten theorieen.
En vervolgens - al dan niet - een keuze maken.
Wat Helma schrijft is dat docenten de kinderen leren wat ze moeetn vinden. Dat is minder fijn....

En Helma, het klopt. De Veluwe is mooi. Ik kom er regelmatig.

Wie hier heeft het boek: 'Knielen op een bed violen' van Jan Siebelink gelezen?

Dit is een beeld wat in deze tijd absoluut niet meer past. Kinderen mag niet een fractie hiervan aangeleerd worden. Ze moeten ervaren wat ze zelf tegenkomen.

Jazeker. En ook Rachab van Annemiek Schrijver, iets vergelijkbaars. Eng gewoon.

Er zullen altijd mensen zijn die de evolutietheorie en alles wat met paranormale zaken te maken hebben belachelijk zullen maken, puut door het feit dat ze het zelf niet hebben meegemaakt en er ergens diep in hun hart bang voor zijn denk ik. Verhuizen is echt geen optie want overal zul je deze mensen tegenkomen. En ik heb zelf zo iets van als ze het niet willen aannemen dan is dat hun verlies ik weet dat het bestaat en dat is voor mij het belangrijkste.

O? Is dat wel te vinden dan, dit in-the-middle-of-nowhere gebiedje?

Grapje, Hans: ik ben die rokkendragerij en knotwilgen in het dorp zo zat. Stiekem een tv op zolder, met een gordijntje ervoor: jonge meisjes, die moeten trouwen omdat ze stiekem hebben gevreeën; hoedjes in plastic tasjes aan het stuur op zondag; rokken, die thuis onmiddelijk omgewisseld voor broeken; meningen, die nergens op gebaseerd zijn; ouderavond op school, die wordt begonnen met een lange bijbellezing met gebed; leraren die zeggen tegen mijn dochters dat homo's vies zijn; enz.enz.

Over vrijheid van meningsuiting gesproken, ik wil wel iedereen in zijn waarde laten, maar kwets mijn kinderen niet!!!

(let wel, ik val jullie niet aan, alleen die zogenaamde christenen die de ware essentie van de Christus niet kennen!)

Ik weet ook wel, mensen, dat iedereen zijn eigen geloof aan mag hangen: maar val mij niet lastig met folders in mijn brievenbus, waarvan de stroperigheid en onlogica afdruipt.

Lieve Phoenix.

Ik ben zonder geloof opgevoed. Het op school Godsdienstlessen gehad omdat het onderdeel uitmaakte van de religie van de school. Het heeft mij zichtsveld verbreed en rijker gemaakt.

Wat jij beschrijft, daar gaan mij de haren van overeind staan. In mijn optiek past dat niet in de tijd 2009.

Ik geloof dat dit niet alleen voor het christelijke geloof geldt, maar ook bijvoorbeeld bij de strenge moslims. Zodra een geloof iemands vrije wil tegengaat ben ik niet meer zo voor dit geloof.

Ja, ik ben er van overtuigd dat het fundamentalisme binnen het Veluws geloof hoogtij viert! Het nieuwe kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeente is alweer te klein: de gemeente groeit enorm hard, maar ja, dat kan ook niet anders met een gemiddelde gezinsgrootte van acht kinderen!
Dus zolang hier meisjes rond mogen lopen met een rok tot op de grond, en een split tot op hun kont, vind ik het ook prima dat er vrouwen rondlopen met hoofddoekjes. Ieder zijn ding. En als vanuit die vorm van geloof bepaalde normen en waarden aan mijn kinderen worden overgedragen op een positieve manier, dan vind ik het prima, maar zodra ze mensen veroordelen om hun geaardheid, anders-gelovig zijn, dan ben ik er klaar mee. Mijn dochter vertelde op school in de les van de reiki die ik deed: de juf zei haar dat ze mij maar moest zeggen dat ik er erg mee op moest passen want reiki is van de duivel. Pffff, yeah, right! Als het vanuit liefde gebeurt, als er geen gewonden vallen, als het alleen maar verplaatsen van energie is, wat kan er dan fout aan zijn?

Ik zou in zo'n geval geneigd zijn te vragen:
"Hoe weet jij dat reiki van de duivel is, als jij de duivel nog nooit gezien hebt?"

Ja, dat is een goeie Nims: het is alleen zo jammer dat ik, zowel als mijn dochters, altijd met hun mond vol tanden staan, en pas achteraf een degelijk antwoord weten te bedenken. Maar, ik zal het onthouden!

Ik ben benieuwd hoe ze daarop zou reageren .

Ja, ik zal de jongste vast voorbereiden: ze weet inmiddels hoe het bij de oudste ging. Laatst moest de jongste een poster maken met alles wat haar interesseert en wat haar bezighoudt: in kleine letters stond er 'my father is gay' in kleine letters. Ik vond het heel tof!!!

Weg van de Veluwe.

(Ik was vertrokken van Merudi dacht ik, maar vertrekken is soms helemaal geen weggaan, dat blijkt. Maar dat terzijde. Dit is zo’n onderwerp waar ik gewoon even op móet reageren… )

Ik woonde zelf op de Veluwe, aan de rand. Haar schoonheid kon ik zien, maar minder goed ervaren. Ik voelde vooral beklemming. Ik kén het beeld van vrouwen in lange rokken met plastiek tasjes en mensen in het zwart op weg naar de kerk maar al te goed. Ik liep er ooit ook tussen, want fietsen op zondag kon je toen eigenlijk ook beter niet doen.
Ik heb ze ook gelezen, de boeken van Maarten ’t Hart, Jan Siebelink e.a. Het bracht me herkenning, maar ook het besef dat het allemaal nog veel zwaarder kan…. En ja, intussen noem ik het orthodox-christelijk fundamentalisme..

Ik ging weg van de Veluwe naar de grote stad…. Ik liet het orthodoxe geloof ook achter, al was dat nog niet zo gemakkelijk. (ik schreef hier eerder al eens over… http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php/topics/19950/God_en_de_grote_Angst.html#Post19950 ) Weer later ging ik wonen op het Drentse platteland. Het bleek dat ik weer in een (orthodox) christelijke gemeenschap terecht kwam. En ja, hoe heb ik in de afgelopen jaren naar ‘gelijkgestemden’ verlangd en ook, hoe heb ik me soms eenzaam gevoeld…..Hoe heb ik de mensen veroordeeld die zondags in dezelfde kerk zitten en intussen de buurman zijn stukje land niet gunnen….

Is het beter ‘iets’ te geloven dan niets? Ik weet het niet. Het is geen pretje in een oordelend en verterend ‘God’ en een ‘brede’ weg die naar de ‘hel’ leidt te moeten geloven. Dat dergelijke boodschappen letterlijk ziekmakend kunnen zijn, daar weet ik alles van. Is het niet zo dat calvinistische denkbeelden een (grote) rol kunnen spelen in het ontstaan van depressies…
Intussen kan ik ik zien dat zij die roepen het zo zeker te weten misschien vooral ónwetend zijn… er zijn me al heel wat schellen van de ogen gevallen. Wij (ook de zware gelovigen onder ons) zijn mensen met gaten in ons systeem: onze angsten. En die laten zich niet wegbidden (vlgs Robert Hartzema). ‘Tot God gaan’ wordt dan een manier om daaraan te ontvluchten en dat kan een vorm van zelfbedrog inhouden. Voor velen is God een projectie van hun angsten en wensen geworden.

Wat maakt dat wij groepen mensen als 'fundamentalistisch' beoordelen? Maken we hen daarmee niet tot onze ‘vijand’, ver verwijderd van onszelf…? Fundamentalisme kent vele vormen. We mogen de spiegel ook aan onszelf voorhouden…..
Ik geloof dat ’vijandelijkheid’ pas ophoudt te bestaan als wij het kunnen ‘omarmen’. Tegenstellingen worden opgeheven wanneer we naar wérkelijke eenheid streven.
‘Satan’ (in de bijbel) blijkt vooral een vertaalfout vanuit het Hebreeuws te zijn. In de originele teksten wordt w.s ‘tegenstander’ of ‘vijand’ bedoeld. En wat zou Jezus boodschap zijn geweest toen hij zei: heb je vijanden lief en zegent wie jou vervloekt?

Aan ons de taak een ‘lichtend’ licht te zijn in de ons omringende schaduwen. Die van anderen én onszelf. Aan ons de taak een schakel te zijn tussen (schijnbare) tegenstellingen.

Waar dan ook....

Op mijn reis verder ga ik vandaag 'de Veluwe' aandoen. En ik ga proberen vooral haar schoonheid te ervaren…..



@Meer lezen over fundamentalisme: http://vvgkteksten.blogspot.com/2005/12/samen-leven-1.html

@Inneke plaatste ooit een stuk van Robert Hartzema:
http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php/topics/17757/Trauma_spiritualiteit_en_werke.html#Post17757

Ja, heel mooi hoe je het hier neer zet.
Het besef dat wij de enige zijn die de "tegenstelling" in stand kunnen houden en daarmee ook degene zijn die het op kunnen heffen en in eenheid te zijn.

Ik denk dat jij die schoonheid echt wel gaat ervaren, ook in de dingen die je niet voor mogelijk had ge(d)acht want in alles is die schoonheid van de eenheid te zien en ervaren.

Het is weer fantastisch Liesanne, om je te lezen

Even een korte inleiding:

- in 1967 ging mijn biologische moeder naar de huisarts, omdat ze knobbels voelde. De huisarts zei: niets aan de hand, maar je moet maar bidden tot de Heer, dan komt het goed. Ze overleed aan borstkanker in 1971.
- in de jaren die volgden was mijn vader zwaar depressief: de huisarts en de dominee zeiden: Henk, je moet op je knieën, bidden tot de Heer, dan komt het allemaal goed: zo vonden ze hem, in de badkamer van een psychiatrische inrichting, op de knieën in 1985.
- mijn exman durfde op 12-jarige leeftijd niet uit te komen voor zijn geaardheid, want 'hij zou branden in de hel'; in 2001 was zijn coming-out, en hij verloor hierdoor zijn ouders, want zij gaan nu eenmaal naar de hemel en hij niet;

Kortom, het geloof volgens het fundamentalisme maakt meer kapot dan je lief is. Toch ben ik er van overtuigd dat er heel veel mensen binnen de kerken zijn, die vanuit een liefdevol bewustzijn, integer om weten te gaan met hun medemens, en ik heb hier heel veel goede vrienden dan wel kennissen die heilig overtuigd zijn van de redding door Jezus Christus: van mij mogen ze, en ze zijn er niet minder om. Zoals hier zo vaak gezegd, mensen zijn niet slecht, ze zijn onwetend. En zo zie ik het ook. Het zijn mijn medemensen, ook die arts en dominee van destijds. En ja, we worden alleen geboren en gaan alleen weer dood, wat er ondertussen ook aan bagger over je uitgestort wordt. Iedereen mag van mij geloven wat hij of zij wil: als dat hun de houvast geeft om in deze krankzinnige wereld staande te kunnen blijven, mijn zegen hebben ze. En ik heb ze lief. Want wie ben ik om te beweren dat mijn weg de enige waarachtige is???