Kan je mensen dingen laten inzien?

Ja Inneke ik kan me daar wel in vinden hoe je het verwoord.
Zoals we al vaker hebben moeten vaststellen; er zijn gewoon geen woorden voor.

Klopt, je kan ze niet dwingen iets in te zien. Je kan echter wel de juiste dingen op hun pad leggen. Het is aan hen deze op te rapen.

Hmm, ik begrijp je reactie Nims, maar wat maakt dat wij het voor de ander bij het juiste eind menen te hebben? Dat is iets wat me juist zo opvalt als we met hulpverlenen bezig zijn, het is goed en nuttig om te helpen, maar de vraag is hoe doen we dat eigenlijk, staan we in onszelf, delen we vanuit onszelf of richten we ons volledig op de ander? We zijn op zo´n moment bezig zijn met de ander vanuit onze eigen perceptie, iets waar je niet aan ontkomt en veel valkuilen omvat.

Internet is inderdaar een handig maar ook een beperkt medium is, zoals Inneke ook al weergeeft. We missen immers een heleboel essentiele signalen in de communicatie. Signalen waar in ons dagelijks leven het grootste deel van de communicatie uit bestaat. Ik meen ooit eens gelezen te hebben dat 70-90% van onze communicatie op een andere wijze plaatsvind dan de woorden op zich.Dus non-verbale signalen, voelen etc..

Verder hangt het er ook erg vanaf vanuit welke intentie we schrijven, willen we de ander iets duidelijk maken? Willen we gehoord worden? Willen we iets delen (emotie, wijsheid, ervaringen etc..)? Zoeken we reflectie? Willen we zelf iets helder krijgen in onszelf en de ander? Er zijn onnoemelijk veel intenties vanuit waar we zelf komen.

Ik geloof daarom steeds meer dat we alleen onze eigen waarheid kunnen delen en dan nog kunnen we die nooit volledig laten zien, want het zijn altijd maar stukjes uit die prachtige, kleurrijke energie aan ervaringen, wijsheid en essentie die we zijn. We kunnen hooguit luisteren, zien, voelen en waarnemen wat die van de ander is. Zolang we ons bewust zijn dat we reageren vanuit een perceptie en ontvangen in onze eigen perceptie, kunnen we een andere invalshoek op onze eigen werkelijkheid krijgen.

Ik ben gek op de boeken van Bill Cosby en Else Marie van de Eerenbeemt. Bill Cosby schrijft ergens dat hij in zijn leven veel goed raad gegeven had aan vrienden en naasten. Maar dat zijn ogen open gingen toen een van de kinderen ontreddert thuiskwam na een verbroken liefdesrelatie. Hij had dit al vaker meegemaakt en besloot alleen te luisteren, hij zie dus niets en knikte alleen maar. Na anderhalf uur zei zijn kind. ´Goh, bedankt pa, voor je goede raad´, ik voel me een stuk beter.

Pacho, ik heb er eigenlijk een heel simpel antwoord op:

"Heb vertrouwen in Merudi".

Dat heeft niets met vertrouwen in merudi te maken, vind dat nogal snelle conclusie. Dit gaat over ons bewustzijn. Of we ons eigenlijk wel bewustzijn dat we anderen helemaal geen dingen in kunnen laten zien of dingen op het pad van de ander zouden hoeven leggen, dat gaat vanzelf als je reageert vanuit je zijn, dat hoeven we helemaal niet te sturen of ons in te plaatsen. Door te zeggen ´kan je mensen dingen laten inzien?´ dáár spreekt juist weinig vertrouwen uit en wel naar de mensen die het dan volgens die uitspraak niet zouden zien? En vervolgens helder gemaakt moet worden? In mijn beleving ben je je dan aan het onderscheiden. Maar we verschillen daarin dan blijkbaar van waarheid, wat prima is.

Ik denk trouwens dat Seppe dit ook al helder verwoord heeft in het topic ´waarom komen mensen op merudi´

NiMS Merudi vertrouwen om mensen wat te laten in zien? Ik vertruow liever op mezelf eerlijk gezegd.

Pacho, of je het juist hebt of niet weet je niet. Maar zolang je hen de vrijheid van "vrije wil" geeft maakt dat ook niet uit, dan is het aan hen om te beslissen of het juist is of niet. Je kan wel praten met mensen en proberen hen te laten in zien dat ze volgens jou fout bezig zijn, maar wel op zo'n manier dat je hun vrije wil niet beinvloed. Die hebben ze nodig... En uiteindelijk, als je het zo aan pakt, kunnen ze zelf bepalen of het juist is voor hen of niet.

Iets wat ik mis in de traditionele hulpverlening overigens. Er is geen ruimte voor vrije keuze. Wat de hulpverlener zegt is juist. En daar doe je het mee. Zo niet ben je fout bezig...Tja, zonde.

Dat is het juist Kath, ik vind helemaal niet dat iemand fout bezig is, integendeel, daar geloof ik helemaal niet in. In mijn beleving zijn we gewoon in discussie en elkaars waarheid aan het bekijken. Ik reageer dan ook slechts in vrijheid op wat er in vrijheid wordt gezegd en stel daarbij kritische vragen. Op zulke punten wordt het wat mij betreft juist boeiend want dan gaan we eens verder kijken dan aangenomen waarheden, maar blijkbaar heeft niet iedereen daar zin in en ook dat is prima. Volgens mij schrijf ik ook nergens dat ook maar iemand die visie aan zou moeten nemen, dus ik zou niet weten waar de vrije wil beinvloed wordt. Ik ga er vanuit dat ieder hier dat gewoon voor zichzelf kan en zal bepalen, groter respect kun je in mijn ogen juist niet tonen. Wellicht zit em daar de crux?