Hoe krijg ik het voor elkaar……………….

Er is werkelijk maar één ding wat me dwars zit, Raymond.

Dat er een ander in je leven komt, oké: dat kan gebeuren. Iemand daardoor plotseling de rug toekeren: prima. Als dat jouw manier is, dan zal het wel.

Maar je weet donders goed dat ik je vroeg aan de telefoon om de mededeling niet te doen over de telefoon. Daarmee stemde je toen in. Vervolgens lees ik de definitieve mededeling in een doorstuurmail van notabene een ex-vrouw van je. Hoe tekenend voor jou, hoe je omgaat met andere mensen. Geen integriteit, en geen sociaal mee-voelen.

Jij, die altijd sprak over respect voor je medemens; over vol overgave anderen willen bijstaan; vol mededogen en tot tranen toe bewogen door de levensverhalen van anderen;

Neem je verantwoordelijkheid eens, en ren er niet altijd voor weg! Ik begrijp nu dat al die ex-vrouwen van je het zo gek nog niet zagen. Nummer 7 heeft zich aangediend. Het zal mij benieuwen hoe zij omgaat met jou 'compassie' voor je medemens.

Iemand vol mededogen tegen de muur kwakken, en vervolgens vol overgave jezelf verbinden aan een ander: je spoort niet helemaal.

Ik sprak je aan op de verantwoordelijkheid t.a.v. kinderen: je steigerde, en zei dat je altijd goed gezorgd hebt voor B. en E.
En wat denk je van je plicht t.a.v. T, K en S.? Of ten opzichte van Marjon en Sandra?

Iedereen mag dit lezen. Ik neem de ruimte in voor mezelf. Je zult het ongetwijfeld afdoen met een mooie volzin, of een vage verklaring vanuit je allesoverstijgend bewustzijn.

Kom maar terug op de aarde. Met je voeten op de grond. Zodat de mensen om je heen je wérkelijk leren kennen. Maskers af, zeiden we toch???

Hehe, dat wilde ik al weken doen.

goedzo Phoenix! ik zou zo'n softe sok niet eens willen, zelfs niet met een allesoverstijgend bewustzijn. dat is dus blijkbaar ook niet alles. wat bij je past gaat vanzelf. zie het maar als een zoveelste wijze les, die je steeds dichter bij je ware gevoel brengt.

Wat leuk, Soulmate, een softe sok: die kende ik nog niet! Ik heb er smakelijk om gelachen.

Dank je wel


(wie de sok past, trekke hem aan )

goed zo. daar gaat het om. we kunnen het ook omdraaien.....

Ja, ik bedoelde het eigenlijk meer zo van: wat is het toch, wat ons dan aantrekt in de ander? Omdat het op iets van ons lijkt???

ja, ik bedoel als je het vanuit een andere hoek bekijkt dan wordt het ineens grappig en makkelijker te dragen.

we trekken aan wat we op dat moment nodig hebben. misschien is er in jou ook nog een te softe kant die schreeuwt om aandacht terwijl je dat helemaal niet nodig hebt. door jezelf trouw te blijven word je sterker. open je hart en je trekt de ware persoon aan. als je hiervoor eerst een aantal emoties moet uitwerken, doe dit dan. het kan hooguit een woedebui of een emmer tranen zijn. je wordt dan wel trots op jezelf en daar gaat het om! en vandaar uit ga je verder, maar dan wel op basis van jouw eigen wensen en niet die van een ander. want daar kun je uiteindelijk nooit aan voldoen. probeer jezelf ook niets wijs te maken dat je niet deugt of dit niet hebt, of dat niet hebt. een gouden open hart komt overal......

toppertje! Die print ik uit.