Van een nachtje slapen ben ik er niet wijzer op geworden om op de moeilijke vragen te antwoorden…
wat is de oorzaak van lijden, van verstoring.
Lijden... komt het voort uit het feit dat er liefde-loosheid op de aarde is ontstaan, een onvermogen om liefde te ontvangen en te geven, heeft het te maken met ons afgescheiden zijn...of ontstaat het uit ons verlangen, zoals de Boeddhisten zeggen.... het door het gevoel van -ik ben- ontstaande verlangen, wat lijden tot gevolg heeft...?
Ik weet het niet……
Misschien vind ik het ook wel belangrijker om ernaar te kijken waar ons lijden ons bréngt….. De gedachte dat lijden ons dichter bij 'onze essentie' (het goddelijke of God ) brengt, spreek mij wel aan.
….’wie zijn lot weerstaat moet lijden , wie het aanvaard wordt gelukkig…..
We hebben tijd in overvloed om onze fouten te blijven herhalen,
maar wie zijn fout goedmaakt, hoort eindelijk het lied der verlichting....waarmee we de keten der wraak voor altijd kunnen doorbreken.
Als de monniken gelijk hebben en alles een reden heeft, dan heeft lijden tot doel om ons dichter bij God te brengen,
om ons sterk en moedig te maken als we zwak of angstig zijn en om ons wijsheid te geven.
Om ons te leren los te laten wat we niet langer vast kunnen houden...’
Als ik af en toe teruglees wat ik hier allemaal neerschrijf, wordt ik soms moe van mezelf. Mijn stokpaardjes laat ik wel draven… maar wat wéét ik nou eigenlijk …
Misschien is het wijzer om soms niet te weten……
Daarom heb ik ook altijd moeite met stelligheden. Wat nou -nieuwetijdskinderen, lichtwerkers, mensengelen, vorige levens, hoe kunnen we daar zo zeker over zijn of schrijven… Persoonlijk ben ik nog nooit een ‘verlicht ‘persoon, met alleen maar zuivere liefde tegengekomen en ik kan moeilijk geloven dat ze bestaan.
Hebben jullie dat ook wel eens, dat je denkt: misschien is het gewoon allemaal één grote bullshit…………hoezo kunnen we hier iets van weten… Zoals een bijbels beeld omschrijft: we kijken naar de achterkant van een borduurwerk......
Om vervolgens vanuit het niet weten weer aan te komen bij de kern: liefde, de (helende) kracht van liefde…