Het grotere geheel zien.

In principe vallen alle levenslessen hier onder. Je kunt misschien geboren zijn in een heel rassistisch gezin. Je groeid op met het geloof dat zwarte nergens voor deugen en slechte mensen zijn. Je geloofd dit omdat je niet anders te horen hebt gekregen en ook nog nooit een zwart persoon in real life hebt meegemaakt. Dit geloof is dus een filter. Als je toevalliger wijs een collega krijgt die zwart is zie je die in eerste instantie als iemand die nergens voor deugt en die je in de gaten moet houden want er zal niets goed komen uit een slecht mens. Dit blijf je denken omdat je dat geloofd want je bent zo groot gebracht. Op een dag wordt de stad waar je leeft getijsterd door een aardbeving. Het kantoor waar je werkt stort in en jij zit samen met je collega's gevangen onder het puin. Door het stof in je ogen kun je niets zien maar je voelt dat iemand jou onder het puin vandaan haalt. Iemand die er de moeite voor deed jou te redden terwijl er nog gevaar van instorting was. (dus nam hij een risico om jou te redden)
Je bent maar al te blij dat je gered bent en wil degene die jou gered heeft hier voor bedanken. Dit blijkt de zwarte collega te zijn. Je kan het in eerste instantie niet geloven want dit waren toch die mensen die nergens voor deugen en die alleen maar slecht zijn! Niet alleen het stof is nu uit je ogen maar ook het filter is voor zover die niet klopte met de werkelijkheid is weg.
Nu kom je op een andere dag in een deel van je stad waar veel zwarten wonen. Daar kwam je voorheen nooit maar na de aardbeving ben je anders over deze mensen gaan denken. Ze deugen wel en zijn alleen maar goed. Op een zeker moment wordt je door een stel zwarte jongens bedreigt en moet je je portomonee afgeven.
Had je het dan toch niet goed begrepen? Zijn ze dan toch slecht en deugen ze nergens voor? Zolang je niet accepteerd dat mensen niet alleen goed of slecht zijn, wel of niet deugen, zul je in deze tegenstrijdigheden blijven steken. Er is niet alleen goed of alleen slecht, zolang je dat geloofd op welke manier ook zul je de lessen die jou gedachten van die filters kunnen bevrijden steeds maar weer meemaken totdat het kwartje valt en je met open vizier zonder filters de wereld tegemoet treden.

Dat klopt Nims, dat leren we op school allemaal, leren leven leer je niet op school, je kunt dingen van je ouders aannemen maar je zal veel dingen toch anders doen, waarom? Omdat het jouw manier is en dat kan alleen jij van jezelf leren.
Wie kan jou leren genieten van mooie dingen? Alleen jijzelf, want een ander vind niet dezelfde dingen mooi als jij.
Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk uitleg zoals ik het zie.

@Karin:
Dat denk ik toch niet helemaal, want je leert denk ik te leven doordat je anderen ziet leven. Uiteraard moet je het wel zelf ervaren, maar je probeert wel dingen uit die je om je heen ziet.

Genieten van iets, is wat anders dan weten hoe iets werkt en kunnen gebruiken.

@Gast:
Dat is toch een goede uitleg van "The eye of the beholder?". Alles valt goed / slecht te praten waardoor goed en kwaad niet bestaan. Zo denk ik er ook over. Echter begrijp ik nog steeds niet wat dit te maken heeft met zuiver oordelen? Als je het namelijk met dat bericht koppelt, zeg je volgens mij:
"Zuiver oordelen = niet oordelen". Maar als je niet oordeelt, hoe kun je dan spreken over zuiver oordelen?

Dus wat is zuiverheid voor jou?

zag nog eens ergens zoiets zal het copy-pasten:

"Geloof niets, alleen maar omdat men het je vertelt, of omdat iets algemeens
als een waarheid wordt geloofd, omdat het door traditie is gegroeid of doordat
je het zelf als een waarheid hebt ingebeeld. Aanvaard slechts datgene wat je na
grondig onderzoek voor jezelf als "waar" hebt ervaren en laat dat je eigen maatstaf zijn".
( Boeddha )

Natuurlijk leer je veel van hoe anderen leven, voornamelijk hoe je het niet wilt

Ook genieten is iets wat je kunt leren volgens mij.
Hoe dingen werken en hoe te gebruiken is 1 onderdeel van het leven maar er zijn natuurlijk meerdere dingen te leren in het leven.
Volgens mij kunnen we de moeilijkste dingen zoals leren wat goed voelt en wat niet goed voelt alleen maar zelf leren.
Liefde bijvoorbeeld, hoe leer je wat liefde is van een ander?
Is dat niet iets wat je altijd zelf moet ondervinden?