Wonder nodig

Spreek je je wel uit naar je zus dat je hierover bezorgt bent?

nee, ik weet dat zij het diep van binnen ook heeft omdat zij een bijna identieke opvoeding als ik heb gehad. en ik wil haar daar niet aan herinneren zeker niet als ze het zelf diep van binnen wel weet...

En zijn ze voor hun kleinkinderen niet anders.
Misschien wil je zus hen nog een kans geven.
Want er word gezegd dat de opvoeding van eigen kinderen en het hebben van kleinkinderen iets geheel anders is.
Maar dan zou ik wel eens met je zus praten over vroeger dat ze weet dat ze iemand heeft om mee te spreken die zeker hetzelfde heeft meegemaakt.
Een gesprek kan al heel veel opluchting brengen.
Dan voelen jullie beide zich toch niet alleen in die situatie.
En misschien wil ze jou ook wel niet lastig vallen om dezelfde reden en wachten jullie beide op de ander.
Ik zou het op een rustig moment ter sprake brengen en afwachten wat er gebeurd.
Veel sterkte en het beste voor de toekomst.

Jeetje, daar schrijf je wat Psijkik. Niet zo worden als jij???? Is er dan iets mis met jou????

Zelfs al is er een wonder nodig, dan kan het wonder allang hebben plaatsgevonden. Hebben we dit dan wel be-grepen????

Je bent sterker dan je denkt!

Laatst hoorde ik een mooie uitspraak: Je bent goed zoals je bent!

Veel mensen maken een hoop narigheid mee, maar geloof en vertrouw op jezelf!

jawel maar kijk weetje, ik heb veel sh*t meegemaakt en kijk hoe ik er vanaf gekomen ben, in verhouding nog goed! ik mag nog van geluk spreken dat ik niet in een inrichting zit of in de gevangenis, if it wasnt for my mother i'd kill my father.

ik heb er een dysthyme en een shizotypische persoonlijkheidsstoornis aan overgehouden, ik blow dagelijks (en niet alleen voor mn hobby) en stroggle (heb het moeilijk) met dingen die alleen ík zie en dan heb ik het niet alleen over buitenzintuigelijke waarnemingen.

en dat gunnen jullie mijn kleine neefjes toch óók niet.. of wel?

ja en het is een hele kunst om te erkennen wat wel "gezond" is in jou en in je leven. Dat er iets naast al deze shit staat en dat je meer bent dan je "stoornis". Evenals dat jouw neefjes niet dezelfde weg op moeten gaan als jij, maar hun leven zullen hebben.
We ldenk ik ook dat je dit allemaal tegen ons kunt vertellen, maar dat als je werkelijk iets wil doen voor je neefjes je er best op een positieve manier voor hen kunt zijn én met je zus praten.
We zijn allemaal zo bang voor de spoken in de kast, maar we weten dat ze er zijn. Spreek erover met je zus zou ik zeggen.

ik weet nog steeds niet of ik dat wel zou moeten doen. en natuurlijk zijn er gezonde dingen in mijn leven, ik woon samen met mijn vriendin (bij me ouders welliswaar, en dat heeft ook zo zn obstakels maar we redden het) ik ben bezig met een opleiding en ik help mensen graag. sinds ik inschreef op dit forum wil ik wat meer aandacht besteden aan mezelf omdat ik dat de afgelopen 20 jaar te weinig heb gedaan.

ik praat bijna nooit met me zus al woont ze 100 meter verderop, en ik praat al helemaal niet over dat soort dingen met haar, dus maarja.

wel heel erg bedankt voor jullie reacties want het zet mij weer even aant denken.

Beste Psijkik,

Alle begin is moeilijk, maar daarna denk je echt "Was dit alles?". Je weet best wel wat je eigenlijk zou moeten doen, en wat je eigenlijk wilt doen. Je weet ook dat het niet goed is, dus het enige dat je nodig hebt is wat moed. Probeer deze moed te verzamelen en het juiste te doen. Uiteindlijk zul je zien dat je er geen spijt van krijgt. Wel is het erg belangrijk dat je eerlijk blijft en ook bij jezelf blijft.

er is altijd een eerste keer wanneer je iets nieuws uitprobeert...

Wat goed dat je een opleiding doet, dat vind ik al een hele goede vorm van aandacht voor jezelf. En je weet dat er maar één manier om anderen écht te helpen, en dat is door eerst van jezelf te houden. Net als EHBO-ers. Die moeten als eerste er voor zorgen dat ze zelf geen gevaar lopen, anders kunnen ze de ander niet redden.... Juist door wat je hebt meegemaakt kun je echt iets voor iemand betekenen.

Een simpel voorbeeld: ik wist pas echt wat het inhield om een waardeloos huwelijk te hebben toen ik een waardeloos huwelijk had gehad. Ik kan iemand verder helpen omdat ik het zelf heb meegemaakt en doorstaan. Je kunt niet uitleggen aan iemand met een goed huwelijk hoe het is om een slecht huwelijk te hebben, ze kunnen het gewoon niet begrijpen.

Daar ligt jouw grote kracht. Alles wat jij hebt doorgemaakt kun je ten goede keren door anderen te begrijpen en er te zijn voor ze. (En jij hoeft niets goed te maken of op te lossen, ook niet voor je neefjes bijvoorbeeld) Wel kun je er zijn voor iemand en naar ze luisteren, en zeggen dat je het begrijpt..... Dan doe je al heel veel! Hou van jezelf!

Dat is nou zo mooi: het grootste wonder ligt in onszelf!! (denk ik) Jij bent degene die de keten van destructie in jouw familielijn kunt doorbreken.... Jij hebt mogelijkheden om aan het 'werk' te gaan met jouw familiekarma en de generatiepijn te laten transformeren.... Treed naar buiten vanuit je gevoel en niet vanuit je angst( bv. of je zus de herinnering aan haar opvoeding wel aankan, waar wil je haar voor beschermen?) "Wat mensen niet willen weten", dáár gaan we niet aan ten onder, maar misschien wel aan wat we verdringen....
Jij bent een 'wetende getuige' voor je zus en je neefjes. Jij bent het wonder.......

bedankt voor jullie reacties, ik heb besloten om het gewoon in de gaten te houden en als ik dingen verkeerd zie gaan dat ik dan wel ingrijp (vind k een beetje me plicht).

Dat is heel mooi verwoord Sarina.
Psijkik, is het niet net iets te laat dat je in zult grijpen wanneer er al iets verkeerd is gegaan?

Lief mens.


Ik bid dat er vandaag een wonder voor je mag gebeuren..
Dat je eindelijk begrepen wordt, en ze je mogen aanvaarden
en accepteren, zoals je bent...

Dat je toekomst nieuw mag zijn...en je je verleden achter je mag
laten..

Groet,
Paradijs.