"Zwaar" gedicht

Hallo Pisces,

Ik heb jouw gedicht een paar keer gelezen. Het gevoel dat je beschrijft is zoals je titel al zegt; zwaar. Is het een recent geschreven gedicht?

Ja, het is een recent geschreven gedicht... wat gedachten en gevoelens gemengd met drama en beelden die het extra aanzetten.
Misschien niet spiritueel of "feelgood" maar gewoon rauwe woorden..

Pisces, ik vind het een erg mooi gedicht! Je ziet het heel scherp. Goed hoor.

Een zwaar gedicht inderdaad. Het is zwaar omdat teleurstelling en wanhoop zware energie bevatten.
Een feelgood gedicht kan je alleen maar schrijven als jij je op het moment zelf goed voelt.
Jouw gedicht weerkaatst jouw gemoedstoestand. En gemoedstoestand is altijd een momentopname, mijns inziens. Ik ben benieuwd naar jouw feelgood gedichten, Pisces.

Ik krijg een beetje de indruk dat een 'zwaar gedicht' niet mag. Wat is er mis mee? Waarom gelijk een luchtiger iets verlangen?

Een zwaar gedicht mag, alles mag. Dat maakt het leven juist zo interessant.
Ik vind juist dat hij een prachtig gedicht heeft geschreven.
Maar één gedicht is voor mij niet voldoende, ik wil meer van zijn gedichten lezen.
En het liefst vanuit verschillende aspecten.
Ik eis niet ik vraag het alleen maar

Koffie is lekker maar met een appelgebak met slagroom daarbij maakt het nog lekkerder.Toch?
Het hoeft niet maar het is wel lekker.
En wat is goed en wat is slecht? Kan het licht nog zoveel betekenis hebben als er geen sprake is van duisternis? Alles heeft zijn eigen charme.

Bedankt voor de reacties ... inderdaad "zware" gevoelens .. maar die horen net zo goed bij het leven: ik heb nog een ander soort gedicht:

Starend in de leegte
volg ik de lijnen
die karakteristiek zijn
voor dit aangezicht,
diepe sporen
verraden de betreden wegen
die zijn uitgehold
door de invloeden
van de levenswandeling,
getekend in
je gezicht

of:

in het donkere aangezicht van de nacht
zie ik het ochtendgloren ontstaan
hoop doet zich in me rijzen
En doet de ware wonderen
in mezelf verwachten
mijn ogen openen zich verder
en ik zie
de kleine invloed
die ik heb in het geheel
Het maakte me nederig
voor de kracht die ik
met mijn eigen ogen zie van
waaruit de wereld bestaat

een laatste nog:

Weemoed, verlangen en melancholie doven het vuur in mijn ziel dat langzaam vergaat als mijn hoop verder vervaagt. Tastend in het duister zoek ik naar een sprankje licht dat mijn weg begaanbaar maakt. Hopend op een lichte glans van een mooie ziel in deze illustere wereld dat donkere dagen doet vergeten. Het openbreken van mijn hart doet mijn weg verlichten. Ik besef me dat het niet alleen voor mezelf is, maar ook voor de ander....
Herinneringen die eeuwen terug gaan in de tijd worden vervormd tot een heimelijk verlangen dat vraagt om een herleving van vervlogen gevoelens. Herrezen beelden verschijnen in mijn aangezicht en laten me een mens zien, vroom en vrij, dat leeft in de huidige tijd..een ridder, van toen en van nu. Strijdend voor erkenning en klaar voor de overwinning. Fier en trots..maar afhankelijk van de liefde van zijn geliefde..maak me vrij..


Ik schrijf meer de gevoelens van me af .. en vaak zijn dat er met zwaardere gevoelens .. de betere sla je op in je hoofd en die komen minder mooi op papier dan dat ze ervaren worden ..