hondebaan

Bezigheidstherapie of bewegingsagoog lijkt me ook leuk! Lichamelijke belasting, door schoon te maken, ga ik niet volhouden, al kan ik best een raam lappen en een stukje wandelen: maar echt, volop aan de bak, met ouderen die hoge eisen stellen op één morgen, dat zie ik niet zitten.

Ha die Wings, nou het besluit is er allang en de signalen zijn overduidelijk dat je een andere kant op wilt, een beroep dat je voldoening kan geven, de vraag is alleen wat?

Neem je tijd om nu echt zorgvuldig te kiezen wat bij je past, en denk niet in onmogelijkheden (je persoonlijke/financiele) situatie maar denk eerst in mogelijkheden om helder te krijgen welke richting je op wilt. Of iets wel of niet kan merk je wel als je eenmaal helder hebt wat je wilt. Neem het stap voor stap, als je alles in een keer gaat afwegen raak je verstrikt. Eigenlijk is het zoiets als dit. Accepteren dat dit niet is wat je wilt en accepteren dat dat niet van vandaag op morgen anders kan, maar dat je ermee aan de slag gaat. Daarna uitzoeken wat je wilt en kan. Dan kijken naar de mogelijkheden op de arbeidsmarkt. En dan gaan solliciteren. Als je bij stap vier begint raak je in de war.

Om wat je wilt helder te krijgen kan een bezoekje aan beroeps-adviseu(se)r of jobcoach helpen (bij het CWI is dat gratis als je staat ingeschreven, en bij mijn weten kun je je altijd inschrijven?). Je kunt daar eens vragen naar die mogelijkheden. Je kan ook eens hier kijken.

Beroepskeuze

Test uw beroepskeuze

Er zijn er nog veel meer hoor, maar deze zijn i.i.g. gratis en ook meteen uitslag.

Liefs en sterkte met uitpluizen

Inmiddels staat er een afspraak bij het CWI voor een oriënterend gesprek!
Philadelphia zit in zwaar weer, en ik wens niet langer te werken voor een stelletje zakkenvullers.

Vanochtend las ik in de sleutel tot zelfbevrijding, van Christiane Beerlandt, bij 'hartkloppingen' en 'burnout': ik heb de nodige tranen gelaten. Altijd zorgen voor anderen, en MEZELF daarbij vergetend. Nu is het genoeg. Ik moet maar eens gaan luisteren naar MEZELF. Wel eng hoor. Mijn hele leven altijd in dienst van de ander, zowel richting kids en partner, als richting werk.

De uitkomst is mij onbekend op dit moment. Geen idee waar ik uitkom. Wat absurd, dat ik, na 42 jaar, nog steeds niet inzichtelijk heb wat belangrijk is voor mij. Waar ik voor sta, en wat een bijdrage zou kunnen leveren in deze blinde wereld. Zorgen voor anderen, ja, maar niet ten koste van mezelf. Ik weet wel, dat de laatste tranen niet gevloeid zijn, en er zullen er nog vele volgen. In het gesprek met mijn partner wordt mij steeds meer duidelijk. Ik egotripper, denkende dat het allemaal wel klopt, en dat ik het wel begrepen heb. Nou, dus niet! Wat heb ik eraan als ik doodga zonder daadwerkelijk goed voor mezelf te hebben gezorgd? Waarschijnlijk ben ik een enorme dikschedel, en zo oppervlakkig als de neten. Misschien bang om nog dieper naar binnen te gaan, en los te laten wat er niet meer toedoet. Mijn zorg voor Sandra, mijn jongste: het inpassen in de 'normen en waarden' van deze zieke maatschappij: het mee willen bewegen in het groeiproces van mijn partner (wat zíjn groeiproces is), zonder daarbij te bedenken dat mijn eigen visie er ook toe doet!

Het werkelijk staan in mezelf, houdt automatisch in dat ik alles en iedereen los moet laten; mijn kinderen zijn mijn kinderen niet; werkelijk in liefde staan met mijn partner betekent loslaten (zoals Gast eens vol mededogen zei); werk verrichten wat bij mij als persoon past, en waarin ik gelukkig ben; gehechtheid materie overboord gooien;

kortom, allemaal zaken waar ik mee worstel. Opnieuw laat ik, ook hier, het achterste van mijn tong zien.
Ik wil niet huilen nu, want ik heb me net prachtig opgemaakt, voor de buitenwereld, voor mijn partner en eventueel bezoek. Maar doe ik het ook voor mezelf? Ben ik wel oke zoals ik ben? Wanneer kom ik toe aan mijn zelfbevestiging?

Het zal dit weekend nog niet lukken, tweelingen hebben altijd iets meer tijd nodig om te zoeken naar het antwoord. Ik ben van nature ongeduldig, en dat zou me enorm op kunnen breken. Als ik maar eens niet zo streng was voor mezelf en voor mijn omgeving, dan was alles veel eenvoudiger.

Mijn kids zeggen wel eens: ik vind dit of dat niet leuk, waarop ik wel eens zeg: heeft iemand je ooit gezegd dat het leven leuk is? Verdomme, wat geef ik ze dan voor voorbeeld mee? Dat het leven bij aanvang al mislukt is?

[quote=HiddenWings Wat absurd, dat ik, na 42 jaar, nog steeds niet inzichtelijk heb wat belangrijk is voor mij. Waar ik voor sta, en wat een bijdrage zou kunnen leveren in deze blinde wereld. [/quote]

volgens mij weet je het heel goed,alleen moet je de regie durven nemen.
en val je zelf toch niet zo zwaar.......
groeien heet dat toch?

Tjonge. Mijn laatste bericht in deze topic is er toch wel één vol waarheden. Ik besefte toen nog niet, dat ik nog geen 24 uur later werkelijk moest gaan los laten. Een schok, om te bemerken dat het proces waarin ik toen al zat, zoveel waarheid in zich hield. Absurd, om dat topic te lezen.

Inmiddels laat ik los, ik doe niet anders.

Morgenmiddag een gesprek op het arbeidsbureau. Om te kijken hoe nu verder. Ik heb mijn werkgever al ingelicht, en hij zei volg je dromen.

Door de crisis op mijn werk van dit moment, is ook hij niet in staat om me hierin te ondersteunen. Ik ga het maar lekker zelf doen.

Er zal morgen een beroepentest zijn of iets dergelijks. Ik zie wel wat het wordt.

Hee Phoenix,

ik ben bezig met een werkboek van Karen Bishop, Discovering Your Soul Purpose. Misschien ook wat voor jou?Het is een werkboek waarmee je, dmv het beantwoorden van een HELEBOEL (echt, ik ben al twee maanden bezig volgens mij) vragen langzaam richting het eindresultaat gaat. En dat is dus het ene doel waarom je hier bent.
Succes morgen!!

Thanks, Es! Is het boek gewoon in de handel? En weet je nog wat je betaald hebt?

Ik heb hem voor 16 dollar gedownload op haar site. Dan krijg je dus een e-book. Je kan hem ook al printed version krijgen, maar dan betaal je nog eens 18 dollar aan verzendkosten.

Ik zal eens kijken of ik hem vinden kan...

hoe is het gegaan? heeft het je nog voor verassingen gezorgd?

Ik heb me een week vergist! Het is pas volgende week! Wordt vervolgd.