Ok ik zal het ook weer een keertje proberen. Ik ben benieuwd naar je reactie en of ik een beetje goed zit. p.s. kan je die dame van je ook een beetje aansporen om te zeggen of ik goed zit op haar lezing
.
Ik probeer een beetje in verandering te kijken sinds de vorige keer. Dat maakt het iets lastiger dus we zien wel waar ik op uit kom. Ik gebruik in ieder geval de eerste foto als de belangrijkste.
In ieder geval zie ik een stukje meer verantwoordelijkheidsgevoel bij je. Dat komt eigenlijk vooral door je dagelijkse leven, dat ook wat meer verantwoordelijkheid vraagt.
Ik zie dat je op een aantal momenten op je tenen moet lopen, omdat je een aantal dingen moet slikken, waar je moeite mee hebt. Ik weet niet precies hoe je daarmee om moet gaan hoor, maar ik zie wel dat het niet, niets bij je doet.
Ik zie op de twee verschillende foto's erg duidelijk twee verschillende gezichten. Voor mij geen probleem om daar doorheen te kijken, maar voor anderen is dit erg lastig. Waarom je deze twee gezichten nodig hebt is mij een raadsel. Misschien wordt het tijd om afscheid te nemen van het verleden? Kijk in de spiegel naar je nieuwe gezicht, die straalt een stuk meer dan je oude gezicht!
Ik zie dat je nog steeds veel humor hebt. Soms wel een beetje heel erg flauw, maar ach, het kind in jezelf moet ook af en toe gewoon spelen
.
Ik vind je nog steeds een moeilijk persoon, en daardoor ook ondoorgrondelijk. Hoewel je dit waarschijnlijk van jezelf een krachtig iets vind (maakt je interessant) kan ik je zeggen dat je moet uitkijken dat je jezelf niet meer begrijpt. Want ondoorgrondelijk voor anderen zijn is niet erg, maar ondoorgrondelijk voor jezelf is een enorm lastig iets. Je omgevinig zal daardoor namelijk niet meer weten waar ze aan toe is, en jij eigenlijk ook niet. Gelukkig is het niet zo heel erg dat je jezelf niet begrijpt, maar pas er wel voor op! Ik zie hier namelijk een valkuil voor jezelf in.
Je bent nog steeds geen prater, en dat zal je wel ook nooit worden ook. Misschien wel over sociale dingen, maar dingen over jezelf hoor je zelden van je.
Sorry dat ik het nog een keer moet zeggen, maar ik vind jou nog steeds een nemer en geen gever. Ik weet niet waar dit vandaan komt, maar ik persoonlijk zou niets van je verwachten. Misschien geef je wel iets omdat je je verplicht voelt, maar uit jezelf komt het niet.
Misschien een hele rare vraag, maar weet jij eigenlijk ook 100% zeker wat jou precies gelukkig maakt? Ik zie namelijk een zoektocht in je die eigenlijk best wel een diepe oorsprong heeft (ik weet ook niet eens zeker of dat dit leven is, maar misschien wel uit een vorig leven).
Ok, meer krijg ik op het moment niet door. Ik lees graag je reactie,
Groetjes Julien.