Hoe krijg ik het voor elkaar……………….

Nims, ik ben wel begaan met mijn verdriet, alleen kies ik ervoor het gedoseerd toe te laten: niet ineens. Ik ga woensdag weer werken, heb een gezin met twee kinderen die ook vet in de war zijn, en wil niet toegeven aan het wegzakken in de blubber. Ik wil wel tussendoor bodem voelen zeg maar.

lieve helma,
inneke en iedereen ziet hier je kracht....
heb zelf net als jij er tijden alleen voor gestaan,en echt ik weet het ,het is soms zo niet eenvoudig.en zie ook nog steeds de valkuilen.....
stap voor stap toch

Ik heb niet het gevoel dat ik mensen hoef uit te leggen, dat mijn verdriet het verdriet is dat ik een ander - Helma dus - aandoe, door deze gebeurtenis. Zij hebben mij niet goed gelezen de afgelopen 2 1/2 jaar en 1900 posts lijkt me.

Zelfmedelijden????? Doei!!!!!!!!


Ik weet niet hoe ik zou reageren als ik wat mij gebeurde 10 dagen geleden, uit de mond van een ander zou horen. Ik betwijfel of ik het zou be-grijpen, zou snappen. Maar ik weet dat ik misschien geneigd zou zijn er een beeld aan te plakken, omdat ik het niet herkende uit mijn eigen leven…………..tot vandaag dan……………….
Zij stapte op mij af en sprak; “Ik hou van je” en meer woorden, die mij alle verdere omhulsels deden loslaten. Omhulsels van ‘het kan niet want………’ Het was sterker dan ik…….. voor het eerst dat me zoiets passeerde. En ik gaf toe. Ik gaf toe aan wat ik al die tijd al koesterde voor deze vrouw, maar liet voor wat het was. Er was geen ontkomen of ‘het kan niet’ meer bij. Ook geen controle meer. Het maakt me nederig naar het leven, simpelweg omdat ik voor het eerst zo krachtig ervaar dat er dingen zijn die sterker zijn dan ik en waar ik toch mee te maken heb.

Amper nog, kan ik een woord uitbrengen en mijn stem lijkt enkele octaven gezakt te zijn. De stilte waar ik zo naar verlang zet zich voort op het pad naar binnen. Mijzelf doorlopend ervan bewust, dat de verloochening van ooit diepe sporen heeft nagelaten. Ze worden zichtbaar door een beweging van loslaten van het blinde principe en voor mijn hart te kiezen. Hoe heftig voor mijn omgeving is geen vraag meer maar een consequentie. Net als de vele vragende ogen van mijn omgeving die dit wat hier gebeurde niet kent en zal projecteren vanuit hun eigen toestand en ervaring. Ook mijn omgeving zal mee ver-anderen, gelijk mijn eigen leven, waarin weinig nog hetzelfde zal blijven.

Schreeuwen van de daken is er niet bij. Niet dat ik dat niet zou willen, maar omdat ik geen woord uit kan brengen. Het hoeft ook niet. Stil zijn is niet erg en ik heb genoeg te bezien.

Ik hoop van harte dat je hier je eigen innerlijke vrouwelijke kant bedoeld en niet een vrouw van vlees en bloed die jouw verleidt heeft met dezelfde "mooie" woorden die je zelf ook menigmaal tegen vrouwen gesproken hebt.

Het is mij tig keer gebeurd dat iemand mij probeerde te ver-leiden. Dit geheel om sonst overigens. Ik ben niet te ver-leiden als mijn hart niet resoneert. Goeie volzin trouwens! Daarbij weet jij dat binnen en buiten hetzelfde is. Voor hen die willen zien dan.

elk mens groeit op eigenwijze....

Alleen werkt het dus niet zo

Is het raar dat je pas 'verleid' wordt wanneer je hart mee resoneert??

Thomas, ik kan me echt goed voorstellen dat je hevig verliefd bent en ook dat deze vrouw misschien 'de ware' is voor jou. Ik geloof echter niet in perfectie en in het sublimeren van alle heerlijke gevoelens en gedachten. Uiteindelijk beland je toch op de grond en is de vraag of je de Bron/de oneindige Liefde kunt blijven herkennen in mekaar en of er genoeg 'bodem' is om met mekaar te leven ondanks periodes waarin het Goddelijke zover weg lijkt en de ander een doodgewoon mens is.
Maar misschien ben ik wel een verbitterde,nuchtere, onwetende Belg vol van oordelen...

wat nou als je hart te groot is

Tja, in dat geval raad ik een harem aan Lijkt me heerlijk (ik kies dan wel voor 50 mannen rondom mij ;))

Sorry voor deze ondeugendheid. Hoop dat je ermee kunt lachen.

voor mij niet hoor,maar een aanraking op zielsniveau kan heel verwarrend zijn

'Net als de vele vragende ogen van mijn omgeving die dit wat hier gebeurde niet kent en zal projecteren vanuit hun eigen toestand en ervaring.'

Thomas, nu moet ik toch werkelijk reageren.

Even los van of iets juist gekozen of niet, en of het nu klopt of niet: je hebt het over het projecteren vanuit hun eigen toestand en ervaring (de ogen van je omgeving). Het komt op mij over alsof je er nu voor kiest om alle vragen en consequenties weg te wuiven als zijnde 'iets van hen', dus niet voor jou bestemd.

Daarmee lijk je weg te komen met deze hele toestand. Je zegt: 'wat doe ik de ander aan...' maar veel verder kom je niet. Je gaat het gesprek uit de weg met de mensen die het beste met je voor hebben. Er is geen sprake van willen leren van de ander, maar wel alleen vanuit je eigen kader. De mening van wie dan ook doet er niet meer toe. Je hebt je mening en verklaring al bepaald. Bliksems snel uitgezocht, zodat het pasklare antwoord alle struikelblokken van tafel kan vegen.

'Ook mijn omgeving zal mee ver-anderen, gelijk mijn eigen leven, waarin weinig nog hetzelfde zal blijven.'

De zoveelste verandering in je leven. Waarom kom je niet eens tot stilstand? Waarom ken jij geen stabiliteit? Waarom niet eens een periode van bezinning? Ik vind je buiten zinnen op dit moment. De mensen uit je omgeving zullen niet veranderen: hooguit in hun houding naar jou toe.

Maar ja, ik kijk natuurlijk vanuit mijn eigen kader.

Ik ben niet boos, ik begrijp er alleen geen barst van en ik wil het zo graag snappen.

Thomas, wil je schilder blijven of danser worden/zijn?

Dat vind ik een heel mooie open vraag.

Lieve mensen, wat ik hier nu uit te zoeken heb is aan mij. Dit topic heb ik geopend omdat ik mij bijzonder rot voelde om wat ik die lieve Helma aan doe. That's it. De rest zoek ik prima zelf uit en zijn er helemaal geen vragen.

Hallo, aarde aan Thomas!!! Ik ben Helma!!! Je hebt het over mij alsof ik er niet bij ben!!!

Zo compleet genegeerd worden is het ergste van de hele situatie. Dat doet nog wel het meeste pijn.

Dat is goed Thomas. Het is inderdaad aan jou. De vraag was er wel, heel duidelijk, in je originele bericht. Dus hoop ik dat je ook mild kunt zijn voor onze 'bemoeienissen'.

Ja maar...je weet toch dat als de antwoorden niet geheel bevallen enzo enzo

En daarom is het goed dat Thomas zijn tijd neemt en wijsneuzen hun mond houden

Tja, inmiddels zijn we weken verder en is er veel gebeurd hier. Ik kom er weinig toe om achter de pc te gaan zitten, want ik ben enorm veel van huis en als ik thuis ben het ik hier veel te doen. Ook is het dat ik maar weinig aandacht heb voor de pc en ik mij beperk tot echt heel dringende zaken die ook via dit medium lopen.

Ik wil iedereen bedanken voor de aandacht die er was in dit topic en in het bijzonder NiMS die toch wel erg rake dingen schreef over de ontmoeting tussen stokstaartje en mij. De tijd zal uitwijzen of jij helemaal gelijk krijgt, maar ik heb mij de afgelopen jaren ruim in het thema 2lingzielen verdiept. En wie weet…………. Zelf heb ik niet de behoefte om hier verder nog iets in uit te zoeken en laat zijn wat is.

Het is mijn keuze om verder niet te schrijven over wat zich nu beweegt in mijn leven, wat dit onderwerp aangaat. Wellicht dat ik er later nog op terug kom.

Thanks anyway voor alle posts in dit topic!

Groetjes

Raymond