De echte levensvraag.

Honger is een probleem van een bepaalde orde, westerse ziekten zijn een probleem van andere orde. Het zijn beide situaties die bestaan en waar we iets mee kunnen. Ik heb uitgehongerde mensen gezien die het desondanks gelukt is gelukkig te zijn en ik heb geestelijk beknelde mensen gezien die het desondanks gelukt is gelukkig te zijn.

Het is juist een mooi voorbeeld dat laat zien dat de omstandigheden van invloed zijn op we denken te zien. Wij kijken met westerse ogen naar het oosten en zien het probleem uit het oosten op zijn westers en vergeten naar de oosterse waarneming, positie en omstandigheden te kijken. Het oosten kijkt met oosterse ogen naar het westen en ziet het probleem uit het westen op zijn oosters en vergeet daarbij naar de westerse waarneming, positie en omstandigheden te kijken.
Waarmee ik niet bedoel dat we niet zouden mogen helpen, maar het wel belangrijk is de persoon of het land in kwestie eerst eens te vragen welke hulp zij zelf nodig heeft.

Je kunt dit principe op allerlei manieren terug vinden in het leven. In het groot en in het klein. Excuses maar ik weet even niet hoe ik dat anders kan zeggen. Daar ergens ligt naar mijn idee iig een essentie.

P.s. Nims zette me in een andere topic nog even aan het denken. Dus nog even een aanvulling op de vorige reactie, bubbles

(qoute)Soms vang ik een glimp van die allesomvattende liefde en dat eenheidsbewustzijn op, dat is een gevoel dat onbeschrijflijk móói en gróót is, dat ik het nauwelijks kan bevatten. Dan zou ik zomaar 100 m omhoog kunnen springen, al laat mijn lichaam dat niet toe.

...Dan vóel ik de betekenis in alles wat ik ben, waar ik me begeef en wat er is. Dán is het me ineens weer duidelijk dat we véél en véél méér zijn tussen hemel en aarde. Dat is bijna niet uit te leggen, dat kun je alleen voelen als je op de voor jou, goede weg zit, je met bezieling vanuit en in jezelf bezig bent. Datgene doet, waar jij je goed bij voelt en je als het ware een passie in vind.

Het is het gevoel dat een topsporter heeft als die nét nog een tandje harder gaat, het is het moment dat hij of zij als het ware vliegt. Het is wat er gebeurd als een doodzieke mens als door een ogenschijnlijk wonder geneest. Het is het gevoel dat we hebben als we iets onmogelijks of ongelooflijks hebben ervaren. Het gebeurd als we iets bijzonders meemaken of we onszelf naar onze eigen verwachtingen overtreffen. Het is een allesomvattend geloof dat je dán tegenkomt, waardoor je ineens jezelf en de ruimte om je heen, op een andere manier waarneemt en ineens voelt of begrijpt hoe het wérkelijk is.

Wellicht dat je daar nog iets mee kunt? Misschien ook niet hoor