Lusteloos en weinig zin in dingen

Ja dat denk ik wel Nims Kun je er vast aan wennen als die midlife eraan komt, haha.

Ik heb het niet zo die baal momenten maar wel momenten dat ik even op mijn ongeduld afgestraft wordt. Vanmiddag nog. Ik moest even snel tanken want ik had net boodschappen gedaan en had ijs in de achterbak liggen. En aangezien het hier 34 graden is op dit moment moet het daar niet al te lang liggen want dan kan ik het drinken. Dus ik was wat ongeduldig. Bij de pomp stonden er drie auto's voor me. Twee waren aan het tanken dus als die klaar waren konden mijn voorligger en ik gaan tanken. Nu duurde het even tot die tweede man gind tanken. Een wat oudere man. Dit duurde best lang, ik dacht hij heeft vast een grote tank. Eindelijk was hij klaar en ik dacht; zo die rijdt straks weg want die voorste was al weg dus dan kunnen wij. Maar die man ging weer terug naar de kassa (wat normaal niet hoeft want je betaald hier eerst en gaat dan tanken) En dit duurde en duurde. Ondertussen was er al iemand aan de andere kant gaan tanken na mij en die was al weer klaar terwijl ik nog steeds stond te wachten. Geirriteerd ben ik naar die andere kant gereden en ben gaan betalen. Terug bij de pomp kwam ik er al snel achter dat de tankslang te kort was en kon ik de auto dus eerst dichter bij de pomp zetten. Alleen mijn sleutel deed het niet, wilde gewoon niet omdraaien in het contact. Na wat geklooi met de nodige irritatie deed hij het uiteindelijk wel. Nu kon ik er met de slang maar net aan bij. Maar het lukte, alleen kwam er geen benzine Na twee keer de mevrouw gewaarschuwd te hebben en de slang weer terug gedaan op de pomp en er weer afgepakt te hebben deed hij het gelukkig en kon ik eindelijk tanken. Grap van alles: de mensen die achter mij stonden op het moment dat ik te ongeduldig was om te wachten waren eerder klaar dan ik. Ik moest gewoon even op mijn lazer hebben voor mijn ongeduld! Soms heb je van die dagen. De man achter mij had gelukkig meer geduld dan ik en kon er nog om lachen. Ik heb mijn lesje dus wel weer geleerd

Was je ijs nog lekker?
Ik ken dat wel hoor Sylvia, neem de rijen bij de kassa van de supermarkt maar eens, ik pak ook altijd de verkeerde en das vaak net als je haast hebt inderdaad.

Nims, ik had dit toen ik 30 werd, het duurde ongeveer een half jaar. Ik overpeinsde toen mijn leven en kwam erachter dat alles zo snel gaat, zo weinig tijd voor dingen en jezelf. Soms is het fijn om dingen te accepteren als ze zijn, maar als er tijd is voor verandering ben jezelf degeen die dat kan doen.

Soms zijn die baalmomenten ook nodig om je weer in balans te brengen. Komt goed hoor als je er niet in blijft hangen dan he?

Maris

De blaadjes vallen, we mogen weer dingen los laten die we niet meer nodig hebben. Karin heeft er al wat over geplaatst in het topic Jippie, over mabon, de herfst. Dit is een tijd om rekeningen te vereffenen, een tijd om schoon schip te maken. In vroegere tijden wisten we het wel wat er mee aan moesten. In de geschiedenis kun je bepaalde vaste dagen in het najaar en voorjaar terug vinden dat mensen letterlijk alles uit hun huis buiten zetten om schoon te maken. Een dag in het voorjaar en in het najaar en een heel dorp had de meubels buiten staan. Niks moe!

In de loop van de tijd zijn we op gegaan in een 24-uurs cultuur en daardoor wat verwijdert geraakt van onze natuur, met als gevolg dat we vandaag de dag een onbestemd en onrustig gevoel hebben dat we niet zo goed weten te plaatsen en ook niet weten wat we er mee kunnen.

Wel, dit is bij uitstek een tijd om onszelf eens af te vragen, wat ons werkelijk kan behagen. Een tijd om even stil te staan, wat je nu vandaag, nog mag laten gaan.

Ik ga ruimen, gooi dingen weg die ik niet meer nodig hebt, ik ga wandelen en maak mijn hoofd leeg. Als ik niemand bespeur in het bos, roep ik voor de aardigheid eens heel hard wat ik voel, de grootste ´onzin´ komt eruit, gedachten waarvan ik dan pas besef hoe onzinnig ze zijn. Ik merk dat ik er direct energie van krijg die ik dacht kwijt te zijn.

En als het echt koud wordt, kruip ik nog een 10-20 minuten langer terug in bed om even tien volle minuten te genieten van een warm holletje en absoluut de volle 100% LUI te mogen zijn, soms zet ik de wekker twee keer uit, heerlijk!! Desnoods verzin ik een smoes waarom ik te laat ben en heb stilletjes lol. Mag best een keer, vind ik

Mij lijkt het inderdaad op tijd om te bezinnen, naar binnen te gaan, je niet overmatig bezig te houden. Actief zijn is super, maar de herfst is idd de tijd bij uitstek om de balans te herstellen.
Zie het als een uitnodiging om stil te staan, je lichaam te voelen en te vragen wat je echt nodig hebt, verlangt, wil...Misschien is het een wandeling in de natuur, of slaap, helemaal niks doen of net een heel andere activiteit. Mensen evolueren en zo ook onze behoeften en motivaties.
Baaldagen kunnen je helpen terug verbinding te vinden met wat je doet en met het leven.

Goeie reacties allemaal. Tijd van bezinning vind ik wel een mooie. Ik moet wel zeggen dat ik vandaag me alweer wat beter voelde . Maar echt zin ergens in, neuh dat niet haha.

Eigenlijk ben ik best wel voor een winterslaap....

Wintertijd is een tijd van bezinning, de energie verdwijnt in de aarde en daar verzamelt zich de natuur.
In de ITjing werkt de wijze dan aan zichzelf, hem treft gen blaam zo het heet.

Het lijkt geen voortgang en vaak is het een vorm van depressie waarin alles lijkt te stagneren. Maar zoals Jung terecht opmerkt, de ziel verdraagt geen stilstand. Er wordt gewerkt aan een vernieuwing tot er een voorjaar komt en het leven voortgaat.

Een mooi beeld van een stagnatie komt ook van Jung. Een rivier stroomt een dal in en kan niet verder door een hindernis. Het water staat stil en vult het keteldal tot de hindernis overwonnen is door de waterstand. In werkelijkheid zi ik dat vaak gebeuren. Zelf het water is duidelijk, veel tranen bijvoorbeeld of emoties, of onbewuste invloed omdat ook die als water wordt gesymboliseerd.

Groetjes

Julien, voor jou ook even Louise Hay geraadpleegd.

Lusteloosheid:

Weerstand om te voelen. Afstompen van het ik. Angst.


De hierbij horende affirmatie:

Het is veilig om te voelen. Ik stel me open voor het leven. Ik ben bereid het leven te ervaren.

Bedankt Liesanne stom dat ik niet even zelf heb gekeken haha.

Ach weerstand om te voelen zit wel wat in. Ik voel eigenlijk vrij weinig altijd. Is al wel altijd al zo geweest dus nu niet echt meer geworden, dus of het met de herfst te maken heeft?

Of gewoon evolutie/ontwikkeling....Wat lang werkt/goed is voor iemand kan opeens veranderen. Ik ben geneigd het als een signaal te zien om naar binnen te gaan (is dus naar je lijfelijke gewaarwording en gevoel)om te zien wat aandacht vraagt.

NimS

de wereld verandert
het is stilte voor de storm
neem je rust
het komt allemaal weer goed