Lieve mensen,
Het valt mij op in deze tijd dat alles zo vol zit. De tijd is volgepropt. We komen niet langer tot stilstand, en er wordt door sommige mensen geklaagd dat de tijd zo snel gaat. Maar doen we dat niet zelf?
Laat ik voor mezelf spreken. Een dikke honderd jaar geleden was er geen tv, alles gebeurde stapvoets of met paard en wagen; we hadden niet veel keuzes te maken. We hoefden niet zo veel, behalve dan hard werken voor onze boterham. Nu, tegenwoordig, moeten we hard werken vanwege de 2e auto, de pianoles, hockey en schaakclub van de kids; huisvrouwen racen zich een slag in de rondte om de boel aan kant te krijgen. De maatschappij draait door. Keuze uit tientallen tv-zenders, kledingwinkels, etenswaren, mobieltjes, enz. De xenos en de action maken me altijd dodelijk vermoeid. Er liggen allerlei spullen die we eigenlijk helemaal niet nodig hebben, en toch stappen we naar buiten met tassen vol.
Hoe doen we dat toch? Waarom is de maatschappij zo keihard gegroeid? De intelligentie van de mens heeft een vlucht genomen, vooral vanuit Amerika en China; we worden overspoeld met vooruitstrevende techniek.
De brandstoffen van moeder aarde worden in 100 jaar tijd opgeslurpt. Er zal niet genoeg over zijn voor de volgende generatie; ook al slibben de wegen dicht, nóg rijden we niet samen met onze buurman. Ik begrijp het niet. Is er dan echt 2012 voor nodig, om ons tot inzicht te doen komen? Wie heeft er nu volmondig ja gezegd tegen internet, wie juichte nou werkelijk de sterren van de hemel toen het eerste mobieltje getoond werd? Hebben we werkelijk de tranen in de ogen staan bij die grote LCD-tv's? Hyprociet dat ik ben, kijk ik óók naar een voetbalwedstrijd, of naar Derick Ogilvie, want ik vind het leuk! Waarom doe ik mee aan de mallemolen?
Ik zit in de zorg: de noodklok wordt geluid op dit moment. Zorg kan niet meer geboden worden, want de zorg aan bed wordt stukgeredeneerd door de bureacratische en ambtelijke molen. Pijnlijk om te zien, hoe het geld wegstroomt via allerlei vage kanalen van reorganisaties en herindelingen van personeel. Tóch maar een functieschaal hoger, want tja, iedereen gaat toch voor zijn of haar eigen hachje?
Wat is er aan de hand? het gaat me vooral over die afgelopen 100 jaar. Miljoenen jaren lang nam de aarde zijn loop: en nu zijn we met zijn allen in paniek omdat het misschien wel eens helemaal fout kan gaan! Er zit niets anders op, mensen. Willen we overleven, dan moeten we gaan nadenken over een stapje terug. Heeft iemand nog tips?
Ach, anders verkopen we toch gewoon de boot???