Hoe blijf je positief in negatieve werksfeer?

Mooie metafoor, Precious! Er zit zeker een goeie boodschap in: als je ergens niet kunt aarden, dan is het niet jouw ding.
En je altijd maar aanpassen, daar gaat de rek ook een keer uit, ondanks adviezen en therapieën.

Ja vond hem destijds ook zo treffend, is een klein stukje uit een boek wat ik gelezen heb. "Alles heeft een reden" van Mira Kirschenbaum. Erg goede boeken schrijft zij.

Duidelijk Kim. Ja, je kunt inpraten tot de eekhoorn een ons weegt, maar een verkeerde omgeving zal weinig helpen.

Voor gast zou ik zeggen: stel dat een mens op de Zuidpool wordt wordt gezet, in gewone kleren. Overdag -30, 's Nachts -70 graden. Een peptalk zal de overlevingskansen niet veel beter maken.

Zo voelt het echt Precious. Het lijkt alsof ik een paar klassen terug ben gezet. Deze baan is geen stap vooruit. Ik weet dat ik dat onbewust al wist maar me liet leiden door de zekerheid van een baan. Bij mij past het harde zakenleven ook niet. Iets betekenen voor anderen is waar ik mijn voldoening uit haal.

Thanx Precious.

Hoi Hans,

De metafoor over de eekhoorn is een hele mooie en zeer zeker waar, maar er zit ook zeker waarheid in wat gast zegt.

Mensen komen dagelijks gedwongen in situaties (omgevingen) terecht waar ze niet in willen zitten. Bijv. als een dierbare overlijd, als je word ontslagen etc. Dit zijn dingen waar wij niet direct invloed op hebben. Wij mensen hebben echter wel de keuze hoe om te gaan met deze dingen. Nemen we de rol van slachtoffer en gaan we bij de pakken neerzitten of worden we held en accepteren we dat deze situatie een geschenk is om persoonlijk te kunnen groeien?

Kim heb trouwens dat boek ook gelezen van Mira Kirschenbaum. En vond het ook erg mooi!

Maryssa heb je stukjes gelezen en ik denk dat je er goed aan doet bij deze werkgever te vertrekken. Niet iedereen vind het zelfde leuk dat zou een reden kunnen zijn dat anderen het wel leuk vinden. Mensen houden zich vast aan patronen omdat ze veilig en vertrouwd zijn, ookal zijn deze patronen nog zo slecht voor een mens. En wat ook nog kan, waarom deze mensen tevreden zijn met dit werk omdat ze het niet doorhebben dat ze in een heel negatieve werksfeer vastzitten. Zie onderstaande metafoor:

Als je een kikker in een pan met kokend water stopt zal hij er direct uitspringen, maar als je de kikker in een pan met lauw water zet en het vuurtje steeds hoger zet heb je aan het eind een gekookte kikker.

Als ik jouw stukken lees wil jij die gekookte kikker niet zijn en je wordt niet gedwongen om bij deze werkgever te blijven, jij hebt er invloed op! Op naar een andere job.

Liefs Marga

Ik weet er alles van. Je kiest niet voor de omstandigheden of wat er gebeurt. Maar wel hoe je het ervaart.

Geen dank Maryssa

Ja, je hebt je laten leiden door angst, door het ego.
Helemaal niet erg, doen we allemaal wel eens. Maar je weet het nu, dus wat Marga al zegt: Op naar de volgende baan.
Ik zou zeggen, zoek het in de nonprofit sector, daar zul je je veel beter bij voelen.

Marga, ja mooi boek hé? Heb nog een boek van haar gelezen wat ik ook zo treffend vond. Prins op het witte paard. Gaat over hoe wij als vrouwen een goede partner kunnen treffen, waar je op moet letten etc etc. Voor vrouwen die dus steeds de verkeerde tegenkomen. Even heel kort door de bocht verteld dan.

ja maar het mooie hier aan is dat ze dit zelf al wist

Klopt, maar ze heeft geluisterd naar het ego, de angst.
Heel menselijk.

ik denk dat dat wel meevalt
een dak boven je hoofd of inkomen hebben is heel legitiem.

Op dag 1 was ik al bezig uit de pan te springen daar
Die nieuwe baan ben ik al druk aan het zoeken. Elke dag speuren op vacaturesites en open sollicitaties uitgestuurd naar organisaties die me aanspreken. En ....naar mn gevoel luisteren daarbij

Dat je op die werkplek terecht bent gekomen, heeft ook een reden, denk ik.
Wij bevinden ons niet zomaar ergens. Er zijn zoveel werkplekken en toch kom je daar te zitten tussen al die mensen die lijnrecht tegenover jou staan. Ik vergelijk jouw aanwezigheid daar als een soort “lichtpunt” (dat ben jij) in de duisternis (de omgeving). Misschien ben je niet bewust van het feit dat je.. positieve energie in die omgeving brengt.
Dat je ziek bent geworden (jouw weerstand ging omlaag) omdat je die negatieve energie opgepakt heeft. Sterker nog, je hebt die negatieve energie tot jou genomen (onbewust) omdat je aan jezelf twijfelde. Je bent een prachtig mens (met het hart op de juiste plaats), op dit forum kom je bij mij over als een zachtaardig en liefdevol mens. Ik denk dat je in real life ook zo iemand bent.

Mijn gevoel zegt dat je nog een tijdje daar zal blijven..en dat je pas vandaar weggaat op het moment dat je niet meer aan jezelf twijfelt. Die omgeving is slechts een spiegel en een momentopname, wel heel erg belangrijk voor jouw persoonlijke groei (ontwikkeling).
Het komt goed.

Een paar vragen:
- hoe vaak heb je in de gelijksoortige situaties gezeten bij jouw vorige werkgevers?
- heb je voordat je een baan hebt aangenomen naar jouw hoofd of naar jouw hart geluisterd?
- naar wat voor soort werk zoek je?
Kan je een paar functies of organisaties opnoemen?

Dat geloof ik ook Muin. Ik moet daar iets leren /iets inzien. Ik denk wel dat ik een idee heb wat dat is. Het gaat om opkomen voor mezelf. Maar ergens ook (zonder arrogant te zijn) om me bewust te worden (misschien juist wel door de negatieve houding van anderen) waar ik sta en dat geeft me een gevoel van rijkdom. Ik mag en kan op mezelf vertrouwen.

Ik word er even stil van. Wat een mooi compliment en heel lief ook. Dank je wel Muin.


Ja ik kom uiteindelijk op een plek die bij me zal passen dat vertelden de tarot kaarten me vandaag. Tot die tijd er het beste van maken.

Als ik terug ga denken dan heb ik dat 2 keer eerder gehad. Een baan die ik had toen ik 19 jaar was. (ik ben nu 33 jaar) Ik was receptioniste en had een heel jaloerse collega die dat duidelijk uitte naar mij. En mijn vorige baan waar ik dat arbeidsconflict kreeg. Daar 8 jaar gewerkt met vooral het laatste jaar weer jaloezie en negativiteit van mn leidinggevende die het laatste jaar bij mij op de kamer kwam werken. De banen die er tussen liggen had ik dit niet.


Ik voel heel veel maar dat hoofd neemt het altijd weer over waardoor ik het niet meer uit elkaar kan houden wat nu mijn hart zegt en wat mijn hoofd.


Ik zoek naar werk als secretaresse maar wel in een organisatie die een dienst /missie heeft die me aanspreekt. Bij een notariskantoor moet je me niet neerzetten. Maar bij een verzorgingshuis / school / ziekenhuis werken past dan weer wel. Verder weet ik dat mn kracht ligt in het werken met mensen. Gehandicapten, ouderen, kinderen. Ik zou graag werken als groepsleider bijvb of in de kinderopvang. Maar dan zie ik daarvan een advertentie en lees ik de opleidingseisen en laat me ontmoedigen daardoor. Ik wil daarvoor wel een studie oppakken maar dat komt beter uit als mn vriend en ik samenwonen (qua financiën)En dat zal over een jaar zijn.

Dank je Muin

Maryssa,

Als ik het goed begrijp houdt onzekerheid je tegen om te solliciteren naar de baan van je dromen.

Op dit forum kom je op mij ook over als heel warm en liefdevolle persoonlijkheid en eerlijk gezegd, en dit is natuurlijk mijn oordeel van wat ik in een paar dagen meekrijg over jou op dit forum, maar zoals ik je hier mee maak lijkt mij het beroep van secretaresse helemaal niet zo goed bij jouw persoonlijkheid te passen. Terwijl ik bij de andere beroepen denk: YES GIRL! Het is niet de opleiding die jij hebt gehad die jou maken tot groepsleider in de zorg of het werken met kinderen. Het is wie jij in je hart bent, die maken dat jij dat bent! De opleiding die jij hebt gehad maken jou niet tot groepsleider of iemand die in de kinderopvang werkt. Meid dat ben je van binnen of niet.

Nu je toch aan het solliciteren bent heb ik een voorstel:

Voor elke keer dat je solliciteert naar een functie die volgens jou binnen jouw bereik ligt, kijk je daarnaast ook naar een functie die je als jouw droombaan ziet en daar solliciteer je ook op en kijk gewoon eens wat er dan gebeurd. Wie niet waagt wie niet wint. Wellicht kun je dan vanuit de organisatie zelf opleidingen volgen. Wedden dat je aangenaam verrast zult zijn.

Als je wist dat morgen jouw laaste dag op aarde zou zijn wat zou je dan willen zijn? Durf je hart te vertrouwen!

Liefs Marga

Dank je wel, Marga. Fijn dat je me zo ervaart
Wel grappig mijn vriend zei ook al tegen mij een paar dagen geleden dat ik me niet tegen moet laten houden door opleidingseisen en gewoon moet schrijven! Dat ga ik gewoon maar eens doen! Eens kijken waar het me brengt.Ik waardeer het dat je zo meedenkt!

Liefs Maryssa

veel succes in ieder geval

maryssa was nog even benieuwd hoe het nu is?
maar de dagtekst van beschermengel bevatte ook nog een goede tip

"Je voelt je kwetsbaar, wat er zich aan slechtheid om je heen voordoet, raakt je en maakt je van streek: gebeurtenissen, gedragingen van anderen tegenover jou, enz. Om niet door het kwaad te worden verstoord, moet je eraan ontsnappen door je te verheffen tot regionen waar het geen vat op je heeft. Je zult zeggen: ‘Maar bestaan die gebieden dan?' Jazeker, ze bestaan in jezelf, net zoals in het universum, en als je dat nog niet door hebt, komt dat omdat je niet zo gewend bent jezelf te observeren.
deze las ik gisteren en kwam goed van pas
dus beschermengel ik ben er blij mee

Dank je wel! ja er staan inderdaad goeie tips in ..ik kwam er bij toeval achter.
Ik ben er zelf ook blij mee dat ik het gevonden heb ( de site)

Thx Lena. Nou ja hoe het nu is ...

Hetgeen wat er speelde had niet alleen met de werksfeer te maken maar ook met het feit dat mij bij de sollicitatie een nieuwe functie was beloofd. Dit omdat ze kwaliteiten in mij zagen blabla. Uiteindelijk bleek ik een soort van manusje van alles en waren mijn taken nog steeds niet concreet. Vorige week heb ik daarover mijn twijfels uitgesproken. Eergisteren een gesprek met leidinggevende gehad die vervolgens mij een concreet takenpakket toemailde. Gisteren nam ze mij apart en gaf ze aan dat hetgeen ik wilde binnen de organisatie niet mogelijk was qua taken. En vertelde me dat ik was ontslagen (binnen proeftijd) Had ik niet verwacht. Was ook lamgeslagen. Ik heb gisteren dus afscheid genomen van mijn collega's en was geroerd door de warme reacties. Ik voel me raar maar ook wel opgelucht dat ik daar niet meer hoef te werken. Gisteren WW aangevraagd en heb me voorgenomen te gaan doen wat ik ECHT leuk vind!

Jeetje wat plotseling allemaal maar uit je reactie te merken ben je wel opgelucht. Mag ik je vragen wat je ECHT leuk vind?