Wat..

We leven in een wereld samen met alles om ons heen. We maken er onderdeel van uit. Natuurlijk hebben we anderen nodig om te ontdekken wat er in ons leeft. We kunnen niet eens zonder want we hebben juist die spiegels om ons heen nodig om onszelf te kunnen zien en te ont-dekken.

en zo komen we een stukje verder op het pad

Ik wil even het rijstpotjes experiment terugkoppelen. Masaru Emoto, een Japanse wetenschapper, kwam er achter dat water in staat is energie op te slaan. Dit deed hij door water te verzamelen, te bevriezen en te fotograferen. Schoon water gaf prachtige ijskristallen, vervuild water gaf misvormde kristallen. Vervolgens ontdekte hij dat water na positieve beïnvloeding (plaatjes van dolfijnen, klassieke muziek) mooie kristallen gaf, na beïnvloeding door negatieve energie (heavy metal muziek bijv.) misvormde kristallen.

Als je bedenkt dat je lichaam voor 80 procent uit water bestaat kun je je voorstellen wat er gebeurt als je bloot staat aan veel negatieve energie. Dan voel je je niet lekker. (Je waterkristallen zijn niet in staat volledig harmonieus uit te groeien en ze misvormen). Door dezelfde rijst in drie potjes te doen en onder een laagje water te zetten kun je dit zichtbaar maken. De rijst die onder een laagje positief water staat blijft prachtig wit, en vergaat niet. De rijst onder het laagje negatief water wordt gelig, en vergaat gedeeltelijk. De rijst onder het laagje water dat genegeerd wordt, wordt donkergeel/ bruin en vergaat. Wat toon je aan? Dat je door het geven van energie invloed uitoefent. Ik vind de conclusie dat negeren 'slechter' is wel gerechtvaardigd, in die zin dat je je er overduidelijk 'slecht' door voelt.

Transformatie betekent 'overgang' (bijv. rups-vlinder) Deze potjes transformeren op hun eigen tempo... Je zou hooguit kunnen zeggen dat het negeer-potje het meest op weg is te transformeren..... Ik snap niet zo goed waarom je moet kijken 'hoe vaak iemand in zijn leven getransformeerd is...' Dat is nooit de bedoeling geweest van dit experiment, en ik zou daar ook nooit een conclusie over willen trekken. Wel durf ik een conclusie te trekken over het effect wat iemand kan hebben op iemand anders, namelijk dat positieve aandacht een ander een goed gevoel geeft, negatieve aandacht de ander een slecht gevoel geeft en helemaal geen aandacht de ander laat wegkwijnen....

Een goed gevoel, een slecht gevoel. Tis allemaal maar relatief.

Beste Karin, daar valt toch ook niets over te zeggen? Inderdaad ik beinvloed ook. En wat dan nog meer? Als je mijn reactie echt goed gelezen had, dan ging het helemaal niet over de beinvloedingsactie op zich.

Verder vind ik het opvallend je de conclusie trekt dat ik vaak zou denken dat mensen slecht over mij zouden denken. Waar heb ik dat gezegd Karin? Ik kan me niet indenken dat gezegd te hebben en kan het ook niet terugvinden als ik teruglees.

Sarina, misschien zou je dan ook kunnen zeggen dat op een kale planeet (planeet zonder leven) de energie zuiver is (harmonieus) en dat op de aarde, die dus begroeid is, veel negatieve energie is waardoor leven is ontstaan. (je kunt nu niet bepaald zeggen dat deze planeet een harmonieus geheel is)
Dus is het door de disharmonie dat er leven (in welke vorm dan ook) ontstaat.

gast, ik kan je niet helemaal volgen in je opmerking dat een planeet zonder leven zuiver is. Wat bedoel je met zuiver? En waarom zet je zuivere energie tegenover negatieve energie? Ik lees allemaal woorden in je opmerking die voor meerdere uitleggen vatbaar zijn.

Het ging er mij om dat een planeet waar geen leven is te vergelijken is met dat potje waar lief (positief) tegen gedaan wordt. En de planeet, de aarde dus, waar wel leven is vergeleken kan worden met het potje waar negatief tegen gedaan wordt.
Het zuiver is dus weer op verschillende manieren interpreteerbaar. Maar waar het om ging is wat geeft leven; "positief" doen of "negatief".
Als de mens geen problemen had om op te lossen zal er niet veel uitgevonden worden, of wel!

Beste Karin, daar valt toch ook niets over te zeggen? Inderdaad ik beinvloed ook. En wat dan nog meer? Als je mijn reactie echt goed gelezen had, dan ging het helemaal niet over de beinvloedingsactie op zich.





Verder vind ik het opvallend je de conclusie trekt dat ik vaak zou denken dat mensen slecht over mij zouden denken. Waar heb ik dat gezegd Karin? Ik kan me niet indenken dat gezegd te hebben en kan het ook niet terugvinden als ik teruglees.

Klopt Nims, dat heb ik verkeerd gelezen, ik refereer hier aan het stukje waarop jij zegt dat ik me als ouder aangevallen zou voelen, ik heb dat verkeerd terug geschreven.
Mijn excuses.

Geen probleem Karin, soms is het lastig neer te zetten wat ik bedoel dus ik kan me voorstellen dat het verkeerde geinterpreteerd word. Maar zoals je hierboven dus goed van mij gequote hebt, heb ik het dus over de mogelijke gevolgen van beinvloeding, en de gedachte die erachter zit. Waarom doe ik het, waar gaat het naartoe en waarom wil het kind beinvloed worden.

Dit rijstpotjesexperiment is bedoeld om aan te tonen dat het sturen of geven van positieve energie ook daadwerkelijk een positief effect heeft op de ander. En negatieve energie een negatief effect. Het gaat beslist niet over 'wat geeft leven', maar het zegt wel iets over de kwaliteit van leven. Dit experiment zegt ook niets over het oplossen van problemen. Dat is een heel ander onderwerp....

Maar dan nog is dat wat jij bestempeld als positief/negatief een eigen interpretatie daarvan die gebaseerd is op dat wat er op dit moment over bekent is. Misschien zit het allemaal wel heel anders in elkaar. Wij hebben misschien nog maar 10% van de hele wereldse puzzel gelegt en kan het uiteindelijke plaatje er wel heel anders uit komen te zien dan je nu denkt dat het is.
Wees er dus bewust van dat je niet alles weet/ kan weten. Het beste is het om de natuur zijn gang te laten gaan, en wij worden net zo goed door die natuur gestuurd maar op dit moment laten we alles aan het ego over en denken dat wij alles beter weten dan die natuur.
De tijd zal het leren wat de bedoeling was van alles.

Alles te weten maakt mij in ieder geval niet gelukkig!!

Gelukkig zijn we nu nog niet in staat alles te weten
Maar je zal er uiteindelijk net zo gelukkig als ongelukkig van worden.

Als het er niet meer toe doet

Juist ja

Nims,
Ik heb zelf ook die dikke vandaal in de kast, maar mijn opmerking was meer bedoeld om vanuit jezelf te antwoorden, niet uit het woordenboek. Het gaat mij om wat het begrip jou zegt.
We kunnen van tevoren niet voorzien of het geven van kraaltjes een gehechtheid of een verslaving tot stand zal brengen, er zijn zelfs nog meer opties: dat er helemaal niets gebeurt bijvoorbeeld. Ik vind vanuit mijn belevingswereld gesproken verslaving nogal een groot woord voor een klein kind. Vandaar mijn reactie. Mijn kids waren behoorlijk verknocht aan hun speentje destijds. Maar ze liepen er niet op hun 7e nog mee rond zodat ze een spjaakgebjek drvan kregen zoals je wel eens ziet om je heen. Die verknochtheid hoorde bij een fase. We hebben ze wel met veel toeters en bellen uit die fase moeten helpen, daar niet van, maar inderdaad daar zijn ouders voor: bijsturen als het te gek wordt. Als ze het zelf niet overzien en wij wel met onze levenservaring. Is het nog niet gezegd dat we gelijk hebben of het goed doen, soms kies je uit twee kwaden. Geloof me maar, mijn moeder zei het ook al en haar moeder ook: opvoeden is het moeilijkste dat er is. Of zou dat aan mij als kind gelegen hebben, haha
En ik ben het ook met Gast eens en het rijstpotjesverhaal: soms word je beter van een beetje ellende, hoe raar het ook klinkt. Van een beetje tegengas groeit het innerlijk bewustzijn van je eigen kracht en identiteit. Als je niet weet wat wind en storm is, weet je ook niet hoe je je voeten stevig op de grond moet planten om niet omver geblazen te worden. Als je wel dat anker hebt kan je voelen dat je zelf net zo sterk bent als de wind...
Het is fijn dat je zonder iets kan, Nims, nergens aan verslaafd of gehecht bent. Good4U. Het mooiste (i.m.o.) is iets niet nodig hebben, maar er wel van kunnen genieten. Ik ben nog op weg naar zo'n verstandhouding met chocola....
Hoe is het inmiddels met het onderwerp van onze discussie, Jessy?

Ik ben dit dus anders gaan zien, ik geloof niet dat verknochtheid aan een speen 'hoort' bij een fase. Ik zie een speen als een voorwerp waarmee je een kind 'de mond kan snoeren'. Want wanneer krijgen kinderen spenen: als ze jengelen, huilen of moeten slapen. Veelal zit daar de behoefte om te huilen achter, dus om je te uiten.
Als je een kind kan laten uithuilen, heeft hij denk ik geen speen nodig. Is het niet gek dat we eerst iets aanbieden om het vervolgens (zoals jij zegt met toeters en bellen) weer af te nemen omdat het te gek wordt......

[quote= Als ze het zelf niet overzien en wij wel met onze levenservaring. Is het nog niet gezegd dat we gelijk hebben of het goed doen, soms kies je uit twee kwaden. Geloof me maar, mijn moeder zei het ook al en haar moeder ook: opvoeden is het moeilijkste dat er is. [/quote]

En die uitspraak gaat van ouder op kind weer een generatie verder.Maar zo herkenbaar als jezelf een ouder bent.

Ja, ik weet het, de meningen over spenen zijn verdeeld... zuigreflex en zuigbehoefte is een natuurlijk gegeven, maar jij hebt ook gelijk, een kind niet kunnen laten uithuilen zou je als een zwakte van mij kunnen zien, ik wil er eigenlijk hier geen discussie over aangaan in dit topic. En ik heb er ook geen schuldgevoel over dat wij wel voor een speentje hebben gekozen.
De toeters en bellen waren overigens heel liefdevol en speels, hoor.
@ lena, in afrika zeggen ze " er is een heel dorp voor nodig om 1 kind op te voeden", tja, inderdaad van generatie op generatie doorgegeven... het maakt wel dat je je als ouder die af en toe twijfels heeft begrepen voelt