[quote=Bezoeker]
@Nims, kun je ook uitleggen wat je precies met ´geschreeuw´ en ´zuiver´ bedoeld?
Uiteraard kan ik dat.
Wat ik bedoel met geschreeuw is dus niet letterlijk het schreeuwen van mensen, maar ik bedoel eerder het communiceren van de massa, en het mee-praten en de ander naar de mond praten. Het verhaal van Blossom-Goodchild is er een mooi voorbeeld van. Hierin is duidelijk een ophol geslagen massa, die ineens ook erover moet mee-praten en het ontaard in een enorm "geschreeuw".
Mijn reactie die ik gaf: "Daarom is het juist belangrijk dat iedereen gehoord wordt, en niet ondergaat in het geschreeuw." bedoelde ik ermee te zeggen, dat juist de enkeling gehoord moet worden, en niet ten onder moet gaan in de massa. Want juist die afwijkende noot, is wat het liedje zijn pracht geeft
.
Verder vraag je wat ik met zuiver bedoel en voor mij betekend zuiver eigenlijk zonder vervuiling. En vervuiling kan eigenlijk van alles zijn, maar hierbij een rijtje van de dingen die ik vervuiling vindt van een zuivere boodschap:
-wijzingen t.b.v. het eigen ego
-verkeerde motieven
-macht verkrijging
-verdraaing
-interpretatie zonder controle
-indruk proberen te maken
Beantwoord dit een beetje je vraag?
Ja, dank je Nims.
Weten wij dan wat zuiver en eerlijk is? Plaatsen we onszelf daarmee om te beginnen al niet op een voetstuk? Kunnen wij de dingen werkelijk zien zoals ze zijn? Kennen wij de werkelijke toedracht van alles wat is? Is iets dat bestaat al niet perfect zoals het is?
het zou mooi zijn als dit zo was maar wat bestaat is nml niet perfect zeker niet de mens
Dat staat er ook ook wel duidelijk boven dacht ik? M.a.w. dat de imperfectie goed is zoals die is, dus in haar imperfectie.
Het blijkt ook niet te werken, want kritiek, veranderingen aanbrengen in anderen..het wakkert angst en onzekerheid aan, want de boodschap is immers dat je je beter aangepast, veranderd zou mogen worden, voor welke goed of minder goed bedoelde motivatie dan ook.
waarom angst en onzekerheid? waarom zou het niet opbouwend kunnen zijn?
Precies en dan is het meer een vorm van feedback.
Er zijn momenteel onnoemelijk veel mensen die totaal de weg in zichzelf kwijt zijn..omdat zij zich vast hielden aan de mening van een ander. En nooit hebben geleerd te luisteren naar zichzelf. Het ge-vorm begint al in het klein in de eerste levensjaren en groeit uit tot een kritisch product
Met een beetje pech slaat kritiek om in voortdurend aanwezige zelfkritiek en loopt dit uit tot persoonlijkheidsstoornissen, burn-outs, depressies en ga zo maar door. Waarbij een hulpverlener als het goed is samen met de patient gaat zoeken naar wat hij of zij voelt en ervaart, om zijn oorspronkelijkheid weer te vinden.
waarom generaliseer je dit en waarom zou het bij velen geen positieve aanvulling kunnen zijn op hun zijn....?
zie onder
En waarom? Omdat we mensen altijd maar willen vormen (o.a. door kritiek te geven) binnen en groep, binnen een cultuur, ten koste van de individualiteit. En het doet er niet toe hoe integer de motivatie is, hoe goedbedoeld ook, harmonie willen is ook een vorm. Een vorm is een vorm en al geen oorspronkelijk mens meer.
dan moet je alleen op de wereld leven zonder invloeden van buitenaf en daarom
ben ik het niet met je eens vanaf je geboorte wordt je gevormd door alles buiten je,echter je binnenste is daar waar jezelf mee aan de slag gaan wie wil je zijn...
Precies, het gaat niet om uitersten, maar we leven in de maatschappij waar veel accent op de vorm wordt gelegd, iets waardoor je bij uitstek niet kunt zijn wie je bent, daar speelt kritiek een rol in, kritiek op de buitenkant, want daarom hoefden we het ons immers niet aan te trekken. Het gaat over (wenselijk of niet wenselijk) gedrag, maar zegt gedrag iets over wie we zijn?
Waarom zouden authentieke mensen niet samen kunnen leven? Het gaat enkel over leven vanuit jezelf, met anderen, zonder dat we steeds met verbeteringen bezig zijn, m.a.w. soms juist een vorm van perfectie willen bereiken. Waarom?
Het is geen absolute waarheid die ik hier staat, maar het zijn wel overwegingen, iets om ons bewust van te zijn.
.Een mens is al heeft geen andere vorm nodig, maar mag groeien op een liefdevolle en authentieke wijze, uit de authentieke reactie van de ander kun je vanzelf aflezen wie je bent en waar je je begeeft, als je dat al zou willen weten. Daar heeft kritiek geen aandeel in en vraagt slechts een oplettend oog, een luisterend oor en een goed hart!
maar juist die authentieke wijze van die ander kun je nml niet altijd aflezen wie je bent en waar je je begeeft daar komt echt meer bij kijken dan luisteren zien en een goed hart