Bezit/geld voor sommige belangrijker dan liefde?

Maar waarin leg je je vertrouwen? In de economie, de regering, in je eigen overlevingscapaciteiten?
Ik vind het al vanaf de kleuterschool raar dat er op school niet meer over het leven geleerd wordt. Waarom krijgen kinderen geen les in hoe je alternatieve warmtebronnen kunt maken, hoe je water kunt opvangen uit de lucht en hoe je dit kunt filteren? Hoe je groenten kunt verbouwen en hoe je brood ed kunt bakken?
Is dit allemaal niet meer geschikt voor deze tijd? Omdat je boodschappen bij de supermarkt haalt met de centen die je eerst bij je baas (of als zelfstandige) hebt moeten verdienen?
Ja ik geloof er ook in dat bij een stroomstoring er niet veel overblijft in Europa. Want de meesten weten niet eens waar ze van kunnen leven zonder die stroom.
Verplicht servivalkamp op iedere school. En een stap terug kunnen doen. Het is volgens mij ook meer de angst bij de meeste mensen die ervoor zorgt dat ze rare dingen gaan doen als er zoiets gebeurd als een grote stroomstoring.
Maken dat je weg komt, haha.

Kinderen weten inderdaad tegenwoordig weinig over de oorspong van voedsel. Bekend is de paarse koe van Milka.
Volgens de Webbot voorspelling gaat er heel veel veranderen. Recente filmpjes kan je zien op Niburu.nl. Hier wordt gesteld dat we voor een groot deel een stap terug doen en dat we 80% van de tijd bezig zijn na 2012 met het verbouwen van voedsel. Toch is de boodschap positief.
En over energie: via Nulpuntenergie is er in beginsel al onuitputtelijk veel energie beschikbaar, gratis, voor iedereen . Maar dat betekent het einde van energie multinationals als Shell en een grote bedreiging ook voor de regeringen olie-en gasleverende landen.
Ook zonnenenergie is al ver ontwikkeld. Als we hier eens wat miljarden in investeren (die vliegen toch nu dagelijks om de oren ! ) dan hebben binnen enkele jaren allemaal een eigen energievoroziening in huis en zijn we op dat punt onafhankelijk. dan het voedsel nog, en dan ben je al veel verder gevorderd!

Mijn vertrouwen is gebaseerd op de verwachting dat we tijdig een koersverandering gaan inzetten. En dat de toekomst hoopvol is.

Ik denk dat een "denk" omslag nog het belangrijkste is. Het is niet het geld, het is de manier hoe er mee wordt omgegaan. Het is nu een machtsmiddel en geen ruil middel meer. Als er weer naar geld gekeken wordt als ruil middel kan alles blijven zoals het is of zelfs nog beter worden zoals het is want dan maakt het geld niet meer de dienst uit maar worden er dingen gedaan die goed zijn voor het geheel en niet alleen voor dat kleine clubje die nu alles bepaald.
Waarom zouden we niet gewoon kunnen blijven werken zoals we nu doen zonder die geldelijke beloning?
Waarom moet alles eigenlijk geld kosten? En waarom moeten we er steeds meer van hebben?
Het is altijd al een wens van mij geweest om zo zelfvoorzienend mogelijk te leven. Wie weet gaat die droom nog eens in vervulling, haha.
De mensen hier moeten het vaak met veel minder doen dan wij en als je ziet wat ze dan toch nog allemaal doen en hebben, je staat er soms versteld van. Dan zijn wij echt verwaande nesten die altijd alles nieuw willen hebben enzo terwijl gebruikt ook nog goed werkt.

Ik heb vanochtend een wandeling gemaakt in de Vondelpark (ik woon daar tegenover). Toen dacht ik “heerlijk en het kost helemaal niets”. Ja, voor mij kost het niets (lijkt het) maar de gemeente moet de park onderhouden en dat kost allemaal geld. Het geld is afkomstig van de belasting die wij allemaal moeten betalen. Ik ben gisteren in Zandvoort geweest en ook de zee kost geld. Alles moet onderhouden worden. En dat kost allemaal geld, heel veel geld.
Zelf de klimaatbeheersing kost geld. De lucht die wij dag in dag uit inademen kost geld omdat het leven nou eenmaal geld kost. Desondanks hoef ik niet slaaf te worden van deze verplichting. Er is altijd ruimte voor liefde en medeleven. Ze komen van het hart en je kan ze niet met geld kopen.

Even een heel rationeel verhaaltje van mij: vorig jaar startte ik een rechtszaak richting mijn exman, omdat hij erg weinig alimentatie betaalde. Ik zag namelijk de bui hangen voor mijn oudste, die bezig is met een opleiding, en zometeen 16 wordt. Ik krijg dan geen kinderbijslag meer voor haar. Bovendien is de studiebijdrage door de ouders vrijwillig, dus mijn exman hoeft dan niet perse bij te dragen. De IB-groep adviseerde mij dus om hem onder druk te zetten wat alimentatie betreft.

Ik heb de rechtszaak min of meer 'gewonnen', want hij moet voor allebei mijn dochters nu vier keer het bedrag betalen wat hij voorheen betaalde. Toch stond er in de uitspraak dat hij vanaf het moment dat de oudste 18 wordt op 'nihil' gesteld word voor wat betreft de alimentatie. Ik ben er dus niks mee opgeschoten! Alimentatie is namelijk wel verplicht tot hun 21e, maar ja, als de rechter zo'n uitspraak doet...


Nu heeft hij een achterstand opgelopen vanaf juli 2008, van zo'n 750 euro. De deurwaarder zal aan zijn deur komen te staan om dit laatste bedrag ook nog te innen. Mocht hij hiermee over de brug komen, dan pot ik dit op, zodat ze straks, in mei, ook haar ziekenfonds, buskaart en studie kan betalen. Nu ben ik een half jaar geleden al begonnen met een ouwe sok op zolder, dus ik kan het heus wel opvangen. Liever had ik alles anders gezien. Niet die afhankelijkheid van een studie; want ze kan een lening afsluiten, en later afbetalen. Pffff, welke ouder wil zijn kind het leven laten beginnen met een schuld? Ik vind dit zo krom!

De oudste is erg nerveus vanwege het feit dat ze 18 wordt, want hoe moet het allemaal tegen die tijd? De brieven stromen binnen voor haar, voor verzekering, belasting, ziekenfonds, enz. Ze moest een Digid aanvragen, anders draait ze niet mee in het systeem: ze moest daarbij haar mobiele nummer opgeven, zodat ze haar kunnen waarschuwen als er iets verandert voor haar. Als ze geen mobiel had gehad, had ze geen digid voor haar studiekosten aan kunnen vragen!!!

Dit zijn zo een paar van die rariteiten waarmee ze nu te maken krijgt. Ik ben zowat dagelijks bezig om haar gerust te stellen, en ik vertel haar dat ik haar financieel zal ondersteunen om alles rond te krijgen. Dan nog, ze blijft er erg onrustig door.

Hoe zet ik mijn kinderen vol vertrouwen in de maatschappij, als ze op 17-jarige leeftijd al worden geconfronteerd met allerlei absurde regels en wetten? Hoe kan ik ze dan met een gerust hart loslaten? Moet ik haar zeggen dat ze dan maar een studieschuld moet beginnen? Of is het advies: ga maar werken, en laat die opleiding maar zitten? Haar vader zal straks absoluut niet vrijwillig geld toeschuiven aan haar om naar school te kunnen!

Wat ik maar wil zeggen is: ik heb me altijd heel erg goed gered, en rijdt zelfs een eenvoudig autootje. Maar ik heb het volste recht om na te denken over de toekomst, en een onzichtbaar potje te hebben voor zwaardere tijden. Het maakt me geen gierig mens, maar een realistisch mens. Want ik wil dat mijn kinderen gelukkig zijn, en als ik mijn kop in het zand steek, en niet zorg voor een veilige oversteek als ze 18 worden, dan vind ik mezelf geen goede moeder. Op vakantie gaan we niet, en ook uit eten gaan is er niet bij. Toch zijn we gelukkig, en blijf ik elke maand uit de rode cijfers.

Is het arrogant om te zeggen dat ik trots ben op mezelf? Ik vind van niet, ook al gaat het alleen maar over geld en geldbeheer. Want je verstand gebruiken is wel oke in deze materialistische wereld. Ik kan hout verzamelen, een pijl en boos aanschaffen, een bootje kopen voor de veiligheid, en zorgen voor veel warme kleding: maar voorlopig is het nog niet zover. Als ik ooit groente moet gaan verbouwen, dan merk ik dat snel genoeg, en boeken met info staan al in de kast!

Er is een ruilsysteem in Nederland onder ontwikkeling. Via een dienstverlening kan je LETS verdienen. En daarmee kan je om een wederdienst vragen.
L.E.T.S. staat voor Local Exchange Trading System. Een lokaal ruilhandelsysteem met een eigen valuta, zonder rente of inflatie.

Op verschillende plaatsen zijn inituatieven reeds gestart:
http://www.letscontact.nl/
Kijk maar eens onder "Letskringen". Ik ken persoonlijk deelnemers aan LETS. Het is iets meer dan een vriendendienst zonder dat je vrienden hoeft te zijn. Maar ook zonder geld te schuiven.

Komt dat uiteindelijk niet op hetzelfde neer, Hans.
Dat het nu nog niet met winst ed te maken heeft is alleen omdat het net begonnen is. Het is in principe het zelfde systeem in een ander jasje.

Wat ik begrepen is, wel. Je kunt namelijk geen goederen kopen via LETS. Dus geen auto of huis. Of spullen. Het zijn alleen diensten. Ramen lappen, tuinieren, ergens meehelpen.
Bijvoorbeeld: "als jij mijn auto wast, dan haal ik voor je invalide moeder de boodschappen". iets dergelijks.

Goeie zaak. In Arnhem zit ook een weggeefwinkel: als je belooft het artikel ook echt te gaan gebruiken, mag je het zo meenemen! Ik hoop dat dit soort initiatieven ook werkelijk van de grond komen, en dan op grotere schaal.

Toch is het een gelijk systeem. Je verwacht nl altijd iets terug van de ander. En of dit nu een dienst in dit systeem is of een product/dienst is wat met geld gekocht wordt......het is niet op onvoorwaardelijkheid en vertrouwen in het leven zelf gebaseerd.
Ik weet dat dit iets is wat nog niet mogelijk is in deze wereld omdat dit eerst een omslag moet hebben in de denkwereld. Nu gaat alleen de zon nog voor niets op.......

Ik heb er ook wel eens aan zitten denken om een ruil winkel te beginnen. Dat je iets van jezelf wat je niet nodig hebt kunt ruilen tegen iets dat je op dat moment wel nodig hebt.
Maar dit zal niet zo snel van de grond komen zolang het oude systeem nog draaid

Ik zag het laatst bij Oprah! Mensen die hun interieur gingen ruilen. Hadden ze ineens een ander bankstel bijvoorbeeld.

Ik denk dat het zeker wel gaat draaien hoor Gast! Als je nu begint ben je 1 van de eersten.

Mensen beginnen door de crisis al inventiever te worden.

Dat het zal werken denk ik ook wel, maar het moet allemaal op vrijwillige basis en aangezien we nog steeds afhankelijk zijn van het economische systeem zou er toch op de één of andere manier voor betaald moeten worden. Snap je, daarom werkt het nu nog niet. Tenzij je gaat werken met abonnementen o.i.d. maar dat was nu net niet de opzet van het idee.

Even iets anders; er werd op een forum van mijn oude werk nogal eens geklaagt over het salaris (in de zorg) en omdat ik dat een beetje beu was heb ik eens geopperd; waarom gaan we niet met z'n allen vrijwilligers werk doen! (en dan niet alleen in de zorg maar in alle sectoren) Haha, dit werd me niet in dank afgenomen want geld is toch wel een heel sterke motivator om te blijven werken en vooral te blijven klagen erover.

Daar heb je gelijk in.

hihi.. ik ben benieuwd waar de mensen straks over gaan klagen als geld/salaris geen issue meer is.

er is altijd wel iets te klagen.... !!!

Tenzij je alles accepteerd zoals het IS.

Ja maar niet iedereen is al zover

Ik denk eigenlijk niet dat dit zoveel verschil uitmaakt. Want ons huidige systeem is ook gewoon gebaseerd op ruilhandel maar dan alleen met een standaardisatie in wat iets waard is.

Waar het in het huidige systeem mis is, en waar het ook in het ruil-winkel systeem mee mis zal gaan is de waarde bepaling.

Juist met geld is dat veel makkelijker, omdat alles met elkaar kunt vergelijken.

Maar in een ruilwinkel, hoeveel balpennen kost een brood, of hoeveel koeien is mijn huis waard? Ik heb geen flauw idee, en wie bepaalt dat? Als jij zelf je waarde bepaalt, kun je dan niet eerder een systeem van handelen introduceren waarin je gewoon het geld geeft, wat het waard is? Dus als ik een brood 10 euro waard vind, dan kan ik dat toch ervoor geven?

Het gaat er om dat je dat kunt "krijgen" wat je op dat moment nodig hebt. Daar zit um de waarde in Nims. Dus als jij iets moet schrijven en geen pen hebt dan is die pen van waarde en niet een boor of een gum want daar kun je niet mee schrijven.
Jij denkt nu ook nog steeds in het oude systeem

Stel dat ik tien originele en gave cd's naar een weggeefwinkel of ruilwinkel breng, en ik kom 'slechts' thuis met een heel mooi fleurig t-shirt voor mijn jongste waar zij heel blij mee is, dan denk ik allang niet aan de waardevergelijking.