uitslag examen kids

Hey mensen wat een stress en onzekerheden he al die toekomstverwachtingen en doelen! ik denk dat de maatschappij onrealistische eisen stelt aan jonge mensen, hoe moet je op zo'n jonge leeftijd nou een keuze maken voor de rest van je leven? Zoals Karin al zei als mens ga je door een heel groeiproces en kun je zelfs op je 80e nog niet weten wat je nou wilde worden. Ik denk dat het belangrijkste is dat je jezelf wordt, helaas werkt de maatschappij een beetje andersom, je moet jezelf aanpassen. Ik ben zelf na de havo gaan werken en samenwonen, ik deed een thuisopleiding medewerker dierverzorging. Na een tijdje verloor ik mijn baan en was mijn relatie uitzichtloos. Ik kreeg een nieuwe baan met opleiding. Ik ging bij mijn opa en oma wonen en moest mijn thuisopleiding opzeggen. Ik werkte 4 jaar zonder ook maar een papiertje van mijn opleiding in handen te krijgen. Voor mijn baas was het vast een kwestie van subsidie. Ik kreeg problemen op mijn werk en voelde dat ik niet verder kon groeien. Ik werd depressief en daaruit is het idee geboren te gaan studeren. Nu studeer ik alweer 2 jaar en ik voel me er goed bij, ik ontwikkel mij. En ik ontwikkel nog het meest op persoonlijk vlak, het is een constante confrontatie met mijzelf. Ik ben daarom erg blij dat alles zo gelopen is. Want ik weet dat ik mij gedurende al die tijd heb ontwikkeld, levenservaring opgedaan. Hierdoor weet ik ook dat ik mij nu beter en bewuster met mijn opleiding kan bezighouden. Ik denk daarom dat het voor jongen mensen geen kwaad kan om eerst te gaan werken voordat zij een studie kiezen. Het kan namelijk net zo goed dat mensen hun talenten vinden en ontwikkelen in het werk. Ik zou zeggen luister naar het gevoel en niet alleen naar de toekomstscenario's van de maatschappij. Jullie voelen goed aan wat jullie kinderen nodig hebben.

Dit is het enige juiste antwoord in mijn ogen!
Geeft mij een goed gevoel in ieder geval, mooi gezegd.

Ja Karin, dat is ook het belangrijkste in een mensenleven.
Ik zei vroeger al; waarom mogen kinderen niet spelen en de wereld ontdekken voor ze keuzes moeten maken waar ze meestal hun hele leven aan vast zitten? Het liefst had ik pas na mijn 20ste een richting gekozen. Maar ja, nu ben ik er weer eentje die al vanaf de kleuterschool school maar niets vond Heb er tot mijn 23ste gezeten maar de laatste 3 maanden niet afgemaakt omdat ik er toen echt geen zin meer in had. (dus geen papiertje) Nooit spijt van gehad overigens.
Mooi hè dat gedicht van Kahlil Gibran. Een geweldig man die van wanten wist.

Ja echt wel, die man is zooo goed en weet altijd precies de essentie te vinden.
Toen mijn oudste was geboren (s´avonds laat)en ik hem s´morgens in zijn bedje zag liggen kwamen deze gedachten voorbij.
Een heel sterk gevoel dat het niet "mijn" kind was/is.
Mooi om dat in dichtvorm terug te vinden.

Dit doet me ook denken aan een gedicht (van een ouder voor zijn kind) wat ik me herinner van vroeger, wat ik altijd al zo mooi vond, zo even uit mijn hoofd stond daarin:


je bent gedragen om verlost te worden
gekomen om te gaan
de streng die je bond aan het lichaam van je moeder
moest verbroken worden
om je te laten leven

dit mogen we nooit vergeten:
je bent geen bezit
wij hebben jou niet
jij hebt ons
(....)

je moet ons niet worden
je moet jezélf worden
je mag worden waarheen je wijst
je eigen wonder..........

vanavond gedaan!was wel even benieuwd wie je was,maar vertelt dat je hier op het forum zit,maar hij vond het wel leuk en bedankt.

Vandaag het verlossende telefoontje
Hij is geslaagd!!!!!! <:)

Hé dat is super nieuws
Gefeliciteerd!

van harte gefeliciteerd!

dank jullie wel
alle herexamen kandidaten zijn nu geslaagd,echt fijn hoor!

Yay! Van harte! Wat een opluchting zeg.

zeker weten pfffffffff
dank je wel!

was vanavond wel een trotse moeder, het diploma werd uitgereikt.
het was bijzonder mooi gedaan, en voor ieder was er een persoonlijke boodschap, echt heel leuk.ze krijen een jaarboek en een video op muziek erbij.een mooie herinnering.
zijn zus was er ook bij, en werd in verschillende verhaaltjes toch niet vergeten met haar bijdrage dit jaar.
ja en dan wat tranen, maar voor haar is er een volgend jaar.
dus eind goed al goed.

Heel mooi. Ik heb altijd bij dat soort gelegenheden een enorm dubbel gevoel. Een afsluiting van een periode, met al zijn mooie en slechte momenten, wetend dat je die fase nooit meer zult meemaken. Kan er nooit zo goed tegen en wordt er dan een beetje weemoedig van haha.

mooi Lena.....

Gefeliciteerd Lena en de andere hier op het forum

XXX

dank je wel