hoe kan ik anderen laten luisteren, als ik niet eens naar mezelf kan luisteren? nu vallen voor mij de puzzelstukjes in elkaar. nu snap ik alle signalen. nu snap ik de dromen, het uittreden, het overwinnen van demonen, het begrijpen van dualiteit, de ontmoetingen met andere lichtwezens, het sturen van zielen naar het licht, het zien van overledenen die alleen hun berouw toonde en wat engel vaak niet snapte, de vermoeidheid en het verdriet. nu snap dat een engel alleen maar engel kan zijn. dat een engel alle emoties in vorige levens heeft uitgewerkt waardoor ze alleen maar gelukkig kan zijn en stralen. ze kan niet letterlijk emoties uit haar hoofd leren. ze kan om mensen te begrijpen geen boeken lezen of films kijken over emoties delen. ze moest leren dat de sterke trilling die een engel uitstraalt om pure liefde naar anderen over te brengen, boosheid en verdriet naar boven haalt. dat het niet aan de engel ligt maar aan het uitwerken door liefde. nu kan engel weer langzaam leren stralen en haar engelenkunstjes die ze eerder door angst geblokkeerd had, weer terug halen. Ik schrijf nu een boek over mijn leven als engel in een mensenlichaam en de beperking die ik hierbij heb ervaren. hierdoor kan ik veel loslaten en op zijn plek krijgen. misschien dat ik als het allemaal klopt ik het wel kan overbrengen: op eigen kracht!