Er van uitgaande dat we één zijn, dat de wereld waarin we leven een hologram is, dat de wereld en het individu één zijn, dan behoef je alleen maar werkelijk jezelf te zijn om het in de wereld terug te zien.
Vergeet je heel misschien niet dat de nieuwe wereld een wereld is, die misschien helemaal niet één is, met deze? Zijn we alleen wel zo één, als dat je denkt dat het is, of zit er toch een enorme afplitsing aan te komen waarin er geen ruimte meer is voor de individu?
In een hologram heeft ieder deeltje het hele plaatje in zich. Net zo goed als dat wij in alle lichaamscellen het hele mens hebben zitten in de vorm van DNA.
Inderdaad het individu zit erin opgeslagen maar niet alle individuen. Ga voorbij de identiteit en laat het los. Is dat niet de echte betekenis van "allen één", zijn?
Leef jij liever in een hologram, of leef jij liever in de wereld achter het hol-ogram?
Als het DNA veranderd veranderd ook het hele lichaam. Als een deeltje van het hologram veranderd zie je dat terug in het hele hologram.
Het lichaam veranderd (hologram) maar de ziel niet (de werkelijkheid achter het hologram). Dus in welke waarheid wil jij geloven?
Je hoeft niet "iets" te doen voor anderen, door jezelf te veranderen in wat je zou willen zien in deze wereld zorgt er al voor dat je dit ook om je heen ervaart.
Zoals Ghandi al zei; wees zelf de verandering die je wilt zien in de wereld. (of zo iets)
Maar dat is alleen maar de eerste stap. Wees de verandering die je wilt zien, maar draag de verandering wel uit.
Een bekende uitdrukking is dan ook:
"Een goed begin is het halve werk". Alleen daar moet je het niet bij laten. Het is zo makkelijk om te denken dat je er bent, als je jezelf bent. Maar denk je echt dat je er dan bent? Ik denk en geloof namelijk van niet. Ik geloof dat het dan pas net begonnen is
.