Veliefdheid is enkel een lichamelijke reactie

Nee dat is niet waar nanni. Als je kijkt naar een hersenscan, dan blijken er andere delen te worden geactiveerd tijdens een spirituele verbinding dan tijdens verliefdheid. Zoals je zelf net al zei, je bent in je leven 1x verliefd geweest, en dat voelde toch echt anders dan een geestelijke verbinding. Je merkt het al aan je eigen gedrag, dat veranderd als je verliefd bent (rood worden, giechelen, niet helder meer kunnen denken, etc.). En dat gebeurd niet bij een geestelijke koppeling.

@Nims, n.a.v. jouw reactie in dit topic, moet ik steeds aan Middas Dekkers denken. Inspirerende man trouwens, heeft op een humoristische wijze o.a. veel geschreven over de mens en relaties.

Over Midas

Zijn boeken

Verstand en gevoel ik heb er lang mee geworsteld.Nu komt er meer rust(ouder worden)
Ben 1x echt verliefd geweest toen ik dertien was.(ik was echt helemaal van slag)
verder heb ik niet zoveel vergelijking,behalve dat daarna de verliefdheid pas later kwam in een relatie.Maar misschien is het wel dat ik dertien was en dat toen het gevoel zo overweldigend was.
Maar ben denk ik ook een denker dus een diepere zielsvebintenis is heel belangrijk geworden.Maar als ik echt verliefd wordt, dan lopen gevoel en het denken elkaar voor de voeten.Maar als ik terug denk aan verliefdheid,vindt ik het wel een heerlijke tijd.

Ik begrijp niet precies wat je bedoeld met 1x echt verliefd en de verliefdheid waar je later over spreekt. Kan je uitleggen wat het verschil is tussen die 2 soorten verliefdheden. Is het meer dat verschil tussen een geestelijke verbinding en een lichamelijke verbinding, of zie ik dat verkeerd?

nee dat zie je goed,op dertien jarig leeftijd was het nieuw ongekend,later wilde ik dat gevoel eerst weer hebben,maar dat gebeurde niet meer op die manier. mijn ex-man leerde ik vlak daarna kennen maar was in eerst instantie niet verliefd,dat gevoel kwam later.ook op mijn huidig partner was ik in eerste instantie niet verliefd maar liefde laat zich niet tegen houden,en kwam het gevoel de verliefdheid wel degelijk.

dus je hebt gelijk dat beide later partners meer overnagedacht is dan gelijk verliefd zijn.

Ja precies, waarmee ik dus ook denk dat verliefdheid puur een lichamelijke reactie is (zoals we dit topic begonnen) en dat de liefdesgevoelens die je ontwikkelt als je spiritueel verder bent, helemaal niet meer op lichamelijk vlak plaatsvinden, maar op spiritueel vlak.

Ik denk dat je best nog wel weer eens lichamelijk verliefd kan worden, en je dan heel duidelijk het verschil zult voelen.

Iemand toevallig ervaring met deze twee verschillende manieren van liefde ervaren?

[quote=

Ik denk dat je best nog wel weer eens lichamelijk verliefd kan worden, en je dan heel duidelijk het verschil zult voelen.

[/quote]

zeg ook nooit nooit

Grappig dat je hier nu over begint Nims. Ik weet wel dat ik met mijn huidige man beide heel sterk heb ervaren. Het klikte op zielsniveau en er was een lichamelijke verliefdheid. In het eerste jaar hadden we samen het idee dat we beide de juiste partner hadden om kinderen bij te krijgen maar uiteindelijk na ongeveer een jaar kwam bij ons beide het besef dat we dat helemaal niet wilden, dat we het goed hadden samen en dat we allebei onszelf nooit als vader en moeder hadden voorgesteld. Je zou dus kunnen concluderen dat het o.i.v. de hormonen was gekomen dat we dat eerste jaar wel aan kinderen "dachten".
Het zielsniveau is trouwens veel sterker dan het lichamelijke.

Hey nanni, ik weet precies wat je bedoelt..
kben de hele zomer leidster geweest op een speelpleinwerking en mooier als jij kan ik het niet omschrijven.
Bij kinderen zijn geeft ook een goed gevoel vanbinnen.

groetjes

Liefde bestaat uit zoveel...verwondering..overgave..
verlegenheid...vreugde...kwetsbaarheid..sterkte...vertedering.. inspiratie..bewogenheid..compassie..dankbaarheid..chemie!

Het is een prachtig kleurenpalet dat je voor kortere of langere tijd deelt, zonder ook maar iets te bezitten.

Het is heerlijk om je te verheugen..knikkende knieen te voelen..een lamp omver te lopen..je teen te stoten aan een kast...van slag te zijn..reëel te zijn..irreëel te zijn..te giechelen..te verwonderen..te luisteren...te ontdekken..te koesteren..te delen..te verbazen..te blozen..te twijfelen..je verstand lijken te verliezen..je adem in te houden...het uit willen roepen...te merken dat...je eigenlijk maar een kant op wilt ´zijn´....

Te voelen dat...je zó geraakt wordt..je zó dankbaar bent..dat je dat voelt en mag delen..dat ineens weer duidelijk wordt waar het wérkelijk om gaat.

Het is onze grootste inspiratiebron.

Al weet ieder met een klein beetje levenservaring ook wel dat het een kwestie van tijd is. Pluk de dag, want alles gaat voorbij..liefde veranderd steeds opnieuw..soms gaat ze over in een diepere liefde voor lange tijd en soms gaat ze over in loslaten...gelukkig maar dat we zo beweeglijk zijn, dan roesten we ook niet vast en staan we steeds open voor groei.

De tekst borrelde spontaan op, het schilderij heb ik niet gemaakt hoor, was het maar waar! Ooit hoop ik ook met deze kleuren te kunnen schilderen. Bij mij komen er op dit moment meer pastelkleuren naar voren.

Wat ontzettend leuk om te horen dat jij zoveel bezieling vind in het werken met kinderen, ik kan me dat ook helemaal bij jou voorstellen hoor. In je element!

Liefde is eigenlijk ook een soort bezieling. Verliefdheid is de intensere versie daarvan.

Liefde en verliefdheid zijn voor mij bijna tegenovergestelden van elkaar. Het is ws niet voor niets ver-liefdheid. Het is ver van liefde.

tis Nikki niet Silke (maar je bent niet de eerste die ons door elkaar haalt, gebeurt bijna dagelijks )

Je kan het eigenlijk wel zien als een kindervakantiewerk, maar veel geld krijgen we niet, hoeft ook helemaal niet hoor ik amuseer me rot met de kindjes.
Hun eerlijkheid en speelsheid vind ik echt mooi om mee te maken.
Je zou zeggen dat je je 'innerlijke kind' terug leert kennen, heel erg leuk om dit te delen met kinderen.

Ikzelf ben nog zeer jong maar toch droom ik regelmatig over kindjes, maareuh das allemaal voor later eh .

groetjes

hallo Allemaal, de waarheid over verliefdheid is voor iedereen anders toch? of het uiteindelijk overgaat in liefde is ook afhankelijk of je in staat bent je zelf te mogen zijn in een relatie en of je onvoorwaardelijke liefde kunt ervaren om zo je eigen blinde vlekken niet te projecteren op je partner. dit is wel een kunst op zich. vaak willen we een leegte in ons zelf door de ander laten opvullen, blijf je uit angst te verliezen of alleen te zijn of houd je het in stand omdat je ooit een belofte hebt gedaan. Er treedt dan een uitschakeling in gevoel op. op dat moment weet je niet beter. wat nimms zegt is grotendeels waar al is echte verliefdheid niet slechts een lichamelijke reactie. als het een lichamelijke reactie alleen zou zijn, dan zou er weinig liefde bestaan in de wereld en elke sexuele daad alleen gebaseerd zijn op voortplanting. in zo'n geval ontstaan er ziektes....omdat de mens slechts eerlijk zijn eigen leven kan leiden. Ik denk dat verliefdheid en onvoorwaardelijk houden van bestaat, ook al heb ik het zelf nog niet mogen ervaren. dit kan alleen als je kiest voor een ander als je van jezelf houd. anders blijft het opvullen van een leeg stuk in jezelf. en daar heb ik wel ervaring mee. de natuur is wel zo ingericht dat de man de vrouw opzoekt, de liefde bedrijft en weer op jacht gaat. het op jacht gaan (ofwel letterlijk op jacht om eten binnen te halen of kijken of hij nog meer vrouwtjes kan vinden) geeft zowel de vrouw als de man de gelegenheid om zichzelf te mogen zijn,in het natuurlijk element te blijven. zo ook zal nieuwe ontmoetingen een stuk ongecompliceerder zijn. natuurlijk kan de man een vrouw trouw blijven. dit zie je ook bij dieren. denk maar aan de tortelduifjes. de ene persoon wil zich stevig binden en de ander gaat verder. toch is het volgens mij ook een kwestie van de juiste persoon vinden. ik denk dat je maar 1 keer in je leven echt verliefd kunt zijn en de partner aan je binden. je bent voor elkaar bestemd......maar je kunt zeker verliefd zijn op dingen, dieren of kinderen of een onvoorwaardelijke liefde voelen voor andere mensen zonder dat je een relatie hoeft aan te gaan. Het is warmte voelen die wat met je doet.....alleen de intensiteit kan steeds heftiger worden naarmate je steeds dichter bij de juiste partner komt. Voor sommigen een heel leerproces.......

nog een andere waarheid: als ziel zijn we androgeen: het mannelijke en vrouwelijke is in evenwicht. zolang dit niet in balans is zoeken we de vrouwelijke of mannelijke energie buiten onszelf, net zolang totdat we innerlijk in balans zijn.

zou je hier een voorbeeld van kunnen geven of toelichten?

hallo Lena10,

als oorspronkelijke lichtziel (en God) zijn we zowel mannelijk als vrouwelijk (yin/yang) in 1 lichaam. Alles wil eigenlijk de oorspronkelijk vorm weer aannemen (dit is niet altijd mogelijk), dit zie ook bij stoffen (als suiker bijvoorbeeld). en dan heb ik het in deze over de reactie in het lichaam. Het is de bedoeling in dit leven, naast het uitwerken van emoties om te groeien, om de oorspronkelijke hoedanigheid (de ziel) weer in evenwicht te brengen (evolutie). dit betekent het mannelijke en het vrouwelijke weer in balans brengen. Veel mensen zullen dit fenomeen al als zodanig kunnen herkennen. als je veel vrouwelijke energie hebt en weinig mannelijke, zul je een sterke behoefte hebben aan mannelijke energie. Je trekt dan ook sterk naar het mannelijke. de mannelijke energie heb je nodig. waar het om gaat is hier bewust van te worden. Het uitwisselen is belangrijk. Dit wil niet zeggen dat je als je in balans bent niet meer met mannen omgaat of geen relaties meer hebt. je zult wel merken dat je dan als autonoom wezen een hele andere relatie hebt met een man. natuurlijk moeten wel beiden sexen deze balans bezitten. uiteindelijk past iemand bij je of niet en kunt daardoor (tekort/overschot van bepaalde energie) ook uit elkaar groeien. een relatie waarbij de beide energieen in evenwicht zijn is in totale balans en wordt beleefd op zielsniveau. hiervoor kan het zijn dat het bewustzijn wel de nodige aanpassingen moet doen en wellicht is nog niet iedereen er klaar voor. Maar toch zie je steeds meer mensen die sterk groeien in hun bewustzijn en steeds beter de mannelijke en vrouwelijke energie in zichzelf verenigen waardoor ze een hele andere relatie beleven. Dit doet overigens niets tekort aan andere soorten relaties (als deze in harmonie zijn). Het is heel fijn om de energie uit te delen. maar soms is dit ook de moeilijkheid. vrouwen zijn anders als mannen en zo ook de energie, dan hebben we nog een tig aantal blokkades die daar weer voor liggen.

duidelijk verhaal soulmate,
over het algemeen kan ik beter met mannen dan met vrouwen door de bocht.

Haha, Lena, ik wist wel dat we veel raakvlakken hebben. Voor mij telt precies hetzelfde. Als van jongs af aan kan ik beter met mannen dan met vrouwen overweg.

Ik heb heel wat jaren in een technisch/dienstverlenend beroep in een mannenwereld gewerkt, er heerste een bedrijfscultuur van werken, werken, werken. Dat voelde heel erg lang veilig en prettig, ik denk achteraf omdat ik het moeilijk vond me kwetsbaar op te stellen, ik was een beetje op de loop voor mijn gevoelens. En dat was een cultuur van niet praten maar doen, dus dat paste me goed. Inmiddels is dat anders, ik vind het nu juist veel fijner ´gewoon´ vanuit mijn gevoel te praten en ik heb gemerkt dat ik het heel veilig en prettig vind om dat te kunnen delen met mensen die een zowel de man en vrouw in zichzelf gevonden hebben. Dan ben je sterk in kwetsbaarheid

Ik denk trouwens niet alle mannen zo zijn als de cultuur waar ik eerst in werkte, wanneer ik kijk naar de artistieke wereld zijn daar veel mannen die ook juist hun vrouwelijke kant meer ontwikkeld hebben. Ook zijn er vrouwen die zeer veel mannelijkheid bij zich hebben. Het is meer de balans in het man/vrouw zijn in de mens, zoals Soulmate ook weergegeven heeft.