Doktertje Spelen

Verder zoeken dan dat, desnoods foto's laten maken van het hoofd. Als dokters je niet kunnen helpen dan een stel wanhopige spirituele die naam willen maken ook niet.

Slecht geslapen?

Een stel wanhopige spirituelen die naam willen maken?
Dat is een opmerking die bij mij in het verkeerde keelgat schiet.

Maris, zal voor zichzelf best weten waarom ze de vraag hier stelt en ze zijn naar de dokter geweest, wat ik altijd aan zou raden, maar waar helaas niets uitkomt. Om op jouw voorbeeld terug te komen, Brandon Bays heeft een kankergezwel gehad ter grootte van een basketbal en is binnen 6 weken(!) op eigen kracht genezen. De artsen staan voor een raadsel. Ook zijn er genoeg voorbeelden van mensen die door een medemens (want dat is wat we hier zijn naar mijn idee) op een goed spoor zijn gezet. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen. Het is inderdaad een kwestie van blijven zoeken, dat wel.

Maar mag ik jou vragen, als je niet gelooft in de verbinding tussen, geest, lichaam en ziel, wat de reden is dat je hier toch reageert? Vanwaar in je profiel ´niets meer´, lopen problemen nu niet een beetje door elkaar heen in je reactie? Misschien kun je dat in een ander topic aangeven wat er is en laat Mariska en haar vraag daar i.i.g. ook niet de dupe van worden.

Ik heb even wat reacties eruit gelicht en in dit topic geplaats om e.e.a. te verduidelijken t.a.v. het nieuwe forum "Hulp Bij Lichamelijke Klachten".

Iemand hier heeft de indruk gekregen dat we met dit forum doktertje gaan spelen en meteen beweren kanker te kunnen genezen. Helaas heeft deze persoon een andere manier bedacht om dit bespreekbaar en kenbaar te maken, waar ik niet helemaal achter sta.

Om verdere persoonlijke aanvallen tegen te gaan, want die accepteren we nog steeds niet, wil ik wel duidelijk maken dat het nieuwe forum er zeker niet is met de indruk dat we een dokter zijn en deze kunnen vervangen. Het is alleen wel zo dat een soortgelijk forum hier gewoonweg nog ontbrak en daarmee gewoon niet volledig is. Gezien de hoeveelheid topics in de 3 dagen dat het er is, is het gewoon duidelijk dat er een behoefte is aan dit forum, dus laten we gewoon realistisch kijken.

Op dit forum kan je je geestelijke problemen bespreken, en daarin wordt ook niet moeilijk gedaan, en doen we ook niet alsof we psychologen en psychiaters zijn.

Op dit forum kun je je gedrags problemen met je kinderen bespreken en beweren we ook niet dat we specialisten zijn.

Dus waarom zou je denken dat we wel gaan beweren dat we dokter zijn op het moment dat iemand zijn lichamelijke klachten verteld?

Natuurlijk zijn we geen dokter, alleen hebben wij wel informatie die een normale dokter niet heeft, waar wel aan gedacht kan worden. Waarom zou je deze informatie niet geven als er wel behoefte aan is?

Wooowwww wat een heftige reacties hier zeg, ik zeg alleen dat mijn partner aan duizeligheid lijdt zo nu en dan en meteen wordt het woord kanker genoemd?? What the fuck????

Daar dacht ik helemaal niet aan, ik dacht alleen of er iemand was die het herkende en een spirituele tip had, niks meer, niks minder. Bijvoorbeeld dragen van een steentje ofzo. Als ik advies van een dokter wil dan gaan we daar wel heen.

Wat overdreven zeg allemaal....

Hoi Maris,

Je hoeft dit je ook niet persoonlijk aan te rekenen en heeft niets met jou te maken. Het is inderdaad een beetje overdreven, maar dat wil niet zeggen dat niemand zijn mening mag hebben. Het is terecht dat iemand waarschuwt dat je niet moet denken dat je iedere lichamelijke klacht kunt wegnemen door alleen maar positief te denken, maar dat je ervanuit gaat dat iedereen hier dat meteen denkt, vind ik erg jammer.

@Nims, er speelden wat andere emoties mee denk ik

Het is inderdaad goed om iedere mogelijkheid te onderzoeken en ook door te vragen zowel naar de wetenschappelijke benadering, als naar de alternatieve benadering.

Hoe vaak zegt een dokter niet stilletjes, of voelt de patient door het antwoord heen: ´Het zit tussen de oren´. Al zijn we soms bang om dat te horen, er ligt in wezen ligt een waarheid in, waar we helemaal niet bang voor hoeven te zijn. Namelijk een emotie of ander deel in onszelf, dat aandacht behoeft en waar we ook eens naar mogen kijken.

weet je maris,je blijft altijd de regie over je eigen leven en lichaam houden,maar je kunt natuurlijk hier allerlei zienswijze verwachten.
soms kan iemand toch uit ervaring spreken,je hoeft er niets mee,maar je kunt wel onderzoeken of het de moeite waard is om toch wat mee te doen.
nims heeft het goed aangegeven,hoe je de verschillende topic,s moet zien,het is nml een aanvullling of informatie waar je iets mee zou kunnen.

Het lijkt mij ook bijzonder overdreven, zeker gezien het feit dat je al aangeeft bij de dokter geweest te zijn...jammer dat velen daar over heen lezen, daarbij heb je volgens mij niet om een paranormale of wat dan ook uitleg gevraagd. Puur naar gevoel, maar dat mag schijnbaar ook al niet meer.
Fijn maatschappij met regels, gaan we nu voortaan elkaar allemaal vertellen wat we MOETEN doen?

Daarbij en nee niet via pm stuit het mij zeer tegen de borst dat de persoon die zo heftig reageerde dat deed vanuit de anonimiteit.

Omtrent dit forum:

Als jullie denken dat jullie mits een paar zinnetjes die hoofdpijn kunnen doen verdwijnen, denk ik dat jullie al erg ver heen zijn.
Ik wordt dagelijks geconfronteerd met pijnen, mensen die enorm afzien. Ik kan ook niet gaan zeggen ' geloof in jezelf '.
Pijn is een waarschuwing van je lichaam dat er op een bepaalde plek iets niet in orde is. Enkel door te zeggen dat je in jezelf moet geloven, zal deze oorzaak niet wegnemen.

Er moet een duidelijk verschil gemaakt worden tussen psychosomatische pijn en fysische pijn.

Psychosomatische pijn kan je eventueel wél proberen op te lossen door wat jullie hier voorstellen, al denk ik dat het proces wel iets ingewikkelder is dan telkens jezelf moet in te praten bijvoorbeeld.

Fysische pijn kan je enkel oplossen door de oorzaak weg te nemen en ik meen dat dit spiritueel in 99% van de gevallen onmogelijk is.
Duizeligheid zegt bij mij; lage bloeddruk, hersenoedeem, problemen met het binnenoor, oogproblemen, CVA, TIA, orthostatische hypotensie, anorexia, malnutricie, ...

En dit zijn enkel zaken die er bij mij in het eerste moment opkomen. Hoe ga je zo'n zaken oplossen door jezelf moed in te praten?

Stel het is omdat je hersenoedeem hebt (dit is overdruk in de hersenen waardoor bepaalde delen in je hersenen minder of heel slecht functioneren).
Je kan vocht niet doen wegtrekken door een zin door je kop te rammen en deze de hele tijd te zeggen.

Psychosomatische zaken zijn anders dat geef ik toe, maar ik zie hier nergens een onderscheid, wat toch heel oppervlakkig is naar mijn mening.


Niemand hier is een genezer, een alwetende of een allesziende.
Ook ik dus niet, ik geef gewoon mijn mening.
Maar ik vind het enorm lijken dat jullie proberen om toch zoveel mogelijk fysische oorzaken van klachten, te linken aan psychische zaken terwijl er helemaal geen verband is. En dat vind ik fout.

"Wij hebben info die een dokter niet heeft".

Draai de zin om, durf deze ook toe te geven en we zijn al een hele grote stap verder

Nee natuurlijk denken wij dat niet. Lees het topic over affirmaties eerst eens voordat je een oordeel trekt. Ook hebben wij niet de ilusie dat wij genezend zijn. We bieden hulp voor mensen die er wel in geloven en het niet veroordelen. Waarom moet je er over oordelen als je er zelf niet eens voor open staat? Ik kan me niet voorstellen dat jij op je werk nog nooit onverklaarbare dingen bent tegen gekomen.

En jouw reactie is oh zo tekenend van hoe de huidige medische wereld op dit moment in elkaar steekt. Kom maar eens aan bij een arts en begin over kristallen, kruidentuintjes en energie-banen te praten. Ze kijken je aan alsof je gestoord bent. Ze hebben deze info gewoon echt niet.

Ik had het liever anders gezien, en dat de oosterse medische wereld wat meer met de westerse wereld in contact zou komen want daar is het doodnormaal om lichaam en geest als een te zien, en daar ook naar te (be)handelen.

Waarom denk je dat hier een verschil in zit? Is alles niet energie? En dus ook je lichaam geen energie? Alle pijn die je toch ook ervaart komt toch binnen via je hersenen, dus daar is toch geen verschil tussen? Zo heb je mensen die veel minder pijn voelen, en daardoor ook over hete kolen kunnen lopen zonder zich te branden. Dus hoe bepaal je waar de grens tussen beide zit? Is het echt een kwestie van voelen, en hoe bepaal je dat?

neem de placebo pil als voorbeeld ook verbluffende uitkomsten

waar gewerkt wordt worden fouten gemaakt.
neem het beste van allebei onderzoek en kijk, dat wordt toch ook gedaan in de medische wereld uittesten van behandelingen ,medicatie, operaties.

en hoe ver mag een mens dan gaan,als het om zijn leven gaat?
het enige wat ik zou willen dat ik bij iemand kom die capabel is en weet waar die het over heeft.(en dat is tegewoordig hier in nederland al moeilijk te krijgen)kastje muur kastje muur.
in de medische wereld is net zoveel kaf onder het koren dan in de alternatieve wereld dus......
laat de mens zelf beslissen......

´Ik lag in een deuk als een hond onder de auto kwam´ Dat is natuurlijk helemaal niet lachwekkend als je dat overkomt, maar ik zie dat meteen voor me sorry

Ja, soms geven we mensen een pilletje om maar recht te lopen i.p.v. dieper te kijken wat de reden is dat iemand scheef is gaan lopen. En inderdaad is het wel wenselijk of nodig om recht te lopen?

Wat goed dat je de werkelijke reden gevonden hebt, door gewoon heel goed te luisteren naar je eigen innerlijk weten.

Gelukkig gaan jonge artsen ook steeds meer (samen) werken met alternatieve methoden. Toen ik een jaar of drie geleden bij de uroloog kwam, zei hij, veel drinken en veel cranberry´s mevrouw, dat werkt echt. Ik kon die man wel zoenen.

Ja. Een mooie uitleg vind ik die van David Servan-Schreiber (schrijver van "Antiekanker, een nieuwe levensstijl" en "Uw brein als medicijn"). Hij werd als westers arts ingewijd in de oosterse geneeskunde.
Het lichaam dat een ziekte krijgt, valt volgens Servan-Schreiber het beste te vergelijken met een land dat wordt aangevallen. De westerse geneeskunde vuurt raketten af op de aanvaller (ze zoeken naar een medicijn dat de ziekte moet genezen). Oosterse artsen focussen op het versterken van de manschappen die de aanvallers moeten afweren. (bron: Psychologie)

Is de meeste pijn en ziekte niet 'psychosomatisch' te noemem als je er van uitgaat dat je lichaam en geest als een eenheid moet bekijken?

En wat is dan 'de oorzaak' van fysische pijn.....


Heel vaak worden klachten die niet te diagnostiseren zijn, als een 'psychosomatisch' bestempeld, maar zouden dan ziektes die wel een 'naam' krijgen niet tussen de oren kunnen zitten (of van daaruit zijn ontstaan). ?