Uitzoomen

Ik merk vaak dat als mensen problemen hebben in hun leven ze vaak heel erg diep op onderzoek uitgaan. Ze wroeten in zichzelf, in hun omgeving en proberen alles uit te pluizen.

Geen enkele steen blijft op zijn plek en echt overal wordt gekeken waar de oorzaak van het probleem zit. Wat er dan vaak gebeurd is dat er nog veel meer problemen zichtbaar worden, of naar boven komen waarvan ook bekeken moet worden waar deze nu precies vandaan komen.

Omdat dit proces enorm moeizaam en onoverzichtelijk kan worden, gaat de omgeving zich er ook nog wel mee bemoeien, en begint met lastige vragen te stellen. Al met al, brengt dit zoveel druk en onvrede met zich mee, dat je al snel het helemaal niet meer ziet zitten.

Uit ervaring weet ik dat je op dat soort momenten eigenlijk maar 1 ding, echt effectief kan doen. Dat is namelijk uitzoomen.

Laat de details los, die je nu zoveel tijd kosten, dat je niet meer weet waarom je uberhaubt op onderzoek bent uitgegaan.

Als je namelijk uitzoomt, worden de kleine dingen, kleiner, en zie je ook weer de relatie tussen de verschillende grote problemen. Het overzicht komt terug, en je weet weer welke essentiele dingen je kunt oppaken.

Gebeurt er dan weer iets in je omgeving, vraag je direct af, hoort dit in het grote plaatje? Of hoort dat er helemaal niet thuis? Want in dat laatste geval hoef jij er ook niets mee te doen.

Trap niet in de valkuil die je omgeving heet. Het is heel makkelijk om de oorzaak van problemen bij anderen neer te leggen, want dan hoef je zelf lekker niets meer te doen. Het geeft je alleen maar een klein moment van rust, alleen komen de problemen daarna, 3x zo erg terug. Het enige dat echt helpt is uitzoomen en de problemen in een groter plaatje te zetten.

Kijk ook eens in dat plaatje naar de echt grote dingen die wel gewoon goed zijn. Zie ook het hele plaatje! Niet alleen de donkere plekken zijn daar, maar ook alle lichtpuntjes.