Ze laten me niet met rust

Haha, ik heb dat nog, zodra ik beneden in de huiskamer het licht uitdoe. Ik doe dat echt als laatste, en dan vlucht ik gauw naar boven, 'stel je niet aan' denkend. LOL! Daarom zorg ik altijd dat ik als eerste naar bed ga.
En er staan pal voor en achter het huis lantaarnpalen, dus het is verder licht genoeg 's nachts.

Ik hoop maar voor jullie dat de stroom niet uitvalt
Kaarsen bij de hand?

Oh Es, ja erg hé....
Hier ook zo een...ik doe de grote lamp altijd als laatste uit, maar soms vergis ik me en sta ik ineens in het pikdonker, lol. Dan vlieg ik naar de lichtknop of ik door een wesp gestoken ben
En inderdaad, de deurknop in de hand voordat de lamp uitgaat en dan de lamp in de gang vast aan...

Lololololol


Durf jij ´s nachts soms ook niet naar beneden?
Meestal lukt het me wel, maar heel soms lukt dat dus echt niet..
Als ik dit zo nalees ben ik toch minder stoer dan ik dacht

Maar waar ben je dan echt bang voor Karin? Of is het een inbeelding waar je bang voor bent? Of ben je werkeljk wel eens de stuipen op het lijf gejaagd door iemand in het donker?

Ik kan me er wel iets bij voorstellen ik heb dat zelf ook, heb dan meer het gevoel dat ik nagejaagd wordt, koude rillingen over m'n rug enzo, en dan maar zo snel mogelijk lopen/rennen om maar op de slaapkamer te komen hahaha...

Ik had dat vroeger ook dat ik niet in het donker naar boven durfde. Maar gelukkig heb ik daar nu totaal geen last meer van .

Geen idee Sylvia, ik kan het me niet herinneren.
Ik ben gewoon een bangebroek

Dit is wat ik me ook afvraag...
Komen dit soort angsten vaak niet uit onze eigen gedachten voort?

Nee, ik heb het wel eens gehad in de periode dat Menno de fles kreeg (ben tijdelijk met de borst gestopt in het begin) dat ik naar beneden ging om een uur of vier om een fles te maken, dat ik echt in een muur terecht kwam. Een muur van weet ik veel wat, maar ik deinsde helemaal terug. Daarna ben ik de kamer in gegaan, heb iedereen welkom geheten en gezegd dat ik het leuk vond dat ze op kraamvisite kwamen.
En vorig jaar was ik om kwart voor 6 beneden in de keuken en toen werd er ineens in mijn oor gebruld, ik schrok me te pletter!
Gisteravond had ik die angst vreemd genoeg niet. Maar ik durf 's nachts ook niet naar de zoldertrap te kijken, ik heb er een keer een schim zien hangen.
En gisteravond begon Ben ineens ook, die hoor je nooit ergens over, maar die schrok ineens overeind toen hij net in bed lag, omdat hij een duw op zijn schouder kreeg. En niet van mij!

hi,

Eigenlijk is dat wat er in t donker is,ook in t licht.
Het licht schept de illusie dat t anders is,maar dat is niet zo.
Buiten dat ben ik ervan overtuigd dat er niks is wat ons pijn doen wil,het zijn onze angsten die wat anders vertellen.

lg brigit

Een tijdje terug had je series op discovery en NG (bijv. 'haunted' over spookhuizen, en over een team dat spookhuizen onderzocht en reinigde.) Dat was allemaal heel erg echt, die mensen vertelden zelf hun ervaringen. Bij die andere serie (ben even de naam kwijt) maakten ze ook foto's en channelden ze de entiteiten. Moet wel zeggen dat ik na het nachtelijk kijken niet altijd even fris naar boven liep...... Een lichtje aandoen is in zoverre effectief dat je echte oog het over kan nemen van je innerlijk oog.... Het is nogal beangstigend, zeker voor kinderen, en het helpt gewoon als je om je heen kunt kijken en 'niets' meer ziet. In mijn huis zaten ook entiteiten, op de slaapkamer van de jongsten (een tweeling van 4). De één had nergens last van en de ander werd gillend wakker 's nachts. Ik merkte ook niets, maar mijn vriendin die ook wel huizen reinigt, voelde meteen hun aanwezigheid... We hebben ze naar het licht gestuurd en gelukkig slaapt m'n dochter nu weer lekker.... (en al die tijd was het licht gewoon aan...)

Ja ik ken die serie haunted, Maar daar heb ik dan weer geen last van. Ik kan zulke series kijken en enge films die ook over zulke onderwerpen gaan. Maar ik word er niet bang van en kan gewoon slapen zonder nachtmerries.

Wel moet er altijd een licht branden dat van de badkamer wat dan zo in me kamer een beetje blijft schenen.
Soms doet me vader het licht snachts uit en dan word ik wakker en ben ik gelijk bang. De volgende ochtend zeg ik dan tegen hem dat hij niet het licht uit moet doen want ik kan er niet door slapen dan als het uit is.
Ik voel me gewoon een stukje veilliger met het licht aan dat is altijd al zo geweest, verder maak ik me er niet druk om.

Maar het hoeft niks te zegen met licht aan of uit daar heb je gelijk in.
Het is meer je gevoel.
Gelukkig dat je dochter weer kan slapen

Ik vond het wel altijd heftig, vooral ook die echte kwade geesten in die huizen, brr.... Nee, dan waren de entiteiten die ik in huis had een stuk rustiger.... ha ha, maar alleen mijn dochter had er echt last van, ik persoonlijk had niets in de gaten... tenminste, alleen een vermoeden, ik zag of voelde ze niet....

Ik heb ook alle afleveringen gevolgd, er zaten ertussen die ik behoorlijk heftig vondt.
Net als bij sarina zijn de entiteiten bij mij een heel stuk rustiger.