Is het tweelingzielen tijd?

Ja! Ik vermoed dat mijn TZ namelijk mijn gids is. Mijn TZ is niet gereincarneerd.....

Hoe denkt jouw gids erover?

Vor zover ik weet: hetzelfde. Mijn TZ heeft ervoor gekozen mij te steunen langs een andere weg dan via een lichaam op aarde.

En mag ik vragen hoe jij jouw gids steunt? Ik vraag me namelijk af, hoe je TZ, je gelijke kan zijn, als jullie een totaal andere belevingswereld hebben. Is er dan nog wel sprake van gelijkheid?

Weet ik niet precies. Wij hebben een taak, deze voeren we samen uit. Ik vanuit de fysieke kant, mijn TZ vanuit de andere kant. Er is nog meer te vertellen, maar ik wil dat liever niet op een open forum.

Als je wilt mag je het ook in een PM aan me vertellen. Ben namelijk benieuwd hoe dit werkt. Geeft me namelijk weer een andere kijk op het begrip TZ.

Waarom ik het ook vraag is het vreemde besef dat het best wel eens zou kunnen zijn dat er TZ banden worden verbroken op het moment, omdat dit nog iets is van de oude wereld, en er geen plaats meer is voor TZ in de nieuwe wereld. Hoe kan je terruggaan naar de bron, als er nog steeds een voorkeur is voor bepaalde energie om mee samen te zijn?

Klinkt misschien stom, maar is het de laatste keer op aarde misschien niet juist de bedoeling dat je je losmaakt van je TZ door hem / haar eerst te vinden?

Doe ik Julien, Het is een bijzonder verhaal. Je krijgt morgen een PBtje

Ok bedankt. Ik ben zeer benieuwd, en zoals je ziet ook mijn relatie met mijn TZ even goed aan het licht aan het houden .

(even een vraagje tussendoor hoor: dus het zou ook kunnen Hans, dat ik al contact heb met mijn tweelingziel vanuit gene zijde? Want als dat zo is, dan geloof ik graag dat mijn gids mijn tweelingziel is. Maar tegelijkertijd besef ik me dan dat ik meer herkenning zou moeten hebben met haar, al voelt ze wel heel vertrouwd voor mij)

Sorry hoor, ga gerust verder met jullie gesprek: ik mijmer gewoon even voor me uit

Even een lijstje opgezocht:

http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php/topics/12983/Tweelingzielen_Zielsverwanten_.html#Post12983

Eigenschappen van Tweelingzielen:
* Fundamenteel gevoel van eenheid in de relatie
* Gaan samen als 1 vooruit.
* Zelfde graad van geestelijke ontwikkeling.
* Het blijven 2 individuen; ze complementeren elkaar.
* Je weet dat deze relatie een doel heeft, hoewel dit doel zich pas later kan ontvouwen.
* Zielsliefde gaat verder dan 'romantische liefde', c.q.. verliefdheid.
* Men doet elkaar niet opzettelijk pijn, er zijn geen steken onder water, er is geen behoefte elkaar te straffen.
* Men voelt elkaars pijn, dus de pijn van de ander moet z.s.m. opgelost worden. T.b.v. het geheel.
* Gelijke aard, of juist complementair.
* Dezelfde wilskracht in crisissituaties.
* Strijd wordt snel bijgelegd en tot op de bodem uitgepraat.
* Onvoorwaardelijke liefde naar elkaar.

Heeft iedereen dan een tweelingziel?

Mijn reactie is een beetje aan de late kant NiMS

Als je hoopt op de prins op het witte paard, moet je dan niet zelf de prinses op het witte paard zijn?

Ja, dat lijkt mij niet meer dan logisch. Het heeft hier veel te maken met verwachtingen. Verwachtingen zijn niet gezond volgens mij. De prins op het witte paard is voor mij iemand die met heel zijn hart van mij houdt en helemaal voor mij gaat. Een persoon bij wie ik me gelukkig voel. Hij vult niet mijn leegte maar hij deelt zijn liefde en warmte met mij. Een heerlijk iemand om mee te leven.

Waarom moet de ander altijd perfect zijn?

Niemand is perfect en toch is iedereen perfect. Slechte tijden zijn ook perfect. Fouten maken is ook perfect. Alles is perfect.

Ik kreeg de indruk dat sommige mensen op zoek zijn naar de perfecte partner, maar het enige dat ik wilde aangeven is dat de enige perfecte partner die er is, dat ben jezelf.


Dat is waar. Stel je voor dat die enige partner er niet meer is..dan heb ik mezelf nog steeds. Ik kan nooit verwachten dat die persoon altijd bij me is. Ik ben alleen geboren, in dit leven deel ik mijn liefde en leed met anderen en ik ga alleen dood. Het gaat bij mij meer om het delen met elkaar. Ik deel graag mijn liefde met anderen, dus ook met mijn partner (als hij op een dag in mijn leven komt).

Tweelingzielen..ze hebben een sterke zielsverbondenheid, ze herkennen veel van zichzelf in de ander..

Je zou kunnen zeggen dat het vaak voorkomt in een periode waarin je jezelf een beetje kwijt bent geraakt. Dan ontmoet je die man of vrouw die je bijna direct herkent als een deel van jezelf en waarvan je heel veel wil leren en waarmee je veel wil delen. Nu begrijp ik dat dit eigenlijk heel logisch is, je bent namelijk je zelf kwijt en je onderbewustzijn herkent in een fractie van een seconde een persoon die sterk datgene invult wat je kwijt bent. Je ontmoet dus daadwerkelijk de spiegel van je zelf/ziel. Of dit nu ingegeven is door de kosmos, een samenbrengen door god, of gewoon een prachtig voorbeeld van kansberekening, maakt eigenlijk niet uit. Het belangrijkste is dat je jezelf weer hebt gevonden, alleen dan in de persoon van een ander.



Hemelwandelaar, dit is oh zo waar. Ik ben mezelf kwijtgeraakt.. en ik ontmoette de spiegel van mijn ziel. Ik heb mezelf gevonden in een ander…

Jammer genoeg was het voor mij geen prettig moment.

Nee dat heeft niet iedereen. Overigens moet je een tweelingziel niet verwarren met de ware, of de prins op het witte paard .

En op het moment dat je jezelf gevonden hebt. Wanneer is het dan tijd om jezelf te laten gaan? Wie durft er voorbij zijn / haar identiteit te gaan en te samensmelten met de bron?

Volgens mij is het niet een kwestie van durf. Het gaat om wat ik op dat moment ervaar. Voorbij mijn eigen identiteit en samensmelten met de bron is iets wat plotseling gebeurt. Ik kan niet van te voren aangeven wanneer ik wil dat dat gebeurt. Het gebeurt. Of het gebeurt niet. Samensmelten met de bron staat los van “eigen wil”. De bron is voor mij Bewustzijn. Alles wat er is, is Bewustzijn. Samensmelten met de bron is samensmelten met alles wat er is.

Liefs,
Anna

Overigens moet je een tweelingziel niet verwarren met de ware, of de prins op het witte paard.

NiMS, ik kan me hierin vinden. Ik heb een sterke zielsverbondenheid met een dame met wie ik samenwerk. Er is geen sprake van romantische liefde of seksuele aantrekkingskracht. Van haar heb ik veel geleerd over mezelf en ik voel me fysiek sterk tot haar aangetrokken. Ik heb de behoefte om haar aan te raken of een kusje te geven op haar wang. Voor mij is zij mijn tweelingziel. Het gaat niet om het begrip maar om datgene wat ik ervaar.

Men doet elkaar niet opzettelijk pijn, er zijn geen steken onder water, er is geen behoefte elkaar te straffen.
* Men voelt elkaars pijn, dus de pijn van de ander moet z.s.m. opgelost worden. T.b.v. het geheel.
* Gelijke aard, of juist complementair.

deze eigenschappen spreken mij erg aan,maar ben wel in verwarring want ik voel dat soms bij meerdere mensen