Helemaal mee eens, sinds we verhuist zijn is er veel veranderd
Ineens is onze kennissenkring en vriendengroep explosief gegroeid.
En die mensen, waar wij op onze manier voor klaar staan, staan nu ook voor ons klaar.
Wat een ander over heeft of nodig heeft word gewoon verteld en binnen no time is dat voor geregeld. En ook al hebben we het allemaal niet breed, er ontbreekt ons aan niets omdat we voor elkaar klaar staan.
Dat was in ons vorige huis, met onze oude buren toen we veel geld verdienden en het wat breder hadden helemaal niet.
Je verdient echt respect voor je houding en hoe je altijd alles toch nog positief te draaien.
Ervaring heet mij wel duidelijk gemaakt dat de meeste mensen met minder geld/ middelen veel beter inzien dat je elkaar nodig hebt om te leven. En dat gevoel word steeds sterker zie ik om me heen. Er word hier steeds meer geruild onderling en weggegeven in plaats van weggegooid omdat ze het niet nodig hebben.
Ouders houden niet alleen hun eigen kinderen in de gaten maar ook die van anderen, en dat is hier gelukkig heel normaal.
Je krijgt inderdaad steeds moeilijkere lessen, beschouw ze inderdaad als compliment. Doe ik ook en dat maakt het een stuk makkelijker te accepteren 'ze' weten dat je het aankan...
En net nu ik dit zit te tikken, breekt er een heel fel zonlicht door de grijze wolken...
Ik denk aan je.