Heb je geen tuin of balkon waar je hem een time-out kunt geven.
Ik denk alleen dat er geen hond op de wereld 200% te vertrouwen is. Maar er bestaat natuurlijk ook nog zoiets als betrouwbaar onbetrouwbaar. Als je weet wat de momenten/signalen zijn kun je die voor zijn. Maar ik snap ook wel dat je dat liever niet hebt.
Wat voor soort honden heb je hier voor gehad?
@Hey Gast!
Hij kan naar buiten, alleen, creatief als hij is, had ik toen ineens een gat van 1x2 meter op een andere plek dan ik in gedachten had
. Hiervoor heb ik een kruising herder gehad en een kruising/flatcoated retriever, de eerste een teefje, de tweede een reu, waar ik deze problemen nooit mee heb gehad, maar die waren dan ook vanaf pup bij me en hebben niet deze stress gekend. Wat voor een hond(en) heb jij?
Liefs,
Pacho
Haha, kuilen graven dat ken ik ja, sinds kort.
Teefjes zijn meestal wel iets makkelijker dan reuen, vooral als die dominant zijn.
Ieder ras heeft wel een beetje een "algemene handleiding" die je als richtlijn kunt gebruiken in de opvoedig. Maar bij kruisingen wordt dat weer even wat lastiger. Want welke eigenschappen hebben ze van de één en welke van de ander mee gekregen. Maar dan nog kun je het een beetje herleiden en herkennen. Als je een verdere doorgevoerde mix hebt, onherleidbaar noemen ze dat meestal bij asiels, moet je echt naar de hond zelf kijken om te zien wat het karakter is en wat het beste werkt. Nu zijn er natuurlijk heel veel algemeen tellende regels, maar het is echt even zoeken waar de hond het beste op reageerd.
Op pure dominantie moet je anders reageren als wanneer er ook angst/onzekerheid bij is.
Ik zal er niet te veel over uitwijden want het is geen honden forum hier en er zijn mensen die het allemaal veel beter weten dan ik. Maar aan jou of je daar iets mee wilt doen.
Wij hebben een Shiba Inu van 8 1/2 jaar en een Westpunter van bijna 5 maanden.
De Shiba was een kant en klaar kadootje want ze was inmiddels al 11 maanden en goed opgevoed toen wij haar kregen. In het begin heeft ze wel wat hoeken van de kasten opgegeten maar daar bleef het wel bij. Heel makkelijk hondje die alleen maar luisterd als je het echt meent, dat wel. Anders is ze oostindisch doof. Maar als je dat weet weet je waar je rekening mee moet houden. Ze kan heel goed alleen zijn (zonder slopen) is heel rustig en bedeesd, maar ook heel erg gereserveerd, vooral naar vreemden. Wel een echte waakhond ondanks dat ze niet zo groot is.
De eerste jaren heeft ze wel wat pogingen gedaan om wat hoger op de ladder te komen maar voorbij de katten is ze niet gekomen (en die staan boven ons
)
Ik heb er nooit een probleem van gemaakt dat ze op de bank ligt en nu ook wel eens op bed (omdat de laatste kat die na haar gekomen is er ook op mocht) Maar ze is dan ook niet strijdig dominant. Het uit zich bij haar meer in lekker eigenwijs doen (op de verkeerde momenten)
Die Westpunter is een ander verhaal. Die is bijna het tegenovergestelde van de Shiba. Maar ja, ze is jong, te jong uit het nest gehaald, in het asiel gezeten, heel gevoelig typje, onzeker aan de ene kant/dominant aan de andere kant. In huis gaat alles prima en weet ze redelijk goed wat haar plek is, maar buiten is het weer een ander verhaal. In haar inprentings periode ben ik niet veel andere onden tegen gekomen, maar een paar. En met die honden kon ze goed overweg, dus dacht ik; dat zit wel goed. Maar nu is het nog steeds zo dat ze goed met de honden die ze voor de 3 maanden kon overweg kan, maar met andere honden niet. Nou ja, daar is ze in eerste instantie heel stoer tegen (dominant) maar als ze één stap in haar richting komen dan rent ze piepend weg (bang/onzeker). Ik moet binnenkort echt ook met haar op puppy cursus puur alleen om met andere honden en mensen om te leren gaan. (de dierenarts vind ze helemaal geweldig trouwens)
Maar ze knaagt aan vanalles, ze sloopt boeken als ze erbij kan, ze jat eten als ze erbij kan, ze bedeld, ze vreet aan de planten, ze graaft kuilen, ze gaat met haar waterbak aan de haal of gebruikt het als voetenbad, ze gaat er met mijn kleding vandoor (gisteren liep ze met een bh om haar nek). Maar ja, het is een jonge hond. Teveel afkeuren is ook niet goed dus probeer ik haar af te leiden met iets wat ze wel mag. Niet altijd makkelijk. Maar ondanks dat zet ik haar ook wel eens op haar plek als ze het voer van de katten bijna uit hun mond eet. Haar reactie op een correctie is vaak frustratie bijten. Maar daar probeer ik zo weinig mogelijk op te reageren want dan gaat het van kwaad tot erger. Ik heb ondanks alles toch wel het vertrouwen dat het goed komt en dat ze rustiger zal zijn als ze een jaartje ouder is. Maar ik maak min borst nu al nat voor de tijd dat ze echt gaat puberen.
Ga ik zo eens verder zoeken, want hij knaagt inderdaad graag en heeft ook wat diaree.
