De laatste tijd lees ik nogal eens her en der dat mensen die bezig zijn met hun spirituele ontwikkeling, op welk terrein dan ook, de helderheid pas bekomen na het nuttigen van alcohol, of onder invloed van een wietje.
Het lijkt me best handig als je ineens alles snapt door geestverruimende middelen, maar wat doet het met je op den duur? Levert het je werkelijk zoveel op?
Ook ten tijde van de nozems, provo's en hippies werd er stevig geblowd. Ook toen had men het altijd over vrede en verdraagzaamheid. Beha's verbranden en overal bossen haar laten groeien.
Of zie ik het nu helemaal verkeerd? Voor mij is het zo dat ik graag helder ben, met mijn voeten in de aarde, en niet met ondersteuning van een roze bril, waar bovendien een prijskaartje aan hangt. Zowel voor je portemonnee als voor je lijf.
En bovenal, niet onbelangrijk, ik werk voor mijn brood, en draag de zorg voor mijn kinderen, zonder daarbij afhankelijk te zijn van oppas, familie of anderszins. Ik sta op mezelf (behalve dan de ondersteuning op dit forum :D). Het lijkt me best lekker hoor, om eens flink high te zijn, en mijn lijf volledig te ontspannen, en de dingen eens anders te 'zien', maar daar zijn volgens mij ook andere middelen voor (sauna, zwemmen, meditatie, massage). En ja, ik sta mijzelf toe af en toe eens lekker een rood wijntje te drinken, al ben ik na twee glazen over het algemeen al flink teut. Maar niet dagelijks.
Ik hoop dat ik wietminnende forumleden over me heen krijg: ik wil namelijk wel eens weten of er van spirituele ontwikkeling wel sprake kan zijn zonder het verdoofde gevoel in je lijf.