buiten het grijze kader

Ik vind het wel grappig dat jij zegt dat als iedereen wit draagt, jij blauw gaat dragen. Niet om anders te zijn, maar om je eigen "zijn" uit te dragen. Ik vind dit zoals je het nu namelijk zegt niet helemaal kloppen. Als jij jezelf aanpast om maar anders te zijn dan de rest, draag je volgens mij niet je eigen zijn uit, maar pas je je aan aan je omgeving (door anders te willen zijn dan.) Als je had gezegd ik draag blauw omdat ik blauw wil dragen en wat de rest draagt (al is het allemaal blauw) maakt me niet uit, had was ik het wel met je eens dat je het doet om je eigen "zijn" uit te dragen.

Snap je wat ik hiermee probeer te zeggen / vragen?

Voor mij is het buiten het kader stappen,alleen noodzakelijk als het niet klopt in mijn gevoel of verstand.En komt er later een reactie uit met het verstand.Dit is niet altijd de volgorde het kan ook andersom eerst het verstand en dan een reactie uit gevoel.Voor de doop van de kinderen moesten we 20 jaar geleden nog eerst geloofsbelijdnis afleggen.Deze bijeenkomsten waren zo teleurstellend dat ik in de toen nog gereformeerde kerk de kinderen niet heb laten dopen, en dit het begin was van een ommekeer in het geloof, waar ik als kind zo vertrouwd mee was geraakt.

Snap wat dragon bedoelt met het grijze kader alleen ik denk niet zwart, wit maar gijs!

Ik snap dat jij het niet vind kloppen Nims, toch leg jij het anders uit dan ik bedoel.
Ik draag niet expres blauw omdat de ander wit draagt ik bedoel daar mee te zeggen dat ik juist niet doe wat de massa doet omdat ik mij daar niet prettig bij voel, ik doe het niet om mijn anders zijn te presenteren. Ik draag mijn blauw voor mijzelf en niet voor de witte massa.

Nee ok dus als de massa naar bijvoorbeeld Holland's got talent op TV kijkt, en jij vindt dit een leuk programma, kijk je ook gewoon. Dan ga je dus niet demonstratief naar de Kabelkrant kijken, omdat toch niemand daar naar kijkt .

Ik zit ook wel een beetje zo in elkaar als Karin. Ooit kwam ik er voor mijzelf achter dat het een (eindeloos) vervolg op mijn afzet gedrag was; een soort van continu verwerpen van de gevestigde ideeen. Ik heb dat nog steeds zij het wat genuanceerder. Niet meer kost wat het kost wit willen zijn als het devies zwart is. Maar toch toets ik doorlopend of wit niet veel beter is dan het modische waar elke sukkel achteraan hangt (die niet creatievere uitingen weet te bedenken).
Zo zullen er in mijn vensterbank zeker geen 3 dezelfde vazen met de zelfde kille planten komen te staan. Brrrrrrr kippevel krijg ik bij de aanblik ervan...........

mooi gezegd Thomas, rebelsheid is in feite nog steeds je doen en laten, laten bepalen door "de rest" of je nou meedoet of er juist tegeningaat... herkenbaar!

Eigenlijk vind ik dit ook wel een beetje jammer dat je rebelse gedrag je tot een rebel heeft gemaakt, en dat je daarbij verder van jezelf bent gaan afstaan. Want eigenlijk zijn zommige dingen best leuk zoals de massa het doet, echter heeft jouw rebelse gewoonten je gemaakt tot iemand die niet meer zichzelf kent, maar alleen maar kan schoppen. Is het geen tijd om de balans op te maken? Zet gewoon drie dezelfde vazen neer, omdat je dat nu eenmaal mooier vind?

Is voor jezelf kiezen, tegenwoordig niet meer toegestaan?

Bah NiMS, ik schrik van je reactie. ja sommige dingen van de massa vind natuurlijk ook ik wel leuk, maar niet de fantasie en onpersoonlijke nuftigeheid van diezelfde massa. Het is trouwens niet het rebels gedrag wat mij tot een rebel maakt maar de vele vele misstanden die aan onze heilige huisjes gelieerd zijn en voor geen meter werksaam zijn - de hete hangijzers van ons systeem en dat ik daarbij rebels kan worden, daar sta ik vierkant achter. Juist het zelf kritisch kijken brengt mij daarmee meer bij mijzelf dan de loze oppervlakigheid van de niet nadenkende fantasieloze massa.........

en ja kleur be-kennen, onderscheiden kunnen en zelf kiezen; jij snapt het kennelijk toch!

Als je bedenkt dat zowel zwart als wit alle kleuren bevatten, ja, dan ben ik zwart/wit (en alles wat er tussen zit)

Ik bedoel ermee dat ik authentiek ben. Ik zal nooit iets doen ten kostte van mezelf. Als iedereen Holland 's Got Talent kijkt ga ik echt niet kijken.... Maar als ik het zelf een leuk programma vind kijk ik wel. Als ik zin heb om in het rood te lopen terwijl groen de mode is doe ik het ook. Niet uit rebellie, maar gewoon omdat ik op die dag zin heb in rood....

Ik kan me dus niet zo goed voorstellen hoe ik grijs kan zijn....

Omdat grijs ook alle kleuren in zich verenigd (eenheid) het scheid zich niet in zwart wit (tweedracht/dualisme).

Denk niet wit (denk niet wit), denk niet zwart (denk niet zwart)
Denk niet zwart-wit
Maar in de kleur van je hart

Ik doe het eigenlijk nog weer anders: ik ben niet rebels, en ik bedenk me ook niet wat de massa doet. Daar houd ik me niet mee bezig. Ik bepaal helemaal voor mezelf wat ik mooi vind: als ik ooit opnieuw ga trouwen (met Thomas natuurlijk), trek ik een bloemetjesjurk aan, omdat ik dat mooi vind. En ik kijk niet in boeken wat 'hoort'. Als ik in de gids kijk wat er 's avonds op tv is, zoek ik alleen naar datgene wat me interesseert. Ik wéét zelfs niet eens wat de massa kijkt! Ik sta op mezelf en laat me niet leiden door het praatje onder de koffie over Peter R. de Vries of de Gouden Kooi.

Gelukkig bestaat dit nog Nims
En heb ik drie bloempotten hetzelfde in de vensterbank en ja ook nog met de zelfde planten!!

Trouwen valt voor mij wel onder wat de massa doet.
Maar we maken nu eenmaal deel uit van die massa,maar hebben onze eigen oorspronkelijkheid.
Als je goed luistert onder de koffie,zul je ontdekken dat er meer te ontdekken is dan op het eerste gezicht blijkt!

Goh, in het jezelf afzetten tegen 'de massa' ben je eigenlijk net zo onvrij als 'die massa' he. je reageert heel krachtig tegen iets en geeft het daardoor veel energie en aandacht. Je bent net zo min vrij als 'de massa' dan.
Wanneer je voor jezelf kunt bepalen, in vrijheid, wat je wil, leuk vindt, etc ongeacht of je daarmee hetzelfde doet/vindt als anderen- dan ben je echt vrij. Het is de betekenis die je zelf geeft aan iets, dat van belang is. Zo ben ik vorig jaar zelf getrouwd en ja, het ongelooflijk wat voor stereotype reacties en vragen je krijgt (van zowel voor- als tegenstanders van het huwelijk). Ik had zelf jarenlang gezegd dat ik nooit zou trouwen, me tegen dat 'burgerlijke gedoe' afgezet. Maar bij mijn partner en mij begon er een verlangen te groeien dat waarachtiger voelde dan al onze argumenten om het niet te doen. Nu zijn we lekker burgerlijk volgens sommigen, maar het is de betekenis die wij eraan geven die van belang is.

Helemaal mee eens Inneke

Ha ha, wel allemaal orchideeen op de vensterbank maar allemaal in een andere pot..
Niet omdat ik niet van dezelfde potten hou, maar mijn katten lopen er om de haverklap een om en dan is tie kapot...
Maar ik snap wat je bedoelt Thomas, vergelijkbaar met indigo´s denk ik en als je ouder word word je wat meegaander en is het niet meer afzetten maar jezelf neerzetten toch?

Tjonge ja zoiets Karin. En inderdaad dat was vroeger voor mij wel anders. Gelukkig begreep ik door de jaren waardoor ik zo eindeloos "tegen" was. Toch omdat ik een kunstzinnig beroep had kon ik al mijn "anders" denken in de vormgeving kwijt en dat heeft mij geen windeieren opgeleverd. Toch kan ik nog steeds maar moeilijk met sociale misstanden overweg en zit daar verder ook niet zo mee.

Wel erg gelachen vadaag. Kort nadat ik in dit topic wat gepost had vanmiddag ging ik er voor boodschappen op uit. de eerste straat die ik doorging stonden bij ALLE woningen 2 dezelfde vazen met de zelfde inhoud in het venster en ohhhh wat had ik een lol..............

En Inneke sterk jouw reactie van even hierboven (alweer) want het is zo waar die "afreactie" die bepaald wordt door het tegendeel waar tegen het verzet gericht is!

Ja, maar als je in je verzetfase zit (zoals ik ook wel eens heb) dan vind je het maar brol hoor, die woorden