let op de vogels....

Adelaar...
Vlieg hoog,
raak Grote Geest aan.

Deel je kracht,
raak me aan, eer me,
opdat ik je ook kan leren kennen.



De kracht van Adelaar is de kracht van de Grote Geest, de verbinding met het Goddelijke. Het is het vermogen om in het geestesrijk te leven en toch evenwichtig verbonden te blijven met het rijk van Aarde. Adelaar vliegt op grote hoogte, en ziet snel de uitgestrektheid van het totale levenspatroon. Vanaf de hoge wolken is het voor Adelaar niet ver meer naar de hemelen waar de Grote Geest woont.

Van alle helende hulpmiddelen zijn de veren van Adelaar de heiligste. Eeuwenlang hebben sjamanen de veren van Adelaar gebruikt om de aura's schoon te vegen van patiënten die bij hem heling zochten. In de geloofsopvattingen van inheemse Amerikaanse stammen vertegenwoordigt Adelaar een staat van genade die wordt bereikt door hard werken, begrip en volbrenging van de proeven die tijdens de inwijding moeten worden afgelegd. Daarna is iemand is staat zijn persoonlijke kracht te aanvaarden. Het recht om het wezen van de kracht van Adelaar te gebruiken, wordt pas verworven nadat iemand zowel de dieptepunten als de hoogtepunten van het leven heeft ervaren, en nadat hij of zij is gaan vertrouwen op zijn of haar verbondenheid met de Grote Geest.

Als je dit symbool hebt getrokken, waarschuwt Adelaar je dat je je moet vermannen en moed moet vatten. Het universum biedt je de gelegenheid om boven het alledaagse niveau van je leven uit te stijgen. Misschien moet je een spirituele test afleggen voordat je deze gelegenheid kunt herkennen. Als je slim bent, herken je misschien de plaatsen in je ziel, persoonlijkheid, emoties of psyche die versterking of verfijning behoeven. Doordat Adelaar het geheel overziet, kan hij je aansporen om je opvatting over het zelf te verruimen voorbij de horizon van wat nu zichtbaar is.

Wanneer je leert om je angst voor het onbekende met kracht te lijf te gaan, zullen de vleugels van je ziel zich kunnen uitslaan in de altijd aanwezige bries, die de adem van de Grote Geest is.

Het is belangrijk dat je je lichaam van voedsel voorziet, maar het is nog belangrijker dat je je geest voedt. Om in het rijk van Moeder Aarde en Vader Hemel de dans te leren die tot vliegen leidt, zul je angsten moeten overwinnen en bereid zijn mee te doen aan het avontuur dat je samen met Het Goddelijke schept.

Als Adelaar een duikvlucht in je medicijnkaarten heeft genomen, word je gewaarschuwd dat je de verbinding met het element lucht moet hernieuwen. Lucht heeft te maken met het mentale vlak en op dit moment heeft lucht van doen met de hogere geest. Wijsheid is er in vele vreemde en merkwaardige vormen; zij houdt altijd verband met de scheppende kracht van de Grote Geest.

Als je in de schaduwen van vroegere werkelijkheden hebt gelopen, brengt Adelaar verlichting. Adelaar leert je om hoger in de lucht te kijken en om Grootvader Zon met je hart aan te raken, om zowel schaduw als licht lief te hebben. Zie de schoonheid van beide, dan zul je opstijgen als de Adelaar.

De kracht van Adelaar is het geschenk dat we onszelf geven wanneer we onszelf herinneren aan de vrijheid van de lucht. Adelaar vraagt je om jezelf toestemming te geven vrijheid te zien als iets dat je toekomst. Adelaar vraagt je om de vreugde na te jagen waarnaar je hart verlangt.

[img][/img]

Christenen herdenken met Pasen de herrijzenis van Jezus uit het graf, op de derde dag na zijn kruisiging.
Pasen was vroeger ook een seizoensgebonden landbouwfeest. Het markeerde het begin van de lente en het einde van een tijd van schaarste, die heerste als de voorraden van de winter opraakten. Veel paasgebruiken zijn afgeleid van dit niet-christelijke lentefeest, zoals het rapen van eieren. Boeren beschouwden eieren als een kiem van kracht. Ze begroeven ze in hun velden opdat ze hun kracht op de bodem over zouden brengen en voor een goede oogst zouden zorgen. Later dienden eieren voor de katholieken ook om na de veertigdaagse vastenperiode (die na de viering van carnaval begon) weer op krachten te komen. Met Palmpasen werden de eieren ingezameld. De eieren die werden opgehaald, dienden daarna als middelpunt voor de festiviteiten rond Pasen.
De herkomst van de paashaas is minder duidelijk dan die van de paaseieren. Volgens een legende was er vroeger een paasvogel , die eieren legde. Deze zou later zijn omgetoverd tot een paashaas die eieren verstopte. De paashaas wordt gezien als een vruchtbaarheidssymbool.
Een ander oud gebruik is het houden van een grote schoonmaak, vlak voor Pasen. Pasen was de afsluiting van het koude winterseizoen: de kachel ging uit en het huis werd opgefrist voor de lente en de zomer. Met Pasen trokken mensen ook nieuwe of schone kleren aan. Zo waren zowel het huis als de bewoners op hun paasbest.
Met Pasen schenken mensen elkaar vaak narcissen, paasbloemen bij uitstek. Zij kunnen in de witte variant gegeven worden, als kleur van de onschuld. Ook gele narcissen zijn geoorloofd met Pasen. Normaal is geel, als kleur van de jaloezie, uit den boze, maar met Pasen verwijst het naar het aanbreken van de lente.

Mooi hè dat alles eigenlijk het zelfde voorsteld maar dat velen dat niet door hebben.

Het ene vertegenwoordigd het aardse leven de ander de heilige geest.

Weet je trouwens dat in het Papiamentu vertaalt geel 'hel' is.
Hier is ook een landhuis dat 'Hel' heet. Die is dus geel (zoals de meeste hier)

Heeft dat te maken met hel in de zin van fel, een helle kleur (hel-der)? Kan het niet zo gauw associëren met hel (duivel en zo).

Geweldige kaarten, gebruik ik ook altijd.... hebben me al vaak geholpen...

Sarina, het is denk ik maar net welke associatie je er zelf aan geeft.

Prachtig vind ik gele of gekleurde huizen!!
Ik kende de betekenis van 'Hel' niet.....

Ik wou alleen weten of het de betekenis 'hel' heeft in de zin van duivel en zo, of 'hel' in de zin van 'fel'. Weet je dat? Of is dat niet te achterhalen.....

Ik weet alleen dat het geel betekend. Maar zou best kunnen dat het van zoiets afstamt. Het is een heel directe associatieve taal het Papiamentu dus zou dat best kunnen.

Dank je, dan zal het wel daarvan afgeleid zijn denk ik....

'Een Man van een andere Tijd'

Franciscus van Assisi spreekt tot de verbeelding. Mensen zien in hem iemand die om dieren en andere schepselen geeft. Vooral vogels. Zij kunnen vrijer dan mensen door de lucht zweven. Zo zijn ze dichter bij de hemel.
Mensen zien in hem iemand die zoveel vrede in zich heeft verzameld, dat hij die met zich mee draagt en ze brengen kan naar plaatsen waar oorlog heerst.
Mensen zien in hem ook iemand die een zwak voor armen heeft. Hart voor verschoppelingen, ballingen, voor mensen die geen plaats mogen hebben in onze wereld.
Mensen herkennen in hem iemand die je je levensweg kan wijzen, een geestelijk leider. Als gelijke, als bloedverwant, als iemand waar je op terug kunt vallen. Hij zoekt je op, als hij hoort of voelt dat er iets met je is. Hij vertrouwt erop, dat anderen hem dragen, als hij dat zelf nodig heeft.
Franciscus sprak ook in zijn eigen dagen tot de verbeelding. Mensen vertelden elkaar de verhalen door over die zonderlinge broeder van de vogels. Wist je van die eerste keer bij Bevagna?


De eerste ontmoeting van Franciscus en de vogels.

Een gedenkteken in Pian d'Arca bij Bevagna roept de eerste ontmoeting in herinnering van Franciscus met de vogels. Omdat er veel misverstanden over deze gebeurtenis uit 1213 bestaan, zal ik jullie nu op gezag van Thomas van Celano, de eerste levensbeschrijver van Franciscus, die het verhaal zelf uit de mond van Franciscus en de broeders die erbij waren, heeft vernomen, vertellen wat er echt is gebeurd.
"Het gebeurde niet lang nadat broeder Franciscus op raad van broeder Silvester en zuster Clara besloten had zich niet op afgelegen plaatsen terug te trekken om daar de Heer te loven, maar de wijde wereld in te gaan om alle mensen op de hoogte te stellen van de zaligheid van het leven volgens het evangelie. Met enkele broeders trok hij het wonderschone dal van Spoleto in. In de buurt van Bevagna kwam hij bij een plek, waar een grote menigte vogels van diverse pluimage bijeen was om zich te goed te doen aan vers zaaigoed en jonge plantjes; er waren duiven, kraaien en nog ander vogels die gewoonlijk kauwen genoemd worden.
Van kindsbeen af was Franciscus hartelijk en hoffelijk gestemd ten opzichte van de redeloze schepselen in de natuur. Spontaan als hij was, liet hij zodra hij de vogels zag, zijn broeders staan waar ze waren, en liep enthousiast op de vogels af. Hij groette de vogels met de wens waarmee hij anders de mensen groette: 'De Heer geve u vrede,' en vroeg zich intussen verrast af, waarom de vogels niet wegvlogen, zoals ze altijd doen, als mensen te dicht in hun buurt komen. Het was alsof de vrede werkelijk uit de hemel was neergedaald en zich rondom hem over de vogels verspreidde. Broeder Franciscus was er zeer verheugd over, dat zijn leven volgens het evangelie hem werkelijk hadden teruggebracht tot de oorspronkelijke staat van onschuld. Het was hier in Pian d'Arca plotseling zo schoon als het in het aards paradijs geweest moet zijn voor Adam van de appel at. Leven volgens het evangelie deed niet alleen mensen uit hun schulp komen, maar het hief zelfs de angst en schuwheid op van redeloze dieren. Daarom waagde hij het nu ook hun nederig te vragen te luisteren naar het woord van God. Vervolgens sprak hij hen toe en sloot die toespraak af met de woorden: 'Mijn broeders vogels, grote lof moeten jullie brengen aan jullie Schepper en Hem altijd van harte beminnen. Hij is het immers, Die jullie veren gaf om je te kleden en vleugels om te vliegen en ook verder alles wat jullie nodig hebben. Hij gaf jullie een ereplaats onder de schepselen en wees jullie de vrije, zuivere lucht tot verblijfplaats aan. Jullie zaaien niet en maaien niet. Dat hoeft ook niet. Want zonder dat jullie er iets voor hoeven te doen, beschermt Hij jullie en regelt alles voor jullie.' Toen begonnen de vogels tot verrassing van Franciscus en de broeders die erbij waren op hun eigen wijze hun vreugde te uiten: ze rekten hun hals, strekten hun vleugels, openden hun snavel en keken naar hem. Franciscus wandelde tussen hen rond, terwijl hij met zijn habijt langs hun kopjes en lijfjes streek. Tenslotte zegende hij hen, maakte het kruisteken en gaf de vogels, die maar al te graag in zijn nabijheid leken te verblijven, verlof weg te vliegen. Blij gestemd zette broeder Franciscus samen met zijn broeders zijn tocht voort en dankte God die door de vogels en alle andere schepselen beter gediend, gekend en gehoorzaamd wordt dan door de mensen. En deze man, die van kindsbeen af zo hartelijk en hoffelijk omging met de vogels en alle andere schepselen, bedacht spijtig dat hij voorheen te weinig oog en oor voor hen had. Hij nam zich voor daarin onmiddellijk verandering te brengen. Zo bracht deze eerste ontmoeting van Franciscus en de vogels een nieuwe wending in zijn leven. Van dit ogenblik ging hij met alle andere schepselen om als zusters en broeders. Zijn hart opende zich voor hun eigenheid en voor de wonderlijke geheimen van hun bestaan. Het zou ons veel te ver voeren, als ik nu zou gaan vertellen, hoe graag de dieren bij Franciscus in de buurt waren en hoe broeder Franciscus in de rest van zijn leven van deze zusters en broeders heeft genoten en wat hij allemaal van heeft geleerd.
Daar, in die boomgaard bij Cannara, kwam broeder Franciscus tot het inzicht, dat de vogeltjes en andere schepselen hun Schepper naar hun aard de Schepper beter dienen, erkennen en gehoorzamen dan de mensen. En hij vroeg een van de broeders die erbij aanwezig waren dit in een Vermaning (V) op te schrijven."

Eerste levensbeschrijving van Thomas van Celano, nr. 58, vgl. Fioretto XVI (bewerking H. Sevenhoven)


http://home.hetnet.nl/~h_sevenhoven/francis/index.htm

Prachtig verhaal, kennen jullie de boeken van Christiane Beerland? 'Als de dieren konden spreken'. Daarin kun je nazoeken wat het betekent als je een bepaald dier ziet, of door een bepaald dier wordt lastiggevallen. Ook een erg mooi boek is 'Luisteren naar dieren' van Ted Andrews. Spirituele en magische lessen uit het dierenrijk. Daarin kun je ook ontdekken welk dier je totem is, wat dus jouw kracht is en je valkuilen zijn. Heeft erg veel raakvlakken met de medicijnkaarten, (zoals hier geplaatst door Karin) van de indianen. Die zijn ook geweldig, beslist een aanrader (ze hebben me al vaak geholpen als ik het even niet meer wist....)

Ik moest zelf aan dit verhaal denken bij vogels, iets minder liefelijk dan dat van Fransiscus:

Stichting van Rome en de dood van Remus.

De beide jongemannen besloten een stad te stichten op de plaats waar ze gevonden waren. Deze plek leek ideaal gelegen te zijn, want er was daar een eiland in de Tiber, waardoor deze rivier kon worden overgestoken. Toen stonden de broers voor een dilemma: wie moest over hun nieuwe stad heersen? Bij het ochtendkrieken zag Remus zes gieren. Hij zag dit als een teken van de goden dat hij de heerser van de nieuwe stad moest worden. Romulus nam enige tijd later twaalf gieren waar en meende dat hij door de goden verkozen was om over de stad te heersen. Hierop kregen de broers een hoog oplopende ruzie. Remus claimde heerschappij over de stad omdat hij als eerste de vogels had gezien, Romulus vond dat hij in zijn recht stond omdat hij de meeste vogels had gezien. Romulus had met een ploeg de grenzen van zijn nieuwe stad getrokken, waarop Remus over deze grens sprong om zijn broer uit te dagen. Romulus ontstak daarop in woede en doodde hem.

lijkt me leuk Sarina, 'als de dieren konden spreken'...

Vanmorgen hadden wij de rulle kruut in de tuin. Ik wist niet wat ik zag. Het was een paartje denk ik, want ze waren niet bij elkaar weg te slaan. Het is zeker 17 of 18 jaar geleden dat ik de rulle kruut heb gezien. Dat was in de tijd dat ik nog kerkklokken repareerde en door het land reed opweg naar een te zacht soesende of juist overspannen kerkuurwerk. Op een dag kwam ik toen in de klokketoren een knus en luxe ingericht nest tegen, alwaar zich een paartje rulle kruten zich het gezellig hadden gemaakt. Aan de wijn en met de openhaard aan trof ik ze daar destijds aan........ Het was een heel bijzonder vogelervaring!!!!

Ja, vanochtend stond ik als aan de grond genageld bij het achterraam toen ik de vogels in de tuin ontwaarde. Wat een schitterend vogels zijn het toch! De vroege ochtend zon bescheen hun diep rode vleugels en grote gele snavels. De witte kop van het mannetje liet een iriserende glans zien. Het vrouwtje zette een analoge "wuke wuke wuke............" roep in, waarop het mannetje een lager en ritmisch "woepe woepe.............." liet horen. Typisch voor meer Afrikaans vogels die frivole danspasjes erbij!!! Mijn dag kon niet meer stuk bedacht ik en dacht ik ga maar eens een grappig verhaaltje schrijven aan mijn vogel liefhebbende lief.................

Ik heb op internet gekeken, ik was nu toch wel heel nieuwschierig geworden hoe ze eruit zien, maar kan ze niet vinden!
Heten ze echt zo? rulle kruut? en zijn het Afrikaanse vogels?

Oeps, maar het is een geintje b.engel!!!! Ze bestaan helemaal niet. Witte wijn drinkende vogels zullen heel zeldzaam zijn. Volgens mij bestaan er ook geen nestjes met een openhaard en afrikaans zingend en swingende danspasjes makende loopvogels kom je volgens mij niet snel tegen.........

OOhh en ik dacht het al!!! haha ...ooooh weer niet naar mijn gevoel geluisterd

Maar wel een leerzame les gehad vanmorgen op internet ...alle afrikaanse vogeltjes gezien ....... dit is een kolibrie