Lieve Merudi mensen
Afgelopen donderdag 24-7 is de vader van mijn petekindje plotsklaps overleden aan een hartstilstand,Laquita(m'n petekind)was erbij toen hij omviel en werd gereanimeerd,haar reactie was:wat doet mijn papa raar,zo doet hij nooit!
Best wel shocking allemaal voor een meisje van 5jaar(bijna 6)die van een schippersfamilie is,dus normaal doordeweeks op een schippersinternaat zit,en haar papa alleen in de weekenden ziet.
Morgen wordt haar papa begraven,en tot nu toe heeft ze nog geen echt verdriet getoont,laat staan dat ze het beseft,tegen mij zegt ze:t'is net alsof papa slaapt,in het mortuarium zegt ze:papa sta nou oooop!
Heeft iemand hier ervaring mee?
Wat kan ik,en haar moeder voor haar doen,hoe kunnen we haar het beste begeleiden,dat ze dit allemaal op een goede manier een plekje kan geven?
Help mijn petekind heeft geen vader meer!
Delen:
JulienMoorrees
jul 28 '08
Goh wat erg voor jullie zeg. Als eerste gecondoleerd met het verlies. Gelukkig heb ik hier geen ervaring mee, maar wat ik zou doen is proberen uit te leggen wat er is gebeurd en dat het overlijden bij het leven hoort. Karin gebruikt altijd zomerland, en ik denk dat het een mooie manier is om uit te leggen waar papa naartoe is. Het is heel lastig voor haar om te begrijpen wat er is gebeurd, dus beantwoord alleen de dingen die ze wilt weten. Het zal niet makkelijk zijn, en ze zal het vooral ook niet kunnen begrijpen, dus geef het vooral tijd.
Heel veel sterkte de komende tijd en vergeet ook de moeder niet die haar man is verloren.
Heel veel sterkte de komende tijd en vergeet ook de moeder niet die haar man is verloren.
Helma
jul 29 '08
Hallo Deva,
Op de eerste plaats gecondoleerd met het verlies. Graag wil ik jullie een klein advies geven.
Mijn moeder overleed toen ik vijf was. Het was natuurlijk een heel andere tijd dan nu. Wat ik me nog kan herinneren van die dagen, zoals rond de begrafenis en dergelijke, is dat ik regelmatig tegen ruggen aan heb staan kijken. Terwijl het over mijn moeder ging! Heel belangrijk dus, in mijn optiek, is om haar zoveel mogelijk bij alles te betrekken, en, hoe moeilijk ook naast je eigen verdriet, het kleine meisje continue nabijheid te bieden, en bij haar te blijven. Kijk door haar ogen: alles is hoger en groter als je zo klein bent: til haar op, laat haar de dingen zien, zorg dat ze vooraan staat. En laat haar ook iets maken voor haar papa, wat ze in de kist kan stoppen, een tekening of iets dergelijks. Als ze vragen stelt over de tranen die ze ziet bij de mensen, zeg dan rustig dat de plek waar papa nu is, heel mooi is, maar dat de grote en kleine mensen best verdriet mogen hebben, omdat er iemand waar ze van houden nu niet meer direct in de buurt is. Maak het niet te moeilijk.
Dus zoveel mogelijk betrekken in alles.
Heel veel sterkte in deze zware en verwarrende periode.
Liefs, Helma.
Op de eerste plaats gecondoleerd met het verlies. Graag wil ik jullie een klein advies geven.
Mijn moeder overleed toen ik vijf was. Het was natuurlijk een heel andere tijd dan nu. Wat ik me nog kan herinneren van die dagen, zoals rond de begrafenis en dergelijke, is dat ik regelmatig tegen ruggen aan heb staan kijken. Terwijl het over mijn moeder ging! Heel belangrijk dus, in mijn optiek, is om haar zoveel mogelijk bij alles te betrekken, en, hoe moeilijk ook naast je eigen verdriet, het kleine meisje continue nabijheid te bieden, en bij haar te blijven. Kijk door haar ogen: alles is hoger en groter als je zo klein bent: til haar op, laat haar de dingen zien, zorg dat ze vooraan staat. En laat haar ook iets maken voor haar papa, wat ze in de kist kan stoppen, een tekening of iets dergelijks. Als ze vragen stelt over de tranen die ze ziet bij de mensen, zeg dan rustig dat de plek waar papa nu is, heel mooi is, maar dat de grote en kleine mensen best verdriet mogen hebben, omdat er iemand waar ze van houden nu niet meer direct in de buurt is. Maak het niet te moeilijk.
Dus zoveel mogelijk betrekken in alles.
Heel veel sterkte in deze zware en verwarrende periode.
Liefs, Helma.
Acheliah
jul 29 '08
Gecondoleerd en heel veel sterkte met dit verlies
Ik sluit me geheel aan bij hierboven en wees idd vooral eerlijk.
Ik sluit me geheel aan bij hierboven en wees idd vooral eerlijk.
gast
jul 29 '08
Ook van mijn kant gecondoleerd met het verlies. Ik denk dat wat Helma schrijft heel belangrijk is. Betrek haar erbij. Ik kan me voorstellen dat zo'n kleine meid heel anders reageerd maar laat haar vooral in haar waarde en sta haar toe haar eigen invulling te geven aan deze situatie.
Sterkte de komende tijd.
Sterkte de komende tijd.
Volgens sommigen
jul 29 '08
Mijn condoleances Deva.
Eigenlijk kunnen we heel veel leren van hoe kinderen hier mee om gaan. Ik merk dat wanneer je gewoon praat met een kind en belangstelling toont door simpel te vragen ´hoe vind je het dat papa er niet meer is´ ´wat voel je in je buik?´ ´Ik vraag me af waar papa nu is, waar denk jij dat die is?´ kan het meestal heel goed kan vertellen wat het voelt en weet. Ik zie altijd weer dat kinderen haarzuiver begrijpen wat er aan de hand is.
De moeilijkheid is meer dat veel kinderen niet alleen een verlies hebben maar ook zien dat hun andere ouder (of familie) verdriet heeft en zich verantwoordelijk voelen en vervolgens hun verdriet op zichzelf gaan verwerken.
Gewoon praten en gerust vertellen wat je er zelf bij voelt, dat helpt nog wel eens om los te komen. Samen verwerken is voor beiden goed.
Sterkte hoor!
Eigenlijk kunnen we heel veel leren van hoe kinderen hier mee om gaan. Ik merk dat wanneer je gewoon praat met een kind en belangstelling toont door simpel te vragen ´hoe vind je het dat papa er niet meer is´ ´wat voel je in je buik?´ ´Ik vraag me af waar papa nu is, waar denk jij dat die is?´ kan het meestal heel goed kan vertellen wat het voelt en weet. Ik zie altijd weer dat kinderen haarzuiver begrijpen wat er aan de hand is.
De moeilijkheid is meer dat veel kinderen niet alleen een verlies hebben maar ook zien dat hun andere ouder (of familie) verdriet heeft en zich verantwoordelijk voelen en vervolgens hun verdriet op zichzelf gaan verwerken.
Gewoon praten en gerust vertellen wat je er zelf bij voelt, dat helpt nog wel eens om los te komen. Samen verwerken is voor beiden goed.
Sterkte hoor!
**Angela**
jul 29 '08
Van mij ook nog gecondoleerd.
Verschrikkelijk is het als je op die leefdtijd een ouder verliest.
Maar ik kan me wat advies betreft aansluiten bij bovenstaande mensen.
Blijf met haar praten, wees eerlijk, ook over je eigen verdriet. Ze mag dat best zien en zelf ook laten zien, maar niks moet!
Jullie veel sterkte toegewenst, in deze moeilijke tijd!
Dikke knuffel van mij.........
Verschrikkelijk is het als je op die leefdtijd een ouder verliest.
Maar ik kan me wat advies betreft aansluiten bij bovenstaande mensen.
Blijf met haar praten, wees eerlijk, ook over je eigen verdriet. Ze mag dat best zien en zelf ook laten zien, maar niks moet!
Jullie veel sterkte toegewenst, in deze moeilijke tijd!
Dikke knuffel van mij.........
Deva Nymf
jul 29 '08
BEDANKT VOOR JULLIE ADVIES!
Vandaag was de begrafenis,het was erg emotioneel allemaal,maar ook heel mooi,veel mooie herinneringen kunnen ophalen met z'n allen.
Laquita was stil,maar wel zichzelf,ze verwerkt het op haar eigen manier,ze is wel nog boos op papa,omdat hij zo plotsklaps is weggegaan,maar ze ziet ook hoe wij hiermee omgaan,met een lach en een traan.
Life goos on....de echte verwerking begint nu pas,nu alle bezoek weg is en ze papa niet meer kan zien,nu hij in de kist onder de aarde ligt.
Maar heb er vertrouwen in dat ze dit samen met haar moeder,en broertje,op haar eigen manier gaat verwerken.
Bedankt voor jullie medeleven!
Vandaag was de begrafenis,het was erg emotioneel allemaal,maar ook heel mooi,veel mooie herinneringen kunnen ophalen met z'n allen.
Laquita was stil,maar wel zichzelf,ze verwerkt het op haar eigen manier,ze is wel nog boos op papa,omdat hij zo plotsklaps is weggegaan,maar ze ziet ook hoe wij hiermee omgaan,met een lach en een traan.
Life goos on....de echte verwerking begint nu pas,nu alle bezoek weg is en ze papa niet meer kan zien,nu hij in de kist onder de aarde ligt.
Maar heb er vertrouwen in dat ze dit samen met haar moeder,en broertje,op haar eigen manier gaat verwerken.
Bedankt voor jullie medeleven!
admin
jun 13 '09
Lieve Deva,
Mag ik misschien vragen, nu we bijna een jaar verder zijn hoe het met je petekindje gaat?
Gewone pure belangstelling. Hoe zijn jullie er verder mee omgegaan??? En haar moeder? Kan die het Leven weer een beetje aan??
Liefs
Mag ik misschien vragen, nu we bijna een jaar verder zijn hoe het met je petekindje gaat?
Gewone pure belangstelling. Hoe zijn jullie er verder mee omgegaan??? En haar moeder? Kan die het Leven weer een beetje aan??
Liefs
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
