Het allermoeilijkste is vaak het kiezen voor Jezelf als er geen Openheid is
in bepaalde situaties.
Er wordt nog te vaak rekening gehouden met de gevoelens van anderen en hoe
een ander het wil.
Zodat jullie de eigen gevoelens en genoegens vergeten of op de tweede plaats
zetten.
Op dit punt geef je de ander ook verkeerd beeld als ze daar gevoelig voor
zijn en zo creer je weer een stukje oude aarde energie (sluier)
Het kiezen voor Jezelf geeft Openheid en Inzicht in Jezelf.
Alles mag Nu in de Openheid zonder dat er weer sluiers tussen geplaatst kan
worden.
Veroordeel Jezelf en de Ander niet het is een leer moment.
bron: Starchild nieuwsbrief
Kiezen voor jezelf
Delen:
Acheliah
jan 28 '07
Helemaal waar NiMs
Sinds ik doe wat ik zelf wil en niet wat een ander wil gaat het me aleemaal wel wat makkelijker af. Ik loop niet meer zo op mijn tenen van oei wat zou die ervan vinden of die.
Kus Dieneke
Sinds ik doe wat ik zelf wil en niet wat een ander wil gaat het me aleemaal wel wat makkelijker af. Ik loop niet meer zo op mijn tenen van oei wat zou die ervan vinden of die.
Kus Dieneke
Acheliah
jan 28 '07
Ja he vindt ik zelf ook positief ik merk nu dat mensen wel meer respekt voor je krijgen als je je eigen leven lijdt
Serenity
feb 8 '11
Poeh hé, ik vind dit een heel erg moeilijk punt om heel eerlijk te zijn.
Ik vind namelijk dat er altijd een uitweg is voor diegene tegenover mij of de situatie.
En als er meerderen mensen mee spelen heb ik zoiets dat één opofferen voor ten goede van vele anderen gunstiger is vooral als het mijn belangen zijn die even moeten wachten of door omstandigheden in et niets verdwijnen.
Ik pas me wel weer aan, aan de situatie waarin ik zit ongeacht mijn mening over de situatie (of die wel of niet goed/leuk/positief is) je kan overal een positieve sleur aangeven.....denk ik.
Maar goed ik ben denk ik op dat soortige momenten optimistisch ingesteld en uiteraard heb ik ook doemdagen hoor!! ^^
Ik heb wel baat erbij want ik voel me goed waneer alles in goede banen is verlopen .
Dus totalen wegcijferen is er niet bij, niets is zoals het lijkt en je kan niet alles over één kant strijken want alles maar ook alles heeft zo twee kanten.
Dus daarom "voor jezelf kiezen" lijkt mij zo relatief....wie helpt mij hiermee?
Ik vind namelijk dat er altijd een uitweg is voor diegene tegenover mij of de situatie.
En als er meerderen mensen mee spelen heb ik zoiets dat één opofferen voor ten goede van vele anderen gunstiger is vooral als het mijn belangen zijn die even moeten wachten of door omstandigheden in et niets verdwijnen.
Ik pas me wel weer aan, aan de situatie waarin ik zit ongeacht mijn mening over de situatie (of die wel of niet goed/leuk/positief is) je kan overal een positieve sleur aangeven.....denk ik.
Maar goed ik ben denk ik op dat soortige momenten optimistisch ingesteld en uiteraard heb ik ook doemdagen hoor!! ^^
Ik heb wel baat erbij want ik voel me goed waneer alles in goede banen is verlopen .
Dus totalen wegcijferen is er niet bij, niets is zoals het lijkt en je kan niet alles over één kant strijken want alles maar ook alles heeft zo twee kanten.
Dus daarom "voor jezelf kiezen" lijkt mij zo relatief....wie helpt mij hiermee?
Mimosa
feb 9 '11
Ik kies voor mezelf. Voor vrijheid en liefde en dat kan ik alleen bereiken door voor mezelf te kiezen. Het mooie is dat ik door voor mezelf te kiezen gelijk ook voor iedereen kies aangezien we allemaal met elkaar verbonden zijn, een zijn. Mooier kan het toch niet.....
Natalie1986
feb 9 '11
Ik betrap mezelf er ook steeds op dat ik iedereen naar hun zin wil maken..
Ik wordt er moe van probeer nu ook aanmezelf te denken
Ik wordt er moe van probeer nu ook aanmezelf te denken
Serenity
feb 10 '11
Je hebt gelijk, ik doet dat ook en word moe ervan nu probeer ik mensen te sturen en mijn nieuwe project is om met gedachtenkracht mensen subtiel te sturen.
Tinne
feb 10 '11
proberen aan jezelf te "denken" lukt niet. ( zeg ik vanuit m'n 50 jaar levenservaring)
Allereerst, vanuit je "denken" ga je nooit tot jezelf komen.
Het denken bestaat immers uit losse gedachten, die zomaar uit het niets ontstaan.
Het vermoeiende is juist om daar aandacht aan te geven, aan die losse gedachten en daar een geheel of een vorm in te zien.
Dat lukt misschien voor even, omdat je denkt er een logica in te zien in het denken. Maar uiteindelijk is dat nu net het geforceerde.. Het zijn losse gedachten, als vissen die uit het water springen (zoals Nithyananda bv zegt), en die hebben geen enkel plan onderwater gehad, om te zeggen, ok jij springt eerst en dan ik, en dan jij , en dan die...
En vanuit dat denken, vanuit die losse gedachtes die geen lijn vormen, kan je jezelf ook helemaal geen aandacht geven.
Ook zal je onderhevig zijn aan steeds weer meer andere gedachten, er is zo veel wat het denken wil denken, ( er zijn zoveel vissen in het water die allemaal wel enkele keertjes per dag uit het water springen, op onbepaalde momenten, heel spontaan.Als je bij een van deze gedachte (visjes)blijft stilstaan, dan zullen daar op die plek honderde visjes ( gedachten) uit het water springen, die aandacht vragen.
Dat zijn allemaal vermoeiende dingen om daar een vorm in te gaan opzoeken, want het is een illusie, er is geen vorm. Je kan dat inderdaad "proberen" maar het is vermoeiend.
Beter is je denken over jezelf, de andere, of wat dan ook simpelweg "los te laten", het te laten voor wat het is..
Als je dat steeds weer doet, kom je automatisch bij jezelf uit.
Bij je kern uit. JE ZELF..
NIet door er aan te denken, maar door te ZIJN!
veel liefs
Tinne
Serenity
feb 10 '11
Ohhhhwwww dat is wel wat ik doe, precies wat je beschrijft!
Misschien zijn verschillende ideeën ook moment opgaven er zijn zoveel dingen wat je kan bedenken en zo nu en dan schieten anderen gedachten er ook doorheen.
En inderdaad 'los laten' lucht op....
Ik denk ,of voel-denk want het gaat al automatisch bij mij, "het is zoals het is" en meer niet.
Ik kan daar dus ook niet meer info aan geven dan dit. ^^
Misschien zijn verschillende ideeën ook moment opgaven er zijn zoveel dingen wat je kan bedenken en zo nu en dan schieten anderen gedachten er ook doorheen.
En inderdaad 'los laten' lucht op....
Ik denk ,of voel-denk want het gaat al automatisch bij mij, "het is zoals het is" en meer niet.
Ik kan daar dus ook niet meer info aan geven dan dit. ^^
Tinne
feb 10 '11
Origineel bericht van: Lily Beau
Je hebt gelijk, ik doet dat ook en word moe ervan nu probeer ik mensen te sturen en mijn nieuwe project is om met gedachtenkracht mensen subtiel te sturen.
Deden ze vroeger bij mij als kind ook, lieve Lily Beau. Ik was ook heel ontvankelijk voor die invloeden..
Heb er jaren over gedaan om die denkpistes van de anderen die ik steeds voelde en hoorde, en die als een tapebandje in m'n hoofd afratelde, weer los te maken. Want onbewust voelde ik dat het niet mijn gedachten waren..
Stuur geen mensen met je denken, lieverd, je maakt ze onbewust "afhankelijk" van je. Laat mensen hun eigen weg zoeken! Laat aan de mensen je liefde zien, laat dat stromen, das al ongelooflijk mooi en warm, én voldoende!
Serenity
feb 10 '11
Oh dat wist ik niet, dus ik moet het gewoon met woorden blijven doen.
En hun zelf laten nadenken met behulp van sturende woorden.
Ik wil niemand afhankelijk maken met gedachten of woorden maar leren voor zichzelf na te denken en beslissingen laten maken.
Ik vind het prachtig om te zien dat iemand stevig in zijn schoenen staat en tactische woorden gebruikt.
Dan denk ik echt met een glimlach 'goed zo, goed gedaan.'
Ik vind dat zo leuk vooral bij kinderen of pubers ipv grove taal om toch te zeggen wat hij/zij wil dat komt zo bijdehand of afzeikerig over vaak.
Maar als ik een idee hebt gaat dat niet per ongeluk via gedachtengang toch naar diegene toe?
En mijn ervaring is als ik in een groep ben en ik ben ergens niet mee eens maar niemand luistert naar me dan gaat ik automatisch er heel hard aan denken waardoor soms iemand anders uitspreekt wat ik dacht.....
Is dat fout?
Hoe houd ik gedachten tegen om te verzenden?
Ik heb er namelijk geen control over maar gelukkig probeer ik over het algemeen positief in gesteld te zijn en waneer ik dat niet ben en de groep, waar ik in bevind, neemt dat over dan probeer ik met woorden er toch weer een positieve sleur er aan te geven zodat de situatie minder grimmig word en een stukje optimistischer.
(ik voel dat dat mijn verantwoording is namelijk.)
En hun zelf laten nadenken met behulp van sturende woorden.
Ik wil niemand afhankelijk maken met gedachten of woorden maar leren voor zichzelf na te denken en beslissingen laten maken.
Ik vind het prachtig om te zien dat iemand stevig in zijn schoenen staat en tactische woorden gebruikt.
Dan denk ik echt met een glimlach 'goed zo, goed gedaan.'
Ik vind dat zo leuk vooral bij kinderen of pubers ipv grove taal om toch te zeggen wat hij/zij wil dat komt zo bijdehand of afzeikerig over vaak.
Maar als ik een idee hebt gaat dat niet per ongeluk via gedachtengang toch naar diegene toe?
En mijn ervaring is als ik in een groep ben en ik ben ergens niet mee eens maar niemand luistert naar me dan gaat ik automatisch er heel hard aan denken waardoor soms iemand anders uitspreekt wat ik dacht.....
Is dat fout?
Hoe houd ik gedachten tegen om te verzenden?
Ik heb er namelijk geen control over maar gelukkig probeer ik over het algemeen positief in gesteld te zijn en waneer ik dat niet ben en de groep, waar ik in bevind, neemt dat over dan probeer ik met woorden er toch weer een positieve sleur er aan te geven zodat de situatie minder grimmig word en een stukje optimistischer.
(ik voel dat dat mijn verantwoording is namelijk.)
Tinne
feb 10 '11
Origineel bericht van: Lily Beau
Oh dat wist ik niet, dus ik moet het gewoon met woorden blijven doen.
En hun zelf laten nadenken met behulp van sturende woorden.
Ik wil niemand afhankelijk maken met gedachten of woorden maar leren voor zichzelf na te denken en beslissingen laten maken.
Ik vind het prachtig om te zien dat iemand stevig in zijn schoenen staat en tactische woorden gebruikt.
Dan denk ik echt met een glimlach 'goed zo, goed gedaan.'
Goed in je schoenen staan, wanneer je een bepaalde tactiek gebruikt om iets uit te drukken, kan heel fijn overkomen, maar het is en blijft "gemaakt", en dus onnatuurlijk. Ook grofheid in woorden is aangeleerd en onatuurlijk, en is overgenomen van de buitenwereld. Want vanuit je kern ben je "vreugde" en Liefde, geen takt noch grof. Als je echt meegaat met de stroom van jouw hart, dan loopt alles op wieltjes. heb je geen tactiek, methodiek, strategie, of systeem voor nodig. Alles wat je doet vanuit tactiek, methodiek, strategie of systeem is onatuurlijk en aangeleerd gedrag, omwille van de behoefte van anderen/ van jezelf en hun/jou wil.
Maar als ik een idee hebt gaat dat niet per ongeluk via gedachtengang toch naar diegene toe?
Als je dat idee dan ook weer loslaat niet.
Mensen (zeker kinderen) mogen fouten maken, en mogen zelf leren van die fouten. Je kan het soms zien, waar het naartoe leidt.. als mensen op een bepaalde manier handelen en doen. Dan kan je denken, "ohoh, dit gaat de verkeerde kant uit, ik moet iets doen en sturen"..
Lieverd, echt waar.. het is beter in je kern te blijven, en vanuit jezelf te leven, vanuit je eigen lessen en ervaringen naar jezelf toe. Dan straal je iets uit waarvan anderen zeggen, "eh.. die doet dat op een fijne manier, eens vragen hoe ze dat doet, en eeens zien of dat bij mij ook lukt"
Dàn kan je erover praten... Maar zelfs dan niet denken " oh als ik mezelf ben, dan leer ze van mij , das dan de tactiek.. want ook dat klopt niet! ER is geen TACTIEK nodig, lieve Lily Beau.. je bent puur zuiver wijs van jezelf!
En mijn ervaring is als ik in een groep ben en ik ben ergens niet mee eens maar niemand luistert naar me dan gaat ik automatisch er heel hard aan denken waardoor soms iemand anders uitspreekt wat ik dacht.....
Is dat fout?
Er is in wezen niets fout, lieve Lily.
Wat je doet is jouw WIL uitzenden, en dat vangt inderdaad wel iemand op. Jij hebt dat gewillen, en iemand stond daar voor open.
Hoe houd ik gedachten tegen om te verzenden?
Stoppen met het te WILLEN!
Er is iets ontstaan waardoor je bent gaan onderzoeken of er geen middeltje bestaat om toch gehoord te worden. Je bent een systeem gaan zoeken.
Doch, met de beste wil die je ook hebt, systemen werken niet, of het werkt tijdelijk, en dan moet je weer wat nieuws verzinnen. En dat gaat steeds maar door en door en door.
Ik heb er namelijk geen control over
Nee, dat kan ook niet.. over een systeem heb je nooit controle.
Ik ben aan het zoeken om het je zo simpel mogelijk uit te leggen...
kijk, de wil wilt altijd controle.. en zoekt samen met het denken systemen. Echter.. er is geen systeem. ER wordt een systeem geforceerd en ineengeknutselt dat een tijdje werkt, en daarna gebeurt het weer niet.
Het denken en de Wil heeft ondertussen wel een belangrijke plaats gekregen, een functie, en wil meer en meer. Zo geraken mensen verstrengeld in hun " zogenaamde systemen", die ze soms niet eens opmerken dat ze die zelf hebben gecreeerd. En dan komen ze in de depressie.
maar gelukkig probeer ik over het algemeen positief in gesteld te zijn en waneer ik dat niet ben en de groep, waar ik in bevind, neemt dat over dan probeer ik met woorden er toch weer een positieve sleur er aan te geven zodat de situatie minder grimmig word en een stukje optimistischer.
(ik voel dat dat mijn verantwoording is namelijk.)
Ik begrijp dat gevoel van verantwoordelijkheid, doch het is niet nodig daar verantwoordelijk over te voelen. En zie eens wat je schreef " positieve sleur"..
Heel spontaan schrijf je dat positief zijn een sleur is. 
En hun zelf laten nadenken met behulp van sturende woorden.
Ik wil niemand afhankelijk maken met gedachten of woorden maar leren voor zichzelf na te denken en beslissingen laten maken.
Ik vind het prachtig om te zien dat iemand stevig in zijn schoenen staat en tactische woorden gebruikt.
Dan denk ik echt met een glimlach 'goed zo, goed gedaan.'
Goed in je schoenen staan, wanneer je een bepaalde tactiek gebruikt om iets uit te drukken, kan heel fijn overkomen, maar het is en blijft "gemaakt", en dus onnatuurlijk. Ook grofheid in woorden is aangeleerd en onatuurlijk, en is overgenomen van de buitenwereld. Want vanuit je kern ben je "vreugde" en Liefde, geen takt noch grof. Als je echt meegaat met de stroom van jouw hart, dan loopt alles op wieltjes. heb je geen tactiek, methodiek, strategie, of systeem voor nodig. Alles wat je doet vanuit tactiek, methodiek, strategie of systeem is onatuurlijk en aangeleerd gedrag, omwille van de behoefte van anderen/ van jezelf en hun/jou wil.
Maar als ik een idee hebt gaat dat niet per ongeluk via gedachtengang toch naar diegene toe?
Als je dat idee dan ook weer loslaat niet.
Mensen (zeker kinderen) mogen fouten maken, en mogen zelf leren van die fouten. Je kan het soms zien, waar het naartoe leidt.. als mensen op een bepaalde manier handelen en doen. Dan kan je denken, "ohoh, dit gaat de verkeerde kant uit, ik moet iets doen en sturen"..
Lieverd, echt waar.. het is beter in je kern te blijven, en vanuit jezelf te leven, vanuit je eigen lessen en ervaringen naar jezelf toe. Dan straal je iets uit waarvan anderen zeggen, "eh.. die doet dat op een fijne manier, eens vragen hoe ze dat doet, en eeens zien of dat bij mij ook lukt"
Dàn kan je erover praten... Maar zelfs dan niet denken " oh als ik mezelf ben, dan leer ze van mij , das dan de tactiek.. want ook dat klopt niet! ER is geen TACTIEK nodig, lieve Lily Beau.. je bent puur zuiver wijs van jezelf!
En mijn ervaring is als ik in een groep ben en ik ben ergens niet mee eens maar niemand luistert naar me dan gaat ik automatisch er heel hard aan denken waardoor soms iemand anders uitspreekt wat ik dacht.....
Is dat fout?
Er is in wezen niets fout, lieve Lily.
Wat je doet is jouw WIL uitzenden, en dat vangt inderdaad wel iemand op. Jij hebt dat gewillen, en iemand stond daar voor open.
Hoe houd ik gedachten tegen om te verzenden?
Stoppen met het te WILLEN!
Er is iets ontstaan waardoor je bent gaan onderzoeken of er geen middeltje bestaat om toch gehoord te worden. Je bent een systeem gaan zoeken.
Doch, met de beste wil die je ook hebt, systemen werken niet, of het werkt tijdelijk, en dan moet je weer wat nieuws verzinnen. En dat gaat steeds maar door en door en door.
Ik heb er namelijk geen control over
Nee, dat kan ook niet.. over een systeem heb je nooit controle.
Ik ben aan het zoeken om het je zo simpel mogelijk uit te leggen...
kijk, de wil wilt altijd controle.. en zoekt samen met het denken systemen. Echter.. er is geen systeem. ER wordt een systeem geforceerd en ineengeknutselt dat een tijdje werkt, en daarna gebeurt het weer niet.
Het denken en de Wil heeft ondertussen wel een belangrijke plaats gekregen, een functie, en wil meer en meer. Zo geraken mensen verstrengeld in hun " zogenaamde systemen", die ze soms niet eens opmerken dat ze die zelf hebben gecreeerd. En dan komen ze in de depressie.
maar gelukkig probeer ik over het algemeen positief in gesteld te zijn en waneer ik dat niet ben en de groep, waar ik in bevind, neemt dat over dan probeer ik met woorden er toch weer een positieve sleur er aan te geven zodat de situatie minder grimmig word en een stukje optimistischer.
(ik voel dat dat mijn verantwoording is namelijk.)
Ik begrijp dat gevoel van verantwoordelijkheid, doch het is niet nodig daar verantwoordelijk over te voelen. En zie eens wat je schreef " positieve sleur"..
Heel spontaan schrijf je dat positief zijn een sleur is.
Serenity
feb 10 '11
Heel erg bedankt voor uw wijze woorden het betekend echt heel erg veel voor mij dat je me begeleid hiermee, het is ten slotte zo'n belangrijk onderwerp! ^^Ik ben blij dat je met je levenservaring maar vooral je opgedane kennis mij wilt helpen je bent een aanwinst voor dit forum!
Liefs
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
