Ik ben bezig om een leuk hoekje te maken in huis met zwart/wit foto's van dierbaren in van die gouden lijstjes.
Nu heb ik al hele mooie foto's van mijn oma en opa toen ze jong waren en van mijn overgrootoma en overgrootopa van mijn vaders kant. Er staat een kaarsje bij te branden en het straalt ook rust uit, ik praat ook met ze, het geeft een enorm fijn gevoel, zo'n gevoel van " had ik dit maar eerder gedaan". Het klopt gewoon helemaal bij wat ik voel.
Maar nu komt het, ik schaam me er een beetje voor, maar ik heb dus nog een foto van een set overgrootoma en overgrootopa van mijn vaders kant, zeg maar van mijn opa's kant.
Ik heb enkele foto's gezien, maar ik ben zo bang van haar, mijn overgrootoma, ze kijkt zo boos, zo naar, zo negatief, zo zwart uit haar ogen dat ik die foto niet eens uitprint, maar toch wil ik ze een plek geven, ze horen er immers toch ook bij?
Maar ze is zo.... eng....ja ik heb er geen ander woord voor, ik krijg er een negatief gevoel bij, alsof ik bekeken wordt door har als ik die foto plaats in huis. Maar mijn overgrootopa daarentegen krijg ik wel een normaal gevoel bij.
Wat zouden jullie doen?
Liefs Maris