Hallo lieve mensen,
Ik zit met een probleem, ik huil om niets. Als iemand me vraagt hoe het met me gaat moet ik mijn tranen weg slikken, zit ik op de bank of lig ik in bed overkomt me in ene het gevoel dat ik moet huilen zomaar enkele voorbeelden. Ik probeer daar dan de oorzaak van te vinden maar ik kan mijn vinger er niet opleggen.
Nu ben ik in december van het ene op het andere moment gestopt met seroxat/paratoxine dus misschien heeft het daar mee te maken. Stijdens het slikken van de seroxat is mijn lievelings kat dood gegaan en mijn relatie verbroken toen had ik niet veel emoties wel een beetje gehuild maar het eigelijk meteen weer afgedaan met het is nou eenmaal zo.
Zijn al die huilbuien de weggedrukte emoties door de seroxat die nu als nog naar boven komen?
Of is er iets anders aan de hand?
Ik loop al een tijdje met de gedachten dit op dit forum te vragen en heb de stoute schoenen nu maar aan getrokken.
Misschien is er iemand die me kan helpen.
Liefs Natascha