Hallo, ik ben Centaine

echt loslaten is verhuizen en een nieuwe start durven maken zonder hem.
maar dit veel makkelijker gezegd dan gedaan.
je geeft al aan dat je een bestaan kunt voeren zonder zijn invloed,en dat is een mooi begin.
misschien kunnen goede vrienden je bij de stap helpen om te verhuizen
want begrijp dat het ook met zelfvertouwen te maken heeft.

Welkom Welkom

hoi Centaine,

Je leeft te veel in je hoofd/gedachten (de veilige basis voor jou op dit moment). dit geeft je een overbelasting. niets in je hoofd halen eigenlijk. wat je kan doen is terug gaan naar je gevoel en dat zit in de buik. als je weer bij je gevoel kan komen, lost alles zich uiteindelijk op en hoef je de nadruk niet op loslaten te richten, want dat gaat vanzelf. je kunt dan moeilijk nog in je hoofd omdat je dan in je buik zit. het werkelijke waarnemen en denken gebeurt ook via je buik. hierin zit ook je bron en kanaal naar je bron. uiteindelijk ben je gebaat om op je gevoel te leven , wat een behoorlijk deuk opgelopen heeft als je zo in je hoofd leeft. dit wil niet zeggen dat er iets mis is met jou, laat je dit ook niet aanpraten. iedereen die niet bij zijn of haar gevoel kan komen is ongelukkig. als je niet direct bij je gevoel kan komen zoek dan hulp/technieken om dit te leren. je zult merken dat je dan heel prettig gaat leven en kunt genieten van het nu. en geloof me ik spreek uit eigen ervaring. hoop dat je mijn reactie kunt waarderen, ik heb namelijk jaren rond gelopen met dit probleem en niemand die eigenlijk een verklaring kon geven. mensen richten zich op wat er ogenschijnlijk gebeurt en maken het dan voor jou nog extra gecompliceerd misschien. ellende naar je toehalen heeft ook te maken met je eigen ruimte niet volledig innemen. als je buikgevoel weer goed is, gaat je trilling ook automatisch naar positief waardoor je weer positief gaat aantrekken. sterkte!

Hello Soulmate,

Ik zie nu pas je berichtje.
Ik leef inderdaad zoals het hoort, en dat klopt niet met mijn gevoel.
Deze avond bedacht ik me wat ik zou doen als ik volledig op mijn gevoel zou afgaan: dan zou ik niet meer naar mijn werk gaan, er gewoon de brui aangeven en dan kijken waar ik wel terecht kan. Maar daar ben ik bang voor want dan ben ik niet meer in regel en dan zou ik zonder geld vallen, en misschien alles kwijt geraken. En het gaat hem niet echt om de materiële dingen te verliezen maar om het veilig voelen, en m'n eigen stekje (heb ik nodig om tot mezelf te komen).

Ik heb het boek van Tolle gelezen over het NU en vond het interessant op dat moment maar nu veel minder. Misschien omdat het toch op een voor mij niet zo toegankelijke manier geschreven is. Ik merk dat ik voortdurend afdwaal in mijn hoofd, naar niet-prettige gedachten. Af en toe (als ik op de fiets zit)zie ik dan ineens een konijntje, een kat, een reiger die me dan heel even terug in het NU brengen. Die dieren zijn voor mij een teken van het universum.

Mijn ruimte niet volledig innemen: dat klopt. Ik voel soms dat ik niet geloofd word, of genegeerd, dat erover me gekeken wordt, dat ik niet serieus genomen wordt. Pas als ik inderdaad mijn ruimte inneem zullen ze niet meer mij om mij heen kunnen. Ik ken het gevoel wel, heb het een zeldzame keer meegemaakt dat ik volledig in mijn kracht stond. En het voelt echt wel goed. Maar om bij dat gevoel te komen heb ik wellicht hulp nodig of een handleiding.

Soulmate, ik waardeer je reactie ten zeerste :-)
Ik vind het fijn dat je de moeite neemt.

Groetjes
Centaine

hai Centaine,

eigenwaarde en zelfvertrouwen is heel belangrijk in het leven. je krijgt het namelijk alleen van jezelf. ik weet er alles van. je hoeft nooit zekerheden los te laten. plant wel altijd de wens op basis van je gevoel. zo houdt je een doel voor ogen en vaak is dat doel al eerder bereikt dan je denkt. als je zelfvertrouwen goed is, zal je ook niet hoeven te vluchten in je hoofd. je bent constant aan het piekeren hoe je het kunt veranderen zonder actie te ondernemen waarschijnlijk. probeer een vast patroon te creeren voor jezelf waarbij je weet waar je aan toe bent en intussen de dingen zoeken die jou weer in je eigen element brengen. als je blijft geconfronteerd worden met dat ze niet naar je luisteren, ga dan ergens leren assertiever te worden. dit bespaart je een hoop verdriet. ik ben ook door zo'n proces gegaan, altijd te aardig, maar dat is het ook niet. Het is uiteindelijk gewoon een gebrek aan eigenwaarde en zelfvertrouwen. heel belangrijk in het leven anders blijf je een speelbal van anderen. ontwikkel je eigen zijn, ongeacht wat daarbij wegvalt. vanuit die positie ga je leven. geloof me, het is heel moeilijk alleen, hulp is niet verkeerd op zo'n moment, maar wel essentieel. ga er voor, je bent het waard!