MIJN WERELD IS COMPLEET INGESTORT!!!!!!!
Ik werd vanochtend wakker met het gevoel dat ik flink moest overgeven. Ik dacht nog: Het kan nu haast niet anders dan dat ik echt zwanger ben. Ik zit hier nog even koffie te drinken en een peuk te roken zoals elke ochtend. Ik zou vandaag mijn nieuwe huisarts terug bellen en overleggen of ik niet beter gelijk een afspraak kon maken met mijn gynaecoloog voor een echo. Mijn partner gaat de deur uit vanochtend en ik rook nog een peuk. Ik voel dat ik naar de wc moest voor ontlasting. Ik ga naar de wc, ik ben klaar, veeg het af en ik voelde nog wat lopen. Dus ik denk hoe kan dat? Ja hoor, bloeden als een rund. Ik raak compleet over mijn toeren en kom tot de conclusie dat ik weer ongesteld ben. Heb gelijk mijn partner op gebeld op het werk en het verteld. Hij ook gelijk over zijn toeren, maar kon niets laten merken, want zijn collega`s waren daar. Het lijkt wel of ik het niet verdien om een kind te krijgen. Moet je zien wat er in deze maatschappij gebeurd. Mensen die kinderen krijgen, mishandelen ze. En mensen die goed voor hun kind zouden zijn, die krijgen ze niet. Wat doe ik verkeerd?? Waarom ik?? Of beter gezegd: Waarom ik NIET?? Het lijkt wel of er nu weer een stukje van mij is afgestorven. Ik kan dit niet hebben. Ik zou zo`n goeie moeder zijn. Maar ik mag het niet van het universum. Maar waarom niet?? Wie weet hierop een antwoord?? Ik ben weer terug bij af. Terug bij waar het begon.