Je moet helemaal niks Ashley. Maar je mag hem best vertellen dat je onzeker bent! Dat kan heel erg helpen omdat je onzekerheid er dan gewoon mag zijn en daarmee een stuk minder wordt.
Maar als hij er geen respect voor op kan brengen dat jij je grenzen bepaalt dan is het antwoord nee nee nee!!!!
Zorg goed voor jezelf, accepteer jezelf en geef jezelf tijd. Dan weet je vanzelf wat je moet doen én met wie.
Vertrouw je hem? Voel je je op je gemak bij hem? Kun je praten over wat je bezighoudt? Kunnen jullie dingen delen samen...?
Ik was als puber ook vreselijk onzeker. Ik was steeds bang dat ik niet goed zou kunnen kussen ed. Het gevolg was dat ik de jongens die ik echt leuk vond op een afstand hield en het heel lang duurde voor ik een eerste vriendje had, terwijl ik er wel aan toe was. Uit frustratie zei ik dan maar ja tegen die jongens waarvan ik wist dat ze me nooit zouden kwetsen omdat ze zo verliefd waren op mij,maar ik was niet verliefd op hen. Zo werd ik nooit gedumpt natuurlijk. Mijn eerste 'experimentjes' gebeurden dus met jongens die ik niet echt aantrekkelijk vond
Als studente in m'n tweede jaar was ik het zo beu dat ik maar met de eerste de beste coole 13 jaar oudere man in bed ben gedoken. Dat was pas een afknapper!
Om met deze zelfonthulling maar te zeggen: je eigen seksualiteit begint met het ontdekken en genieten van jezelf.Eerlijk zijn over wat je leuk vindt, waar je klaar voor bent en wat niet. En vooral: je veilig voelen.
De meeste mensen doen wel wat mindere ervaringen op en dat is ook niet erg, maar het is wel heel jammer als je eerste ervaring geforceerd of quasi-gedwongen gebeurt.