Lieve schatten van het forum,
ik heb jullie hulp nodig en dringend!
hier komt mijn verhaal:
ik heb altijd relaties gehad met mannen die er op los leven. gokken, drugs, drank, vrouwen, noem maar op!
Mijn probleem is het volgende: als ik iemand ontmoet, dan zie ik altijd de essentie van die persoon en op basis daarvan ga ik een relatie aan met diegene of niet. Ik zie ook wel dat mensen zo hun verdedigingsmechanismen hebben, hun maskers: de persoon in essentie is altijd iemand met bagage, maar what's new! hey, ik ben dat ook!
Als mensen me niet te dicht na staan, dan kan ik de goed relativeren. Ik kan onderscheid maken en een duidelijke keuze maken: "jij, jij gedraagt je als een L*L, maar ik zie jouw essentie en ik wil door alle lagen heenkijken jou zien als de persoon die je werkelijk bent!
Maar ja, in relaties ligt dat anders.
ik val halsoverkop op mannen die in essentie lief zijn, een gouden hart hebben, maar zoveel in hun leven hebben meegemaakt, dat ze zich gedragen als monsters. "Ach", zeg ik altijd in het begin, "met die gedragingen heb ik niets te maken, want ik zie wie jij bent, in essentie, zonder maskers".
Helaas vellen de maskers mij altijd weer.
mijn partners gaan vreemd, gokken, drinken, gebruiken drugs, geven teveel uit, noem maar op..... en hoe graag ik ook door die "aardse dingen; heenkijk, ik raak keer op keer gekwetst!
Vertel me niet wat ik al weet. Ga terug naar de oorsprong, als klein meisje ben je diep gekwetst en nu zoek je een man die je kunt overtuigen van jouw goedheid, zodat je datgene terugwint wat je als kind hebt verloren en dat kan niet, Accepteer het!
Jajajaja, ik ken de theorie!
Sjonge, dat is nu juist het probleem! Mijn denken is zo actief, dat ik totaal niet in contact sta met mij emoties....voelen, wat is dat?
Dus nu, weer een man. Getrouwd!
Een huwelijk op basis van "als jin kingeeft wat ik nodig heb, dan geef ik jouwat jij nodig hebt!"
Gedoemd om te mislukken, zou je zeggen.
Het is geen liefde, het is een zieke verslaving...
En toch kan ik niet loslaten.
Toch blijft iets in me zeggen dat er meer is, dat het nu is.... of nooit!
Dus nu, lieve medefilosoofjes en gekjes :P.
Help me out.
Wat is mijnlevensles:
A. leer nu eens dat je op de verkeerde mannen valt, ga bij hem weg, sort yourself out!
B. leer nu eens je niet op te winden over aardse zaken, so what dat hij met een ander heeft gezoend, zo what dat hij zich te buiten gaat aan alle mogelijke vluchtmechanismen zoals drank, drugs, etc. Ga ervoor en kijk erdoor heen, verdiep je in wat echt belangrijk is!
om de zaak nog meer te compliceren, heb ik van meerdere kanten gehoord dat er een klein meisje staat te wachten om bij ons geboren te worden.... en ja, ik wil graag moeder worden, Ben er helemaal klaar voor!
Och jee, wat een lang verhaal.
er zijn nog zoveel dingen die ik eraan toe kan voegen; het is zo'n lang verhaal!
maar nu eest: wat zijn jullie eerste reacties ne het lezen van mijn vehaal?
Wat ik ook doe, ik krijg overal dezelfde boodschap; vertrouw jezelf, laat je niet leiden (of lijden :P) door anderen, volg je eigen hart. En juist nu, met deze man, op dit punt in mijn leven, ben ik het spoor volledig bijster. Ik weet het echt niet meer!!!!!!!!!!!!!
Dragon
crisis....help
Delen:
dragon
mrt 18 '08
houd van me, zie me, hoor me!!!!
en vevolgens het stemmetje dat zegt: "doe niet zo dramatisch, sjongejongejonge!!!!!"
Dragon
en vevolgens het stemmetje dat zegt: "doe niet zo dramatisch, sjongejongejonge!!!!!"
Dragon
RanNutai
mrt 18 '08
Hoi dragon, jouw verhaal is heel erg bekend voor me, ik lijk ook altijd op de verkeerde mannen te vallen, tegen mij zeggen ze ook altijd volg je hart, maar dat pakt niet altijd goed uit.
Dus ja, ik zou dat ook wel eens willen weten
Dus ja, ik zou dat ook wel eens willen weten
admin
mrt 18 '08
Oh ik ken dat zo goed!
Zit er midden in net als jij.
Man met een gouden hart, ik heb losgelaten.
Naar je hart blijven luisteren Dragon, heel diep van binnen weet je het wel.
Ik leef zo met je mee!
Zit er midden in net als jij.
Man met een gouden hart, ik heb losgelaten.
Naar je hart blijven luisteren Dragon, heel diep van binnen weet je het wel.
Ik leef zo met je mee!
inneke
mrt 18 '08
zou een 'time-out' kunnen helpen? Alleen voor jezelf, om echt bij jezelf te komen- in stilte? Je hoofd en emoties maken overuren, met je denken ga je er niet uitkomen vrees ik.
Thomas A
mrt 18 '08
"afwezige ouders"
Verkeerde mannen en vrouwen bestaan niet; onwetende wel. Als je je spiegelt aan mensen die nog aardse zaken hebben uit te zoeken - hun verhouden tot het leven en hun gedrag - dan zit daar ook de les voor jouw, want waarom wordt er dan toch zo het accent gelegd op afgescheiden gedrag: juist omdat je dat zelf reflecteerd (en die ander dus kennenlijk ook).
De les is dan dus zelfbevrijding (en heling) waardoor je die spiegels niet meer nodig hebt.
ZELFLIEFDE DUS!
Zo kun je (eerdere en huidige) relaties ook zien als zielsliefde relaties, als je de les begrijpt en de moed en het lef hebt om naar jezelf te kijken ipv. de ander..............
Verkeerde mannen en vrouwen bestaan niet; onwetende wel. Als je je spiegelt aan mensen die nog aardse zaken hebben uit te zoeken - hun verhouden tot het leven en hun gedrag - dan zit daar ook de les voor jouw, want waarom wordt er dan toch zo het accent gelegd op afgescheiden gedrag: juist omdat je dat zelf reflecteerd (en die ander dus kennenlijk ook).
De les is dan dus zelfbevrijding (en heling) waardoor je die spiegels niet meer nodig hebt.
ZELFLIEFDE DUS!
Zo kun je (eerdere en huidige) relaties ook zien als zielsliefde relaties, als je de les begrijpt en de moed en het lef hebt om naar jezelf te kijken ipv. de ander..............
JulienMoorrees
mrt 18 '08
Wat ik zie is een patroon dat bij je terugkeert in het uitkiezen van een bepaald "type" man. Wat je hierbij onder ogen moet zien, is dat het niet aan het "type"-man ligt, maar dat jij degene bent die de keuze voor die mannen maakt. Waarom wil jij een man hebben waar iets mis mee is, en wel iets moois in zit? Ik denk vooral dat jij van het type "gekneusd vogeltje" houdt. Daarmee bedoel ik, dat je het liefst een klein en kwetsbaar vogeltje onder je hoede neemt, totdat deze kan uitgroeien tot de grote en onhandelbare havik die hij is. Daarnaast is het voor jou wel zo veilig, want de focus ligt altijd op de problemen van de ander in plaats van die van jezelf.
Kies eens voor een man die geen problemen heeft, of voor geen man. Zolang jij je eigen problemen niet onder ogen wilt zien, en je blijft richten op de afleiding van een ander, zul je er niet uitkomen en foute mannen blijven aantrekken. Niet omdat je niet anders zou willen, maar omdat je geen ander alternatief weet.
Laat je niets wijsmaken over een kindje dat staat te wachten, of niet. Pas als jij stabiel en in balans bent, zal een kindje zich bij je veilig voelen.
Dit is echt de belangrijkste les die ik je wil meegeven:
In een relatie ben je 100% gelijk. Er mag dus onder geen beding sprake zijn van een dokter - patient relatie!
Kies eens voor een man die geen problemen heeft, of voor geen man. Zolang jij je eigen problemen niet onder ogen wilt zien, en je blijft richten op de afleiding van een ander, zul je er niet uitkomen en foute mannen blijven aantrekken. Niet omdat je niet anders zou willen, maar omdat je geen ander alternatief weet.
Laat je niets wijsmaken over een kindje dat staat te wachten, of niet. Pas als jij stabiel en in balans bent, zal een kindje zich bij je veilig voelen.
Dit is echt de belangrijkste les die ik je wil meegeven:
In een relatie ben je 100% gelijk. Er mag dus onder geen beding sprake zijn van een dokter - patient relatie!
Wullabee
mrt 18 '08
lieve dragon,
Deze mensen hebben nog niet de weg naar dat lieve afgelegt.
het is hun levensopgave datgene nog op te lossen voor ze dat zijn kunnen.
ik weet wat je bedoelt.ik heb zelf een relatie met die beschrijving,en je moet heel erg sterk in je schoenen staan om niet een verkeerd beeld over jezelf opgeplakt te krijgen.
verder is accepteren dat de ander is zo hij is,en ook t zijne te leren heeft noodzaak..
deze personen zijn wel de beste daarvoor zelfbewust te worden,want je leert jezelf heel goed kennen zo.
mijn raad luister naar je gevoel,dat geeft altijd de beste raad.
lg brigit
Deze mensen hebben nog niet de weg naar dat lieve afgelegt.
het is hun levensopgave datgene nog op te lossen voor ze dat zijn kunnen.
ik weet wat je bedoelt.ik heb zelf een relatie met die beschrijving,en je moet heel erg sterk in je schoenen staan om niet een verkeerd beeld over jezelf opgeplakt te krijgen.
verder is accepteren dat de ander is zo hij is,en ook t zijne te leren heeft noodzaak..
deze personen zijn wel de beste daarvoor zelfbewust te worden,want je leert jezelf heel goed kennen zo.
mijn raad luister naar je gevoel,dat geeft altijd de beste raad.
lg brigit
Anne
mrt 18 '08
Lieve dragon,
De eerste reactie over jou verhaal is dat ik dit alles maar al te goed ken.
Verliefd worden op mannen die hun leven eigenlijk voor zich zelf kapot maken, maar toch zien dat ze eigenlijk een goed persoon kunnen zijn en eigenlijk een goed hart hebben.
Ik ben erachter gekomen doordat ik zoveel dingen voel en zie door hoogsensitiviteitpersoon te zijn, dat ik zulke mannen aantrek omdat ik wil dat ze ook een goed persoon kunnen zijn. Doordat je ziet dat ze eigenlijk een goed persoon kunnen zijn ga je daar alleen vanuit en de rest wat ze doen zie je niet zo omdat je daar niet op gespitst bent.
Je helpt ze echter niet je maakt alleen jezelf kapot.
Bij andere mensen heb ik hier geen last van wat jij ook schrijft, daar tegen ben ik heel duidelijk als iets me niet zint dan zeg ik ze dat en desnoods praat ik nooit meer tegen zo iemand, maar liefde is zo anders.
Liefde maakt je zo afhankelijk, niet meer zonder kunnen, bang om alleen te zijn.
Ik heb dit alles van mezelf eens goed bekeken en afgevraagd waarom ik dan zo bang zou zijn om alleen te zijn. Het antwoord is dat ik niet genoeg van mezelf kon houden en de liefde zocht bij andere mensen. Terwijl als je van jezelf kunt houden heb je geen andere nodige om liefde te voelen. Dan heb je zowiezo liefde voor altijd. Waardeer jezelf door wat je doet. Door doelen voor jezelf op te stellen die je graag wilt bereiken en te zien/ tevoelen hoe dat zou zijn.
Probeer gewoon met een heldere blik naar jezelf te kijken. Vraag jezelf af Wat wil ik? Wat voel ik? Wat is mijn doel?
Vraag dit jezelf meerdere keren op een dag/ bij verschillende situaties die gebeuren. En wees gewoon eerlijk tegen jezelf laat je gevoelens/ emoties gewoon spreken. Schrijf het desnoods op als je dat voor jezelf beter vind.
Ik weet dat het moeilijk is om te kijken wat je voelt, omdat je geen goede verbinding hebt met je emoties. Maar je kan het leren om ernaar te luisteren en daarvan uit te handelen. Hierdoor kan je alleen maar sterker worden onthoud dat
xXx aNNe
De eerste reactie over jou verhaal is dat ik dit alles maar al te goed ken.
Verliefd worden op mannen die hun leven eigenlijk voor zich zelf kapot maken, maar toch zien dat ze eigenlijk een goed persoon kunnen zijn en eigenlijk een goed hart hebben.
Ik ben erachter gekomen doordat ik zoveel dingen voel en zie door hoogsensitiviteitpersoon te zijn, dat ik zulke mannen aantrek omdat ik wil dat ze ook een goed persoon kunnen zijn. Doordat je ziet dat ze eigenlijk een goed persoon kunnen zijn ga je daar alleen vanuit en de rest wat ze doen zie je niet zo omdat je daar niet op gespitst bent.
Je helpt ze echter niet je maakt alleen jezelf kapot.
Bij andere mensen heb ik hier geen last van wat jij ook schrijft, daar tegen ben ik heel duidelijk als iets me niet zint dan zeg ik ze dat en desnoods praat ik nooit meer tegen zo iemand, maar liefde is zo anders.
Liefde maakt je zo afhankelijk, niet meer zonder kunnen, bang om alleen te zijn.
Ik heb dit alles van mezelf eens goed bekeken en afgevraagd waarom ik dan zo bang zou zijn om alleen te zijn. Het antwoord is dat ik niet genoeg van mezelf kon houden en de liefde zocht bij andere mensen. Terwijl als je van jezelf kunt houden heb je geen andere nodige om liefde te voelen. Dan heb je zowiezo liefde voor altijd. Waardeer jezelf door wat je doet. Door doelen voor jezelf op te stellen die je graag wilt bereiken en te zien/ tevoelen hoe dat zou zijn.
Probeer gewoon met een heldere blik naar jezelf te kijken. Vraag jezelf af Wat wil ik? Wat voel ik? Wat is mijn doel?
Vraag dit jezelf meerdere keren op een dag/ bij verschillende situaties die gebeuren. En wees gewoon eerlijk tegen jezelf laat je gevoelens/ emoties gewoon spreken. Schrijf het desnoods op als je dat voor jezelf beter vind.
Ik weet dat het moeilijk is om te kijken wat je voelt, omdat je geen goede verbinding hebt met je emoties. Maar je kan het leren om ernaar te luisteren en daarvan uit te handelen. Hierdoor kan je alleen maar sterker worden onthoud dat
xXx aNNe
JulienMoorrees
mrt 18 '08
Goed gesproken Anne! Ik ben blij dat je dit ondertussen nu zelf ervaren hebt 
.
.
Anne
mrt 18 '08
Dankje nims Ik voel me veel beterder dan voorheen, er is een wereld voor me open gegaan en zoveel dingen zijn op zijn plaats gevallen
Ik voel me veel beterder dan voorheen, er is een wereld voor me open gegaan en zoveel dingen zijn op zijn plaats gevallen
JulienMoorrees
mrt 18 '08
Graag gedaan Anna
Om een ander te kunnen helpen, moet je eerst jezelf geholpen hebben
Dat is precies het stapje dat Dragon heeft overgeslagen.
Om een ander te kunnen helpen, moet je eerst jezelf geholpen hebben
Dat is precies het stapje dat Dragon heeft overgeslagen.
dragon
mrt 18 '08
Hoi lieve schatten,
hoe waar is het allemaal wat jullie zeggen.
Tijdelijk uit elkaar hebben we ook al geprobeerd. Ik voelde me toen goed, was bezig met mezelf, nam mijn eigen beslissingen. Heb veel gehuild.
Maar na een tijdje gingen we weer samenwonen en heeeeeeeel stiekempjes ben ik weer teruggegleden in het welbekende zorgvrouwtje dat alles voor een ander doet om maar te horen hoe lief ik wel niet ben. En ook mijn partner gleed heel rustig terug in zijn rolletje.
Ik las vorige week een stuk wat ik had geschreven toen ik alleen was en schrok me helemaal lam. Ik dacht "zo, ik ben mezelf wel weer heel snel verloren!!"
Overpositief, of arrogant dat ik dacht het nu ff goed te doen (met hulp van meerdere therapeuten overigens voor ons samen en voor ons apart).
Tsja, weer niet goed naar mezelf geluisterd....... hoezo eigenwijs!
3 dagen terug heb ik liggen gillen in bed, zo gefrustreerd "dat het me niet lukt, ik kan ook niets, wat ben ik toch dom".
Maar nu de stap genomen.
Ik ga weer verder op ontdekkingsreis met me, myself and I en nu heeeeeeeeeeeel veel van mezelf leren houden.
Bedankt voor jullie wijze woorden!
hoe waar is het allemaal wat jullie zeggen.
Tijdelijk uit elkaar hebben we ook al geprobeerd. Ik voelde me toen goed, was bezig met mezelf, nam mijn eigen beslissingen. Heb veel gehuild.
Maar na een tijdje gingen we weer samenwonen en heeeeeeeel stiekempjes ben ik weer teruggegleden in het welbekende zorgvrouwtje dat alles voor een ander doet om maar te horen hoe lief ik wel niet ben. En ook mijn partner gleed heel rustig terug in zijn rolletje.
Ik las vorige week een stuk wat ik had geschreven toen ik alleen was en schrok me helemaal lam. Ik dacht "zo, ik ben mezelf wel weer heel snel verloren!!"
Overpositief, of arrogant dat ik dacht het nu ff goed te doen (met hulp van meerdere therapeuten overigens voor ons samen en voor ons apart).
Tsja, weer niet goed naar mezelf geluisterd....... hoezo eigenwijs!
3 dagen terug heb ik liggen gillen in bed, zo gefrustreerd "dat het me niet lukt, ik kan ook niets, wat ben ik toch dom".
Maar nu de stap genomen.
Ik ga weer verder op ontdekkingsreis met me, myself and I en nu heeeeeeeeeeeel veel van mezelf leren houden.
Bedankt voor jullie wijze woorden!
inneke
mrt 18 '08
Hé Dragon, Jezelf graag zien en volledig accepteren is een proces...veroordeel jezelf niet als het niet altijd lukt. Dat is de essentie, wat er ook (in jezelf) gebeurt: laat het zijn. Met milde ontvankelijkheid ipv harde zelfveroordeling naar jezelf toe...Iedere keer opnieuw.
Als sprak de wijsheid zelve
Als sprak de wijsheid zelve
gast
mrt 18 '08
Hi Dragon,
een beetje late reactie, ik lees het nu pas (tijdsverschil ;))
Het klinkt mij ook allemaal bekend in de oren. Heb ook meerdere relaties gehad die niet de "juiste" bleken te zijn. Achteraf kan ik concluderen dat deze relaties wel de juiste waren. Ze waren gewoon nodig om mijn ogen te openen.
Ze hebben mij doen beseffen dat ik niet degene ben die een ander kan veranderen in dat wat ik zoek. Ook ik keek dwars door de maskers heen en zag in hun kern wat ik zocht. Maar de dagelijkse werkelijkheid waren die maskers. Ik ben erachter gekomen dat wat ik in hun zag, voorbij die maskers, dat dat mijn eigen kern was. Maar ook dat de maskers meer met mijzelf te maken hadden dan ik voor mogelijk hield. Dit was mijn eigen buitenkant die gereflecteerd werd in hun. Na mijn één na laatste relatie ben ik me echt gaan beseffen dat dat wat ik zocht, mijn eigen kern dus, er bij die ander al moet zijn wilde het een evenwichtige relatie worden. En de enige manier dat ik die ook zo kon ervaren was dat mijn eigen buitenkant gelijk moest zijn aan mijn binnenkant, mijn kern dus. Dat wat je uitstraald trek je aan. Dus als je vanuit je kern straalt, trek je die ook aan in de ander. Althans zo is het bij mij geweest. Helaas kun je het vaak pas achteraf zien, maar als je echt in jezelf duikt en je eigen maskers leert kennen kun je ze ook terug zien in de anderen. Dit is het begin van je kern bloot leggen. Het is alsof je een ui pelt, steeds weer een laagje eraf tot je uiteindelijk bij je kern uitkomt. Die zul je dan ook direct in de ander herkennen omdat die ook reflecteerd in de anderen, en niet alleen in je partner maar in alles om je heen.
En wat is er mooier dan in een wereld te leven die jou ware kern reflecteerd, je zult je er volkomen thuis voelen.
een beetje late reactie, ik lees het nu pas (tijdsverschil ;))
Het klinkt mij ook allemaal bekend in de oren. Heb ook meerdere relaties gehad die niet de "juiste" bleken te zijn. Achteraf kan ik concluderen dat deze relaties wel de juiste waren. Ze waren gewoon nodig om mijn ogen te openen.
Ze hebben mij doen beseffen dat ik niet degene ben die een ander kan veranderen in dat wat ik zoek. Ook ik keek dwars door de maskers heen en zag in hun kern wat ik zocht. Maar de dagelijkse werkelijkheid waren die maskers. Ik ben erachter gekomen dat wat ik in hun zag, voorbij die maskers, dat dat mijn eigen kern was. Maar ook dat de maskers meer met mijzelf te maken hadden dan ik voor mogelijk hield. Dit was mijn eigen buitenkant die gereflecteerd werd in hun. Na mijn één na laatste relatie ben ik me echt gaan beseffen dat dat wat ik zocht, mijn eigen kern dus, er bij die ander al moet zijn wilde het een evenwichtige relatie worden. En de enige manier dat ik die ook zo kon ervaren was dat mijn eigen buitenkant gelijk moest zijn aan mijn binnenkant, mijn kern dus. Dat wat je uitstraald trek je aan. Dus als je vanuit je kern straalt, trek je die ook aan in de ander. Althans zo is het bij mij geweest. Helaas kun je het vaak pas achteraf zien, maar als je echt in jezelf duikt en je eigen maskers leert kennen kun je ze ook terug zien in de anderen. Dit is het begin van je kern bloot leggen. Het is alsof je een ui pelt, steeds weer een laagje eraf tot je uiteindelijk bij je kern uitkomt. Die zul je dan ook direct in de ander herkennen omdat die ook reflecteerd in de anderen, en niet alleen in je partner maar in alles om je heen.
En wat is er mooier dan in een wereld te leven die jou ware kern reflecteerd, je zult je er volkomen thuis voelen.
dragon
mrt 18 '08
Gast,
bedankt! ik ben het helemaal met je eens.
Inneke, ja en dat vind ik juist zo moeilijk, haha :P.
juist door deze relatie aan te gaan, heb ik voor het eerst tegen iedereen gezegd: ik doe wat ik wil! Wat was ik trots op mezelf dat ik dat durfde! Maar ik had natuurlijk al een heel plaatje in mijn hoofd van hoe alles er dan uit moest gaan zien en dat klopte niet. Dus ik heb me in alle soorten bochten gewrongen om toch dat te krijgen wat ik wilde, ik probeerde de hele wereld te veranderen, zodat het in mijn fantasiebeeld zou passen.
Nog steeds weet ik niet wat ik nu moet doen hoor!
Want volgens alle boeken en de therapeuten is het juist goed om door dit proces heen te gaan in een relatie; juist die confrontatie met jezelf op te zoeken.
Maar ik ben op en het lukt me niet in de relatie. Ik kan mijn boosheid niet loslaten en mijn maskers ook niet. Ik blijf me focussen op hem en hij zich op mij. De maskers sluipen door allerlei achterdeurtjes stiekem weer naar binnen en als we het opmerken, dan huilen we als kleine kinderen.
bedankt! ik ben het helemaal met je eens.
Inneke, ja en dat vind ik juist zo moeilijk, haha :P.
juist door deze relatie aan te gaan, heb ik voor het eerst tegen iedereen gezegd: ik doe wat ik wil! Wat was ik trots op mezelf dat ik dat durfde! Maar ik had natuurlijk al een heel plaatje in mijn hoofd van hoe alles er dan uit moest gaan zien en dat klopte niet. Dus ik heb me in alle soorten bochten gewrongen om toch dat te krijgen wat ik wilde, ik probeerde de hele wereld te veranderen, zodat het in mijn fantasiebeeld zou passen.
Nog steeds weet ik niet wat ik nu moet doen hoor!
Want volgens alle boeken en de therapeuten is het juist goed om door dit proces heen te gaan in een relatie; juist die confrontatie met jezelf op te zoeken.
Maar ik ben op en het lukt me niet in de relatie. Ik kan mijn boosheid niet loslaten en mijn maskers ook niet. Ik blijf me focussen op hem en hij zich op mij. De maskers sluipen door allerlei achterdeurtjes stiekem weer naar binnen en als we het opmerken, dan huilen we als kleine kinderen.
inneke
mrt 18 '08
Het is geweldig als je het proces kunt doorleven in een relatie, maar soms is een stukje proces ook al heel wat. Ik denk niet dat het altijd goed is koste wat het kost 'samen' door te gaan. het meest essentiële deel van de weg moet je echt zelf doen en het gaat om je Zelf (zoals Gast zo prachtig omschrijft).
Mijn man en ik hebben hier ook om heemn gecirkeld. Nu zijn we op het punt dat we beseffen dat het belangrijkste stuk enkel en alleen door ieder van ons op zich gedaan kan worden. de verslaving van je te fixeren op de ander houdt je daarvan weg. Die verslaving loslaten is scary shit!!
Mijn man en ik hebben hier ook om heemn gecirkeld. Nu zijn we op het punt dat we beseffen dat het belangrijkste stuk enkel en alleen door ieder van ons op zich gedaan kan worden. de verslaving van je te fixeren op de ander houdt je daarvan weg. Die verslaving loslaten is scary shit!!
sarina
mrt 18 '08
In mijn geval is mijn eerste relatie gestopt te werken toen ik had besloten voor mezelf te gaan. Dat wil zeggen op het moment dat ik stopte hem proberen te veranderen, zodat hij in 'mijn' plaatje paste. Scary shit, inderdaad. Maar ook erg bevrijdend. Ik werd steeds meer mezelf, en hij had de keus dat te accepteren of niet. Uiteindelijk kón hij niet denk ik. Ik was erg eenzaam en heb in uiterste wanhoop de kosmos gesmeekt om iemand die op lichamelijk, emotioneel en spiritueel niveau bij me zou passen... (en daarbij ook de mogelijkheid open gehouden dat hij ineens zou 'begrijpen'.) Je krijgt waar je om vraagt (écht!!!) en drie weken na deze smeekbede kwam ik Peter (mijn huidige man) tegen... We zijn nu bijna zes jaar verder en nog steeds gelukkig samen....
admin
mrt 18 '08
Wauw Sarina jouw gebeden worden snel verhoord
Ik heb juist heel sterk zoiets van, ik weet het nu en ik kan ook zonder die liefde. Ik wil juist heel graag alleen zijn en dat is heel lastig soms.
Ik heb juist heel sterk zoiets van, ik weet het nu en ik kan ook zonder die liefde. Ik wil juist heel graag alleen zijn en dat is heel lastig soms.
sarina
mrt 18 '08
Alleen zijn is ook prettig in bepaalde opzichten. Je hoeft dan geen energie te stoppen in het onderhouden van een relatie, want hoe goed ik het ook heb met Peter, een relatie vergt gewoon energie... Het is ook een kracht als je weet dat je zonder die liefde kan, immers, het werpt je helemaal terug op jezelf... (en dat kan inderdaad lastig zijn soms.)
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
