hoi, bedankt voor het lezen
Ik ben inderdaad heel erg geintregeerd door mysterieen. De mysterieen van verleden en heden, van wat er is geweest tot wat er nog komen moet, wat zich op de aarde afspeeld en daarbuiten... maar verder ga ik hier niet over uitwijden.
jullie vertelden ook al over mijn gevoeligheid de vorige keer en nu weer. Het is inderdaad zo dat ik enorm veel kan voelen, soms te veel, misschien is dat een voordeel, maar het werkt soms irritaties naar boven bij mij zoals er de vorige keer ook al werd gezegt, misschien dat je daarmee bedoelt dat ik soms een beetje als een bitch kan overkomen terwijl ik dat helemaal niet ben. soms kan ik uit het niets erg verdrietig of kwaad zijn, of om een reden die eigenlijk niets voorsteld, zo ben ik eens grof geweest tegen mijn vriend terwijl ik helemaal niet wist vanwaar het kwam en helemaal zo niet tegen hem bedoelt was, en dan voel ik me achteraf zo stom en probeer ik uit te leggen waar het vandaag komt, maar dat kan ik erg moeilijk
. mijn vriend zegt dan dat het niet erg is maar toch... dat wil ik gewoon niet meer. en ook dat ik vaak kwaad ben op mezelf. Ik heb meer het gevoel dat ik in dit zogezegde "perfecte?" wereldje niet thuishoor en ook niet wil zijn eerlijk gezegt.
dit vond ik wel grappig :d, er zijn mensen die me inderdaad schattig vinden, voor het laatst heeft dat nog iemand tege me gezegt. In het begin was ik wel wat gevleid, maar nu heb ik wel zo iets van: ik ben geen klein kind meer hoor
hihi dat is waar nims. en wat zelfvertrouwen betreftt, dat is wel min of meer zo, maar ik neem ook meer de tijd om over alles na te denken.