Even mijn verdriet van me af schrijven

Dikke vette knuffel voor jou Floor.

Hoi floor,

Het is helemaal niet erg om dit op te schrijven. Voordat je de schuld bij je zelf gaat zoeken, vraag ik me toch af wat voor een gozer dat is, die het uitmaakt via e-mail. Klinkt mss als een dooddoener maar misschien maar beter ook zo. Wat heb jij aan zo iemand die niet eens in staat is op een normale manier met je te communiceren?

Veel sterkte de komende dagen, en ga gewoon veel leuke dingen doen!

Lieve Schat

Ik weet zo verdomd hoe pijn dat doet en hoe moeilijk het is. Zoek vooral niet de schuld bij jezelf en ga hoe moeilijk dat is niet hopen dat hij terug komt. Ik weet het heeft tijd nodig maar er komt een tijd dat je wel iemand vindt om van te houden. Neem één goede raad van mij aan ga niet zoeken maar berust je in wat nu komt ga de strijd aan met jezelf en wees gewoon verdrietig dat hoort bij het verwerken en net wat NiMS zegt zoek vooral niet de schuld bij jezelf. Meis ik wens je heel veel sterkte en als je wat kwijt wil schrijf het ons gewoon daar zijn we voor.

XXX

Hoi Floor,

Ik zit nu al 3 maanden in een soort van hetzelfde proces! Ik kon niet loslaten en vind het nu nog moeilijk. Na een maand geleden nog een weekeinde samen te hebben gespendeerd barste de bom bij haar echt en kreeg ik al het negatieve van het afgelopen jaar nog maar eens als een spiegel in een mail die ze stuurde voorgehouden. Ik heb de fouten gemaakt door aan het gras te trekken omdat ik dacht dat het dan harder groeide heb haar verstikt zonder het in de gaten te hebben met dat gedrag. Niet dat dit bij jou zo is of zo! Maar mss help het om te weten dat anderen zich ook zo voelen. Het enige wat je idd kan doen is berusten in de situatie, de paniek en de pijn over je heen laten komen en die ander geven wat die denkt nodig te hebben.
Jezelf geen schuld toedichten is moeilijk want als je niet kan praten met die ander ben jezelf de enige waar je het bij kan zoeken. Als antwoord op haar mail heb ik haar het volgende geschreven: Misschien kan je er wat mee:

Ik hoop dat het je hart gelucht heeft me dit te schrijven en dat je daardoor ruimte hebt gevonden me voor die dingen te vergeven. Zelf doe ik het niet maar ik kan mezelf ook niet blijven straffen ( dat kruis is me te zwaar
geworden). Ik ga doen wat ik al tijden geleden had moeten doen jou respecteren in wat je niet wil en mezelf in wat ik niet wil doordat ik het niet kan.

Sterkte Floor

Hey Myra,

Wat heftig dat je 3 maanden in dit proces zit! Wel dapper hoor jouw mail aan haar. Het klopt dat de neiging om te veel mijn eigen gedrag te analyseren nu ik hem niet kan spreken erg aanwezig is. Rationeel weet ik ook dat ik niets verkeerd heb gedaan behalve voor 100% voor iemand gaan en sinds lange tijd, me voor het eerst echt helemaal te openen voor iemand anders. Ik hoop dat het slijt, elke dag wat minder pijn en verdriet. Dat wens ik jou ook toe, Myra. Ook sterkte voor jou.

Lieve Dinie,

Dank je wel voor je warmte en troostende woorden dat doet goed. Ik ga verwoed proberen niet te wensen dat het weer goed komt en stoppen met zijn gedrag te wijten aan zijn burn out etc. Ben gelukig nu eindelijk boos was eerst vooral verdrietig en kon het zelfs nog opbrengen om me zorgen om hem te maken. Nu mezelf maar eens bovenaan zetten.

Liefs XXX Floor

Hey Maryssa

Niet leuk voor je hoe het is gegaan. Ik kan me voorstellen dat je je er best wel niet leuk door voelt.

Ik zelf heb ook zoiets meegemaakt. Ik had ook een vriend een paar maanden lang en allemaal plannen voor toekomst..die hij voorstelde aan mij enzo. Dus het klonk allemaal heel leuk en aardig. Op een gegeven moment maakte hij uit, zonder een reden zeg maar..dus ik begreep het niet zo..hij wilde niet praten niks enzo.. Een paar maanden later kreeg ik smsjes ja ik mis je en blabla wil je zien..dus ik wilde met hem afspreken en erover praten hoe alles was gegaan enzo. Maar de afspraak ging nooit door tot 2 keer toe want hij had steeds wat er tussen. Toen heb ik besloten om hem te verwijderen uit msn..ik heb hem een kaart gestuurd met heel verhaal erop hoe ik erover denk en dat ik hier geen zin meer in heb.. Heb al zijn kaarten en alles terug gestuurd en ben er nu klaar mee.

Ik ben erachter gekomen dat het geen zin heeft om met iemand te zijn die het plotseling uitmaakt en dan weer goed en niet wilt praten en alels eromheen. Ookal was het nog zo leuk met hem.

Ik wist heel goed hoe hij was en waarom die zo doet, dat wist ik al van het begin.
Het komt omdat hij nog met dingen rondloopt uit het verleden die hij niet heeft kunnen plaatsen of niet kan plaatsen. Hierdoor kwam zulk gedrag van hem naar boven.
Misschien dat het bij jou vriend ook zoiets kan zijn?

Groetjes en veel sterkte aNNe

Hey Julien,

Tsja wat voor gozer is het... Ik dacht echt een zielsverwant te hebben gevonden: zelfde manier van denken, voelde me totaal gekoesterd en oprecht geliefd door hem. Heel vreemd dat dat ineens is omgeslagen. Over een tijdje ben ik het vast met je eens dat het beter is dat het voorbij is als iemand op deze manier een relatie beindigd.

Die leuke dingen ga ik doen, hopelijk kan ik daar toch van genieten.

Liefs Floor

Hallo Anne,

Dat lijkt inderdaad veel op mijn verhaal wat jou is overkomen. Sterk dat je alles hebt teruggestuurd naar hem. Moeilijk lijkt me als je vanaf het begin wist hoe hij was en waarom hij zo doet. Maar je denkt toch dat hij bij jou anders zal zijn tenminste dat kan ik me zo voorstellen.Ik heb ook het gevoel dat het nog niet "klaar" is en dat hij nog een keer contact opneemt. Met jouw verhaal in mijn achterhoofd ben ik daar wat beter op voorbereid, mocht het gebeuren. Dank je wel dat je jouw ervaring met me wilde delen.

Ik kan alleen maar zeggen iedereen sterkte en met ruzie maken schiet je idd niets op praat het uit of doe net als wat jij gedaan hebt Anne kies voor jezelf als je merkt dat hij geen bijdrage levert aan jouw leven al is dat nog zo moeilijk.

XXX

Ja maryssa...ik heb dat vaker zulke dingen ik weet van te voren al heel goed hoe iets gaat lopen of gaat.. Door mijn intuitie.. Maar dit is een stemmetje wat dan in me hoofd komt maar dat is heel zacht en eenmalig. Maar het is wel altijd de waarheid achteraf.
Omdat het dan zo heel zacht en eenmalig is..dan denk ik soms van jaa waaorm kan het niet anders gaan enzo. Maar later achteraf blijkt dan altijd heel goed dat dat stemmetje toch de waarheid is geweest.

Ik wist daarom al precies hoe hij was..en al zijn problemen en hoe hij zich voelde..wat hij moest doen om zich beter te voelen..net zoals bij fotolezen.
Ik wist hoe het anders kon zijn voor hem..hoe het beter zou zijn voor hem..hoe hij zich beter zou voelen.
Maar als het nog niet ''zijn tijd is'' om dit te kunnen..dan kan je doen wat je wilt maar het helpt niet.
Dus ben ik er maar mee opgehouden hij zoekt het maar uit..het kost mij alleen energie en daar heb ik geen zin in

Ik weet niet of het bij jou ook zo is...of dat je echt niet weet wat er aan de hand is?
Je hebt wel het gevoel dat hij weer contact met je zal opnemen..zo te lezen.
En wat wil je zelf?

Liefde kan heel erg eng zijn. We denken het allemaal te willen, maar als het echt dichtbij is lopen veel mensen ervoor weg. Ik denk dat er niks anders opzit dan te accepteren dat hij er op dit moment niet aan toe is.

Sterkte!

Dat stemmetje waar je het over hebt herken ik wel, Anne.
Ik had de zondag voordat het uit ging ook opgepikt dat er een vreemde sfeer om hem heen en in zijn huis aanwezig was. Echt iets negatiefs. Toen hij me naar het station wegbracht had ik de ingeving "ik ben hem kwijt" dat bleek later dus te kloppen.

Waar ik altijd mee worstel is het verschil voelen tussen een angst/wens of echt een signaal van je intuitie. Bij mij vertroebelt dat soms.

Tja wat wil ik? In ieder geval de kans om al mijn vragen aan hem te kunnen stellen zodat ik het af kan ronden. Nu voelt het alsof ik met mn rug tegen de muur sta, kan niets meer doen.

logisch dat je met je rug tegen de muur staat je hebt het idd niet af kunnen ronden (af kunnen sluiten) en dat is heel moeilijk want je zult zolang je hem niet hebt gesproken altijd met die vragen blijven zitten. het enigste wat je zou kunnen doen is hem ff te laten voor wat hij is (zijn rust gunnen) en daarna een brief kunnen schrijven naar hem met daarin het waarom enz zet je gevoelens op papier en stuur hem dat als hij tot inzicht is gekomen zal hij het vast wel lezen alleen is het geen garantie dat hij terug schrijft maar ik hoop van wel voor je

Veel sterkte XXX

Ja ik herken dat ook dat stemmetje wat van te voren zegt ''ik ben hem kwijt'' dat heb ik ook gehad...

Of het angst is om hem kwijt te raken kan je controleren door te kijken hoe het stemmetje kwam..onverwachts of zijn er dingen aan voor af gegaan?

Ik heb zelfs dromen gehad toen ik met mijn ex was dromen over de volgende dag dat hij het uit zou maken..ik voelde me heel naar toen ik opstond en bij hem was..ik wilde er niet aan denken en zei niks..maar later die dag bleek het dus te kloppen ook.
Of het angst was ..bij mij niet want ervoor was nooit bij me opgekomen dat het uit zou gaan..tot die droom kwam.

Ik zou als ik jou was even alles laten rusten..en over paar weken contact opnemen als je al niks van hem heb gehoord en vragen om te kunnen praten..en dan zeg je jou dingen die je wilt.

Hey Anne,

Hij zat slecht in zn vel dat voelde ik. 1 en al negativiteit om hem heen. Toen kwam dat stemmetje in mn hoofd.

Intussen hem gesmst dat ik mn spullen terug wil desnoods per post. Hij smste dat te doen en er nog geen tijd voor te hebben gehad. Kreeg het bericht niet de juiste voor hem te zijn en dat hij sowieso het idee heeft dat het moeilijk is dat voor hem wel te zijn. Wat ie ook nog deed was sms-en ja echt niet geloven.... dat ie met zichzelf ging spelen en daarbij mss wel aan mij zou denken! Wat denkt ie wel! Heb nogmaals per sms en MSN aangegeven een gesprek te willen en daar reageert hij gewoon niet op! Weet nog niet wat ik doe of er gewoon op bonnefooi heen gaan over een wk, of het zo laten. Wat zou jij doen?

Liefs Floor

Hej maryssa,

Ik zou als je het kan, bij mezelf denken dat het beter is zonder hem. Ik snap dat een laatste gesprek voor je belangrijk is om de dingen te zegen die je wilt zegen. Je kan ook een brief sturen en alles erin schrijven wat je wilt..dan ben jij het kwijt..en die brief leest hij echt wel.

Ik zou ermee stoppen als ik jou was omdat ik zou denken..als een relatie zo moeizaam moet beginnen wat heb ik er dan aan. En vooral wat je zegt dat je negativiteit om hem heen voelde..daar kan je beter bij uit de buurt blijven is beter.

Maar het is natuurlijk aan jou wat je doet. Hoe denk je er zelf over? Wil je hem nog terug?? Of denk je dat je die negativiteit of wat dan ook bij hem weg kan nemen.
Want dit dacht ik ook in vorige relaties omdat ik wist wat die gene moest doen om zich beterder te voelen..dus bleef ik maar bij die gene..maar aan het einde had ik alleen mezelf ermee en iemand veranderd echt niet zomaar.. Maar het is moeilijk om iemand lostelaten..maar denk ook aan jezelf.

Sterkte liefs aNNe

Klopt iemand verandert niet zomaar. Dat moet hij zelf echt wilen. Het is tijd om me los te maken van hem hoe moeilijk dat ook is. Die negativiteit voelde heel raar om hem heen, eng zelfs, onheilspellend. In mij schreeuwt het om gerechtigheid en confrontatie. Maar waarschijnlijk verwond ik mezelf dan alleen maar meer.Ik leg me er maar bij neer en snijdt alle koorden tussen hem en mij door. Ik moet mijn ego weer wat op zien te veizelen ligt nu in 1000 stukjes. Thx Anne.

Hoi Maryssa, misschien is het wel veel beter om de tijd die je nu aan hem zou spenderen om het proberen goed te laten worden, beter in iemand kan steken die jou wel gewoon leuk vind. Want hij doet niets anders dan tijd van jou claimen, die hij helemaal niet verdient en eigenlijk afneemt van degene die jou wel verdient.