Spiegelen en projecteren.
Je hebt twee vormen van spiegelen.
1- En spiegel draaien om een gesprek over te nemen. Zodat het gesprek verder kan gezet worden.
2- En spiegel zetten om zelf niet de fouten van jezelf te willen zien of inzien tot zelfs voelen.
Ik ga het voornaamlijk over het tweede hebben.
Mensen gebruiken heel veel een spiegel in een gesprek. Vaak heeft men dit helemaal niet in de gaten. Dit zie je nog het meeste naar man-vrouw, vriend-vriendin toe. Maar ook zeker en vast in het gesprek van het dagelijks leven.
Velen doen het uit een verdediging en om hun emoties of hun angsten niet te tonen. Maar ook voor fouten of anderen dingen niet van hen te laten zien.
En gaan zo de spiegel naar de andere persoon draaien. Om zo hun eigen IK niet te laten zien of hem zelf te willen zien. Dit is natuurlijk niet zo mooi voor je zelf maar ook niet naar de andere toe. Je reageert dan niet eerlijk en oprecht maar vanuit emotie. En omdat je ook niet echt voor jezelf durft op te komen. En zo ga jezelf eigenlijk spiegelen naar de andere toe om dat wat fout is niet zelf te moeten zien. (projecteren) Mensen die echt veel spiegelen vallen eigenlijk in een rol van de arme IK. (slachtofferrol) En durven zelfs overgaan naar dominantie. En zullen nooit de tussen stappen in een gesprek gebruiken. Zodat ze ook voor zich zelf het inzicht of inzichten niet kunnen krijgen. En gaan ze zich verborgen houden achter dit wat ze zelf van zicht niet willen zien en horen. Noem het eigenlijk een masker.
Ook hebben deze mensen het meestal moeilijk met hun recht in de ogen te kijken. Omdat dit al eens spiegel is van hen zelf. Hun ziel. En proberen dan ook een andere kant op te kijken. Het zijn ook persoonlijkheden die meestal met een verleden te kampen hebben. En die eigenlijk anderen en zichzelf pijn doen. Het is mogelijk dat er in het verleden een bepaalde vorm van manipulatie is geweest. Waardoor men niet het IK zijn hebben beleefd of mochten be-leven. En die daarom in zo een rol vallen van spiegels.
Leer voor jezelf dat spiegelen niet nodig is, zeker voor jezelf. Maar ook zeker voor de persoon waar je mee praat.
En als je dan toch een spiegel gaat gebruiken. Gebruik hem dan oprecht. Om een gesprek over te nemen om te laten voelen aan de andere persoon wat hij jou aan pijn deed en het hem zo terug geeft.
En wat je dan wel kan of mag doen is als je het ziet dat iemand spiegelt of spiegels aan het gooien is de spiegel draaien zoals ik zei hier boven.
In theorie is het moeilijk uit te leggen wat spiegelen eigenlijk precies is. Maar in praktijk weet ik zeker dat iedereen die het leest al eens dit ondergaan heeft. En als je het in je dagelijks leven doet. Leer je veel van jezelf. Maar ga je ook anders kunnen praten en luisteren. En ga je snel merken wie er over je staat of in welke groep van mensen je bevind.
Daarom als je bewust bent van je eigen spiegels. En in gesprek komt ga je al snel merken dat deze persoon aan het spiegelen is. Door open vragen te stellen bemerk je dit al heel snel.
VOOR WAT...
HA DAT ZOU KUNNEN...
IS HET NIET ZO....
IS DAT ZO, MISSCHIEN WEL....
Geschreven door Boeddha
2007©
De man en vrouw op deze kaart kijken elkaar aan, maar ze kunnen elkaar niet helder zien. Ze projecteren allebei een beeld dat ze in hun hoofd hebben opgebouwd, waardoor het ware gezicht van de persoon naar wie ze kijken wordt verdoezeld.
We kunnen allemaal verstrikt raken in het projecteren van films van eigen makelij op situaties en mensen in onze omgeving. Dat gebeurt als we ons niet ten volle bewust zijn van onze eigen verwachtingen, verlangens en oordelen; in plaats van er verantwoording voor te nemen en hun bestaan te erkennen proberen we ze aan anderen toe te schrijven. Een projectie kan duivels of goddelijk zijn, verontrustend of troostend, maar ze is en blijft een projectie - een wolk die ons verhindert de werkelijkheid te zien zoals ze is. De enige uitweg is het spelletje te doorzien. Als je merkt dat er een oordeel over iemand anders in je opkomt, draai het dan eens om: Hoort wat je in anderen ziet niet eigenlijk bij jou? Is je blik helder, of beneveld door wat je wilt zien?
In een bioscoop kijk je naar het scherm, je kijkt nooit achterom - achterin staat de projector. De film speelt zich echter niet op het scherm af; hij is maar een projectie van licht en schaduw. De film bestaat alleen achterin, maar daar kijk je nooit naar. En daar staat de projector. Je denken zit achter de hele zaak, en je denken is de projector. Maar je kijkt altijd naar de ander, want de ander is het scherm.
Als je verliefd bent lijkt de ander heel mooi, weergaloos. Als je dezelfde persoon haat lijkt hij de lelijkste mens op aarde, en je komt er nooit achter hoe een en dezelfde persoon de lelijkste en de mooiste kan zijn...
De enige manier om tot de waarheid te komen is dus dat je leert rechtstreeks te kijken, zonder de hulp van het denken. Deze tussenkomst van het denken is het probleem, want het denken kan alleen dromen tot stand brengen... Door je opwinding gaat de droom eruitzien als de werkelijkheid. Als je te opgewonden bent, ben je in een roes, dan ben je niet bij zinnen. Dan is alles wat je ziet alleen maar jouw projectie. En er zijn evenveel werelden als er hoofden zijn, want ieder hoofd leeft in zijn eigen wereld.
(bron: Osho)