ik ben ineens in hele een andere wereld....wel op de aarde maar een andere omgeving. Ik ben onderdeel van een gezin, een jongetje van een jaar of 10-12.
Ik heb donkerblond haar in een middenschijding gekamd uit een doorsnee gezin.
Daarnaast ben ik nog een jongen van dezelfde leeftijd met zwart haar en een hanekam, met een puntje rood aan de voorkant. De jongen met het blonde haar is gewoon, rustig, normaal humeur. De jongen met de hanekam is bang, geirriteerd en bijt van zich af.
Na een tijdje kom ik erachter dat ik beide jongens ben en wanneer ik bang ben of ik me onderdrukt voel transformeer naar de jongen met de hanekam. Ik zie dit in de spiegel gebeuren.
Na dat onder controle te hebben kan ik me ontwikkelen in transformeren. En kan ik wanneer ik de jongen met de hanekam ben en agressiever wordt transformeren naar een volwassen twintiger met zwart haar en een hanekam met rode punten.
Ik twijfel een beetje aan of dit normaal is, maar kinderen om me heen vertellen me tijdens het buitenspelen dat zij het ook kunnen en laten me hun andere gedaantes zien. Ik blijk ook nog een lief jongetje van een jaar of 3-4 te kunnen worden.
We krijgen een pakje in ons bezit en maken het open. We weten dat het niet voor ons is, maar zijn nieuwschiering. Er volgt een groene doos we keren hem om. Hierin zitten een soort lucifers (niet van hout, maar flexibel, ik herken ze wel van vroeger als een soort klappertjes), potloden en nog wat losse dingetjes die ik me niet kan herinneren. (het lijkt iig op speelgoed)
Ik beland opeens in een bedrijgende situatie en iedereen om me heen transformeert in een twintiger. We besluiten ons schuil te houden in een huis. ik verstop me achter de tafel op mijn hurken.
Er komen twee personen het huis binnen. Als eerste een Man van ik schat in de 40tig. Hij loopt strak naar binnen als een militaire leider ookal draagt hij een lange jas als de FBI, en kijkt alleen mij strak aan. De rest blijkt voor hem er niet te zijn.
Ik zeg: wat is er, waarom kijk je mij aan? zijn antwoord: We komen je halen, je weet dat je hier niet hoort.
Mijn knieeen worden week en ik zeg: ok.
Om me heen zegt iemand, nee je blijft bij ons, je hoort bij ons! Ik zeg nog JA,dat is zo, maar weet ergens dat het niet zo is.
Dit komt door de uitstraling van de man van in de 40. Hij heeft geen uitstraling, hij lijkt glashard, indringend, geen emoties, en super geconcentreerd en serieus, je kunt er gewoon niet omheen.
Nu ontdek ik een vrouw schuin achter hem staan, zij heeft een liefdevolle uistraling.
Nadat ik tegen zijn boodschap in verweer ben gegaan transformeren zij beide in afrikaanse Dorpbewoners met een bolle buik en beginnen een boodschap in de plaatselijke taal, ahuma ahuma ahuma hoe... en ga zo maar door. Ik kijk om me heen en vraag of zij het begrijpen, maar geen "mens" kan me helpen. Er verschijnen wat dieren op de tafel die vertellen dat ik goed moet luisteren. Ineens kan ik de taal verstaan en ik begrijp de leider van die stam te zijn en zeg dat ze hun leider niet in verlegenheid moeten brengen. Er volgt nog een hele discusie in die taal, waarbij ik me geen vertaling kan herinneren.
Ineens is het tijd.....We gaan naar buiten.
De man en de vrouw maken een energieveld om mij heen, de man achter me, de vrouw voor me. Ik denk nog van ze doen maar ik blijf hier. De energiekracht van verplaatsing is zo sterk, intens en krachtig dat ik op dat moment begrijp dat het geen droom is....Ik ervaar de energie heel bewust en voel de verplaatsing en dat ik me overgeef om mee te gaan. Ik beland in een steegje achter een huizenblok samen met de vrouw, de man is verdwenen. Ze zegt: alles is weer normaal, van de zomer haal je je HTS diploma! En schat mezelf dus net in de 20!
Ik ga het huis binnen waar de familie is en voel me weer helemaal mezelf! Ik weet het zeker ik ben mezelf weer! (ookal ben ik nogsteeds een jongen, ik voel mijn eigen geest. Ik zeg ook thuis, ik ben weer helemaal mezelf! OOkal is dit niet mijn echte thuis, het voelt normaal.
Ik ga op de bank zitten sluit mijn ogen en beland weer in mijn bedje. Ik heb mijn ogen dicht, maar durf niet om me heen te kijken waar ik ben. Een stem zegt dat ik dat juist wel moet doen, om me zelf tot rust te brengen, je bent weer thuis!
Na een tijdje doe ik mijn ogen open en lig idd. in mijn bedje thuis.
Ik weet niet of het een droom was of iets anders, het was iig een hele mooie ervaring.