@ Thomas, ik voel me aan gesproken omdat ik mezelf als Lichterker zie.
Op het moment dat daar iets over wordt gezegd dan gaan mijn oren zich spitsen, simpel.
Het is ook een grote onwaarheid die er staat.
Ik vind het zeer kwalijk dat mensen die zichzelf neerzetten als helpers onwaarheden verkopen, misschien is dat mijn ding.
Ik ben ziek van alle goeroes en charlatans, alle mensen die met lieve gebaartjes en woordjes je zogenaamd willen helpen en zelf wanhopig in de knoop zitten .Die maar roepen dat we het licht moeten zoeken en zelf de weg al eeuwen kwijt zijn.
@ Stardust, grappig dat jij gelijk mijn reactie wil gaan analiseren. Nee ik projecteer jouw woorden niet op mijzelf, wel voelde ik me aangesproken, dat heb ik je al uitgelegd.
Ik vind het storend dat anderen dit voor waarheid aannemen, zeker als het niet waar is, wederom het woordje vaak doet al veel goed, maar het is nog steeds niet waar, je kunt dat niet weten.
Daarbij komt alle tekst die jij schrijft voor mijn gevoel recht uit een boek, daar spreekt geen levenskennis maar meer woorden en ervaringen van anderen, jouw clienten, niet van jezelf.
Voor mijn gevoel klinken je woorden dan namelijk anders, jij schrijft inderdaad vanuit opgedane kennis en niet met je gevoel.
Misschien is dat wel mij stukje, ik heb moeite met mensen die niet oprecht vanuit zichzelf kunnen spreken en roepen dat ze dat wel doen. Nee dat is voor mij geen spiegel, ik weet dat ik dat wel ben, oprecht en ik spreek vanuit mijn hart.
Ik vind het vervelend dat anderen (daar ga ik weer) zo de verkeerde conclusies kunnen trekken uit dingen die hier opgeschreven zijn.
Lichtwerkers voelen zich (zoals ik het ervaar) wel degelijk verantwoordelijk voor hun woorden, we zijn hier immers om dat licht te zijn, het is niet de bedoeling dat motjes en vlinders die komen aanvliegen gelijk vlam vatten, maar dat ze zich kunnen koesteren en kunnen groeien, dat ze zich veilig voelen om naar hun eigen kern te kunnen komen, dat ze worden gezien zoals ze zijn, niets meer en niets minder.
Als licht werker moet je je kunnen invoelen in je lezer, als je dat niet kan zul je dubbel je woorden moeten checken en anders niets schrijven.
Boekenwijsheid is mooi, maar verteld je niets maar dan ook niets over het leven. Het zijn woorden en ervaringen van anderen, vertel mij maar eens hoe jij daar je eigen conclusies uit kunt halen, dat kun je niet zolang je het niet ZELF ervaart.
De echte lichtwerkers kunnen zich invoelen, waarom?
Juist doordat we veel schaduw hebben, vanuit die schaduw hebben wij onze ervaringen en kunnen we dus vanuit dat gevoel reageren, vanuit het hart dus omdat we dat zelf voelen.
Daar zit ook dat licht en die liefde, niet tussen je oren.
Kijk alleen dat woordje VAAK maakt al zo'n enorm verschil en nog is het geen waarheid.
Ik vind het fijn om te zien dat mensen zichzelf nu eens niet op een voetstuk zetten omdat ze bepaalde gaves hebben, potverdomme ze zijn niest meer of minder als een ander.
En ja daar prik ik doorheen en dat is dan mijn stuk dan word ik boos omdat ik die onzuiverheid zie en zeker als ik zie dat anderen dat nog aannemen ook. Maakt mij dat dan een pretentieus nest dat zegt wel de waarheid te weten?
Nee maar ik zie de onwaarheid en dat bedoel ik.
(Het polariseren is gewoon gevaarlijk eenzijdig. Waarmee ik niet beweer dat jij dat doet. Maar als iemand meent boven tegenstellingen te staan of alleen maar licht te zien dan word ik achterdochtig omdat het onmogelijk is namelijk.)
Dit heb ik helemaal niet gezegd en dat neem ik je kwalijk, ik vind het niet prettig dat jij mijn woorden zo neerzet. Hier kom je je eigen spiegel tegen zou ik zo zeggen.
En daarbij is het onmogelijk om alleen maar licht te zien, dat zijn je eigen woorden geweest meen ik me te herinneren,
LIEDEN DIE HET LICHT ZOEKEN VERGETEN DAT ZE SCADUW CREEEREN>
Dus hier spreek je jezelf tegen.
Ik zal niet zeggen dat ik ergens boven sta ook niet ergens onder maar naast.
Heb ik ook nooit gezelgd, gedacht of zelfs maar geindiceerd.
Eerst checken voordat je iets neerzet.
Dat bedoel ik nu met inleven, je kijkt alleen maar naar wat het voor jou doet, kijk ook eens naar de ander, hoe die wellicht jouw woorden zou kunnen beleven.
Allemaal ego.
Ja ik ben boos, maar niet op jou maar omdat het altijd zo moeilijk moet, omdat er altijd weer die drempels zijn waar men niet overheen wil stappen. Boos is misschien niet het goede woord, frustratie staat beter.
Ik val niet aan, hoewel ik mij kan voorstellen dat dat wellicht soms zo overkomt, aanvallen heeft geen zin namelijk.
Het enige wat ik daarmee bereik is dat diegene of in de verdediging of in de tegenaanval gaat ( wat nu volgens mij gebeurd) en dan heeft geen enkele discussie zin meer.
@ Inneke, het is wel degelijk mogelijk om voor iedereen de juiste woorden te vinden, je moet er iets langer naar zoeken misschien en een stuk ego uitschakelen maar het kan wel degelijk!